The Bets Love เดิมพันรัก เดิมพันหัวใจ
10.0
2) การเซอร์ไพรส์ที่ล้มเหลว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความPart's Faye
ตอนนี้พวกเรามาถึงที่สนามบินแล้วล่ะค่ะ พวกเรามาถึงหลังจากเครื่องของพี่ฟางลงประมาณ 5 นาทีเห็นจะได้
มิน : เฟย์ แกนัดไอพวกนั้นไว้ที่ไหน
เมื่อก้าวเข้ามาภายในสนามบินได้ไม่ถึงสิบก้าว มินก็เอ่ยถามถึงไอพวกนั้น ซึ่งไอพวกนั้นที่ว่าก็คือแฟนๆของพวกเราเองค่ะ
เฟย์ : นัดไว้หน้าประชาสัมพันธ์อ่ะ
จินนี่ : ตอนนี้พวกเราก็ยืนอยู่ที่ประชาสัมพันธ์นะเฟย์ แล้วไหนไอพวกนั้นอ่ะ
พิม : เออนั่นสิ อ๊ะ!นั่นไง
พิมที่กวาดสายตามองไปรอบๆ ก่อนจะเอ่ยออกมาพร้อมกับเดินไปยังที่ที่พวกนั้นยืนอยู่ทันที และเมื่อพวกเราเดินไปถึงไอเถื่อน เอ๊ย! ไอเขื่อนก็เริ่มบรรเลงการบ่นทันที
เขื่อน : นี่ทำไมมาช้ากันเนี่ย! นัดตั้งแต่ชั่วโมงที่แล้ว ถ้ามาช้ากันขนาดนี้จะรีบนัดกันทำไมแม่คุณ
เฟย์ : นี่ไอเถื่อนหยุดบ่นแล้วฟังเหตุผลกันก่อนจะได้ไหม
เขื่อน : เขื่อนครับ แล้วที่สำคัญผมเป็นรุ่นพี่คุณนะครับคุณเฟย์เย่
เขื่อนเอ่ยเตือนฉันที่เรียกเขาโดยไม่ให้การเคารพ
เฟย์ : นายบอกฉันทุกครั้ง แล้วฉันเคยทำตามไหม?
เขื่อน : ไม่เคย
เฟย์ : รู้แล้วจะบอกทำไม แล้วที่พวกเรานัดพวกนายมาก่อนก็เพราะปกติพวกนายจะมากันช้ากันมากกกกก
มิน : ใช่ ครั้งนี้พวกเราเลยนัดพวกนายกันมาก่อน เพราะเดี๋ยวจะมาทำเซอร์ไพรส์ฟางไม่ทัน
จองเบ : อ๋อๆ แล้วนี่พี่สาวของเฟย์ลงเครื่องกี่โมงเนี่ย!
จองเบที่เห็นว่าสงครามของฉันกับเขื่อนยุติลงแล้ว จึงเริ่มถามคำถามที่คาดว่าน่าจะเก็บเอาไว้นานแล้วขึ้นมา
เฟย์ : ก็ประมาณ 5 นาทีที่แล้วอ่ะ
ป๊อปปี้ : แล้วนี่พี่สาวเธออยู่ไหนเนี่ย
เฟย์ : ไม่รู้สิ! ฉันไม่ได้บอกพี่ฟางเอาไว้ว่าจะมารับ เพราะพวกเราวางแผนจะเซอร์ไพรส์พี่ฟางกันหน่ะ
โทโมะ : แล้วพี่สาวเธอเขาจะไม่กลับไปแล้วหรือไงกัน
จินนี่ : ฟางไม่น่าจะมีใครมารับกลับไปก่อนนะ เฟย์แกลองโทรหาฟางดูซิ
ฉันพยักหน้าตอบจินนี่ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหาพี่ฟาง ผ่านไปได้ไม่นานพี่ฟางก็กดรับโทรศัพท์
เฟย์ : ฮัลโหล พี่ฟางอยู่ไหนค่ะ
(ฟาง : อยู่บนรถของขนมจีนอ่ะ เฟย์มีอะไรหรือป่าว)
