The Bets Love เดิมพันรัก เดิมพันหัวใจ
10.0
10) New Designers
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความPart's Koen (08.30 น.)
ตอนนี้ทุกคนในบริษัทกำลังนั่งรวมตัวกันอยู่ในห้องประชุมใหญ่ของบริษัท เนื่องจากป๊อปปี้ได้บอก
ว่าวันนี้จะเปิดตัวดีไซน์เนอร์คนใหม่ของบริษัท และตอนนี้พวกผมทั้ง 3 คน ไม่รวมป๊อปปี้กับจองเบ กำลังนั่งลุ้นกัน
สุดๆว่าดีไซเนอร์คนใหม่จะเป็นใคร
เกล : เมื่อไหร่ดีไซเนอร์คนใหม่จะมาเนี่ย!! มาเปิดตัววันแรกก็จะสายเลยหรือไงกัน
แม่นางเกลเริ่มออกอาการเหวี่ยงวีนอีกแล้วหล่ะครับ เธอเป็นคนขี้เหวี่ยงประจำบริษัทหล่ะครับ
รองลงมาก็เป็น 4 สหายเพื่อนหล่อนน่ะแหละครับ อันที่จริงพวกผมหล่ะอยากจะถีบแม่นางทั้ง 5 พวกนี้ให้ออกไป
จากบริษัทแต่ก็ทำไม่ได้ เพราะ พ่อของพวกเธอขอเอาไว้
ป๊อปปี้ : ดีไซน์เนอร์คนใหม่ไม่ได้มาสายหรอกครับ เพราะผมนัดเธอไว้ 9.30
มิล่า : แล้วพี่จะนัดพวกเรามาก่อนทำไมหล่ะ
จองเบ : แค่นี้ต้องให้บอกเหรอครับ ก็เพราะพวกคุณชอบมาสายกันไงหล่ะครับ
5 สาว : กรี๊ดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!
โทโมะ : ขอโทษครับ ที่นี่ห้องประชุม ไม่ใช่เวทีคอนเสิร์ตที่จะให้พวกคุณได้กรี๊ดกันหน่ะ!!
โทโมะเอ่ยติยัยเลขาทั้ง 5 คนของพวกเราที่ทำตัวไม่ค่อยมีมารยาท ผมว่านะน่าจะเอายัยแม่
นางพวกนี้ไปเข้าคอร์สเรียนวิชามารยาทผู้ดีซักหน่อย เกิดมาเป็นลูกผู้ดีแท้ๆแต่มารยาทผู้ดีไม่มีติดมาเลยซักคน
5 สาว : กรี๊ดดดดดดดดดดดด!!!!! นี่นายว่าพวกเราเหรอ โทโมะ!!
คิตตี้ : รุ่นพี่เขาไม่ได้ว่าพวกคุณหรอกค่ะ รุ่นพี่เขาแค่ว่าชะนีน่ะคะ
คิตตี้ที่เริ่มทนไม่ได้เอ่ยออกมาอย่างเหลืออด ส่วนคนอื่นๆในบริษัทก็ได้เพียงแต่ทำหน้าอย่าง
เอือมระอากับนิสัยขี้วีนขี้เหวี่ยงของยัยพวกนี้
แบม : นี่! เธอว่าพวกเราเหรอยัยคิต
คิตตี้ : บอกว่าไม่ได้ว่าพวกคุณไงค่ะ เอ๊ะ!พวกคุณนี่ยังไง!! ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องเหรอ ฉันบอกว่ารุ่นพี่เขาว่าชะนี ว่าชะนี ไม่ได้ว่าพวกคุณ หรือว่าพวกคุณเป็นชะนีกันหล่ะ ถึงได้ร้อนตัวนัก!!
หวาย : กรี๊ดดดดดดด!!! ยัยบ้า เดี๋ยวนี้กล้ามากนะ ที่มาว่าพวกฉันน่ะ!!
คิตตี้ : บอกว่าไม่ได้ว่าพวกคุณไงค่ะ ฉันว่าชะนี อ้อ! แล้วที่นี่เป็นห้องประชุมค่ะ ไม่ใช่เวทีประกวด'แรด' กรุณาอย่ามา'แรด'แถวนี้
5 สาว : กะ....
เคนตะ : กรุณาออกไปจากห้องด้วยครับ! แล้วค่อยเข้ามาใหม่ตอน 9.30 พวกผมไม่ชอบกริยามารยาทแบบนี้ของพวกคุณ
แคท : แต่....
