The Bets Love เดิมพันรัก เดิมพันหัวใจ
Sai_BR
30) นี่แค่คำเตือน!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความความเดิมตอนที่แล้ว
ขนมจีน : ฟาง! ฟื้นซักทีเถอะนะ! ฉันรักแกมากนะฟาง
ฉันนั่งร้องไห้อยู่ภายในห้องพักของฟางกินเวลานานเกือบๆครึ่งชั่วโมงเห็นจะได้ ฉันเริ่มร้องไห้ตั้งแต่
ที่เริ่มกอดกับเฟย์ จนกระทั่งเฟย์เดินกลับเข้ามาภายในห้องนั่นแหละ ฉันถึงจะหยุดร้อง
เฟย์ : พี่จีนจะอยู่เฝ้าพี่ฟางไหมคะ
ขนมจีน : จ้า เฟย์นอนเถอะนี่ก็ดึกมากแล้ว
เฟย์ : เฟย์ขอนอนที่โซฟาได้ไหมคะ
ขนมจีน : จ๊ะ จีนก็ตั้งใจจะให้เฟย์ไปนอนที่โซฟาอยู่แล้ว เพราะจีนอย่างนั่งอยู่ข้างๆฟางอย่างนี้
เมื่อฉันบอกออกไปอย่างนั้น เฟย์จึงพยักหน้าตอบรับว่าเข้าใจ พร้อมกับเดินไปปิดไฟ ส่วนฉันก็เอื้อม
มือไปจับมือของฟางมาแนบเอาไว้ข้างๆแก้ม ก่อนจะนอนฟุบลงไปกับเตียง
ขนมจีน : ฝันดีนะฟาง
06.30 น.
ขนมจีน : อ๊ะ!
เฟย์ : มีอะไรเหรอคะพี่จีน
เฟย์ที่ยืนชมวิวรับอากาศบริสุทธิ์อยู่ที่ระเบียงห้องพัก ก็หันกลับมาถามฉัน ก่อนจะเดินเข้ามาหยุดยืนอยู่
ที่ข้างๆเตียงอีกฝั่ง ซึ่งตรงข้ามกับด้านที่ฉันนั่งอยู่
ขนมจีน : ก็…
Part’s Poppy
วันนี้ก็ล่วงเข้าสู่วันที่ 5 แล้วที่ฟางได้สลบไป ซึ่งในตอนนี้เธอคงยังจะไม่ฟื้น เพราะเฟย์ยังไม่โทรมา
หาผมกับเขื่อนเลย
เขื่อน : ป๊อป! คิดไรอยู่วะ!
เขื่อนที่กำลังนั่งคุยงานอยู่กับผมที่ห้องทำงานของผมได้เอ่ยถามผม ที่กำลังหลุดไปอยู่ในภวังค์ของ
ตนเอง
ป๊อปปี้ : อ๋อ คิดถึงฟางหน่ะ!
เขื่อน : นั่นสินะ! นี่ก็หลายวันแล้วทำไมฟางยังไม่ฟื้นอีกวะ
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
พลั่ก!
… : สวัสดีค่ะ ทุกคน
เสียงเคาะประตูดังขึ้นขัดการสนทนาของผมกับเขื่อน และคนที่เดินเข้ามา พร้อมกับทักทายด้วยเสียง
ที่สดใสร่าเริงก็ไม่ใช่ใครที่ไหน นอกจากเฟย์นั่นเอง
ป๊อปปี้ : ใครเฝ้าฟางอยู่เฟย์!
เฟย์ : พี่ขนมจีนค่ะ อ้อ! พี่ป๊อปเฟย์มีข่าวร้ายกับข่าวดีมาบอก เรื่องฟังข่าวไหนก่อนดีคะ
ป๊อปปี้ : ข่าวดีก่อนละกัน
เฟย์ : ข่าวดีก็คือ พี่ฟางฟื้นแล้วนะคะ
เขื่อน : แล้วข่าวร้ายล่ะครับเฟย์
เฟย์ : โอกาสของพี่เหลืออีกแค่ 2 ครั้งเท่านั้นนะคะ! พยายามดูแลพี่ฟางให้ดีนะ ถ้าดูแลไม่ดี เฟย์จะมาทวงพี่
สาวของเฟย์คืน!!
เฟย์พูดจบก็หมุนตัวเดินกลับออกไปจากห้องทำงานของผมทันที ส่วนผมกับเขื่อนก็ถอนหายใจออก
มาอย่างโล่งอกที่ฟางฟื้นแล้ว
Part’s Faye
ฉันเดินออกมาจากห้องทำงานของพี่ป๊อปทันทีที่คุยธุระทั้งหมดเสร็จเรียบร้อย ฉันไม่ได้โกรธใคร
หรอกนะ เพียงแต่จะรีบเดินออกมาสะสางปัญหาทั้งหลายกับนางร้ายทั้ง 5 อย่างเลขาหน้าจืดของพวกพี่ๆ
เกล : อ้าว! คุณเฟย์มาเสนอหน้า เอ๊ย! มาธุระอะไรที่ชั้นนี้คะ
ทันทีที่ฉันย่างกรายออกมาจากลิฟท์ ยัยเกลเลขาของพี่ป๊อปก็พูดทักทายฉันด้วยคำพูดที่ดีใช้ได้ มัน
น่านัก ฮึ่ม!
เฟย์ : อ๋อ พอดีเฟย์เสนอหน้ามาดูหน้าฆาตกรที่เกือบจะฆ่าคนๆหนึ่งให้ตายน่ะคะ ไม่ทราบว่าคุณเกลและเพื่อนๆ
รู้จักผู้หญิงใจบาปคนนั้นไหมคะ
เล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับฉัน เหอะ! หน้าเสียไปเลย!! เดี๋ยวจะได้รู้ว่าใครมันจะแน่กว่ากัน!
แบม : ใครเหรอคะ คุณเฟย์
… : เรื่องแค่นี้ไม่รู้เหรอคะ
หลังจากที่แบมเลขาของเขื่อนได้พูดจบ ก็ได้มีเสียงที่ฟังแล้วดูเย็นชาพูดขัดฉันขึ้นมา ฉันหันไปดูยัง
ต้นเสียง ก็เห็นพี่จีน มิน พิม และจินนี่ได้เดินเข้ามา ก่อนจะหยุดยืนที่ข้างๆฉัน
หวาย : ใครเหรอคะ
มิน : เอ! ใครกันนะ ฉัน พิม จินนี่ เฟย์ ขนมจีน หรือว่าพวกคุณกันคะ ใครดีหล่ะ!
มินพูดด้วยใบหน้ายิ้มแย้มที่แฝงไปด้วยความโกรธแค้น ก่อนจะเริ่มกระชากเสียงใส่ด้วยความโมโห
ปนหงุดหงิด
แคท : อ้าว! พวกคุณยังไม่รู้แล้วมาถามพวกเราได้ยังไงหล่ะคะ
ขนมจีน : ที่ไม่พูดไม่ใช่ไม่รู้ค่ะ เพียงแต่อยากให้คนทำมันสำนึกได้เองไงคะ แต่ดูเหมือนว่าคนที่ทำจะไม่ยอมรับ
แบบนี้ไม่รู้จะเรียกว่ากลัวความผิด หรือหัวใจด้านชาดีหล่ะคะ
เกล : เอ๊ะ! นี่คุณว่าใคร
ขนมจีน : ไม่ทราบสิคะ ว่าแต่คุณจะร้อนตัวไปทำไมคะ หรือว่าคุณเป็นคนที่ทำฟาง!
ทันทีที่ยัยเกลมีอาการร้อนตัว ขนมจีนจึงพูดสวนกลับไปอย่างรวดเร็ว น้ำเสียงที่หวานน่าฟังไม่มีหลง
เหลืออยู่ในตอนนี้เลยแม้แต่นิด มีเพียงแค่น้ำเสียงที่ดูทรงพลัง เย็นชา ชวนขนลุกซู่ ขนาดฉันที่อยู่กับขนมจีนมา
นานหลายปี ยังอดไม่ได้ที่จะรู้สึกหนาวๆสั่นๆไปกับน้ำเสียงของเธอ และหน้าตาหวาน สวยของเธอในตอนนี้ มี
เพียงแต่ความเกลียดชัง โกรธแค้นที่เข้ามาแทนที่
มิล่า : นี่! มันจะมากไปแล้วนะ!
ขนมจีน : มันยังน้อยไปด้วยซ้ำ ถ้าเทียบกับสิ่งที่พวกคุณได้กระทำลงไปกับฟาง อย่าคิดว่าจะหนีความผิดไปได้
ตลอดรอดฝั่งนะคะ เพราะไม่ช้าไม่นาน คนอื่นๆก็คงจะได้รู้ว่าหน้าตาที่ดูสวยสะอาดตาของพวกคุณที่คงมีใคร
หลายๆคนๆหลงใหลได้ปลื้มไปกับมัน ก็เป็นแค่ภาพลวงตาที่พวกคุณได้ก่อสร้างมันขึ้นมาเพื่อใช้ปกปิดนิสัยที่
แสนจะน่ารังเกียจของพวกคุณ!!
หวาย : มันจะมากไปแล้วนะ!!
เพียะ!
… : กรี๊ดดด!!! ปล่อยฉันนะ!!
หวายที่เริ่มจะทนรับฟังคำด่าของขนมจีนต่อไปไม่ไหว ถึงกับปรี๊ดแตกออกมา พร้อมกับเดินเข้ามา
ตบหน้าของขนมจีนอย่างแรง แต่ไม่ทันทีเธอจะได้ตบขนมจีนรอบสอง ยัยจีนก็จับมือของเธอไว้ได้ทัน ก่อนจะจับ
ข้อมือของเธอเอาไว้พร้อมกับบีบข้อมือของเธออย่างรุนแรง จนฉันและเพื่อนๆอดที่จะเจ็บแทนหวายไม่ได้ และ
หวายก็พยายามจะดิ้นให้หลุดจากการเกาะกุมของยัยจีน แต่ยัยจีนกลับบิดข้อมือของยัยหวายเล็กน้อย พร้อมๆกับ
ยัยหวายที่ส่งเสียงร้องแปดหลอดออกมา จนพวกเราต้องยกมือขึ้นมาปิดหูของตนเองเอาไว้
ขนมจีน : นี่แค่คำเตือน! อย่ามายุ่งกับฟางอีก
เมื่อพูดจบ ขนมจีนก็สะบัดมือของหวายออกจากการเกาะกุมทันที เหมือนรังเกียจ และหมุนตัวเดิน
ออกไปจากที่ตรงนั้นอย่างเฉิดฉาย แต่ยังไม่ทันที่ยัยจีนจะได้เดินเข้าลิฟท์ไป
เกล : แล้วถ้าฉันไม่เลิกยุ่งกับมันหล่ะ!!
ขนมจีน : อยากรู้ ก็ลองดู แล้วเราจะได้เห็นดีกัน!
ขนมจีนหยุดเดินเพื่อตอบคำถามของยัยเกลที่ถามกลับไปอย่างไม่ยอมแพ้ และเมื่อตอบคำถามจบ ยัย
จีนก็เดินเข้าลิฟท์ไปทันที
เฟย์ : เฟย์ว่าเราไม่ต้องจัดการแล้วหล่ะ
มิน : นั่นสิ! มือโปรมาเอง
จินนี่ : งั้นเราไปกันเหอะ
พิม : ใช่ อย่ามาเสียเวลากับพวกไร้สมองแบบนี้เลย!!
เมื่อพิมพูดจบ พวกเราก็หมุนตัวเดินออกมาจากที่ตรงนั้นทันที
กรี๊ดดดดดดด!!
ขออภัยจากใจจริงนะคะ ที่หายหน้าหายตาไปนาน
แล้วเจอกันตอนหน้านะคะ ^_^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
