The Bets Love เดิมพันรัก เดิมพันหัวใจ

10.0

เขียนโดย Sai_BR

วันที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2555 เวลา 21.35 น.

  32 chapter
  471 วิจารณ์
  58.39K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

10) New Designers

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
Part's Koen (08.30 น.)
 
                   ตอนนี้ทุกคนในบริษัทกำลังนั่งรวมตัวกันอยู่ในห้องประชุมใหญ่ของบริษัท เนื่องจากป๊อปปี้ได้บอก
ว่าวันนี้จะเปิดตัวดีไซน์เนอร์คนใหม่ของบริษัท และตอนนี้พวกผมทั้ง 3 คน ไม่รวมป๊อปปี้กับจองเบ กำลังนั่งลุ้นกัน
สุดๆว่าดีไซเนอร์คนใหม่จะเป็นใคร
 
เกล : เมื่อไหร่ดีไซเนอร์คนใหม่จะมาเนี่ย!! มาเปิดตัววันแรกก็จะสายเลยหรือไงกัน
 
                   แม่นางเกลเริ่มออกอาการเหวี่ยงวีนอีกแล้วหล่ะครับ เธอเป็นคนขี้เหวี่ยงประจำบริษัทหล่ะครับ
รองลงมาก็เป็น 4 สหายเพื่อนหล่อนน่ะแหละครับ อันที่จริงพวกผมหล่ะอยากจะถีบแม่นางทั้ง 5 พวกนี้ให้ออกไป
จากบริษัทแต่ก็ทำไม่ได้ เพราะ พ่อของพวกเธอขอเอาไว้
 
ป๊อปปี้ : ดีไซน์เนอร์คนใหม่ไม่ได้มาสายหรอกครับ เพราะผมนัดเธอไว้ 9.30
 
มิล่า : แล้วพี่จะนัดพวกเรามาก่อนทำไมหล่ะ
 
จองเบ : แค่นี้ต้องให้บอกเหรอครับ ก็เพราะพวกคุณชอบมาสายกันไงหล่ะครับ
 
5 สาว : กรี๊ดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!
 
โทโมะ : ขอโทษครับ ที่นี่ห้องประชุม ไม่ใช่เวทีคอนเสิร์ตที่จะให้พวกคุณได้กรี๊ดกันหน่ะ!!
 
                    โทโมะเอ่ยติยัยเลขาทั้ง 5 คนของพวกเราที่ทำตัวไม่ค่อยมีมารยาท ผมว่านะน่าจะเอายัยแม่
นางพวกนี้ไปเข้าคอร์สเรียนวิชามารยาทผู้ดีซักหน่อย เกิดมาเป็นลูกผู้ดีแท้ๆแต่มารยาทผู้ดีไม่มีติดมาเลยซักคน
 
5 สาว : กรี๊ดดดดดดดดดดดด!!!!! นี่นายว่าพวกเราเหรอ โทโมะ!!
 
คิตตี้ : รุ่นพี่เขาไม่ได้ว่าพวกคุณหรอกค่ะ รุ่นพี่เขาแค่ว่าชะนีน่ะคะ
 
                     คิตตี้ที่เริ่มทนไม่ได้เอ่ยออกมาอย่างเหลืออด ส่วนคนอื่นๆในบริษัทก็ได้เพียงแต่ทำหน้าอย่าง
เอือมระอากับนิสัยขี้วีนขี้เหวี่ยงของยัยพวกนี้
 
แบม : นี่! เธอว่าพวกเราเหรอยัยคิต
 
คิตตี้ : บอกว่าไม่ได้ว่าพวกคุณไงค่ะ เอ๊ะ!พวกคุณนี่ยังไง!! ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องเหรอ ฉันบอกว่ารุ่นพี่เขาว่าชะนี ว่าชะนี ไม่ได้ว่าพวกคุณ หรือว่าพวกคุณเป็นชะนีกันหล่ะ ถึงได้ร้อนตัวนัก!!
 
หวาย : กรี๊ดดดดดดด!!! ยัยบ้า เดี๋ยวนี้กล้ามากนะ ที่มาว่าพวกฉันน่ะ!!
 
คิตตี้ : บอกว่าไม่ได้ว่าพวกคุณไงค่ะ ฉันว่าชะนี อ้อ! แล้วที่นี่เป็นห้องประชุมค่ะ ไม่ใช่เวทีประกวด'แรด' กรุณาอย่ามา'แรด'แถวนี้
 
5 สาว : กะ....
 
