รักหวานๆของคลาสโนว่าตัวพ่อ

โทโมะ - ทำไมถึงไม่ยอมเปิดใจให้กันสักนิด แค่ให้เวลาเป็นตัวบอกเล่าความจริง.......
แก้ว - ความจริงของผู้ชายเจ้าเล่ห์ เจ้าชู้ กระหล่อน น่ะสิ
โทโมะ - โธ่แก้ว ทำไมไม่ให้โอกาสเราบ้าง ปิดตัวเองทำไมครับคนสวย
เฟย์ - โอ้วววโลกใบนี้ไม่ได้มีแค่สุดหล่อกับยัยแก้วเพื่อนสุดเลิฟของเฟย์กันสองคนน่ะค่ะ (รู้สึกหมั่นไส้ค่ะ เฟย์ไม่ได้คิดอะไรกับโทโมะเขามากหรอกค่ะแค่เลี่ยนความหวานของเขาเหลือเกิ๊นน)
เขื่อน - สาวๆจะไปไหนกันต่อครับ
ฟาง/เฟย์ - ไปดูเสื้อผ้าดูสร้ิอยคอ
แก้ว - ............
เขื่อน/ป๊อปปี้ - ให้พวกเราเดินเป็นเพื่อนน่ะคร๊าบบบ
แก้ว - พวกแกมากันยังไงอ่ะยัยเฟย์ ยัยฟาง ฉันจะขอตัวกลับก่อนแล้วกันนึกได้ว่าวันนี้ครบสองอาทิตย์แล้วฉันไปก่อนน่ะแล้วพรุ่งนี้เจอกันที่มหาลัยบาย (จากนั้นฉันก็รีบก้าวเดินไปยังประตูทางออกของห้างทันทีโดยไม่ได้สนใจใครเลย)
ฟาง - ไปซะแล้วสิ เฟย์พี่หมดสนุกแล้วสิ กลับกันเหอะ หลีกหน่อยนายหน้าหมี ฉันสองคนจะกลับแล้วน่ะ
เฟย์ - ยังไงวันนี้ขอบใจน่ะที่คอยตามรบกวนเวลาอันมีค่าของพวกฉันมากมายและจะกรุณามากถ้าไม่ตามให้มากนัก
เขื่อน - อ้าวเฮ้ยๆๆ อ๊ะนี่กุญแจรถฉันไอ่โมะรับไปๆแกเอารถฉันไป วันนี้รถแกก็จอดไว้ที่มหาลัยพรุ่งนี้ค่อยคืนฉันน่ะ ไปไอ่ป๊อปเร็วๆถ้าอยากรู้แม่สองสาวเราอยู่ไหนกัน
ป๊อปปี้ - เอิ่มไปดิ โชคดีน่ะเ้ว้ยไอ่โมะเจอกันๆ (เมื่อบอกลาโมะเสร็จผมวิ่งตามเขื่อนไปทันที ผมไม่รู้หรอกว่าผมคิดยังๆงตอนนี้ผมรู้แค่ว่า.....ฟาง.....เธอเข้าใจในความคิดยากกว่าสาวหลายๆคนที่ผ่านมา)
โทโมะ - อ้าวทิ้งกันไปหมด แก้วใจของผมหายไปไหนแล้วไวจริงๆแม่สาวน้อย เธอนี่มันไร้หัวใจชัดๆแต่จะเป็นฉันได้ไหมที่ทำให้เธอมีความรู้สึกที่ต่อมก้อนเนื้อนั้นไม่ให้เย็นชาแบบนี้ หู้ยๆๆๆๆ ไอ่โมะแกรักแก้วใช่ไหมมัวแต่บ่นอยู่ได้หายไปไหนน่ะคนดี (จากนั้นผมก็กระหน่ำซัมเมอร์เซลล์กดโทรศัพท์โทรหาแก้วทันที ปรากฎว่าแก้วปิดเครื่องไปแล้วผมเองก็พยายามเดินหาสุดท้ายก็ไม่เจอผมเองกลับคอนโดด้วยความผิดหวัง)
 
