The Bets Love เดิมพันรัก เดิมพันหัวใจ

 

Part’s Fang

 

             ทำไมรู้สึกเหมือนมือด้านซ้ายถูกกดทับอยู่แบบนี้นะ ความรู้สึกก่อนจะลืมตามันบอกฉันแบบนี้ ฉัน

ลืมตาตื่นขึ้นมาเห็นพี่ป๊อปปี้นอนฟุบตัวหลับอยู่ข้างๆเตียงของฉัน  หยุดยิ้มเดี๋ยวนี้นะยัยฟาง!! จะยิ้มทำไมกัน!

ฉันค่อยๆขยับมือซ้ายออกจากการเกาะกุมของพี่ป๊อป แต่แค่ฉันขยับมือเท่านั้นหล่ะ! พี่ป๊อปปี้ก็เงยหน้าขึ้นมาดู

พร้อมกับยิ้มออกมาอย่างน่ารัก

 

ป๊อปปี้ : น้องฟางเป็นไงบ้างครับ!

 

ฟาง : ดีขึ้นแล้วหล่ะค่ะ! ขอบคุณนะคะ ที่ดูแลฟางมาตลอดทั้งคืน!

 

             พี่ป๊อปพยักหน้าตอบ ก่อนจะเอามือมาอังหน้าผากของฉันเพื่อวัดไข้

 

ป๊อปปี้ : หายเป็นปกติแล้ว งั้นก็ไปเที่ยวได้แล้วสิ!

 

ฟาง : แน่นอนค่ะ!

 

             ทันทีที่ฉันพูดจบก็รีบวิ่งไปไปหยิบเสื้อผ้า แล้วเข้าไปอาบน้ำทันที เวลาผ่านไปราวๆชั่วโมงกว่าๆ พวก

เราก็ได้มายืนรวมตัวกันอยู่ที่ชายทะเลหน้าโรงแรม โดยที่เบื้องหน้าของพวกเรา คือ เจ็ตสกี จำนวน 5 ลำ

 

เขื่อน : แยกย้ายกันไปคนละลำเลยนะเว้ย! เดี่ยวเจอกันที่เกาะ!

 

             สิ้นเสียงเขื่อน ทุกคนก็ตรงไปยังเจ็ตสกีลำของตนทันที และก็เป็นอย่างที่ทุกคนคิดเลยค่ะ ว่าฉันจะ

ต้องไปกับพี่ป๊อปอีกตามเคย พวกเราเริ่มออกตัว มุ่งตรงไปยังเกาะที่ใกล้ที่สุดในตอนนี้ ระหว่างการเดินทางพวก

เราก็ขับแซงกันไปมาบ้างหล่ะ คว่ำเรือตนเองบ้างหล่ะ! และอีกหลากหลายสารพัดรูปแบบในการแกล้งกัน กว่าจะ

เดินทางไปถึงเกาะที่ใกล้ที่สุด ก็กินเวลาไปเกือบๆครึ่งชั่วโมง

 

Part’s Faye

 

             พวกเราทุกคนไม่มีใครซักคนที่ไม่เปียกน้ำ โชคดีนะที่ไม่มีใครใส่เสื้อขาว ตอนนี้พวกเรากำลังเล่นน้ำ

ทะเลกันอยู่ยกเว้น พี่ฟางที่กำลังยืนชมธรรมชาติรอบๆตัวเองด้วยท่าทางหลงใหล และพี่ป๊อปที่กำลังยืนถ่ายรูปสิ่ง

ต่างๆรอบๆตัว

 

เฟย์ : พี่ฟาง พี่ป๊อปมาเล่นน้ำกัน!!

 

             ฉันตะโกนเรียกพี่ฟางกับพี่ป๊อปที่ยืนอยู่ใกล้ๆกันที่ชายทะเล พี่ฟางได้แต่ส่ายหน้า พร้อมกับยิ้มตอบ

กลับมา ส่วนพี่ ป๊อปได้แต่ชูกล้องถ่ายรูปในมือขึ้นมา เป็นทำนองว่า ‘เล่นกันไปเถอะ ฉันจะถ่ายภาพ’ เมื่อพวกเรา

เห็นท่าทางของพี่ๆทั้งสอง จึงหันไปมองหน้ากัน ก่อนจะพยักหน้าให้กัน แล้ววิ่งขึ้นไปลากพี่ฟางกับพี่ป๊อปมาเล่น

น้ำในทะเลทันที

 

ฟาง : เล่นอะไรของพวกแกเนี่ย!!

 

              ทันทีที่พี่ฟางโผล่พ้นน้ำขึ้นมา ก็เริ่มโวยวายพวกเราทันที ส่วนพี่ป๊อปปี้ที่ยืนอยู่ข้างๆก็พยักหน้าอย่าง

เห็นด้วย ทีเรื่องอื่นล่ะไม่เคยเห็นด้วย ทีเรื่องนี้ล่ะพร้อมเพรียงกันเชียว!!!

 

โทโมะ : ไปเกาะอื่นกันต่อเถอะมาค้างอยู่เกาะนี้นานแล้วนะ

 

             โทโมะพูดเตือนพวกเราที่เริ่มจะเล่นน้ำกันเพลินเกินไป พวกเราเริ่มออกเดินทางไปที่เกาะถัดไปทันที

พวกเราแวะพักทานข้าวเที่ยงยังเกาะแห่งนี้ แต่พี่ฟางก็ยังคงเป็นพี่ฟาง รักในธรรมชาติไม่เคยเปลี่ยน พวกเรา

เรียกกันจนคนที่นั่งข้างๆหูจะแตกตายกันไปข้างหนึ่งแล้ว แต่พี่ฟางก็ยังไม่ตอบกลับ ไม่รับรู้ใดๆทั้งสิ้น นอกจาก

การยืนชมธรรมชาติตรงหน้า

 

ป๊อปปี้ : เฟย์ ข้าวของฟางหล่ะ!

 

เฟย์ : นี่ค่ะ พี่ป๊อป!

 

             ฉันยื่นข้าวกล่องของพี่ฟางไปให้พี่ป๊อปทันที ส่วนพี่ป๊อปที่ได้รับข้าวแล้ว ก็รีบเดินตรงไปยังที่ที่พี่ฟาง

ยืนอยู่ทันที

 

เคนตะ : เฟย์! แผนต่อไปคืออะไร

 

             พวกเราเมื่อเห็นว่าทางสะดวก ก็เริ่มหันกลับมานั่งสุมหัววางแผนกันต่อทันที

 

เฟย์ : เอาแบบนี้ละกัน คือ….

 

ทุกคน ยกเว้น เฟย์ : โอเค

 

            พวกเราเมื่อตกลงวางแผนกันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ก็วิ่งแข่งกันไปกระโดดลงน้ำทะเลตรงหน้าทันที

โดยที่พวกเราไม่ลืมที่จะลากพี่ฟางกับพี่ป๊อปมาเล่นน้ำกับพวกเราด้วย พวกเราเล่นน้ำด้วยกันเป็นเวลานานมาก

พอสมควร จนมินต้องเตือนว่าพวกเรายังเหลืออีกหนึ่งเกาะที่ยังไม่ได้ไป พวกเราขึ้นเจ็ตสกี แล้วมุ่งตรงไปยัง

เกาะถัดไปที่อยู่ห่างจากโรงแรมมากที่สุด

 

Part's Fang

 

            เพื่อนๆทุกคนชอบบอกว่าฉันเป็นคนที่บ้าในธรรมชาติ ความจริงฉันไม่ได้ชอบอะไรกับมันนักหนาหรอก

เพียงแต่แค่นานๆทีที่จะไปหลุดออกมาจากเมืองใหญ่ มารับอากาศบริสุทธิ์ๆแบบนี้เลยต้องเก็บสะสมอากาศอัน