เฟย์ : ฮะ! อยู่บนรถขนมจีน
(ฟาง : ใช่ ก็เฟย์บอกพี่เองนี่นาว่าเฟย์มารับไม่ได้ พี่เลยโทรบอกจีนไว้ตั้งแต่ก่อนจะขึ้นเครื่องแล้ว ว่าให้มารับพี่ด้วย)
เฟย์ : อ๋อค่ะ แล้วพี่ฟางจะไปไหนคะนั่น
(ฟาง : พี่ว่าจะเอาของไปเก็บที่บ้าน แล้วจะเข้าไปดูร้านซักหน่อยน่ะ เฟย์มีธุระอะไรหรือป่าวล่ะ)
เฟย์ : ป่าวค่ะ พี่ฟางแล้วคืนนี้พี่ฟางว่างหรือป่าวค่ะ
(ฟาง : ว่างสิ มีอะไรหรือป่าวหล่ะ)
เฟย์ : งั้นคืนนี้เราเจอกันที่คลับเฟย์นะคะ แต่งตัวมาสวยๆนะคะคุณพี่สาว เดี๋ยวเฟย์จะแนะนำแฟนเฟย์กับเพื่อนๆให้รู้จัก
(ฟาง : โอเคจ้าๆ งั้นแค่นี้นะ แล้วเดี๋ยวเจอกันคืนนี้ บายจ้า)
ฉันกดวางสายจากพี่ฟาง แล้วหันไปหาเพื่อนๆเพื่อที่จะตอบคำถามของทุกคนที่ตั้งหน้าตั้งตารอคำตอบอยู่อย่างตั้งใจเป็นอย่างมาก
จินนี่ : ฟางอยู่ไหนอ่ะ
เฟย์ : พี่ฟางกลับไปแล้ว
ฉันตอบอย่างสลดๆ ซึ่งเพื่อนของฉันเมื่อได้ยินคำตอบก็พากันทำหน้าเศร้ากันไปหมด เพราะทุกคนต่างรอวันนี้มานานมาก วันที่พี่ฟางจะกลับมาอยู่ที่ไทยอย่างถาวร
โทโมะ : นั่นไง ฉันว่าแล้ว
เคนตะ : ทำไมวันนี้พอจะลงมือทำอะไรก็ชวดไปหมดเลยนะ เซ็งจริง -_-
จินนี่ : เอาน่าเคน อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ! แล้วฉันจะได้เจอฟางเมื่อไหร่เนี่ย
จินนี่ที่ทำหน้าที่แฟนสาวที่ดีเสร็จเรียบร้อย ก็หันกลับมาถามฉัน
เฟย์ : คืนนี้ที่คลับเจอกัน งั้นตอนนี้ฉันขอไปร้านพี่ฟางก่อนแล้วกันนะ ว่าจะไปหาพี่ฟางซักหน่อยน่ะ
พิม : ฉันไปด้วยดิ อยากเจอฟางมากๆ
ฉันพยักหน้าตอบพิม และทำไปทำมาทุกคนก็ต่างติดสอยห้อยตามมาที่ร้านพี่ฟางกันหมด ตอนนี้พวกเราอยู่ที่ร้านของพี่ฟางแล้วค่ะ
ป๊อปปี้ : BR_Station ชื่อร้านเจ๋งดีอ่ะ
ป๊อปปี้เงยหน้าอ่านชื่อร้านทันทีเมื่อมาถึง ไม่ใช่ว่าพวกนี้ไม่เคยมาหรอกนะ แต่เพราะครั้งอื่นๆพวกนี้ไม่รู้ต่างหากว่าร้านนี้เป็นร้านของพี่ฟางเลยไม่ค่อยได้สนใจชื่อร้านซักหน่อย ร้านของพี่ฟางเป็นร้านกาแฟ เครื่องดื่มต่าง เค้ก เหมือนร้านกาแฟทั่วๆไป แต่ร้านของพี่ฟางจะมีคนนั่งเยอะมาก เพราะร้านพี่ฟางเป็นร้านที่เหมาะกับคนทุกๆสไตล์ ไม่ว่าจะเป็นแนวหวานๆ น่ารักๆ มืดๆ(โทนมืด เช่น สีดำ สีเทา สีขาว) และหลากหลายแนว ซึ่งพี่ฟางจะแบ่งแต่ละแนวออกเป็นโซนๆแยกกันไป