เขื่อน : ไม่มีแต่ครับ กรุณาออกไปจากห้องด้วย ประตูอยู่ทางนั้นครับ
ผมพูดก่อนจะเอามือชี้ไปทางประตู ส่วนยัยพวกนั้นก็เดินสะบัดหน้าออกไป เหอะ! คิดว่าตัวเอง
สวยนักหรือไงยัยพวกนี้หนิ!-_-
@ 9.25 น.
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูห้องประชุมดังขึ้น ก่อนที่ประตูจะถูกเปิดเข้ามา หญิงสาวร่างสวย ตัวเล็กๆ เดิน
เข้ามาภายในห้อง ทำให้พวกผมทั้ง 3 คน รวมไปถึงยัยคิตตี้ เบิกตากว้างอย่างตกใจ จะไม่ให้ตกใจได้ยังไงหล่ะ
ครับ ก็คนที่เปิดเข้ามานี้คือ น้องฟาง
ฟาง : ขอโทษนะคะ ไม่ทราบว่าฟางมาเลตหรือป่าวค่ะ
น้องฟางเมื่อเข้ามาถึง ก็เอ่ยถามอย่างสุภาพ ก่อนจะก้มหน้าลงมองนาฬิกาข้อมือของตนเอง
อย่างวิตกกังวล เพราะกลัวว่าตนเองจะมาเลต คนแบบนี้หาได้ง่ายๆซะทีไหน
ป๊อปปี้ : ไม่หรอกครับน้องฟาง อย่ากังวลเลย เชิญน้องฟางนั่งดีกว่าครับ
ฟาง : ขอบคุณค่ะ
น้องฟางเอ่ยขอบคุณป๊อปปี้ก่อนจะนั่งลงยังเก้าอี้ที่ป๊อปปี้ได้เลื่อนให้ ซึ่งเป็นที่นั่งที่ขนาบด้วย
ป๊อปปี้ด้านขวาและคิตตี้ด้านซ้าย
คิตตี้ : พี่ฟางค่ะ ยินดีที่ได้ร่วมงานกันนะคะ
ฟาง : จ้า ยังไงพี่ก็ฝากคิตช่วยแนะงานให้พี่ด้วยนะ
คิตตี้ : เป็นคิตมากกว่าค่ะ ที่ต้องให้พี่ฟางแนะงานให้
น้องฟางไม่ตอบอะไรเพียงแต่ส่งยิ้มหวานๆกลับไปให้ พวกเรานั่งคุยกันไปเรื่อยๆเพื่อฆ่าเวลา
รอแม่นางทั้ง 5 ที่ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นใคร จนกระทั่งตอนนี้เวลา 10.10 นาที แม่นางทั้ง 5 ก็เพิ่งได้เสด็จ
เกล : ไม่ทราบว่าตอนนี้ดีไซน์เนอร์ของรุ่นพี่มาแล้วยังค่ะ
เขื่อน : ไม่มาก็บ้าแล้วหล่ะครับ
เกล : ไหนล่ะค่ะ ขอเกลดูหน้าหน่อยซิ!!
เกลพูดอย่างหาเรื่อง ก่อนจะเดินไปยืนอยู่ที่หน้าห้องประชุม เธอมักจะคิดว่าเธอเป็นเจ้าของ
บริษัทล่ะครับ เพราะเธอแอบชอบไอป๊อปอยู่ ใครๆเขาก็รู้กัน
ฟาง : อยู่นี่ค่ะ!!
น้องฟางพูดตอบออกไปด้วยน้ำเสียงที่นิ่งเรียบ ซึ่งพอพวกเราได้ยินถึงกับขนลุก รู้สึกเย็นขึ้นมา
ทันทีอย่างไม่มีสาเหตุ เกลเมื่อได้ยินเสียงตอบกลับ ก็หันหน้าไปยังน้องฟางทันที
เกล : นี่เธออีกแล้วเหรอ!! เมื่อไหร่จะเลิกยุ่งกับท่านประธานบริษัทซักที ฉันบอกเธอไปแล้วไม่ใช่เหรอว่าท่านประธานที่นี่น่ะ! เขามีเจ้าของหมดแล้ว!!
