ลงทัณฑ์อาญารัก
8.9
7) ข้อตกลงระหว่างทางกลับบ้าน ( 2 )
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ แก้วอาบน้ำแต่งตัวชุดนักศึกษาเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็ลงมาจะรับประทานอาหารแต่โทโมะซึ่งรอหญิงสาวอยู่นานมากแล้วเดินเข้ามาในบ้าน
แม่ของแก้ว : ตาโทโมะ รอน้องนานมากใช่ไหม เหงื่อออกมากเลยน้ำหน่อยไหมลูก
โทโมะ : ไม่เป็นไรครับคุณแม่ เสร็จหรือยังครับแก้ว
แก้ว : เสร็จแล้วค่ะ (ในใจรอไม่เป็นหรือไงห๊ะฉันหิวจนจะกินนายได้ &_& )
โทโมะ : งั้นผมไปก่อนน่ะครับคุณแม่ สวัสดีครับ
แก้ว : แม่ค่ะ สวัสดีค่ะ
ณ รถเฟอร์รารีสุดหรูของโทโมะ
~ ทิ้งเขาซะ ทิ้งเขาซะ ถ้าไม่รักก็เขี่ยเขาไป ~ (เสียงโทรศัพท์โทโมะ )
โทโมะ : ฮัลโหลว่าไงเขื่อน
เขื่อน : ถึงมหาวิทยาลัยยัง หวานใจนายมารออยู่หน้าคณะและ
โทโมะ : ถึงและว่ะ เดี๋ยวกำลังเดินไปแค่นี้น่ะ
ทางด้านแก้วลงมาตั้งแต่ตาโทโมะรับโทรศัพท์
ฟาง : แก้วจ้าวันนี้ใครมาส่งอ่ะ.ใช่คู่หมั้นหรือเปล่า
แก้ว : คู่หมั้นหรอฟาง ( ตาเก๊กซิมล่ะสิ สู้พี่ป๊อปกะไม่ได้สักนิด ^_^ )
เฟย์ : แก้วพี่ป๊อปเขาให้ฉันมาชวนเธอไปทานข้าวเที่ยงว่างใช่ไหม
แก้ว : ว่างเสมออ่ะสำหรัคนนี้ ( W_W )
ทางด้านโทโมะเบลล์กำลังเกาะหนึบขณะเรียน
เบลล์ : เมื่อวานโทโมะทิ้งเบลล์ไปไหนค่ะ วันนี้ก็ปล่อยให้เบลล์รอตั้งนาน ฮึกฮือ
โทโมะ : ไม่เอาน่ะครับคนดี ไม่งอลน่ะ โมะไปธุระให้คุณพ่อน่ะครับ
เบลล์ : นึกว่าต้องคอยไปเที่ยวรับเที่ยวส่งน้องแก้ว ( คิดแล้วก็น่าเอาน้ำร้อนสาด X_X )
โทโมะ : ผมจะไปส่งเขาทำไมล่ะครับไม่มีปัญญากลับเองหรือไง ( การกระทำตรงข้าม )
เบลล์ : งั้นโทโมะต้องไถ่โทษโดยการพาเบลล์ไปทานข้าว
โทโมะ : ได้สิครับยอดรัก
ผู้อ่านค่ะเม้นโหวตเยอะ ๆ พิมพ์ไม่เกเรลงให้อ่านเรื่อย ๆ
แม่ของแก้ว : ตาโทโมะ รอน้องนานมากใช่ไหม เหงื่อออกมากเลยน้ำหน่อยไหมลูก
โทโมะ : ไม่เป็นไรครับคุณแม่ เสร็จหรือยังครับแก้ว
แก้ว : เสร็จแล้วค่ะ (ในใจรอไม่เป็นหรือไงห๊ะฉันหิวจนจะกินนายได้ &_& )
โทโมะ : งั้นผมไปก่อนน่ะครับคุณแม่ สวัสดีครับ
แก้ว : แม่ค่ะ สวัสดีค่ะ
ณ รถเฟอร์รารีสุดหรูของโทโมะ
~ ทิ้งเขาซะ ทิ้งเขาซะ ถ้าไม่รักก็เขี่ยเขาไป ~ (เสียงโทรศัพท์โทโมะ )
โทโมะ : ฮัลโหลว่าไงเขื่อน
เขื่อน : ถึงมหาวิทยาลัยยัง หวานใจนายมารออยู่หน้าคณะและ
โทโมะ : ถึงและว่ะ เดี๋ยวกำลังเดินไปแค่นี้น่ะ
ทางด้านแก้วลงมาตั้งแต่ตาโทโมะรับโทรศัพท์
ฟาง : แก้วจ้าวันนี้ใครมาส่งอ่ะ.ใช่คู่หมั้นหรือเปล่า
แก้ว : คู่หมั้นหรอฟาง ( ตาเก๊กซิมล่ะสิ สู้พี่ป๊อปกะไม่ได้สักนิด ^_^ )
เฟย์ : แก้วพี่ป๊อปเขาให้ฉันมาชวนเธอไปทานข้าวเที่ยงว่างใช่ไหม
แก้ว : ว่างเสมออ่ะสำหรัคนนี้ ( W_W )
ทางด้านโทโมะเบลล์กำลังเกาะหนึบขณะเรียน
เบลล์ : เมื่อวานโทโมะทิ้งเบลล์ไปไหนค่ะ วันนี้ก็ปล่อยให้เบลล์รอตั้งนาน ฮึกฮือ
โทโมะ : ไม่เอาน่ะครับคนดี ไม่งอลน่ะ โมะไปธุระให้คุณพ่อน่ะครับ
เบลล์ : นึกว่าต้องคอยไปเที่ยวรับเที่ยวส่งน้องแก้ว ( คิดแล้วก็น่าเอาน้ำร้อนสาด X_X )
โทโมะ : ผมจะไปส่งเขาทำไมล่ะครับไม่มีปัญญากลับเองหรือไง ( การกระทำตรงข้าม )
เบลล์ : งั้นโทโมะต้องไถ่โทษโดยการพาเบลล์ไปทานข้าว
โทโมะ : ได้สิครับยอดรัก
ผู้อ่านค่ะเม้นโหวตเยอะ ๆ พิมพ์ไม่เกเรลงให้อ่านเรื่อย ๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