แค้นรักนายมาเฟีย

~ รถของฟางมาจอดที่แม่น้ำเจ้าพระยา ~

ฟาง : ปีนขึ้นไปนังตัวดี ไม่งั้นฉันจะยิงแก 

แก้ว : ถ้านั้นคือสิ่งที่คุณคิดว่าคุณโทโมะจะกลับมารักก็ได้ค่ะ ( ปีนขึ้นไป W_W )

โทโมะ : ฟางอย่าทำอะไรภรรยาพี่น่ะ 

ฟาง : ขอโทษน่ะค่ะพี่โมะแต่จำภาพนี้ไว้ดี ๆ ( ผลักแก้วตกสู่ก้นน้ำไป X_X )

โทโมะ : แก้ว รอนโทรตามนักบรรดาน้ำหาแก้วให้เจอ !!!!

รอน : ครับ

ฟาง : แม่น้ำนี่ลึกจะตาย ถ้ามันรอดก็ถือว่าปาฎิหาริย์แล้วล่ะค่ะ 

   นักบรรดาน้ำงมหาแก้วอยู่นานแต่เพราะน้ำเชี่ยวมากจึงต้องหยุดการค้นหา โทโมะทรุดลงกับพื้นพร้อมปล่อยน้ำตาลูกผู้ชายไหลออกมา ส่วนฟางก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่พร้อมพูดว่า

ฟาง : ดีใจด้วยน่ะค่ะ มันคงตายไปแล้ว

โทโมะ : เพี๊ย เะอมันนางมาร นางซาตานมาเกิด ตรายใดที่ยังไม่พบศพของแก้วพี่เชื่อว่าแก้วยังรอด

ฟาง : งั้นก็คงต้องฝันเฟื่อนต่อไปแล้วล่ะค่ะ 

    โทโมะนั่งทรุดอยู่กับพื้นตรงนั้นอยู่ตลอดทั้งคืน ทั้งทุบทั้งตีพื้น จนมือเลือดอาบ เจคอปแตะที่ไหล่ของผู้เป็นนายเบา ๆ พร้อมพูดว่า

เจคอบ : ตราบใดที่เรายังไม่เห็นศพคุณแกวอย่าพึ่งสิ้นหวังสิครับ

 แก้วจะรอดไหมค่ะ แล้วโทโมะจะเจอแก้วไหม โหวตเม้น