ลงทัณฑ์อาญารัก

   โทโมะมาที่บ้านของผู้เป็นหญิงสาวในอีก 1 เดือนต่อมาหลังจากที่ไม่ได้โทรหาและปรับความเข้าใจกันเลย
 
โทโมะ : สวัสดีครับคุณแม่ แก้วอยู่ไหมค่ะ
 
แม่ของแก้ว : ยัยแก้วไม่อยู่หรอกตาโทโมะ
 
โทโมะ : ไม่อยู่หมายความว่าไงครับ
 
แม่ของแก้ว : ตั้งแต่มีปัญหากับคุณโทโมะวันนั้น ยัยแก้วก็เก็บกระเป๋าไม่รู้ไปไหนเหมือนกันค่ะ
 
โทโมะ : แล้ววันนั้นใครอยู่เป็นเพื่อนแก้วเป้นคนสุดท้ายครับ
 
แม่ของแก้ว : ก็ยัยฟางกับป๊อปปี้น่ะลูก
 
( ฟางต้องรู้แน่ ๆ ว่าแก้วอยู่ไหน Y_Y )
 
   โทโมะจึงรีบขับรถไปบ้างฟางอย่างรีบเร่ง เมื่อฟาง้ดินลงมาจากห้องนอนเขาก็คะยั้นคะยอถามเป็นการใหญ่
 
โทโมะ : ฟางแก้วอยู่ไหน  ( ถามไปเขย่าตัวไป E_E )
 
ฟาง : ยัยแก้วหรอไม่รู้สิ ( ทำไม่รู้ไม่ชี้ B_B )
 
โทโมะ : บอกโมะเถอน่ะ ( ใช้ลูกอ้อนเพื่อฟางจะใจอ่อน )
 
ฟาง : ถึงฟางจะรู้ว่าแก้วอยู่ที่ไหนฟางก็จะไม่บอกโมะเด็ดขาด
 
     โทโมะทำท่าคอตกออกจากบ้านของฟางกลับมาขึ้นรถ เขาจะไปตามหาแก้วได้จากที่ไหนบ้าง
 
ฟางโทรหาแก้ว

แก้ว : แหวะ ฟางมีอะไรหรือเปล่า
 
ฟาง : แก้วแกยังไม่หายไม่สบายอีกหรอ คุณโทโมะเขามาถามฉันว่าแกอยู่ที่ไหน
 
แก้ว : ยัง เป็นแบบนี้มาสามเดือนแล้วอ่ะ กางเกงขาสั้นก็ใส่ไม่ได้
 
ฟาง : แกไปตรวจเลยน่ะ
 
แก้ว : อือ
 
 รักคนอ่าน เม้นและโหวตจะดีใจมาก