ฟาง : ฉันก็ว่าฉันย้ำคุณชัดเจนแล้วนะคะ! ว่าฉันมาทำงานไม่ได้มาจับผู้ชาย!! กรุณาเข้าใจให้ถูกด้วยค่ะ
เกล : เหอะ! หล่อนนี่นะจะมาทำงาน มีดีอะไรนักหนา!!
เกลพูดอย่างดูถูกฟางแบบสุดๆ ก่อนจะใช้หางตาของเธอก้มมองฟางจากเท้าขึ้นมาถึงศีรษะ
ของเธอ เลขาใครเนี่ยมารยาทต่ำจริง!! ส่วนน้องฟางเมื่อเห็นดังนั้นก็ลุกขึ้นยืนก่อนจะเดินไปยืนประจันหน้ากับ
เกลที่หน้าห้องประชุม
ฟาง : มีดีอะไรนักหนาก็ดูเอาเองแล้วกันค่ะ!
น้องฟางพูดถูกเลยแหละครับ เพราะ เมื่อเธอเดินไปยืนเทียบกับแม่นางเกลแล้ว ออร่าของแม่
นางเกลที่ใครๆก็ว่าเจิดจรัส ก็ดับสนิทเลยแหละครับ น้องฟางดูเด่นจริงๆครับ สมควรแล้วที่เธอจะได้รับตำแหน่ง
Princess ถึง 4 สมัย แม่นางเกลตอนนี้ได้แต่ยืนกัดฟันอย่างทนไม่ไหว แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้ เพราะไม่
เช่นนั้น แม่นางจะต้องแพ้อย่างราบคาบ
ฟาง : เหตุการณ์แบบนี้ก็เหมือนหลักการพันธุกรรมหล่ะนะคะคุณเกล!
น้องฟางเอ่ยออกมาอย่างเสียงนิ่งเรียบอย่างปกติ แต่มันแฝงไปด้วยความสะใจเล็กน้อย
เกล : หลักอะไรของหล่อนย่ะ!
ฟาง : ก็หลักการที่ว่า ใครๆก็มักจะเลือกลักษณะเด่น ไม่มีใครอยากเลือกลักษณะด้อย หรือง่ายๆก็คือ ลักษณะเด่นข่มลักษณะด้อย ส่วนลักษณะด้อยไม่มีสิทธิ์ 'เสนอหน้า'
น้องฟางพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่นิ่งเรียบเหมือนปกติ แต่รอบนี้มันทำให้พวกผมถึงกับขนลุก
และรู้สึกเหมือนตัวเองจะแข็งตายยังไงยังงั้นเลยหล่ะครับ จะว่าไปพวกผมก็แอบสะใจแม่นางอยู่ไม่น้อยที่โดน
น้องฟางพูดเสียดสีอย่างไม่มียั้ง
เกล : นี่เธอคิดว่าเธอกำลังพูดอยู่กับใครฮะ! แล้วเธอรู้ไหมว่าฉันลูกใคร!!
ฟาง : ดิฉันไม่ทราบหรอกนะคะว่าคุณลูกใคร แต่คนเราถ้าเกิดมาแล้วทำตัวไม่เหมาะสมคู่ควรกับการเป็นคน ต่อให้เป็นลูกคนใหญ่คนโตแค่ไหน ก็ไม่มีใครอยากเคารพนับถือนักหรอกค่ะ
เกล : นี่เธอ! กล้าสั่งสอนฉันเหรอ!!
ฟาง : คุณก็เหมือนกันน่ะแหละค่ะ อย่าทำตัวโอ้อวดว่าเป็นลูกคนใหญ่คนโตนักนะคะ เดี๋ยวจะโดนหาว่าทำตัวหนักแผ่นดิน!!
เกล : กะ....
ป๊อปปี้ : กรุณากลับไปนั่งที่ได้แล้วครับคุณเกล หมดเวลาเหวี่ยงของคุณแล้วครับ!!
