The Bets Love เดิมพันรัก เดิมพันหัวใจ

10.0

เขียนโดย Sai_BR

วันที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2555 เวลา 21.35 น.

  32 chapter
  471 วิจารณ์
  58.41K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

19) ติดเกาะ!!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
Part’s Fang
 
             ทำไมรู้สึกเหมือนมือด้านซ้ายถูกกดทับอยู่แบบนี้นะ ความรู้สึกก่อนจะลืมตามันบอกฉันแบบนี้ ฉัน
ลืมตาตื่นขึ้นมาเห็นพี่ป๊อปปี้นอนฟุบตัวหลับอยู่ข้างๆเตียงของฉัน  หยุดยิ้มเดี๋ยวนี้นะยัยฟาง!! จะยิ้มทำไมกัน!
ฉันค่อยๆขยับมือซ้ายออกจากการเกาะกุมของพี่ป๊อป แต่แค่ฉันขยับมือเท่านั้นหล่ะ! พี่ป๊อปปี้ก็เงยหน้าขึ้นมาดู
พร้อมกับยิ้มออกมาอย่างน่ารัก
 
ป๊อปปี้ : น้องฟางเป็นไงบ้างครับ!
 
ฟาง : ดีขึ้นแล้วหล่ะค่ะ! ขอบคุณนะคะ ที่ดูแลฟางมาตลอดทั้งคืน!
 
             พี่ป๊อปพยักหน้าตอบ ก่อนจะเอามือมาอังหน้าผากของฉันเพื่อวัดไข้
 
ป๊อปปี้ : หายเป็นปกติแล้ว งั้นก็ไปเที่ยวได้แล้วสิ!
 
ฟาง : แน่นอนค่ะ!
 
             ทันทีที่ฉันพูดจบก็รีบวิ่งไปไปหยิบเสื้อผ้า แล้วเข้าไปอาบน้ำทันที เวลาผ่านไปราวๆชั่วโมงกว่าๆ พวก
เราก็ได้มายืนรวมตัวกันอยู่ที่ชายทะเลหน้าโรงแรม โดยที่เบื้องหน้าของพวกเรา คือ เจ็ตสกี จำนวน 5 ลำ
 
เขื่อน : แยกย้ายกันไปคนละลำเลยนะเว้ย! เดี่ยวเจอกันที่เกาะ!
 
             สิ้นเสียงเขื่อน ทุกคนก็ตรงไปยังเจ็ตสกีลำของตนทันที และก็เป็นอย่างที่ทุกคนคิดเลยค่ะ ว่าฉันจะ
ต้องไปกับพี่ป๊อปอีกตามเคย พวกเราเริ่มออกตัว มุ่งตรงไปยังเกาะที่ใกล้ที่สุดในตอนนี้ ระหว่างการเดินทางพวก
เราก็ขับแซงกันไปมาบ้างหล่ะ คว่ำเรือตนเองบ้างหล่ะ! และอีกหลากหลายสารพัดรูปแบบในการแกล้งกัน กว่าจะ
เดินทางไปถึงเกาะที่ใกล้ที่สุด ก็กินเวลาไปเกือบๆครึ่งชั่วโมง
 
Part’s Faye
 
             พวกเราทุกคนไม่มีใครซักคนที่ไม่เปียกน้ำ โชคดีนะที่ไม่มีใครใส่เสื้อขาว ตอนนี้พวกเรากำลังเล่นน้ำ
ทะเลกันอยู่ยกเว้น พี่ฟางที่กำลังยืนชมธรรมชาติรอบๆตัวเองด้วยท่าทางหลงใหล และพี่ป๊อปที่กำลังยืนถ่ายรูปสิ่ง
ต่างๆรอบๆตัว
 
เฟย์ : พี่ฟาง พี่ป๊อปมาเล่นน้ำกัน!!
 
             ฉันตะโกนเรียกพี่ฟางกับพี่ป๊อปที่ยืนอยู่ใกล้ๆกันที่ชายทะเล พี่ฟางได้แต่ส่ายหน้า พร้อมกับยิ้มตอบ
กลับมา ส่วนพี่ ป๊อปได้แต่ชูกล้องถ่ายรูปในมือขึ้นมา เป็นทำนองว่า ‘เล่นกันไปเถอะ ฉันจะถ่ายภาพ’ เมื่อพวกเรา
เห็นท่าทางของพี่ๆทั้งสอง จึงหันไปมองหน้ากัน ก่อนจะพยักหน้าให้กัน แล้ววิ่งขึ้นไปลากพี่ฟางกับพี่ป๊อปมาเล่น
น้ำในทะเลทันที
 
ฟาง : เล่นอะไรของพวกแกเนี่ย!!
 
              ทันทีที่พี่ฟางโผล่พ้นน้ำขึ้นมา ก็เริ่มโวยวายพวกเราทันที ส่วนพี่ป๊อปปี้ที่ยืนอยู่ข้างๆก็พยักหน้าอย่าง
เห็นด้วย ทีเรื่องอื่นล่ะไม่เคยเห็นด้วย ทีเรื่องนี้ล่ะพร้อมเพรียงกันเชียว!!!
 
โทโมะ : ไปเกาะอื่นกันต่อเถอะมาค้างอยู่เกาะนี้นานแล้วนะ
 
             โทโมะพูดเตือนพวกเราที่เริ่มจะเล่นน้ำกันเพลินเกินไป พวกเราเริ่มออกเดินทางไปที่เกาะถัดไปทันที
พวกเราแวะพักทานข้าวเที่ยงยังเกาะแห่งนี้ แต่พี่ฟางก็ยังคงเป็นพี่ฟาง รักในธรรมชาติไม่เคยเปลี่ยน พวกเรา
เรียกกันจนคนที่นั่งข้างๆหูจะแตกตายกันไปข้างหนึ่งแล้ว แต่พี่ฟางก็ยังไม่ตอบกลับ ไม่รับรู้ใดๆทั้งสิ้น นอกจาก
การยืนชมธรรมชาติตรงหน้า
 
ป๊อปปี้ : เฟย์ ข้าวของฟางหล่ะ!
 
เฟย์ : นี่ค่ะ พี่ป๊อป!
 
             ฉันยื่นข้าวกล่องของพี่ฟางไปให้พี่ป๊อปทันที ส่วนพี่ป๊อปที่ได้รับข้าวแล้ว ก็รีบเดินตรงไปยังที่ที่พี่ฟาง
ยืนอยู่ทันที
 
เคนตะ : เฟย์! แผนต่อไปคืออะไร
 
             พวกเราเมื่อเห็นว่าทางสะดวก ก็เริ่มหันกลับมานั่งสุมหัววางแผนกันต่อทันที
 
เฟย์ : เอาแบบนี้ละกัน คือ….
 
ทุกคน ยกเว้น เฟย์ : โอเค
 
            พวกเราเมื่อตกลงวางแผนกันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ก็วิ่งแข่งกันไปกระโดดลงน้ำทะเลตรงหน้าทันที
โดยที่พวกเราไม่ลืมที่จะลากพี่ฟางกับพี่ป๊อปมาเล่นน้ำกับพวกเราด้วย พวกเราเล่นน้ำด้วยกันเป็นเวลานานมาก
พอสมควร จนมินต้องเตือนว่าพวกเรายังเหลืออีกหนึ่งเกาะที่ยังไม่ได้ไป พวกเราขึ้นเจ็ตสกี แล้วมุ่งตรงไปยัง
เกาะถัดไปที่อยู่ห่างจากโรงแรมมากที่สุด
 
Part's Fang
 
            เพื่อนๆทุกคนชอบบอกว่าฉันเป็นคนที่บ้าในธรรมชาติ ความจริงฉันไม่ได้ชอบอะไรกับมันนักหนาหรอก
เพียงแต่แค่นานๆทีที่จะไปหลุดออกมาจากเมืองใหญ่ มารับอากาศบริสุทธิ์ๆแบบนี้เลยต้องเก็บสะสมอากาศอัน
บริสุทธิ์เอาไว้ให้เต็มปอด เก็บสะสมภาพความทรงจำเอาไว้ให้เต็มสมอง และเก็บบรรยากาศเหล่านี้เอาไว้ให้เป็น
ความจำที่ไม่มีวันลบเลือน ตอนนี้เพื่อนๆของฉันต่างแยกย้ายกันไปเล่นน้ำบ้าง แข่งดำน้ำบ้าง ว่ายน้ำบ้างแตกต่าง
กันออกไป 
 
เขื่อน : เฟย์! ไปแข่งเจ็ตสกีกัน
 
            เขื่อนที่โผล่พ้นน้ำขึ้นมาหลังจากแข่งดำน้ำกับยัยเฟย์เสร็จ เอ่ยชวนยัยเฟย์ไปแข่งเจ็ตสกี ยัยเฟย์ที่
เป็นคนลุยๆอยู่แล้วจึงไม่ได้ปฏิเสธอะไรออกไป 
 
เฟย์ : ได้เขื่อน! แต่เฟย์ขอแข่งกับพี่ฟางก่อน
 
             ให้มันได้อย่างนี้สิ! ฉันที่นั่งอยู่ที่ชายหาดดีๆ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆในการแข่งขันต่างๆกับไอพวกนี้
แต่ทำไมชื่อฉันถึงได้เข้าไปอยู่ในบทสนทนานั้นได้ซะหล่ะ!
 
เขื่อน : ยังไงก็ได้!
 
เฟย์ : พี่ฟางกล้าไหมหล่ะ!
 
           เมื่อเขื่อนอนุญาต ยัยเฟย์ก็หันมาท้าฉันทันที มีอะไรใต้พระอาทิตย์ดวงนี้บ้างที่ฟางคนนี้ไม่กล้า (ก็
หลายอย่างอยู่นะ : Fang) 
 
ฟาง : เอาดิ๊!
 
           ฉันพยักหน้าตอบน้องสาวสุดซ่าของฉันทันที ยัยเฟย์ยิ้มอย่างพอใจทันทีที่ฉันตอบตกลง
 
เขื่อน : ป๊อป! ยืมเจ็ตสกีของแกหน่อยนะเว้ย!
 
ป๊อปปี้ื : เอาไปทำไมวะ!
 
เขื่อน : ฟางกับเฟย์จะแข่งเจ็ตกัน
 
ป๊อปปี้ : เห้ย! จริงเหรอวะ ไปดูด้วยดิ!
 
            พี่ป๊อปปี้เมื่อได้รู้ว่าฉันกับเฟย์จะแข่งเจ็ตกัน จึงรีบวิ่งมายังที่ที่พวกเรายืนอยู่ทันที 
 
เฟย์ : พี่ฟางใช้เจ็ตสกีของพี่ป๊อปนะ ส่วนเฟย์จะใช้ของเขื่อน!
 
             เมื่อเฟย์พูดจบ ก็ไม่รอให้ฉันได้ตอบรับหรือคัดค้านใดๆทั้งสิ้น เพราะยัยเฟย์ได้เดินไปเตรียมพร้อมอยู่
บนเจ็ตสกีเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ฉันก็ไม่รอช้า รีบเดินไปยังเจ็ตของพี่ป๊อปทันที 
 
เขื่อน : ไปถึงโขดหินตรงนั้นนะ แล้วเลี้ยวไปยังโขดหินด้านขวามือ แล้วเลี้ยวกลับมาตรงนี้ จากนั้นก็วนอีก 2
รอบ โอเคป่ะ
 
            เฟย์พยักหน้าตอบตกลงทันที ส่วนฉันก็กวาดสายตาสำรวจระยะทางการแข่งขัน ก่อนจะหันกลับมา
พยักหน้าให้กับพี่ป๊อปและเขื่อนที่ยืนอยู่ทางด้านหลัง
 
ป๊อปปี้ : 5 4 3 2 1 เริ่ม!
 
           สิ้นเสียงพี่ป๊อป ฉันกับยัยเฟย์ก็เริ่มออกตัวทันที ตอนแรกยัยฟย์เป็นคนนำฉันก่อน แต่พอถึงโขดหินด้าน
หน้า ฉันที่มีประสบการณ์ในการเล่นเจ็ตสกีมากกว่ายัยเฟย์อยู่หลายเท่า ทำให้ฉันเลี้ยวเจ็ตได้ดีกว่ายัยเฟย์ ส่งผล
ให้ตอนนี้ยัยเฟย์เป็นฝ่ายตามฉัน และหลังจากที่ฉันแซงยัยเฟย์ตรงนั้นได้ ยัยเฟย์ก็ไม่มีโอกาสได้แซงฉันกลับ
เลย เพราะ ตอนนี้ฉันทิ้งระยะห่างอยู่จากยัยเฟย์มากพอสมควร
 
เขื่อน : ผู้ชนะ คือ น้องฟางคร้าบบ!!
 
             เขื่อนตะโกนออกมาทันทีที่ฉันเข้าเส้นชัย ยัยเฟย์ที่เข้าเส้นชัยหลังฉันประมาณ 10 วินาที จิ๊ปากอย่าง
ขัดใจ 
 
เฟย์ : พี่ฟางชนะอีกแล้วอ่ะ!
 
ฟาง : พี่เล่นมาก่อนแกนะยัยเฟย์!
 
            ฉันพูดก่อนจะเดินเข้าไปลูบหัวยัยเฟย์อย่างอ่อนโยน ส่วนยัยเฟย์ก็ได้แต่ทำหน้ามุ่ย แล้วยิ้มออกมา
ก่อนจะดึงเขื่อนให้ไปที่เจ็ตสกีทันที เฟย์ได้เล่นเจ็ตสกีลำเดิม ส่วนเขื่อนก็ได้ใช้เจ็ตสกีของป๊อปปี้
 
ป๊อปปี้ : เข้าใจกติกาแล้วนะ
 
            สิ้นเสียงป๊อปปี้ เขื่อนก็พยักหน้าอย่างเข้าใจ ส่วนยัยเฟย์ก็ยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ พร้อมกับพูดว่า
 
เฟย์ : ไม่ชนะพี่ฟางไม่เป็นไร เฟย์ยอมได้
 
เขื่อน : แต่เดี๋ยวเฟย์ก็จะแพ้เขื่อน!
 
เฟย์ : เขื่อน! ถ้านายชนะฉัน ฉันจะไม่แต่งงานกับนาย!!!
 
            ทันทีที่เฟย์พูดจบ เขื่อนก็สะดุ้ง แล้วทำหน้าอย่างไม่ค่อยพอใจเล็กน้อย แต่ยังไม่ทันที่เขื่อนจะได้
ทักท้วงอะไรออกไป พี่ป๊อปปี้ก็ให้สัญญาณทันที
 
ป๊อปปี้ : 5 4 3 2 1 เริ่ม!!
 
            ฉันกับพี่ป๊อปนั่งดูยัยเฟย์กับนายเขื่อนแข่งเจ็ตกันอย่างสนุกสนาน และผลก็เป็นไปตามที่ฉันได้คาดไว้
คือ นายเขื่อนไม่กล้าชนะเฟย์ เพราะกลัวยัยเฟย์ไม่แต่งงานด้วย ตลกจริงๆ! พวกเรานั่งคุยเล่นกันไปซักพักใหญ่ๆ
แล้วอยู่ๆยัยเฟย์ก็พูดขึ้นมา
 
เฟย์ : พี่ฟางกับพี่ป๊อปไปชมวิวหลังเกาะกันยังคะ
 
ฟาง : ยังเลย ทำไมเหรอเฟย์!
 
เฟย์ : มันสวยมากๆเลยน่ะสิ! พี่ฟางพี่พลาดได้ยังไงกัน
 
            ทันทีที่ฉันได้ยินดังนั้น ฉันก็รีบลุกขึ้นยืนแล้ววิ่งตรงไปยังท้ายเกาะทันที โดยมีพี่ป๊อปปี้วิ่งตามมาด้วย
ฉันกับพี่ป๊อปยืนชมวิวอยู่ตรงนั้นเป็นเวลานานมาก
 
ป๊อปปี้ : น้องฟางครับ พี่ว่าเรากลับกันเถอะครับ!
 
            ฉันกับพี่ป๊อปเดินกลับมายังที่ที่พวกเราได้จอดเจ็ตสกีไว้ แต่สิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้า คือ ความว่างเปล่า
ไม่มีแม้แต่เพื่อนของฉัน เพื่อนของพี่ป๊อป และไม่มีเจ็ตสกีที่เราได้นั่งมาตอนที่เดินทางมา ฉันพอจะเดา
เหตุการณ์ออกหรอกนะว่า ทั้งหมดมันเป็นแผนของยัยเฟย์ น้องสาวตัวแสบของฉันเอง
 
ป๊อปปี้ : น้องฟางครับ อย่าบอกนะว่าพวกเราโดนปล่อยเกาะอีกแล้วอ่ะ
 
ฟาง : คาดว่าจะเป็นอย่างนั้นแหละค่ะ! 
 
ป๊อปปี้ : ยัยเฟย์! นี่แสบจริงๆ
 
 
            ฉันที่เป็นพี่สาวของยัยเฟย์จะไม่รู้ได้ยังไงกัน ขนาดพี่ป๊อปที่รู้จักกับยัยเฟย์หลังฉันตั้งนานยังรู้เลย กลับ
ไปนะ แม่จะล้มงานแต่งของยัยเฟย์ให้ดูเลย เหอะ! ทุกคนห้ามคิดว่าฉันจะทำจริงๆนะคะ ฉันไม่ได้ร้ายพอที่จะ
ทำลายความสุขของน้องสาวสุดที่รักได้ลงคอ
 
ฟาง : พี่ป๊อปค่ะ! ฟางว่าเราทำได้ทางเดียวในตอนนี้คือ รอจนกว่าไอพวกนั้นจะมารับ
 
ป๊อปปี้ : พี่ก็คิดว่างั้นแหละครับน้องฟาง!!
 
            ฉันกับพี่ป๊อปนั่งคุยเล่นเรื่อยเปื่อยเพื่อฆ่าเวลาในการรอเพื่อนๆของฉันมารับ แต่ก็พอจะเดาออกอยู่
หรอกนะว่า มันไม่ใช่เร็วๆนี้หรอกที่ไอพวกนั้นจะมารับ ตอนนี้ดวงอาทิตย์ได้ลาลับขอบฟ้าเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่
ก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะมีใครมารับเรา 2 คน
 
ป๊อปปี้ : น้องฟางพิงไหล่พี่ก็ได้นะครับ!!
 
ฟาง : ขอบคุณค่ะ
 
              ในคืนนี้ กลายเป็นว่าฉันต้องมานอนกับพี่ป๊อปปี้อยู่ที่เกาะ โดยที่คนอื่นๆนอนกันอย่างสบายอยู่ที่
โรงแรม เป็นอะไรที่ยุติธรรมที่สุด!! 
 
 

 
 
                            พี่ฟางกับพี่ป๊อปจะได้กลับไปที่โรงแรมเมื่อไหร่กันน้า
 
                    http://www.keedkean.com/novel/KK0004038.html
 
          นี่คือนิยายเรื่องใหม่ของทรายกับเพื่อนอีก 2 คนที่ร่วมกันแต่ง คือ Reeya_BR และ Devilz 
 
                             ฝากติดตามกันด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ ^_^

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10.0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา