The Bets Love เดิมพันรัก เดิมพันหัวใจ

 
ขอโทษด้วยนะคะ ที่หายหน้าหายตาไปเป็นปี (สมองมันตัน+กำลังตัดสินใจว่าจะอัพต่อหรือจะปิดเรื่องดี)

 
“ ป๊อปปี้ ป๊อปปี้! ป๊อปปี้จริงๆด้วย ”
 
“ เฮ้ย! จริงด้วยอ่ะ ดีใจจังที่ได้เจอนาย ป๊อปปี้ ”
 
            สิ้นเสียงเรียกที่ดังมาจากด้านหลังของเราส่งผลให้พวกเราทุกคนไม่เว้นแต่เจ้าบ่าวเจ้าสาวของงาน
หันไปดู ก่อนจะพบเจอกับหญิงสาวคนหนึ่งซึ่งอายุคงจะราวๆ เดียวกับฉันหรือไม่อายุมากกว่าฉันเล็กน้อย
 
“อ้าว! มดนั่นเอง นึกว่าใคร ”
 
            พี่ป๊อปปี้หันหน้ามาพยักเพยิดกับฉัน เป็นเชิงขออนุญาต ฉันที่เห็นดังนั้น จึงพยักหน้าตอบกลับไป
อย่างเลี่ยงไม่ได้ พี่ป๊อปปี้จึงเดินออกไปคุยกับเพื่อนของตนเองทันที
 
 
“ ฟาง นี่มด เพื่อนพี่เองครับ ” พี่ป๊อปปี้ที่หายไปคุยกับเพื่อนของตนเองซักพักใหญ่ๆ ก็เดินกลับมาหาฉันที่ยืนอยู่
กับเพื่อนๆ ของฉันที่ข้างเวที
 
“ สวัสดีค่ะ ชื่อฟางค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ”
 
“ อืม ฉันชื่อมด เพื่อนของป๊อปปี้ ” เธอมองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนจะยิ้มเหยียดๆออกมา
 
“ ทราบแล้วค่ะ ” สิ้นสุดคำพูดของฉัน เพื่อนของพี่ป๊อปคนนี้ก็ทำท่าเหมือนจะตรงเข้ามาบีบคอฉันให้ได้ เอ้า!
ทำไมล่ะ! ก็ฉันรู้แล้วนี่นา จะย้ำอะไรกันนักกันหนา น่ารำคาญ!
 
“ พี่ฟาง! หยิบน้ำที่ตั้งอยู่ที่โต๊ะแม่ให้เฟย์หน่อยสิ ”
 
                เฟย์ที่นั่งพักอยู่ที่โซฟาตะโกนเรียกฉัน ก่อนจะสั่งให้ฉันไปหยิบน้ำของเธอที่โต๊ะให้ฉัน จะบ้า
ตาย!! เพื่อนพี่ป๊อปก็คอยแต่จ้องหน้าฉันเหมือนกันกินเลือดกินเนื้อ ส่วนยัยเฟย์ก็คอยพยักเพยิดหน้าไปทางโต๊ะ
อาหารตรงกลางหน้าเวทีที่มีพ่อแม่ของฉัน และเพื่อนๆ นั่งกันอยู่
 
“ อืม รอปะ… ”
 
“ ไม่เป็นไรครับน้องฟาง เดี๋ยวพี่ไปหยิบให้เอง ” ไม่ทันที่ฉันจะได้ตอบกลับไป พี่ป๊อปปี้ก็พูดแทรกฉันขึ้นมา
ก่อนจะเดินตรงไปหยิบน้ำให้ยัยเฟย์ทันที
 
              มด เพื่อนของพี่ป๊อปเดินตรงเข้ามายืนประชิดอยู่ข้างตัวฉัน ก่อนจะก้มหน้าลงมากระซิบที่ข้างหูของ
ฉัน
 
“ ป๊อปปี้ของฉัน! ถ้าฉันไม่ได้ ใครหน้าไหนก็ต้องไม่ได้! ”
 
              เมื่อพูดจบเธอก็ถอยหลังก้าวกลับไปยืนยังตำแหน่งเดิมอย่างรวดเร็ว เป็นจังหวะเดียวกับที่พี่ป๊อปหัน
หน้ากลับมาทางที่พวกเรายืนอยู่ จึงทำให้พี่ป๊อปไม่เห็นเหตุการณ์ใดๆ ทั้งสิ้น
 
“ เอ่อ…ป๊อป มดว่ามดกลับไปนั่งที่โต๊ะดีกว่า ไว้ค่อยเจอกันนะ ”
 
“ โอเคๆ แล้วเจอกัน ”
 
              มดเดินตรงมาทางฉัน เพื่อจะเดินกลับไปยังโต๊ะของเธอที่ตั้งอยู่ด้านหลังของฉัน และเมื่อเธอเดินมา
ถึงตัวฉันเธอก็พูดกระซิบออกมาอีกครั้ง ก่อนจะเดินกระแทกไหล่ฉันออกไป
 
“ แล้วเจอกัน รับมือให้ดีๆ หล่ะ! ”
 

 
หลังจากอัพตอนนี้แล้ว ทรายก็ขอตัดสินใจอีกครั้งนะคะ ว่าจะเอายังไงกับเรื่องนี้ 
ขอบคุณที่ติดตามกันมาตลอดนะคะ ^_^