แก้ว - พี่ค่ะๆเดี๋ยวจอดหน้าคอนโดแล้วไม่ต้องรอแล้วค่่ะพอดีแก้วเปลี่ยนใจแล้้วค่ะ ขอบคุณมากน่ะค่ะ(วันนี้เป็นวันครบกำหนดทำความสะอาดคอนโดของฉันที่แม่ของฉันซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดก่อนที่ท่านจะแยกทางกับพ่อของฉัน ที่จริงฉันอยากขายมันทิ้งเหมือนกันแต่มันเป็นสมบัติชิ้นสุดท้ายที่ได้จากแม่ของฉัน ฉันเลยต้องเก็บมันเอาต่อไป เมื่อเดินมาถึงห้องฉันก็เริ่มเก็บกวาดทำความสะอาดทันที จนเผลอหลับไปเพราะความเหนื่อย)
โทโมะเองตอนนี้เขาก็เบื่อเพราะหาแก้วไม่เจอเลยต้องตัดใจและกลับไปยังคอนโดของเขา เขาโทรบอกเคนตะว่าวันนี้ไม่เข้าบ้านเพราะขี้เกียจวนรถไปมา และก่อนออกจากห้างเขาก็เจอ.......
....... - พี่โทโมะ แหม่มาเดินห้างคนเดียวเหรอค่ะ ลิลลี่ดีใจ๊ดีใจที่เจอพี่โทโมะอีก พี่โทโมะจะไปไหนเหรอค่ะ
โทโมะ - อ้าวนึกว่าสาวที่ไหน พี่กำลังจะกลับคอนโดครับแล้วลิลลี่ล่ะ(ผมมองลิลลี่ด้วยความตกใจเพราะไม่นึกว่าจะมาเจอเธอได้)
ลิลลี่ - วันนี้ลิลลี่ว่างงงงงงม๊ากมาก พี่โทโมะอยากสนุกไหมค่ะ วันนั้นพี่ทิ้งลิลลี่พี่ต้องทดแทนให้ลิลลี่เลยน่ะค่ะ 
โทโมะ - ยังไงเหรอครับ พี่ไม่เข้าใจ (ผมเอ่ยออกไปทำไมผมจะไม่รู้ล่ะครับว่าน้องเขามาบอกแบบนี้เพื่ออะไร ผมนอนมาไม่รู้กี่คนต่อกี่คนแค่เธอคนนี้มาเสนอทำไมผมจะไม่รู้.......)
ลิิลลี่ - แหม่ ขอไปคอนโดกับพี่ได้ไหมค่ะ จุ๊บบบบ น่ะค่ะ
โทโมะ - ก็ได้ครับ (ในเมื่อเธอเสนอมาผมก็สนองกลับแล้วกัน ในเมื่อผมยังไม่ได้ผูกมัดอะไรกับใครผมยังอิสระในเมื่อผมยังมีผมก็ขอใช้สิทธิ์นั้นทันที และผมก็ขับรถไปยังคอนโดทันที)
ลิลลี่ - ว้าวว ห้องพี่โทโมะนี่สวยจังเลยค่ะ กว้างมากเลย 
โทโมะ - นี่น้ำครับ ขอบคุณน่ะครับ อะอืมมมม เดี๋ยวสิครับ อ๊ะ ลิลลี่อย่าใจร้อนสิ รีบ อ๊ะ อ่าส์ (จู่ๆแม่สาวเครื่องแรงก็เริ่มจูบและลูบไล้ผมทันทีผมก็ไม่ใช่พระอิดพระปูนผม......)