เคนตะ : กรุณาออกไปจากห้องด้วยครับ! แล้วค่อยเข้ามาใหม่ตอน 9.30 พวกผมไม่ชอบกริยามารยาทแบบนี้ของพวกคุณ
 
แคท : แต่....
 
เขื่อน : ไม่มีแต่ครับ กรุณาออกไปจากห้องด้วย ประตูอยู่ทางนั้นครับ
 
                    ผมพูดก่อนจะเอามือชี้ไปทางประตู ส่วนยัยพวกนั้นก็เดินสะบัดหน้าออกไป เหอะ! คิดว่าตัวเอง
สวยนักหรือไงยัยพวกนี้หนิ!-_-
 
@ 9.25 น.
 
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
 
                    เสียงเคาะประตูห้องประชุมดังขึ้น ก่อนที่ประตูจะถูกเปิดเข้ามา หญิงสาวร่างสวย ตัวเล็กๆ เดิน
เข้ามาภายในห้อง ทำให้พวกผมทั้ง 3 คน รวมไปถึงยัยคิตตี้ เบิกตากว้างอย่างตกใจ จะไม่ให้ตกใจได้ยังไงหล่ะ
ครับ ก็คนที่เปิดเข้ามานี้คือ น้องฟาง 
 
ฟาง : ขอโทษนะคะ ไม่ทราบว่าฟางมาเลตหรือป่าวค่ะ
 
                    น้องฟางเมื่อเข้ามาถึง ก็เอ่ยถามอย่างสุภาพ ก่อนจะก้มหน้าลงมองนาฬิกาข้อมือของตนเอง
อย่างวิตกกังวล เพราะกลัวว่าตนเองจะมาเลต คนแบบนี้หาได้ง่ายๆซะทีไหน
 
ป๊อปปี้ : ไม่หรอกครับน้องฟาง อย่ากังวลเลย เชิญน้องฟางนั่งดีกว่าครับ 
 
ฟาง : ขอบคุณค่ะ
 
                    น้องฟางเอ่ยขอบคุณป๊อปปี้ก่อนจะนั่งลงยังเก้าอี้ที่ป๊อปปี้ได้เลื่อนให้ ซึ่งเป็นที่นั่งที่ขนาบด้วย
ป๊อปปี้ด้านขวาและคิตตี้ด้านซ้าย
 
คิตตี้ : พี่ฟางค่ะ ยินดีที่ได้ร่วมงานกันนะคะ
 
ฟาง : จ้า ยังไงพี่ก็ฝากคิตช่วยแนะงานให้พี่ด้วยนะ
 
คิตตี้ : เป็นคิตมากกว่าค่ะ ที่ต้องให้พี่ฟางแนะงานให้
 
                    น้องฟางไม่ตอบอะไรเพียงแต่ส่งยิ้มหวานๆกลับไปให้  พวกเรานั่งคุยกันไปเรื่อยๆเพื่อฆ่าเวลา
รอแม่นางทั้ง 5 ที่ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นใคร จนกระทั่งตอนนี้เวลา 10.10 นาที แม่นางทั้ง 5 ก็เพิ่งได้เสด็จ
 
เกล : ไม่ทราบว่าตอนนี้ดีไซน์เนอร์ของรุ่นพี่มาแล้วยังค่ะ
 
เขื่อน : ไม่มาก็บ้าแล้วหล่ะครับ 
 
เกล : ไหนล่ะค่ะ ขอเกลดูหน้าหน่อยซิ!!
 
                    เกลพูดอย่างหาเรื่อง ก่อนจะเดินไปยืนอยู่ที่หน้าห้องประชุม เธอมักจะคิดว่าเธอเป็นเจ้าของ
บริษัทล่ะครับ เพราะเธอแอบชอบไอป๊อปอยู่ ใครๆเขาก็รู้กัน
 
ฟาง : อยู่นี่ค่ะ!!
 
                    น้องฟางพูดตอบออกไปด้วยน้ำเสียงที่นิ่งเรียบ ซึ่งพอพวกเราได้ยินถึงกับขนลุก รู้สึกเย็นขึ้นมา
ทันทีอย่างไม่มีสาเหตุ เกลเมื่อได้ยินเสียงตอบกลับ ก็หันหน้าไปยังน้องฟางทันที
 
เกล : นี่เธออีกแล้วเหรอ!! เมื่อไหร่จะเลิกยุ่งกับท่านประธานบริษัทซักที ฉันบอกเธอไปแล้วไม่ใช่เหรอว่าท่านประธานที่นี่น่ะ! เขามีเจ้าของหมดแล้ว!!
 
ฟาง : ฉันก็ว่าฉันย้ำคุณชัดเจนแล้วนะคะ! ว่าฉันมาทำงานไม่ได้มาจับผู้ชาย!! กรุณาเข้าใจให้ถูกด้วยค่ะ
 
เกล : เหอะ! หล่อนนี่นะจะมาทำงาน มีดีอะไรนักหนา!!
 
                    เกลพูดอย่างดูถูกฟางแบบสุดๆ ก่อนจะใช้หางตาของเธอก้มมองฟางจากเท้าขึ้นมาถึงศีรษะ
ของเธอ เลขาใครเนี่ยมารยาทต่ำจริง!! ส่วนน้องฟางเมื่อเห็นดังนั้นก็ลุกขึ้นยืนก่อนจะเดินไปยืนประจันหน้ากับ
เกลที่หน้าห้องประชุม
 
ฟาง : มีดีอะไรนักหนาก็ดูเอาเองแล้วกันค่ะ! 
 
                    น้องฟางพูดถูกเลยแหละครับ เพราะ เมื่อเธอเดินไปยืนเทียบกับแม่นางเกลแล้ว ออร่าของแม่
นางเกลที่ใครๆก็ว่าเจิดจรัส ก็ดับสนิทเลยแหละครับ น้องฟางดูเด่นจริงๆครับ สมควรแล้วที่เธอจะได้รับตำแหน่ง
Princess ถึง 4 สมัย แม่นางเกลตอนนี้ได้แต่ยืนกัดฟันอย่างทนไม่ไหว แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้ เพราะไม่
เช่นนั้น แม่นางจะต้องแพ้อย่างราบคาบ
 
ฟาง : เหตุการณ์แบบนี้ก็เหมือนหลักการพันธุกรรมหล่ะนะคะคุณเกล!
 
                    น้องฟางเอ่ยออกมาอย่างเสียงนิ่งเรียบอย่างปกติ แต่มันแฝงไปด้วยความสะใจเล็กน้อย
 
เกล : หลักอะไรของหล่อนย่ะ!
 
ฟาง : ก็หลักการที่ว่า ใครๆก็มักจะเลือกลักษณะเด่น ไม่มีใครอยากเลือกลักษณะด้อย หรือง่ายๆก็คือ ลักษณะเด่นข่มลักษณะด้อย ส่วนลักษณะด้อยไม่มีสิทธิ์ 'เสนอหน้า'
 
                    น้องฟางพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่นิ่งเรียบเหมือนปกติ แต่รอบนี้มันทำให้พวกผมถึงกับขนลุก
และรู้สึกเหมือนตัวเองจะแข็งตายยังไงยังงั้นเลยหล่ะครับ จะว่าไปพวกผมก็แอบสะใจแม่นางอยู่ไม่น้อยที่โดน
น้องฟางพูดเสียดสีอย่างไม่มียั้ง
 
เกล : นี่เธอคิดว่าเธอกำลังพูดอยู่กับใครฮะ! แล้วเธอรู้ไหมว่าฉันลูกใคร!!
 
ฟาง : ดิฉันไม่ทราบหรอกนะคะว่าคุณลูกใคร แต่คนเราถ้าเกิดมาแล้วทำตัวไม่เหมาะสมคู่ควรกับการเป็นคน ต่อให้เป็นลูกคนใหญ่คนโตแค่ไหน ก็ไม่มีใครอยากเคารพนับถือนักหรอกค่ะ
 
เกล : นี่เธอ! กล้าสั่งสอนฉันเหรอ!!
 
ฟาง : คุณก็เหมือนกันน่ะแหละค่ะ อย่าทำตัวโอ้อวดว่าเป็นลูกคนใหญ่คนโตนักนะคะ เดี๋ยวจะโดนหาว่าทำตัวหนักแผ่นดิน!!
 
เกล : กะ....
 
ป๊อปปี้ : กรุณากลับไปนั่งที่ได้แล้วครับคุณเกล หมดเวลาเหวี่ยงของคุณแล้วครับ!!
 
                    ป๊อปปี้ที่เห็นว่าสงครามกำลังจะเปิดศึกขึ้น ก็รีบเดินเข้าไปห้ามทันที ก่อนจะสั่งเกลให้กลับไป
นั่งที่ของตนด้วยน้ำเสียงที่ดุเข้ม ส่วนแม่นางนั่นหน่ะ ทำอะไรไม่ได้ก็ต้องยอมเดินกลับไปนั่งที่ของตนเองอย่าง
เลี่ยงไม่ได้
 
ป๊อปปี้ : เอาหล่ะครับ! พวกเราเสียเวลามามากแล้วนะครับ ตอนนี้ผมก็ขอเปิดตัวดีไซน์เนอร์คนใหม่ของเราเลย
แล้วกันนะครับ ขอเชิญน้องฟางแนะนำตัวเลยครับ
 
ฟาง : สวัสดีค่ะ ดิฉัน นางสาวธนันธรต์  นีระสิงห์ค่ะ หรือฟางนะคะ ยังไงฟางก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ และที่สำคัญฟางก็ขอให้ทุกคนช่วยแนะนำเกี่ยวกับงานในบริษัทให้กับฟางด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
 
แปะ แปะ แปะ
 
                    ทุกคนพร้อมใจกันปรบมือให้กับน้องฟาง จะมีก็แต่แม่นางเหวี่ยงทั้ง 5 นั่นแหละครับที่ไม่ยอม
ปรบมือให้กับน้องฟาง แถมยังทำหน้าบอกบุญไม่รับกันอีกหล่ะครับ ผมล่ะสะใจจริงๆกับที่น้องฟางเอ่ยด่าพวกแม่
นาง คนๆนะครับหน้าหงายกันไปเป็นแถบๆ
 
กวัง : งั้นวันนี้ผมก็ขอจบการประชุมไว้แค่นี้ครับ แยกย้ายกลับไปทำงานได้แล้วครับ ขอบคุณที่มาร่วมประชุมครับ
 
                    สิ้นเสียงของกวัง ทุกๆคนก็ทยอยกันเดินกลับออกไปทำงานทันที เหลือเพียงแต่พวกเราภายใน
ห้องประชุม
 
โทโมะ : ไอป๊อป แกทำไงวะ น้องฟางถึงยอมมาร่วมงานด้วยเนี่ย!
 
เคนตะ : นั่นดิ! ขนาดตอนขอช่วยมาดีไซน์บริษัทให้ยังคิดแล้วคิดอีกเลย
 
ป๊อปปี้ : แกคิดว่าฉันไปเอ่ยชวนแล้วน้องฟางจะมาเลยหรือไงกัน 
 
จองเบ : ใช่ๆ ไอป๊อปนะขอร้องกันเป็นวันๆกว่าน้องฟางจะยอมมาทำงานด้วย
 
ฟาง : พวกพี่จะให้ฟางทำยังไงหล่ะค่ะ ในเมื่อฟางต้องรับผิดชอบงานหลายด้านนี่ค่ะ! จะรับงานอะไรก็ต้องคิดหน้าคิดหลัง 
 
                  น้องฟางเอ่ยออกมา ก่อนจะส่งยิ้มหวานๆกลับมาให้กับพวกเรา
 
คิตตี้ : พอเถอะค่ะ! คิตว่าเราแยกย้ายกันไปทำงานได้แล้วค่ะ! 
 
กวัง : ใช่ครับ! พี่ป๊อปพี่พาพี่ฟางไปห้องทำงานพี่ฟางด้วยนะ
 
เขื่อน : เฮ้ย! บริษัทเรามีห้องทำงานของดีไซน์เนอร์ตั้งแต่เมื่อไหร่อ่ะ!
 
เคนตะ : นั่นดิ! ทำไมตอนยัยแจมทำงานตำแหน่งนี้ฉันไม่เห็นรู้เลยว่ามันมีห้องทำงานด้วย!
 
กวัง : ตอนพี่แจมน่ะมันไม่มีหรอกครับ แต่เมื่อวานพี่ป๊อปขอห้องว่างข้างๆห้องพี่ป๊อปให้กับพี่ฟางใช้เป็นห้องทำงานน่ะครับ
 
ฟาง : ขอบคุณนะคะพี่ป๊อป
 
                    เมื่อน้องฟางพูดจบ ก็ส่งยิ้มหวานตามแบบฉบับของเธอไปให้กับป๊อปปี้เล่นซะไอป๊อปหน้าแดง
ด้วยความเขินเลยแหละครับ
 



                                    รู้กันแล้วนะคะ ว่าใครคือดีไซน์เนอร์คนนั้น
 
               ตอนนี้แรงส์ไปหรือป่าวค่ะ ถ้าแรงส์ไปบอกได้น้า หรือว่ารีดเดอร์ต้องการแรงกว่านี้อีกค่ะ



                       ขอซัก 10 เม้นได้ไหมค่ะ ได้หรือไม่ได้ยังไงก็มาอัพอยู่ดี
 
                     แต่อยากได้ซักสิบเม้นเป็นอย่างต่ำ รีดเดอร์ให้ทรายได้ไหมค่ะ
 
                          ช่วยเม้น ช่วยโหวต ให้ทรายด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ


 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10.0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา