ลงทัณฑ์อาญารัก

ณ รถเฟอร์รารีสุดหรูของโทโมะ
 
แก้ว : ช่วยด้วยค่ะ อีตาบ้าจับฉันมาค่ะ
 
โทโมะ คุณ หยุดแหกปากซะที
 
แก้ว : ไม่หยุด ปากของฉัน ( K_K )
 
โทโมะ : ปากเก่งดีนักหรอเดี๋ยวเจอดี ( Z_Z )
 
แก้ว : ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วยอีตาบ้านี้จับฉันมาค่ะ
 
ตำรวจ : มีอะไรให้ช่วยหรือเปล่าครับ
 
โทโมะ : ไม่มีครับ พอดีแฟนผมเธอสติสตางค์ไม่ค่อยสมประกอบน่ะครับชอบแหกปากร้อง
ให้คนมาช่วย
 
แก้ว : ฉันไม่ใช่แฟนเขาน่ะค่ะ แล้วก็ไม่ได้เป็นคนสติสตางค์ไม่ดีอย่างที่เขาพูดด้วย
 
โทโมะ : จริงหรอครับที่รัก
 
แก้ว : นายจะทำอะไรฉันน่ะ ออกไปห่าง ๆ เลยน่ะ
 
โทโมะ : ผมจะจูบคุณโชว์คุณตำรวจไงครับยอดรัก ( หึหึ เสร้จฉันล่ะแก้วใจ W_W )
 
แก้ว : กรี๊ดดดดดดดดดดด ( เอายังไงดีล่ะแก้วใจจูบแรกของฉันน่ะ D_D )
 
     ชายหนุ่มยื่นหน้าเข้ามาใกล้หน้าของหญิงสาวที่ห่างกันไม่ถึง 5 เซนติเมตร พร้อมประกบริมฝีปากหนาลงบนริมฝีปากบางเพื่อไปหาความหวานจากโพลงปากของหญิงสาวอยู่นานแล้วจึงถอนริมฝีปากของตัวเองออก
 
แก้ว : กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด ( จูบแรกของฉันฮึกฮือ D_D เป็นลมสลบไป )
 
โทโมะ : หึหึ นึกว่าจะเก่งสักแค่ไหน ( หวานชะมัดเลยวุ๊ย A_A )
 
ตำรวจ : หวานกันจริง ๆ น่ะครับ
 
    หลังจากถึงบ้านของผู้เป็นหญิงสาวชายหนุ่มก็อุ้มหญิงสาวลงมาวางไว้ที่โซฟาพร้อมไปตามแม่ของหญิงสาวออกมาจากครัว
 
แม่ของแก้ว : ตาโทโมะน้องเป็นอะไรหรอลูก
 
โทโมะ : เป็นลมน่ะครับ ผมขอตัวกลับเลยน่ะครับแม่ สวัสดีครับ
 
แม่ของแก้ว : สวัสดีจ๊ะลูก ขับรถดี ๆ น่ะ
 
 รักคนอ่านที่เม้นและโหวตให้นิยายของพิมพ์ทุกคนค่ะ