ลิลลี่ - พี่โทโมะต้องชดเชยน่ะค่ะ พี่ทิ้งลิลลี่วันนั้นไม่ยอมจริงๆด้วย อืม จ๊วบบบบบบ (เสียงจูบที่เร่าร้อนดังบริเวณโซฟาตัวโตที่อยู่กลางห้องพักของโทโมะตอนนี้ลิลลี่เริ่มปลดเสื้อผ้าของตนเองออกเพื่อยั่วยวนชายหนุ่มที่อยู่ด้านล่างของเธอ)
โทโมะ - อืมลิลลี่ครับ ร้อนแรงมาก อืมส์ อ่าสสสส พี่ทนไม่ไหวแล้วพี่ขอน่ัะครับ (จากนั้นผมก็รีบปลดชุดของผมแล้วคว้าเอวบางของหญิงสาวแล้วเดินไปยังโต๊ะอาหารทันทีแล้วเกมส์หฤหรรษของผมก็เริ่มขึ้นทันทีกิจกรรมของผมและลิลลี่ที่โต๊ะอาหารใช้เวลาร่วมสองชั่วโมง ไฟราคะกามอารมณ์ก็สิ้นสุดลง)
ลิลลี่ - หืม พี่โทโมะทำอะไรค่ะ แล้วพี่จะไปไหนค่ะ
โทโมะ - พี่จะไปส่งลิลลี่กลับบ้านไงครับ แต่งตัวซะน่ะครับพี่ขอตัวไปอาบน้ำก่อนน่ะหวังว่าลิลลี่จะจัดการตัวเองเรียบร้อยแล้วพร้อมกลับบ้านน่ะครับ
ลิลลี่ - อ๊ะพี่หมายความว่าไง พี่คิดจะฟันแล้วทิ้งเหรอค่ะ พี่จะทำกับลิลลี่แบบผู้หญิงคนอื่นๆไม่.......
โทโมะ - พี่เป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้ว แล้วผู้หญิงที่นอนกับพี่ก็เงื่อนไขเดียวกันหมดคคือ ครั้งเดียวจบไม่มีการสานต่อ และอย่าลืม ลิลลี่เสนอให้พี่เอง เต็มใจที่จะมีเซ็กส์ กับพี่เอง เซ็กส์ของพี่กับลิลลี่ไม่ได้เกิดเพราะความรัก แต่เป็นเกิดจากความ อยากของเรา เพราะฉะนั้นเกมส์โอเว่อร์ครับ
ลิลลี่ - ไม่จริงๆ อ๊ายยยยยยยยยยยยยยย
ไม่นานโทโมะก็แต่งตัวและพา(บังคับ)ลิลลี่ไปส่งที่บ้านของเธอทันทีที่เธอแต่งตัวเสร็จและในขณะที่กำลังเดินเพื่อไปที่ลิฟท์นั้นเขาก็พบกับ.........
โทโมะ - ลิลลี่เร็วๆสิครับ มันสามทุ่มกว่าแล้วเดี๋ยวลิลลี่กลับบ้านดึกกันพอดี อ๊ะ........กะแก้ว (ผมหันหน้าเพื่อจะมองลิฟท์ผมก็เจอแก้วใช่ผมเจอแก้วที่กำลังเดินออกจากห้องพักที่อยู่ถัดจากห้องของผมไปสามห้องเธอมองผมด้วยสายตาที่ยากไปกว่าเดิม)
แก้ว - .............(ฉันมองดูโทโมะที่กำลังคุยกับผู้หญิงที่เดินมาเคียงข้างเขาใช่พวกเขาพึ่งออกมาจากห้องพักห้องนั้น ไม่ต้องสงสัยนายนี่คงไปทำเรื่องอย่างว่ามาแน่นอน)
โทโมะ - กะแก้ว แก้วครับ พักอยู่ที่นี่เองเหรอครับแหม่พรหมลิขิตชัดๆเลยว่าไงครับ สงสัยโมะต้องมาเคาะห้องแก้วบ่อยๆแล้วสิ
ลิลลี่ - พี่โทโมะยัยนี่ใครค่ะ บอกลิลลี่มาเดี๋ยวนี้น่ะค่ะ โอ๊ยพี่โทโมะสลัดแขนลิลลี่ทำไมค่ะ
โทโมะ - เงียบไปเลยน่ะลิลลี่ ถ้าเธอไม่อยากเดินกลับบ้านไปเองเงียบแล้วอยู่นิ่ง อย่าทำตัวน่าเบื่อไปมากกว่าเดิมเลย เราพูดในสิ่งที่เป็นความจริงมากพอแล้ว ตามที่ตกลงโอเคน่ะครับ
แก้ว - .......... สุดท้ายก็อีแค่ ผู้ชายมักมากล่ะหว๊า (ฉันมองดูแล้วสมเพชผู้หญิงคนนั้นจริงฉันทนมองไม่ไหวจริงๆๆทีแรกคิดว่าจะเดินลงลิฟท์แล้วนั่งแท็กซี่กลับบ้านแต่ทนเห็นภาพนั้นไม่ได้เลยเดินกลับเข้าห้องเหมือนเดิม ไม่เข้าใจผู้หญิงที่ยอมนอนกับผู้ชายง่ายๆมันดีตรงไหนกัน ส่วนผู้ชายปากบอกผู้หญิงว่ายังงงั้นยังงี้แต่ดันไปนอนกับผู้หญิงคนอื่นๆไปทั่ว.....)