ป๊อปปี้ที่เห็นว่าสงครามกำลังจะเปิดศึกขึ้น ก็รีบเดินเข้าไปห้ามทันที ก่อนจะสั่งเกลให้กลับไป
นั่งที่ของตนด้วยน้ำเสียงที่ดุเข้ม ส่วนแม่นางนั่นหน่ะ ทำอะไรไม่ได้ก็ต้องยอมเดินกลับไปนั่งที่ของตนเองอย่าง
เลี่ยงไม่ได้
ป๊อปปี้ : เอาหล่ะครับ! พวกเราเสียเวลามามากแล้วนะครับ ตอนนี้ผมก็ขอเปิดตัวดีไซน์เนอร์คนใหม่ของเราเลย
แล้วกันนะครับ ขอเชิญน้องฟางแนะนำตัวเลยครับ
ฟาง : สวัสดีค่ะ ดิฉัน นางสาวธนันธรต์ นีระสิงห์ค่ะ หรือฟางนะคะ ยังไงฟางก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ และที่สำคัญฟางก็ขอให้ทุกคนช่วยแนะนำเกี่ยวกับงานในบริษัทให้กับฟางด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
แปะ แปะ แปะ
ทุกคนพร้อมใจกันปรบมือให้กับน้องฟาง จะมีก็แต่แม่นางเหวี่ยงทั้ง 5 นั่นแหละครับที่ไม่ยอม
ปรบมือให้กับน้องฟาง แถมยังทำหน้าบอกบุญไม่รับกันอีกหล่ะครับ ผมล่ะสะใจจริงๆกับที่น้องฟางเอ่ยด่าพวกแม่
นาง คนๆนะครับหน้าหงายกันไปเป็นแถบๆ
กวัง : งั้นวันนี้ผมก็ขอจบการประชุมไว้แค่นี้ครับ แยกย้ายกลับไปทำงานได้แล้วครับ ขอบคุณที่มาร่วมประชุมครับ
สิ้นเสียงของกวัง ทุกๆคนก็ทยอยกันเดินกลับออกไปทำงานทันที เหลือเพียงแต่พวกเราภายใน
ห้องประชุม
โทโมะ : ไอป๊อป แกทำไงวะ น้องฟางถึงยอมมาร่วมงานด้วยเนี่ย!
เคนตะ : นั่นดิ! ขนาดตอนขอช่วยมาดีไซน์บริษัทให้ยังคิดแล้วคิดอีกเลย
ป๊อปปี้ : แกคิดว่าฉันไปเอ่ยชวนแล้วน้องฟางจะมาเลยหรือไงกัน
จองเบ : ใช่ๆ ไอป๊อปนะขอร้องกันเป็นวันๆกว่าน้องฟางจะยอมมาทำงานด้วย
ฟาง : พวกพี่จะให้ฟางทำยังไงหล่ะค่ะ ในเมื่อฟางต้องรับผิดชอบงานหลายด้านนี่ค่ะ! จะรับงานอะไรก็ต้องคิดหน้าคิดหลัง
น้องฟางเอ่ยออกมา ก่อนจะส่งยิ้มหวานๆกลับมาให้กับพวกเรา
คิตตี้ : พอเถอะค่ะ! คิตว่าเราแยกย้ายกันไปทำงานได้แล้วค่ะ!
กวัง : ใช่ครับ! พี่ป๊อปพี่พาพี่ฟางไปห้องทำงานพี่ฟางด้วยนะ
เขื่อน : เฮ้ย! บริษัทเรามีห้องทำงานของดีไซน์เนอร์ตั้งแต่เมื่อไหร่อ่ะ!
เคนตะ : นั่นดิ! ทำไมตอนยัยแจมทำงานตำแหน่งนี้ฉันไม่เห็นรู้เลยว่ามันมีห้องทำงานด้วย!
กวัง : ตอนพี่แจมน่ะมันไม่มีหรอกครับ แต่เมื่อวานพี่ป๊อปขอห้องว่างข้างๆห้องพี่ป๊อปให้กับพี่ฟางใช้เป็นห้องทำงานน่ะครับ
ฟาง : ขอบคุณนะคะพี่ป๊อป
เมื่อน้องฟางพูดจบ ก็ส่งยิ้มหวานตามแบบฉบับของเธอไปให้กับป๊อปปี้เล่นซะไอป๊อปหน้าแดง
ด้วยความเขินเลยแหละครับ
รู้กันแล้วนะคะ ว่าใครคือดีไซน์เนอร์คนนั้น
ตอนนี้แรงส์ไปหรือป่าวค่ะ ถ้าแรงส์ไปบอกได้น้า หรือว่ารีดเดอร์ต้องการแรงกว่านี้อีกค่ะ
ขอซัก 10 เม้นได้ไหมค่ะ ได้หรือไม่ได้ยังไงก็มาอัพอยู่ดี
แต่อยากได้ซักสิบเม้นเป็นอย่างต่ำ รีดเดอร์ให้ทรายได้ไหมค่ะ
ช่วยเม้น ช่วยโหวต ให้ทรายด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
ตอนนี้ทุกคนในบริษัทกำลังนั่งรวมตัวกันอยู่ในห้องประชุมใหญ่ของบริษัท เนื่องจากป๊อปปี้ได้บอก
ว่าวันนี้จะเปิดตัวดีไซน์เนอร์คนใหม่ของบริษัท และตอนนี้พวกผมทั้ง 3 คน ไม่รวมป๊อปปี้กับจองเบ กำลังนั่งลุ้นกัน
สุดๆว่าดีไซเนอร์คนใหม่จะเป็นใคร
เกล : เมื่อไหร่ดีไซเนอร์คนใหม่จะมาเนี่ย!! มาเปิดตัววันแรกก็จะสายเลยหรือไงกัน
แม่นางเกลเริ่มออกอาการเหวี่ยงวีนอีกแล้วหล่ะครับ เธอเป็นคนขี้เหวี่ยงประจำบริษัทหล่ะครับ
รองลงมาก็เป็น 4 สหายเพื่อนหล่อนน่ะแหละครับ อันที่จริงพวกผมหล่ะอยากจะถีบแม่นางทั้ง 5 พวกนี้ให้ออกไป
จากบริษัทแต่ก็ทำไม่ได้ เพราะ พ่อของพวกเธอขอเอาไว้
ป๊อปปี้ : ดีไซน์เนอร์คนใหม่ไม่ได้มาสายหรอกครับ เพราะผมนัดเธอไว้ 9.30
มิล่า : แล้วพี่จะนัดพวกเรามาก่อนทำไมหล่ะ
จองเบ : แค่นี้ต้องให้บอกเหรอครับ ก็เพราะพวกคุณชอบมาสายกันไงหล่ะครับ
5 สาว : กรี๊ดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!
โทโมะ : ขอโทษครับ ที่นี่ห้องประชุม ไม่ใช่เวทีคอนเสิร์ตที่จะให้พวกคุณได้กรี๊ดกันหน่ะ!!
โทโมะเอ่ยติยัยเลขาทั้ง 5 คนของพวกเราที่ทำตัวไม่ค่อยมีมารยาท ผมว่านะน่าจะเอายัยแม่
นางพวกนี้ไปเข้าคอร์สเรียนวิชามารยาทผู้ดีซักหน่อย เกิดมาเป็นลูกผู้ดีแท้ๆแต่มารยาทผู้ดีไม่มีติดมาเลยซักคน
5 สาว : กรี๊ดดดดดดดดดดดด!!!!! นี่นายว่าพวกเราเหรอ โทโมะ!!
คิตตี้ : รุ่นพี่เขาไม่ได้ว่าพวกคุณหรอกค่ะ รุ่นพี่เขาแค่ว่าชะนีน่ะคะ
คิตตี้ที่เริ่มทนไม่ได้เอ่ยออกมาอย่างเหลืออด ส่วนคนอื่นๆในบริษัทก็ได้เพียงแต่ทำหน้าอย่าง
เอือมระอากับนิสัยขี้วีนขี้เหวี่ยงของยัยพวกนี้
แบม : นี่! เธอว่าพวกเราเหรอยัยคิต
คิตตี้ : บอกว่าไม่ได้ว่าพวกคุณไงค่ะ เอ๊ะ!พวกคุณนี่ยังไง!! ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องเหรอ ฉันบอกว่ารุ่นพี่เขาว่าชะนี ว่าชะนี ไม่ได้ว่าพวกคุณ หรือว่าพวกคุณเป็นชะนีกันหล่ะ ถึงได้ร้อนตัวนัก!!
หวาย : กรี๊ดดดดดดด!!! ยัยบ้า เดี๋ยวนี้กล้ามากนะ ที่มาว่าพวกฉันน่ะ!!
คิตตี้ : บอกว่าไม่ได้ว่าพวกคุณไงค่ะ ฉันว่าชะนี อ้อ! แล้วที่นี่เป็นห้องประชุมค่ะ ไม่ใช่เวทีประกวด'แรด' กรุณาอย่ามา'แรด'แถวนี้
5 สาว : กะ....
เคนตะ : กรุณาออกไปจากห้องด้วยครับ! แล้วค่อยเข้ามาใหม่ตอน 9.30 พวกผมไม่ชอบกริยามารยาทแบบนี้ของพวกคุณ
แคท : แต่....
เขื่อน : ไม่มีแต่ครับ กรุณาออกไปจากห้องด้วย ประตูอยู่ทางนั้นครับ
ผมพูดก่อนจะเอามือชี้ไปทางประตู ส่วนยัยพวกนั้นก็เดินสะบัดหน้าออกไป เหอะ! คิดว่าตัวเอง
สวยนักหรือไงยัยพวกนี้หนิ!-_-
@ 9.25 น.
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูห้องประชุมดังขึ้น ก่อนที่ประตูจะถูกเปิดเข้ามา หญิงสาวร่างสวย ตัวเล็กๆ เดิน
เข้ามาภายในห้อง ทำให้พวกผมทั้ง 3 คน รวมไปถึงยัยคิตตี้ เบิกตากว้างอย่างตกใจ จะไม่ให้ตกใจได้ยังไงหล่ะ
ครับ ก็คนที่เปิดเข้ามานี้คือ น้องฟาง
ฟาง : ขอโทษนะคะ ไม่ทราบว่าฟางมาเลตหรือป่าวค่ะ
น้องฟางเมื่อเข้ามาถึง ก็เอ่ยถามอย่างสุภาพ ก่อนจะก้มหน้าลงมองนาฬิกาข้อมือของตนเอง
อย่างวิตกกังวล เพราะกลัวว่าตนเองจะมาเลต คนแบบนี้หาได้ง่ายๆซะทีไหน
ป๊อปปี้ : ไม่หรอกครับน้องฟาง อย่ากังวลเลย เชิญน้องฟางนั่งดีกว่าครับ
ฟาง : ขอบคุณค่ะ
น้องฟางเอ่ยขอบคุณป๊อปปี้ก่อนจะนั่งลงยังเก้าอี้ที่ป๊อปปี้ได้เลื่อนให้ ซึ่งเป็นที่นั่งที่ขนาบด้วย
ป๊อปปี้ด้านขวาและคิตตี้ด้านซ้าย
คิตตี้ : พี่ฟางค่ะ ยินดีที่ได้ร่วมงานกันนะคะ
ฟาง : จ้า ยังไงพี่ก็ฝากคิตช่วยแนะงานให้พี่ด้วยนะ
คิตตี้ : เป็นคิตมากกว่าค่ะ ที่ต้องให้พี่ฟางแนะงานให้
น้องฟางไม่ตอบอะไรเพียงแต่ส่งยิ้มหวานๆกลับไปให้ พวกเรานั่งคุยกันไปเรื่อยๆเพื่อฆ่าเวลา
รอแม่นางทั้ง 5 ที่ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นใคร จนกระทั่งตอนนี้เวลา 10.10 นาที แม่นางทั้ง 5 ก็เพิ่งได้เสด็จ
เกล : ไม่ทราบว่าตอนนี้ดีไซน์เนอร์ของรุ่นพี่มาแล้วยังค่ะ
เขื่อน : ไม่มาก็บ้าแล้วหล่ะครับ
เกล : ไหนล่ะค่ะ ขอเกลดูหน้าหน่อยซิ!!
เกลพูดอย่างหาเรื่อง ก่อนจะเดินไปยืนอยู่ที่หน้าห้องประชุม เธอมักจะคิดว่าเธอเป็นเจ้าของ
บริษัทล่ะครับ เพราะเธอแอบชอบไอป๊อปอยู่ ใครๆเขาก็รู้กัน
ฟาง : อยู่นี่ค่ะ!!
น้องฟางพูดตอบออกไปด้วยน้ำเสียงที่นิ่งเรียบ ซึ่งพอพวกเราได้ยินถึงกับขนลุก รู้สึกเย็นขึ้นมา
ทันทีอย่างไม่มีสาเหตุ เกลเมื่อได้ยินเสียงตอบกลับ ก็หันหน้าไปยังน้องฟางทันที
เกล : นี่เธออีกแล้วเหรอ!! เมื่อไหร่จะเลิกยุ่งกับท่านประธานบริษัทซักที ฉันบอกเธอไปแล้วไม่ใช่เหรอว่าท่านประธานที่นี่น่ะ! เขามีเจ้าของหมดแล้ว!!
ฟาง : ฉันก็ว่าฉันย้ำคุณชัดเจนแล้วนะคะ! ว่าฉันมาทำงานไม่ได้มาจับผู้ชาย!! กรุณาเข้าใจให้ถูกด้วยค่ะ
เกล : เหอะ! หล่อนนี่นะจะมาทำงาน มีดีอะไรนักหนา!!
เกลพูดอย่างดูถูกฟางแบบสุดๆ ก่อนจะใช้หางตาของเธอก้มมองฟางจากเท้าขึ้นมาถึงศีรษะ
ของเธอ เลขาใครเนี่ยมารยาทต่ำจริง!! ส่วนน้องฟางเมื่อเห็นดังนั้นก็ลุกขึ้นยืนก่อนจะเดินไปยืนประจันหน้ากับ
เกลที่หน้าห้องประชุม
ฟาง : มีดีอะไรนักหนาก็ดูเอาเองแล้วกันค่ะ!
น้องฟางพูดถูกเลยแหละครับ เพราะ เมื่อเธอเดินไปยืนเทียบกับแม่นางเกลแล้ว ออร่าของแม่
นางเกลที่ใครๆก็ว่าเจิดจรัส ก็ดับสนิทเลยแหละครับ น้องฟางดูเด่นจริงๆครับ สมควรแล้วที่เธอจะได้รับตำแหน่ง
Princess ถึง 4 สมัย แม่นางเกลตอนนี้ได้แต่ยืนกัดฟันอย่างทนไม่ไหว แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้ เพราะไม่
เช่นนั้น แม่นางจะต้องแพ้อย่างราบคาบ
ฟาง : เหตุการณ์แบบนี้ก็เหมือนหลักการพันธุกรรมหล่ะนะคะคุณเกล!
น้องฟางเอ่ยออกมาอย่างเสียงนิ่งเรียบอย่างปกติ แต่มันแฝงไปด้วยความสะใจเล็กน้อย
เกล : หลักอะไรของหล่อนย่ะ!
ฟาง : ก็หลักการที่ว่า ใครๆก็มักจะเลือกลักษณะเด่น ไม่มีใครอยากเลือกลักษณะด้อย หรือง่ายๆก็คือ ลักษณะเด่นข่มลักษณะด้อย ส่วนลักษณะด้อยไม่มีสิทธิ์ 'เสนอหน้า'
น้องฟางพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่นิ่งเรียบเหมือนปกติ แต่รอบนี้มันทำให้พวกผมถึงกับขนลุก
และรู้สึกเหมือนตัวเองจะแข็งตายยังไงยังงั้นเลยหล่ะครับ จะว่าไปพวกผมก็แอบสะใจแม่นางอยู่ไม่น้อยที่โดน
น้องฟางพูดเสียดสีอย่างไม่มียั้ง
เกล : นี่เธอคิดว่าเธอกำลังพูดอยู่กับใครฮะ! แล้วเธอรู้ไหมว่าฉันลูกใคร!!
ฟาง : ดิฉันไม่ทราบหรอกนะคะว่าคุณลูกใคร แต่คนเราถ้าเกิดมาแล้วทำตัวไม่เหมาะสมคู่ควรกับการเป็นคน ต่อให้เป็นลูกคนใหญ่คนโตแค่ไหน ก็ไม่มีใครอยากเคารพนับถือนักหรอกค่ะ
เกล : นี่เธอ! กล้าสั่งสอนฉันเหรอ!!
ฟาง : คุณก็เหมือนกันน่ะแหละค่ะ อย่าทำตัวโอ้อวดว่าเป็นลูกคนใหญ่คนโตนักนะคะ เดี๋ยวจะโดนหาว่าทำตัวหนักแผ่นดิน!!
เกล : กะ....
ป๊อปปี้ : กรุณากลับไปนั่งที่ได้แล้วครับคุณเกล หมดเวลาเหวี่ยงของคุณแล้วครับ!!
ป๊อปปี้ที่เห็นว่าสงครามกำลังจะเปิดศึกขึ้น ก็รีบเดินเข้าไปห้ามทันที ก่อนจะสั่งเกลให้กลับไป
นั่งที่ของตนด้วยน้ำเสียงที่ดุเข้ม ส่วนแม่นางนั่นหน่ะ ทำอะไรไม่ได้ก็ต้องยอมเดินกลับไปนั่งที่ของตนเองอย่าง
เลี่ยงไม่ได้
ป๊อปปี้ : เอาหล่ะครับ! พวกเราเสียเวลามามากแล้วนะครับ ตอนนี้ผมก็ขอเปิดตัวดีไซน์เนอร์คนใหม่ของเราเลย
แล้วกันนะครับ ขอเชิญน้องฟางแนะนำตัวเลยครับ
ฟาง : สวัสดีค่ะ ดิฉัน นางสาวธนันธรต์ นีระสิงห์ค่ะ หรือฟางนะคะ ยังไงฟางก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ และที่สำคัญฟางก็ขอให้ทุกคนช่วยแนะนำเกี่ยวกับงานในบริษัทให้กับฟางด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
แปะ แปะ แปะ
ทุกคนพร้อมใจกันปรบมือให้กับน้องฟาง จะมีก็แต่แม่นางเหวี่ยงทั้ง 5 นั่นแหละครับที่ไม่ยอม
ปรบมือให้กับน้องฟาง แถมยังทำหน้าบอกบุญไม่รับกันอีกหล่ะครับ ผมล่ะสะใจจริงๆกับที่น้องฟางเอ่ยด่าพวกแม่
นาง คนๆนะครับหน้าหงายกันไปเป็นแถบๆ
กวัง : งั้นวันนี้ผมก็ขอจบการประชุมไว้แค่นี้ครับ แยกย้ายกลับไปทำงานได้แล้วครับ ขอบคุณที่มาร่วมประชุมครับ
สิ้นเสียงของกวัง ทุกๆคนก็ทยอยกันเดินกลับออกไปทำงานทันที เหลือเพียงแต่พวกเราภายใน
ห้องประชุม
โทโมะ : ไอป๊อป แกทำไงวะ น้องฟางถึงยอมมาร่วมงานด้วยเนี่ย!
เคนตะ : นั่นดิ! ขนาดตอนขอช่วยมาดีไซน์บริษัทให้ยังคิดแล้วคิดอีกเลย
ป๊อปปี้ : แกคิดว่าฉันไปเอ่ยชวนแล้วน้องฟางจะมาเลยหรือไงกัน
จองเบ : ใช่ๆ ไอป๊อปนะขอร้องกันเป็นวันๆกว่าน้องฟางจะยอมมาทำงานด้วย
ฟาง : พวกพี่จะให้ฟางทำยังไงหล่ะค่ะ ในเมื่อฟางต้องรับผิดชอบงานหลายด้านนี่ค่ะ! จะรับงานอะไรก็ต้องคิดหน้าคิดหลัง
น้องฟางเอ่ยออกมา ก่อนจะส่งยิ้มหวานๆกลับมาให้กับพวกเรา
คิตตี้ : พอเถอะค่ะ! คิตว่าเราแยกย้ายกันไปทำงานได้แล้วค่ะ!
กวัง : ใช่ครับ! พี่ป๊อปพี่พาพี่ฟางไปห้องทำงานพี่ฟางด้วยนะ
เขื่อน : เฮ้ย! บริษัทเรามีห้องทำงานของดีไซน์เนอร์ตั้งแต่เมื่อไหร่อ่ะ!
เคนตะ : นั่นดิ! ทำไมตอนยัยแจมทำงานตำแหน่งนี้ฉันไม่เห็นรู้เลยว่ามันมีห้องทำงานด้วย!
กวัง : ตอนพี่แจมน่ะมันไม่มีหรอกครับ แต่เมื่อวานพี่ป๊อปขอห้องว่างข้างๆห้องพี่ป๊อปให้กับพี่ฟางใช้เป็นห้องทำงานน่ะครับ
ฟาง : ขอบคุณนะคะพี่ป๊อป
เมื่อน้องฟางพูดจบ ก็ส่งยิ้มหวานตามแบบฉบับของเธอไปให้กับป๊อปปี้เล่นซะไอป๊อปหน้าแดง
ด้วยความเขินเลยแหละครับ
รู้กันแล้วนะคะ ว่าใครคือดีไซน์เนอร์คนนั้น
ตอนนี้แรงส์ไปหรือป่าวค่ะ ถ้าแรงส์ไปบอกได้น้า หรือว่ารีดเดอร์ต้องการแรงกว่านี้อีกค่ะ
ขอซัก 10 เม้นได้ไหมค่ะ ได้หรือไม่ได้ยังไงก็มาอัพอยู่ดี
แต่อยากได้ซักสิบเม้นเป็นอย่างต่ำ รีดเดอร์ให้ทรายได้ไหมค่ะ
ช่วยเม้น ช่วยโหวต ให้ทรายด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10.0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