ลงทัณฑ์อาญารัก

ณ รถเฟอร์รารีสุดหรูของโทโมะ

แก้ว : ช่วยด้วยค่ะ อีตาบ้าจับฉันมาค่ะ

โทโมะ คุณ หยุดแหกปากซะที

แก้ว : ไม่หยุด ปากของฉัน ( K_K )

โทโมะ : ปากเก่งดีนักหรอเดี๋ยวเจอดี ( Z_Z )

แก้ว : ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วยอีตาบ้านี้จับฉันมาค่ะ

ตำรวจ : มีอะไรให้ช่วยหรือเปล่าครับ

โทโมะ : ไม่มีครับ พอดีแฟนผมเธอสติสตางค์ไม่ค่อยสมประกอบน่ะครับชอบแหกปากร้อง

ให้คนมาช่วย

แก้ว : ฉันไม่ใช่แฟนเขาน่ะค่ะ แล้วก็ไม่ได้เป็นคนสติสตางค์ไม่ดีอย่างที่เขาพูดด้วย

โทโมะ : จริงหรอครับที่รัก

แก้ว : นายจะทำอะไรฉันน่ะ ออกไปห่าง ๆ เลยน่ะ

โทโมะ : ผมจะจูบคุณโชว์คุณตำรวจไงครับยอดรัก ( หึหึ เสร้จฉันล่ะแก้วใจ W_W )

แก้ว : กรี๊ดดดดดดดดดดด ( เอายังไงดีล่ะแก้วใจจูบแรกของฉันน่ะ D_D )

     ชายหนุ่มยื่นหน้าเข้ามาใกล้หน้าของหญิงสาวที่ห่างกันไม่ถึง 5 เซนติเมตร พร้อมประกบริมฝีปากหนาลงบนริมฝีปากบางเพื่อไปหาความหวานจากโพลงปากของหญิงสาวอยู่นานแล้วจึงถอนริมฝีปากของตัวเองออก

แก้ว : กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด ( จูบแรกของฉันฮึกฮือ D_D เป็นลมสลบไป )

โทโมะ : หึหึ นึกว่าจะเก่งสักแค่ไหน ( หวานชะมัดเลยวุ๊ย A_A )

ตำรวจ : หวานกันจริง ๆ น่ะครับ

    หลังจากถึงบ้านของผู้เป็นหญิงสาวชายหนุ่มก็อุ้มหญิงสาวลงมาวางไว้ที่โซฟาพร้อมไปตามแม่ของหญิงสาวออกมาจากครัว

แม่ของแก้ว : ตาโทโมะน้องเป็นอะไรหรอลูก

โทโมะ : เป็นลมน่ะครับ ผมขอตัวกลับเลยน่ะครับแม่ สวัสดีครับ

แม่ของแก้ว : สวัสดีจ๊ะลูก ขับรถดี ๆ น่ะ

 รักคนอ่านที่เม้นและโหวตให้นิยายของพิมพ์ทุกคนค่ะ