บริสุทธิ์เอาไว้ให้เต็มปอด เก็บสะสมภาพความทรงจำเอาไว้ให้เต็มสมอง และเก็บบรรยากาศเหล่านี้เอาไว้ให้เป็น

ความจำที่ไม่มีวันลบเลือน ตอนนี้เพื่อนๆของฉันต่างแยกย้ายกันไปเล่นน้ำบ้าง แข่งดำน้ำบ้าง ว่ายน้ำบ้างแตกต่าง

กันออกไป 

 

เขื่อน : เฟย์! ไปแข่งเจ็ตสกีกัน

 

            เขื่อนที่โผล่พ้นน้ำขึ้นมาหลังจากแข่งดำน้ำกับยัยเฟย์เสร็จ เอ่ยชวนยัยเฟย์ไปแข่งเจ็ตสกี ยัยเฟย์ที่

เป็นคนลุยๆอยู่แล้วจึงไม่ได้ปฏิเสธอะไรออกไป 

 

เฟย์ : ได้เขื่อน! แต่เฟย์ขอแข่งกับพี่ฟางก่อน

 

             ให้มันได้อย่างนี้สิ! ฉันที่นั่งอยู่ที่ชายหาดดีๆ ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆในการแข่งขันต่างๆกับไอพวกนี้

แต่ทำไมชื่อฉันถึงได้เข้าไปอยู่ในบทสนทนานั้นได้ซะหล่ะ!

 

เขื่อน : ยังไงก็ได้!

 

เฟย์ : พี่ฟางกล้าไหมหล่ะ!

 

           เมื่อเขื่อนอนุญาต ยัยเฟย์ก็หันมาท้าฉันทันที มีอะไรใต้พระอาทิตย์ดวงนี้บ้างที่ฟางคนนี้ไม่กล้า (ก็

หลายอย่างอยู่นะ : Fang) 

 

ฟาง : เอาดิ๊!

 

           ฉันพยักหน้าตอบน้องสาวสุดซ่าของฉันทันที ยัยเฟย์ยิ้มอย่างพอใจทันทีที่ฉันตอบตกลง

 

เขื่อน : ป๊อป! ยืมเจ็ตสกีของแกหน่อยนะเว้ย!

 

ป๊อปปี้ื : เอาไปทำไมวะ!

 

เขื่อน : ฟางกับเฟย์จะแข่งเจ็ตกัน

 

ป๊อปปี้ : เห้ย! จริงเหรอวะ ไปดูด้วยดิ!

 

            พี่ป๊อปปี้เมื่อได้รู้ว่าฉันกับเฟย์จะแข่งเจ็ตกัน จึงรีบวิ่งมายังที่ที่พวกเรายืนอยู่ทันที 

 

เฟย์ : พี่ฟางใช้เจ็ตสกีของพี่ป๊อปนะ ส่วนเฟย์จะใช้ของเขื่อน!

 

             เมื่อเฟย์พูดจบ ก็ไม่รอให้ฉันได้ตอบรับหรือคัดค้านใดๆทั้งสิ้น เพราะยัยเฟย์ได้เดินไปเตรียมพร้อมอยู่

บนเจ็ตสกีเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ฉันก็ไม่รอช้า รีบเดินไปยังเจ็ตของพี่ป๊อปทันที 

 

เขื่อน : ไปถึงโขดหินตรงนั้นนะ แล้วเลี้ยวไปยังโขดหินด้านขวามือ แล้วเลี้ยวกลับมาตรงนี้ จากนั้นก็วนอีก 2

รอบ โอเคป่ะ

 

            เฟย์พยักหน้าตอบตกลงทันที ส่วนฉันก็กวาดสายตาสำรวจระยะทางการแข่งขัน ก่อนจะหันกลับมา

พยักหน้าให้กับพี่ป๊อปและเขื่อนที่ยืนอยู่ทางด้านหลัง

 

ป๊อปปี้ : 5 4 3 2 1 เริ่ม!