โทโมะ - แก้ววววว โธ่เว้ย เวรกรรม เพราะเธอคนเดียวเลย ลิลลี่กลับบ้านพี่ไปส่งและพี่หวังว่าจบกันเพียงแค่นี้อย่ามายุ่งกับชีวิตพี่อีก
ลิลลี่ - ทำไมล่ะค่ะ พี่ืทำไมต้องแคร์คนนั้นอ๋อ หรือว่าเป็นคนที่พี่เล็งคนต่อจากลิลลี่เหรอค่ะ ใช่สิพี่มันก็รักใครไม่เป็น
โทโมะ - เฮอะ ขอโทษน่ะครับลิลลี่ พี่ไม่เคยเล็งลิลลี่เลยน่ะครับ ลิลลี่เองไม่ใช่เหรอเป็นฝ่ายมาเสนอให้พี่เองถึงที่ พี่ไม่เคยโทรหา หรือ เข้าหาลิลลี่ก่อนเลยเมื่อแต่ครั้งเดียว ที่สำคัญผู้หญิงคนเมื่อกี๊ เขาไม่ใช่ผู้หญิงแบบลิลลี่ แต่เป็นผู้หญิงคนแรกที่พี่เป็นฝ่ายเดินเข้าหาเขาก่อน (จากนั้นผมก็ออกรถจากหอพักของลิลลี่ทันที ผมมองเห็นจากกระจกด้านข้างผมเห็นเธอยื่นกระทืบเท้ากรี๊ดดหน้าหอพัก ผมรู้ว่าเธอเสียใจ ผมเข้าใจแต่ผมไม่ได้รักเธอ ตอนนี้ผมรู้แค่อย่างเดียวผมต้องกลับไปหาใครคนนั้น ไปพูดกับเธอให้รู้เรื่อง........)
 
 
 
อ๊ะโอ โทโมะจะไปหาแก้วแล้ว แก้วจะยอมคุยกับโทโมะไหมน๊าหรือแก้วว่าไงบ้าง
(แอบกระซิบ ลิลลี่จะเป็นคนสุดท้ายที่โทโมะจะนอนด้วยจากนั้นเขาจะหยุดเพื่อแก้วคนเดียวแล้วล่ะ)
อาจมีใครสงสัยว่าเขื่อนกับป๊อปปี้จะแอบนอนกับใครอยู่ไหม อย่าลืมว่าเสือไม่สิ้นลาย...แต่ถ้า........
อยากรู้ต้องติดตามกันต่อไปน่ะค่ะ ฉาก เอ็นซีเบาๆจากไรเตอร์คนนี้ ห่วยเช่นเดิมเนอะ อิอิ
คืนนี้ฝันดีน่ะค่ะ รักรีดเดอร์ค๊าาาาาา ม๊วฟฟฟฟฟ>x,<