Not love...รักกันไม่ได้

8.2

เขียนโดย pang511

วันที่ 5 เมษายน พ.ศ. 2555 เวลา 17.35 น.

  8 chapter
  77 วิจารณ์
  17.22K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"พี่เขาไปแล้ว"หญิงสาวสะกิดชายหนุ่มนิดๆ เป็นเชิงว่าเขาไปแล้ว

 

"ฮึ งั้นพี่กลับก่อนนะ บายครับ"ชายหนุ่มยิ้มให้หญิงสาว กำลังจะเดินออกไป แต่หญิงสาวก็ลุกขี้นแล้วเกาะ

แขนชายหนุ่มไว้ประมาณว่า๋ 'เดี๋ยวเดินไปส่ง' ชายหนุ่มหยีหัวหญิงสาวน้อยๆ ก่อนจะพากันเดินออกไป

 

"ขับรถดีๆนะคะ"หญิงสาวพูดแล้วโบกมือให้ชายหนุ่ม

 

"ครับ บาย"ชายหนุ่มตอบยิ้มๆ

 

"เดี๋ยวคะ"หญิงสาวพูดขึ้นทำให้ชายหนุ่มชะงัก แล้วเขย่งเท้าขึ้นไปหอมแก้มชายหนุ่มแล้วรีบวิ่งเข้าบ้านไป

ทันที ทิ้งให้ชายหนุ่มยืนอึ้งก่อนคลี่ยิ้มบางๆ ออกมา แล้วขับรถออกไป

+

+

+

เช้าวันต่อมา

 

วันนี้หญิงสาวโทร.นัดให้ชายหนุ่มมาหาที่บ้าน

 

ออด~

 

"มาแล้วคะๆ"หญิงสาววิ่งออกมาเปิดประตูบ้านให้ชายหนุ่ม

 

"ว่าไงครับ ทำไมถึงอยากให้พี่มาหาล่ะ"ชายหนุ่มถามหญิงสาวยิ้มๆ

 

"ก็ไม่มีไรมากหรอกคะ แก้วแค่อยากอยู่กับพี่ พอดีแก้วเหงา"หญิงสาวเกิดเศร้าขึ้นมาทันที 

 

"แหม อย่าเศร้าไปเลยนะ ยิ้มหน่อยสิ นะนะ"ชายหนุ่มอ้อนหญิงสาว

 

"ก็ไดด้คะ แก้วว่าเราเข้าไปในบ้านดีกว่านะคะ"หญิงสาวเอ่ยยิ้มๆ ชายหนุ่มยิ้มตอบ ก่อนจะควงกันเข้า

บ้าน

 

ในบ้าน

 

"ทานไรดีคะ เดี๋ยวแก้วทำให้"

 

"แล้วแต่แก้วเลยดีกว่า เดี๋ยวพี่เป็นลูกมือเอง"ชายหนุ่มยิ้มๆ ทำให้หญิงสาวยิ้มจนแก้มปริเพราะเวลาที่

 

ป๊อบปี้มาบ้านแก้วก็จะปล่อยให้หญิงสาวทำอยู่คนเดียว

 

"ขอบคุณนะคะ"หญิงสาวเอ่ยขอบคุณชายหนุ่ม ทำให้ชายหนุ่มงง

 

"ขอบคุณ? ขอบคุณพี่ทำไม"ชายหนุ่มเกาหัวแกรกๆ

 

"ก็ขอบคุณที่ให้อิสระกับแก้วไงคะ"หญิงสาวเอ่ยยิ้มก่อนจะเดินเข้าไปกอดชายหนุ่ม ทำให้ชายหนุ่ม

ตกใจไม่น้อย แต่ก็ไม่ได้ขัดขืนแต่อย่างใด

 

"พี่คะ แก้วขอกอดพี่อย่างนี้...นานๆได้มั้ย?" ชายหนุ่มไม่ตอบเพียงแต่กอดหญิงสาวอย่างแนบแน่น

 

"ฮึก..."หญิงสาวร้องไห้โดยไม่มีสาเหตุ ทำให้ชายหนุ่มตกใจไม่น้อยดันไหล่บางให้เผชิญหน้ากับ

ตนเอง

 

"แก้วร้องไห้ทำไมครับ"ชายหนุ่มพูดไปก็ปาดน้ำตาให้หญิงสาว

 

"เปล่าคะ ไปทำอาหารกันดีกว่านะ"หญิงสาวกำลังจะเดินเลี่ยงออกไปแต่โดนรั้งไว้ซะก่อน

 

"เดี๋ยวแก้ว"ชายหนุ่มเดินเข้าไปหาหญิงสาวแล้วกอดเอวบางจากด้านหลัง

 

"อะ...อะไรคะ"หญฺงสาวพูดตะกุกตะกัก

 

"เรา...เราคบกันมั้ย"ชายหนุ่มตัดสินใจพูดออกไปทั้งๆที่รู้ว่าคำตอบมันก็ไม่มีทางเป็นไปได้

 

"เอ่อ...แก้วยังไม่พร้อม พี่รอแก้วก่อนนะคะ แก้วไม่อยากเจ็บเป็นครั้งที่ 2"หญฺงสาวหันมาเผชิญ

 

หน้ากับชายหนุ่ม

 

"ก็ได้ครับ พี่จะรอวันที่แก้วลืมมันได้นะ"ชายหนุ่มฝืนยิ้มให้หญิงสาว

 

"คะ"หญิงสาวพูดแค่นั้นแล้วเขย่งเท้าขึ้นไปหอมแก้วชายหนุ่ม

 

"มากกว่านี้ไม่ได้หรอครับ"ชายหนุ่มถามหญิงสาวประมาณกวน

 

"บ้าหรอ ทุเรศแล่ว"หญิงสาวฟาดมือลงบนไหล่หนาของชายหนุ่มแรงๆ

 

"ฮะๆ โอ๊ย พี่เจ็บนะครับตัวเล็ก"

 

"สมน้ำหน้า แบร่ :P"หญิงสาวแลบลิ้นแล้วเดินเชิดเข้าไปในครัว

 

"ตัวเล็กคร้าบ รอพี่ก่อนสิ"ชายหนุ่มรู้ว่าคนตัวเล็กต้องงอนแน่ๆ เลยตามไปง้อ


 


 


 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา