ลงทัณฑ์อาญารัก

ป๊อปปี้กำลังเดินไปที่คณะคอมพิวเตอร์ธุรกิจ
 
ป๊อปปี้  : เบลล์ขอคุยอะไรด้วยหน่อยสิ
 
เบลล์  : แฟนนังแก้วมีธุรระอะไรกับฉัน
 
ป๊อปปี้  : เธอรู้ไหมว่าโทโมะมันไปทำอะไร ที่ไหนกับใคร
 
เบลล์  :  เห็นเขาบอกว่าจะไปธุระกับลูกค้าคนสำคัญของพ่อน่ะ
 
ป๊อปปี้  : เธอโดนมันโกหกเข้าแล้วล่ะ ( ยิ้มอย่างมีเลห์นัย ^_^ )
 
เบลล์  : นายรู้อะไรบอกมาเดี๋ยวนี้เลยน่ะ ( อย่าบอกน่ะว่าพี่โมะของฉันอยู่กับนังห้อยแก้ว E_E )
 
ป๊อปปี้  : โทโมะอยู่กับแก้วที่บ้านพักตากอากาศที่ภูเก็ต  ( เรื่องขัดขวางความสุขของชาวบ้านถนัด )
 
เบลล์ : กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด งั้นนายกับฉันต่างคนต่างไปจัดกระเป๋าแล้วมาเจอกันที่นี้
 
ป๊อปปี้ : โอเคครับ
 
ส่วนทางด้านแก้วกับโทโมะ
 
 
โทโมะ น้องแก้วอิ่มแล้วหรือยังค่ะ
 
แก้ว : อิ่มแล้วค่ะ
 
โทโมะ พี่ครับคิดเงินด้วยครับ
 
พนักงาน : ทั้งหมด 600 บาทค่ะ
 
โทโมะ : นี่ครับน้องไม่ต้องทอน
 
แก้ว : วะ ว๊าย พี่โทโมะ อย่าโอบเอวแก้วค่ะ ( มาแบบไม่ทันตั้งรับ เขิลน่ะค่ะ C_C )
 
   ชายหนุ่มไม่สนใจคำพูดที่หญิงสาวห้ามโอบเอวหญิงสาวไปถึงรถ พร้อมเปิดประตูให้เธอขึ้นไปเมื่อเขาขึ้นมาถึงบนรถแล้วก็เอามือหญิงสาวมากุมไว้แน่น เพราะตอนนี้ เขาแน่ใจแล้วว่ารักแก้วและอยากจะเปลี่ยนจากงานหมั้นมาเป็นงานแต่งซะด้วยซ้ำ ซึ่งมันคงเร็วเกินไปสำหรับเขาและเธอ ส่วนทางด้านป๊อปปี้กับเบลล์ก็พึ่งขับรถออกมาจากกรุงเทพมหานครตรงมาที่บ้านพักตากอากาศของดทโมะอย่างเร่งรีบ
 
 โทโมะจะได้อยู่ใกล้ชิดแก้วแบบนี้อีกไหมน่ะ แล้วแก้วล่ะรู้สึกยังไงกับโทโมะกันแน่ แล้วเบลล์กับป๊อปปี้จะมาขัดขวางทั้งคู่ได้หรือไม่ ถ้าอยากอ่านตอนต่อไปก็จงโหวตเม้น ๆ