 

           สิ้นเสียงพี่ป๊อป ฉันกับยัยเฟย์ก็เริ่มออกตัวทันที ตอนแรกยัยฟย์เป็นคนนำฉันก่อน แต่พอถึงโขดหินด้าน

หน้า ฉันที่มีประสบการณ์ในการเล่นเจ็ตสกีมากกว่ายัยเฟย์อยู่หลายเท่า ทำให้ฉันเลี้ยวเจ็ตได้ดีกว่ายัยเฟย์ ส่งผล

ให้ตอนนี้ยัยเฟย์เป็นฝ่ายตามฉัน และหลังจากที่ฉันแซงยัยเฟย์ตรงนั้นได้ ยัยเฟย์ก็ไม่มีโอกาสได้แซงฉันกลับ

เลย เพราะ ตอนนี้ฉันทิ้งระยะห่างอยู่จากยัยเฟย์มากพอสมควร

 

เขื่อน : ผู้ชนะ คือ น้องฟางคร้าบบ!!

 

             เขื่อนตะโกนออกมาทันทีที่ฉันเข้าเส้นชัย ยัยเฟย์ที่เข้าเส้นชัยหลังฉันประมาณ 10 วินาที จิ๊ปากอย่าง

ขัดใจ 

 

เฟย์ : พี่ฟางชนะอีกแล้วอ่ะ!

 

ฟาง : พี่เล่นมาก่อนแกนะยัยเฟย์!

 

            ฉันพูดก่อนจะเดินเข้าไปลูบหัวยัยเฟย์อย่างอ่อนโยน ส่วนยัยเฟย์ก็ได้แต่ทำหน้ามุ่ย แล้วยิ้มออกมา

ก่อนจะดึงเขื่อนให้ไปที่เจ็ตสกีทันที เฟย์ได้เล่นเจ็ตสกีลำเดิม ส่วนเขื่อนก็ได้ใช้เจ็ตสกีของป๊อปปี้

 

ป๊อปปี้ : เข้าใจกติกาแล้วนะ

 

            สิ้นเสียงป๊อปปี้ เขื่อนก็พยักหน้าอย่างเข้าใจ ส่วนยัยเฟย์ก็ยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ พร้อมกับพูดว่า

 

เฟย์ : ไม่ชนะพี่ฟางไม่เป็นไร เฟย์ยอมได้

 

เขื่อน : แต่เดี๋ยวเฟย์ก็จะแพ้เขื่อน!

 

เฟย์ : เขื่อน! ถ้านายชนะฉัน ฉันจะไม่แต่งงานกับนาย!!!

 

            ทันทีที่เฟย์พูดจบ เขื่อนก็สะดุ้ง แล้วทำหน้าอย่างไม่ค่อยพอใจเล็กน้อย แต่ยังไม่ทันที่เขื่อนจะได้

ทักท้วงอะไรออกไป พี่ป๊อปปี้ก็ให้สัญญาณทันที

 

ป๊อปปี้ : 5 4 3 2 1 เริ่ม!!

 

            ฉันกับพี่ป๊อปนั่งดูยัยเฟย์กับนายเขื่อนแข่งเจ็ตกันอย่างสนุกสนาน และผลก็เป็นไปตามที่ฉันได้คาดไว้

คือ นายเขื่อนไม่กล้าชนะเฟย์ เพราะกลัวยัยเฟย์ไม่แต่งงานด้วย ตลกจริงๆ! พวกเรานั่งคุยเล่นกันไปซักพักใหญ่ๆ

แล้วอยู่ๆยัยเฟย์ก็พูดขึ้นมา

 

เฟย์ : พี่ฟางกับพี่ป๊อปไปชมวิวหลังเกาะกันยังคะ

 

ฟาง : ยังเลย ทำไมเหรอเฟย์!

 

เฟย์ : มันสวยมากๆเลยน่ะสิ! พี่ฟางพี่พลาดได้ยังไงกัน

 

            ทันทีที่ฉันได้ยินดังนั้น ฉันก็รีบลุกขึ้นยืนแล้ววิ่งตรงไปยังท้ายเกาะทันที โดยมีพี่ป๊อปปี้วิ่งตามมาด้วย

ฉันกับพี่ป๊อปยืนชมวิวอยู่ตรงนั้นเป็นเวลานานมาก

 

ป๊อปปี้ : น้องฟางครับ พี่ว่าเรากลับกันเถอะครับ!

 

            ฉันกับพี่ป๊อปเดินกลับมายังที่ที่พวกเราได้จอดเจ็ตสกีไว้ แต่สิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้า คือ ความว่างเปล่า

ไม่มีแม้แต่เพื่อนของฉัน เพื่อนของพี่ป๊อป และไม่มีเจ็ตสกีที่เราได้นั่งมาตอนที่เดินทางมา ฉันพอจะเดา

เหตุการณ์ออกหรอกนะว่า ทั้งหมดมันเป็นแผนของยัยเฟย์ น้องสาวตัวแสบของฉันเอง

 

ป๊อปปี้ : น้องฟางครับ อย่าบอกนะว่าพวกเราโดนปล่อยเกาะอีกแล้วอ่ะ

 

ฟาง : คาดว่าจะเป็นอย่างนั้นแหละค่ะ! 

 

ป๊อปปี้ : ยัยเฟย์! นี่แสบจริงๆ

 

 

            ฉันที่เป็นพี่สาวของยัยเฟย์จะไม่รู้ได้ยังไงกัน ขนาดพี่ป๊อปที่รู้จักกับยัยเฟย์หลังฉันตั้งนานยังรู้เลย กลับ

ไปนะ แม่จะล้มงานแต่งของยัยเฟย์ให้ดูเลย เหอะ! ทุกคนห้ามคิดว่าฉันจะทำจริงๆนะคะ ฉันไม่ได้ร้ายพอที่จะ

ทำลายความสุขของน้องสาวสุดที่รักได้ลงคอ

 

ฟาง : พี่ป๊อปค่ะ! ฟางว่าเราทำได้ทางเดียวในตอนนี้คือ รอจนกว่าไอพวกนั้นจะมารับ

 

ป๊อปปี้ : พี่ก็คิดว่างั้นแหละครับน้องฟาง!!

 

            ฉันกับพี่ป๊อปนั่งคุยเล่นเรื่อยเปื่อยเพื่อฆ่าเวลาในการรอเพื่อนๆของฉันมารับ แต่ก็พอจะเดาออกอยู่

หรอกนะว่า มันไม่ใช่เร็วๆนี้หรอกที่ไอพวกนั้นจะมารับ ตอนนี้ดวงอาทิตย์ได้ลาลับขอบฟ้าเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่

ก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะมีใครมารับเรา 2 คน

 

ป๊อปปี้ : น้องฟางพิงไหล่พี่ก็ได้นะครับ!!

 

ฟาง : ขอบคุณค่ะ

 

              ในคืนนี้ กลายเป็นว่าฉันต้องมานอนกับพี่ป๊อปปี้อยู่ที่เกาะ โดยที่คนอื่นๆนอนกันอย่างสบายอยู่ที่

โรงแรม เป็นอะไรที่ยุติธรรมที่สุด!! 

 

 

---

 

 

                            พี่ฟางกับพี่ป๊อปจะได้กลับไปที่โรงแรมเมื่อไหร่กันน้า

 

                    http://www.keedkean.com/novel/KK0004038.html

 

          นี่คือนิยายเรื่องใหม่ของทรายกับเพื่อนอีก 2 คนที่ร่วมกันแต่ง คือ Reeya_BR และ Devilz 

 

                             ฝากติดตามกันด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ ^_^