เขื่อน : นี่ร้านของพี่สาวเฟย์เองเหรอ
เฟย์ : ใช่ๆ เป็นไงๆ ร้านพี่ฟางเจ๋งใช่ไหมล่ะ
เคนตะ : เจ๋งมาก ผสมผสานหลากหลายแนวให้อยู่ในร้านเดียวกันได้อย่างลงตัวสุดๆ
... : อ้าวเฟย์! มาหาฟางเหรอ
ฉันเมื่อเดินเข้ามาภายในร้านก็ได้ยินเสียงคนเรียก จึงหันไปดูก็พบว่าเป็นขนมจีน เพื่อนสนิทอีกคนของพี่ฟางนั่นเอง
เฟย์ : ค่ะ ว่าแต่พี่ฟางอยู่หรือป่าวค่ะ
ขนมจีน : น่าเสียดายนะเฟย์ ฟางออกไปซื้อของเพื่อจะมาตกแต่งร้านได้ซักพักใหญ่ๆแล้วหล่ะ จะนั่งรอหรือป่าวหล่ะ
เฟย์ : ไม่ดีกว่าค่ะ แล้วคืนนี้พี่จีนว่างหรือป่าวค่ะ เฟย์จะชวนไปคลับเฟย์ด้วยกันซักหน่อย
ขนมจีน : เพื่อเพื่อนคนนี้ได้เสมออยู่แล้วหล่ะจ้า
ทุกคนได้ยินไม่ผิดหรอกค่ะ ขนมจีนเป็นเพื่อนรุ่นเดียวกับฉัน แต่ด้วยความที่ขนมจีนเป็นเพื่อนสนิทกับพี่ฟางฉันจึงนับถือขนมจีนเหมือนพี่สาวคนหนึ่งของฉัน
เฟย์ : คืนนี้เจอกันนะคะ งั้นเฟย์ไปก่อนหล่ะค่ะ
ฉันกับเพื่อนสาวของฉันเดินออกมาจากร้าน ส่วนพวกนายเขื่อนนั่นน่ะ บอกว่าขอนั่งอยู่ที่ร้านของพี่ฟางก่อนเพราะจะหาอะไรกิน ฉันกับเพื่อนๆตกลงกันว่าจะแยกย้ายกันกลับไปร้านของตนเอง แล้วค่อยเจอกันคืนนี้ที่คลับทีเดียว
Part's Koen
ผมกับเพื่อนๆนั่งอยู่ที่โซนสีขาวเบสิกในร้านของพี่สาวเฟย์เย่ ร้านนี้เป็นร้านที่สวยมาก น่านั่งที่สุดเลยหล่ะครับ
ขนมจีน : BR_Station ไม่ทราบว่าจะรับอะไรดีค่ะ
ขนมจีนพูดพร้อมกับส่งยิ้มอย่างเป็นมิตรมาให้กับพวกผม
โทโมะ : เดี๋ยวพวกผมขอดูเมนูก่อนแล้วกันนะครับ
ขนมจีน : ได้ค่ะ งั้นขอตัวนะคะ
ขนมจีนพูดก่อนจะโค้งน้อยๆ พร้อมกับเดินออกไปจากตรงนี้ ร้านนี้พนักงานมีมารยาท บรรยากาศร้านก็น่านั่ง คนไม่เยอะก็แปลกแล้วล่ะครับ
เคนตะ : เฮ้ย! นั่นผู้หญิงคนที่สนามบินนี่หว่า
เคนตะที่เงยหน้าขึ้นมาจากเมนูพูดขึ้นอย่างอึ้งๆ ผมที่หันตามมือของเคนตะที่ชี้ไปยังผู้หญิงคนนั้น ก็ต้องอึ้งเหมือนกันครับ เธอกำลังยืนคุยอยู่กับขนมจีนที่เคาเตอร์ร้าน
เขื่อน : เฮ้ย! เธอเป็นพนักงานร้านนี้หรือไงกันนะ
จองเบ : ป๊อป แกไม่ได้ชวดอย่างที่ไอเขื่อนมันบอกวะ เพื่อน
จองเบพูดก่อนจะเอามือไปตบบ่าของป๊อปปี้เบาๆ อย่างให้กำลังใจ
ป๊อปปี้ : เออ นั่นดิ!
ผู้หญิงคนที่ว่าจะใช่พนักงานร้านอย่างที่เขื่อนคาดการณ์ไว้หรือป่าว เธอจะใช่คนๆเดียวกันกับที่สนามบินหรือป่าว แล้วเธอคนนั้นคือใคร ต้องติดตามกันต่อไปนะคะ
(ตอนนี้อาจจะน่าเบื่อไป เพราะ เราต้องการที่จะสื่อถึงความล้มเหลวที่ไม่ว่าเฟย์จะพยายามจะมาพบเจอพี่สาวของตนเองแค่ไหน ก็ดูจะล้มเหลวไปหมดซะทุกทาง แล้วพี่น้องคู่นี้จะได้เจอกันหรือป่าวนะ)
ตอนนี้พวกเรามาถึงที่สนามบินแล้วล่ะค่ะ พวกเรามาถึงหลังจากเครื่องของพี่ฟางลงประมาณ 5 นาทีเห็นจะได้
มิน : เฟย์ แกนัดไอพวกนั้นไว้ที่ไหน
เมื่อก้าวเข้ามาภายในสนามบินได้ไม่ถึงสิบก้าว มินก็เอ่ยถามถึงไอพวกนั้น ซึ่งไอพวกนั้นที่ว่าก็คือแฟนๆของพวกเราเองค่ะ
เฟย์ : นัดไว้หน้าประชาสัมพันธ์อ่ะ
จินนี่ : ตอนนี้พวกเราก็ยืนอยู่ที่ประชาสัมพันธ์นะเฟย์ แล้วไหนไอพวกนั้นอ่ะ
พิม : เออนั่นสิ อ๊ะ!นั่นไง
พิมที่กวาดสายตามองไปรอบๆ ก่อนจะเอ่ยออกมาพร้อมกับเดินไปยังที่ที่พวกนั้นยืนอยู่ทันที และเมื่อพวกเราเดินไปถึงไอเถื่อน เอ๊ย! ไอเขื่อนก็เริ่มบรรเลงการบ่นทันที
เขื่อน : นี่ทำไมมาช้ากันเนี่ย! นัดตั้งแต่ชั่วโมงที่แล้ว ถ้ามาช้ากันขนาดนี้จะรีบนัดกันทำไมแม่คุณ
เฟย์ : นี่ไอเถื่อนหยุดบ่นแล้วฟังเหตุผลกันก่อนจะได้ไหม
เขื่อน : เขื่อนครับ แล้วที่สำคัญผมเป็นรุ่นพี่คุณนะครับคุณเฟย์เย่
เขื่อนเอ่ยเตือนฉันที่เรียกเขาโดยไม่ให้การเคารพ
เฟย์ : นายบอกฉันทุกครั้ง แล้วฉันเคยทำตามไหม?
เขื่อน : ไม่เคย
เฟย์ : รู้แล้วจะบอกทำไม แล้วที่พวกเรานัดพวกนายมาก่อนก็เพราะปกติพวกนายจะมากันช้ากันมากกกกก
มิน : ใช่ ครั้งนี้พวกเราเลยนัดพวกนายกันมาก่อน เพราะเดี๋ยวจะมาทำเซอร์ไพรส์ฟางไม่ทัน
จองเบ : อ๋อๆ แล้วนี่พี่สาวของเฟย์ลงเครื่องกี่โมงเนี่ย!
จองเบที่เห็นว่าสงครามของฉันกับเขื่อนยุติลงแล้ว จึงเริ่มถามคำถามที่คาดว่าน่าจะเก็บเอาไว้นานแล้วขึ้นมา
เฟย์ : ก็ประมาณ 5 นาทีที่แล้วอ่ะ
ป๊อปปี้ : แล้วนี่พี่สาวเธออยู่ไหนเนี่ย
เฟย์ : ไม่รู้สิ! ฉันไม่ได้บอกพี่ฟางเอาไว้ว่าจะมารับ เพราะพวกเราวางแผนจะเซอร์ไพรส์พี่ฟางกันหน่ะ
โทโมะ : แล้วพี่สาวเธอเขาจะไม่กลับไปแล้วหรือไงกัน
จินนี่ : ฟางไม่น่าจะมีใครมารับกลับไปก่อนนะ เฟย์แกลองโทรหาฟางดูซิ
ฉันพยักหน้าตอบจินนี่ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหาพี่ฟาง ผ่านไปได้ไม่นานพี่ฟางก็กดรับโทรศัพท์
เฟย์ : ฮัลโหล พี่ฟางอยู่ไหนค่ะ
(ฟาง : อยู่บนรถของขนมจีนอ่ะ เฟย์มีอะไรหรือป่าว)
เฟย์ : ฮะ! อยู่บนรถขนมจีน
(ฟาง : ใช่ ก็เฟย์บอกพี่เองนี่นาว่าเฟย์มารับไม่ได้ พี่เลยโทรบอกจีนไว้ตั้งแต่ก่อนจะขึ้นเครื่องแล้ว ว่าให้มารับพี่ด้วย)
เฟย์ : อ๋อค่ะ แล้วพี่ฟางจะไปไหนคะนั่น
(ฟาง : พี่ว่าจะเอาของไปเก็บที่บ้าน แล้วจะเข้าไปดูร้านซักหน่อยน่ะ เฟย์มีธุระอะไรหรือป่าวล่ะ)
เฟย์ : ป่าวค่ะ พี่ฟางแล้วคืนนี้พี่ฟางว่างหรือป่าวค่ะ
(ฟาง : ว่างสิ มีอะไรหรือป่าวหล่ะ)
เฟย์ : งั้นคืนนี้เราเจอกันที่คลับเฟย์นะคะ แต่งตัวมาสวยๆนะคะคุณพี่สาว เดี๋ยวเฟย์จะแนะนำแฟนเฟย์กับเพื่อนๆให้รู้จัก
(ฟาง : โอเคจ้าๆ งั้นแค่นี้นะ แล้วเดี๋ยวเจอกันคืนนี้ บายจ้า)
ฉันกดวางสายจากพี่ฟาง แล้วหันไปหาเพื่อนๆเพื่อที่จะตอบคำถามของทุกคนที่ตั้งหน้าตั้งตารอคำตอบอยู่อย่างตั้งใจเป็นอย่างมาก
จินนี่ : ฟางอยู่ไหนอ่ะ
เฟย์ : พี่ฟางกลับไปแล้ว
ฉันตอบอย่างสลดๆ ซึ่งเพื่อนของฉันเมื่อได้ยินคำตอบก็พากันทำหน้าเศร้ากันไปหมด เพราะทุกคนต่างรอวันนี้มานานมาก วันที่พี่ฟางจะกลับมาอยู่ที่ไทยอย่างถาวร
โทโมะ : นั่นไง ฉันว่าแล้ว
เคนตะ : ทำไมวันนี้พอจะลงมือทำอะไรก็ชวดไปหมดเลยนะ เซ็งจริง -_-
จินนี่ : เอาน่าเคน อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ! แล้วฉันจะได้เจอฟางเมื่อไหร่เนี่ย
จินนี่ที่ทำหน้าที่แฟนสาวที่ดีเสร็จเรียบร้อย ก็หันกลับมาถามฉัน
เฟย์ : คืนนี้ที่คลับเจอกัน งั้นตอนนี้ฉันขอไปร้านพี่ฟางก่อนแล้วกันนะ ว่าจะไปหาพี่ฟางซักหน่อยน่ะ
พิม : ฉันไปด้วยดิ อยากเจอฟางมากๆ
ฉันพยักหน้าตอบพิม และทำไปทำมาทุกคนก็ต่างติดสอยห้อยตามมาที่ร้านพี่ฟางกันหมด ตอนนี้พวกเราอยู่ที่ร้านของพี่ฟางแล้วค่ะ
ป๊อปปี้ : BR_Station ชื่อร้านเจ๋งดีอ่ะ
ป๊อปปี้เงยหน้าอ่านชื่อร้านทันทีเมื่อมาถึง ไม่ใช่ว่าพวกนี้ไม่เคยมาหรอกนะ แต่เพราะครั้งอื่นๆพวกนี้ไม่รู้ต่างหากว่าร้านนี้เป็นร้านของพี่ฟางเลยไม่ค่อยได้สนใจชื่อร้านซักหน่อย ร้านของพี่ฟางเป็นร้านกาแฟ เครื่องดื่มต่าง เค้ก เหมือนร้านกาแฟทั่วๆไป แต่ร้านของพี่ฟางจะมีคนนั่งเยอะมาก เพราะร้านพี่ฟางเป็นร้านที่เหมาะกับคนทุกๆสไตล์ ไม่ว่าจะเป็นแนวหวานๆ น่ารักๆ มืดๆ(โทนมืด เช่น สีดำ สีเทา สีขาว) และหลากหลายแนว ซึ่งพี่ฟางจะแบ่งแต่ละแนวออกเป็นโซนๆแยกกันไป
เขื่อน : นี่ร้านของพี่สาวเฟย์เองเหรอ
เฟย์ : ใช่ๆ เป็นไงๆ ร้านพี่ฟางเจ๋งใช่ไหมล่ะ
เคนตะ : เจ๋งมาก ผสมผสานหลากหลายแนวให้อยู่ในร้านเดียวกันได้อย่างลงตัวสุดๆ
... : อ้าวเฟย์! มาหาฟางเหรอ
ฉันเมื่อเดินเข้ามาภายในร้านก็ได้ยินเสียงคนเรียก จึงหันไปดูก็พบว่าเป็นขนมจีน เพื่อนสนิทอีกคนของพี่ฟางนั่นเอง
เฟย์ : ค่ะ ว่าแต่พี่ฟางอยู่หรือป่าวค่ะ
ขนมจีน : น่าเสียดายนะเฟย์ ฟางออกไปซื้อของเพื่อจะมาตกแต่งร้านได้ซักพักใหญ่ๆแล้วหล่ะ จะนั่งรอหรือป่าวหล่ะ
เฟย์ : ไม่ดีกว่าค่ะ แล้วคืนนี้พี่จีนว่างหรือป่าวค่ะ เฟย์จะชวนไปคลับเฟย์ด้วยกันซักหน่อย
ขนมจีน : เพื่อเพื่อนคนนี้ได้เสมออยู่แล้วหล่ะจ้า
ทุกคนได้ยินไม่ผิดหรอกค่ะ ขนมจีนเป็นเพื่อนรุ่นเดียวกับฉัน แต่ด้วยความที่ขนมจีนเป็นเพื่อนสนิทกับพี่ฟางฉันจึงนับถือขนมจีนเหมือนพี่สาวคนหนึ่งของฉัน
เฟย์ : คืนนี้เจอกันนะคะ งั้นเฟย์ไปก่อนหล่ะค่ะ
ฉันกับเพื่อนสาวของฉันเดินออกมาจากร้าน ส่วนพวกนายเขื่อนนั่นน่ะ บอกว่าขอนั่งอยู่ที่ร้านของพี่ฟางก่อนเพราะจะหาอะไรกิน ฉันกับเพื่อนๆตกลงกันว่าจะแยกย้ายกันกลับไปร้านของตนเอง แล้วค่อยเจอกันคืนนี้ที่คลับทีเดียว
Part's Koen
ผมกับเพื่อนๆนั่งอยู่ที่โซนสีขาวเบสิกในร้านของพี่สาวเฟย์เย่ ร้านนี้เป็นร้านที่สวยมาก น่านั่งที่สุดเลยหล่ะครับ
ขนมจีน : BR_Station ไม่ทราบว่าจะรับอะไรดีค่ะ
ขนมจีนพูดพร้อมกับส่งยิ้มอย่างเป็นมิตรมาให้กับพวกผม
โทโมะ : เดี๋ยวพวกผมขอดูเมนูก่อนแล้วกันนะครับ
ขนมจีน : ได้ค่ะ งั้นขอตัวนะคะ
ขนมจีนพูดก่อนจะโค้งน้อยๆ พร้อมกับเดินออกไปจากตรงนี้ ร้านนี้พนักงานมีมารยาท บรรยากาศร้านก็น่านั่ง คนไม่เยอะก็แปลกแล้วล่ะครับ
เคนตะ : เฮ้ย! นั่นผู้หญิงคนที่สนามบินนี่หว่า
เคนตะที่เงยหน้าขึ้นมาจากเมนูพูดขึ้นอย่างอึ้งๆ ผมที่หันตามมือของเคนตะที่ชี้ไปยังผู้หญิงคนนั้น ก็ต้องอึ้งเหมือนกันครับ เธอกำลังยืนคุยอยู่กับขนมจีนที่เคาเตอร์ร้าน
เขื่อน : เฮ้ย! เธอเป็นพนักงานร้านนี้หรือไงกันนะ
จองเบ : ป๊อป แกไม่ได้ชวดอย่างที่ไอเขื่อนมันบอกวะ เพื่อน
จองเบพูดก่อนจะเอามือไปตบบ่าของป๊อปปี้เบาๆ อย่างให้กำลังใจ
ป๊อปปี้ : เออ นั่นดิ!
ผู้หญิงคนที่ว่าจะใช่พนักงานร้านอย่างที่เขื่อนคาดการณ์ไว้หรือป่าว เธอจะใช่คนๆเดียวกันกับที่สนามบินหรือป่าว แล้วเธอคนนั้นคือใคร ต้องติดตามกันต่อไปนะคะ
(ตอนนี้อาจจะน่าเบื่อไป เพราะ เราต้องการที่จะสื่อถึงความล้มเหลวที่ไม่ว่าเฟย์จะพยายามจะมาพบเจอพี่สาวของตนเองแค่ไหน ก็ดูจะล้มเหลวไปหมดซะทุกทาง แล้วพี่น้องคู่นี้จะได้เจอกันหรือป่าวนะ)
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10.0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