BE FORGET เผลอรัก...อีกครั้งเข้าจนได้
เขียนโดย 
jookjoom
วันที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 16.45 น.
แก้ไขเมื่อ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2564 21.55 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
33)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ทางด้านชายหนุ่มที่กำลังช่วยเพื่อนสืบหาความจริง เมื่อได้ความก็รีบมาตามเพื่อนทันที
" ไอ้ป๊อป มาทางนี้หน่อย " เค้าเดินเข้ามาในห้องพักผู้ป่วยของแฟนสาวเพื่อนมาเรียกเพื่อนเค้าให้ออกไปคุยกันด้านนอก เพื่อป้องกันไม่ให้รบกวนคนที่นอนอยู่
" ว่าไงมั่งไอ้โมะ " ป๊อปปี้เดินตามโทโมะมาอย่างว่าง่ายก่อนจะถามถึงเรื่องที่เค้าให้โทโมะไปสืบ
" แม่จินนี่ ป่วยจริงๆ จินนี่ไม่ได้โดนหลอกใช้ จินนี่เป็นเหยื่อ "
" ห๊ะ งั้นใครกัน "
" ตำรวจบอกว่า ลูกน้องแกไม่มีคู่อริ ไม่มีปม อ่อ อีกอย่างนึง มอเตอร์ไซค์ที่ยิงแก มีคนเห็นว่าขับตามแกมาจอดหน้าบริษัทแก ก่อนที่ลูกน้องแกจะขับออกมา"
" งั้นแสดงว่า..... " ป๊อปปี้กับโทโมะ มองหน้ากันอย่างรู้กัน
" แกจะเอาไงต่อว่ะ ไอ้ป๊อป "
" ไอ้โมะ มึงต้องช่วยกูแล้วละ กูว่ามันต้องการฆ่ากูด้วยแล้วละ กูฝากมึงดูแลฟางให้หน่อย กุว่า กูจะจัดการอย่างเด็ดขาดซักที "
" แต่มันอันตรายไอ้ป๊อป มึงจะทำยังไง "
" ฟางยังไม่รู้ว่ากูเป็นอะไร มึงบอกฟางว่า ส่งกูไปรักษาที่ต่างประเทศนะ ที่เหลือกูจัดการเอง กูขอเวลานิดนึง อ่อ ตอนนี้ช่วยดูแลฟางให้หน่อย กูจะไปพบคุณลุงซักหน่อย โทรบอกแก้วให้กูด้วยละ "
" เออ จะทำอะไรก็รีบๆละ กูสงสารน้องฟาง "
" เออ " พอป๊อปปี้บอก ก็มองคนที่นอนอยู่ในห้องอย่างเป็นห่วง ก่อนจะตัดใจเดินออกไป
ทางด้าน แก้วและพ่อฟาง
" พี่ป๊อป ไม่เป้นไรใช่ไหมค่ะ น้องฟางละค่ะ " แก้วที่เห็นป๊อปปี้เข้ามาก็ถามขึ้น
" ฟาง เป็นลมนอนพักที่โรงพยาบาล ไอ้โมะเฝ้าอยู่นะ คุณลุงครับ ผมมีเรื่องอยากถามครับ "
" ตาป๊อป แล้วยายฟางปลอดภัยไหม "
" น้องปลอดภัยครับ แต่ผมจะบอกคุณลุงว่า... " ป๊อปตัดสินใจเล่าทุกอย่างให้พ่อฟางฟังตั้งแต่แผนการณ์ที่ฟางวาง จนเค้าโดนปองร้าย
" ห๊ะ ยายฟาง ตาป๊อป ต้องช่วยน้องนะ "
" ครับ คุณลุงบอกป๊อปได้ไหม ว่ากล่องที่แม่ฟางหมายถึงมันอยู่ที่ไหน "
" ลุงจำได้ลางๆว่า มันอยู่ในห้องน้ำยายฟางบ้านหลังนั้น มันเป็นสี่เหลี่ยมที่แจกันต้นไม่วางทับ เธอโบอกมันด้วยปูน หลังจากที่เธอเลิกกับพ่อไป"
" แสดงว่ายังอยู่ในบ้านหลังนั้น ป๊อปจะไปเอามันออกมาครับ เรื่องจะได้จบ ตอนนี้ต้องขอความช่วยเหลือจาก คุณลุง แก้ว ด้วยนะครับ " แล้วป๊อปปี้ก็เล่าแผนการณ์ที่ตัวเองเตรียมไว้ใหเทั้งสองฟัง
" ถ้ามันจะทำให้ยายฟางปลอดภัย พ่อก็ยินดี แต่ป๊อปก้ต้องวางแผนดีๆนะ ดูแลตัวเองด้วย "
" ครับ ผมจะดูแลตัวเอง ฝากฟางด้วยนะครับ "
" พ่อขอบใจนะ ที่รักน้องดูแลน้อง ต่อไปนี้เรียกพ่อว่าพ่อเถอะตาป๊อป "
" ครับคุณพ่อ "
" ตาป๊อป คุณวรรณกับนายมาร์คเป็นพวกเดียวกัน "
" พ่อว่าอะไรนะค่ะ " แก้วที่อุทานออกมาด้วยความตกใจ
" เรื่องนั้นผมพอจะระแคะระคายบ้าง ยังไงผมขอเวลาหน่อยนะครับ ฝากฟางด้วยนะแก้ว "
" พี่ป๊อป พี่ป๊อป " ฟางที่ละเมอก่อนจะฟื้นขึ้นมา
" ฟาง น้องฟาง นี่พี่เองนะ "
" พี่โมะ พี่ป๊อปละค่ะ พี่ป๊อป ฟางจะไปหาพี่ป๊อป " ฟางที่ทำท่าจะก้าวลงเตียงโดนโทโมะยื้อไว้
" ฟาง ฟังพี่นะไอ้ป๊อป โดนส่งไปรักษาตัวที่ต่างประเทศ ไม่ได้ตาย ใจเย็นๆก่อน " โทโมะปลอบฟาง
" พี่โมะ จริงๆนะ พี่ป๊อปไม่ได้ตายนะ " ฟางที่น้ำตานองหน้าถามโทโมะ
" อะหะ เดี๋ยวถ้ามันฟื้น พ่อมันจะดทรมาทันที ตอนนี้ฟางโอเคหรือยัง เราไปหาแก้วกันดีกว่าไหม "
" ค่ะ "
" เย้ วันนี้คุณพ่อ ออกโรงพยาบาลแล้ว เฟย์จะทำอาหารอร่อยๆให้กินนะค่ะ " เฟย์ตะโกนอย่างดีใจ
" ที่รัก พี่ว่าอย่าทำเลย ให้แม่นมทำนั่นแหละ " เขื่อนทักก่อนจะทำหน้าสยอง
" เอะ พี่เขื่อนนี่ ก็เฟย์อยากทำอ่า อย่าขัดจะได้ไหม " เฟย์พูดขึ้นทำให้ทุกคนต่างพากันหัวเราะ
" ป่ะน้องฟาง ห้องน้องฟางอยู่ติดกับพี่กับเฟย์นั่นแหละ " แก้วหันมาบอกฟางก่อนจะสังเกตุเห็นความผิดปรกติของน้องสาว
" น้องฟาง พี่ป๊อปไม่เป้นอะไรหรอก พี่ป๊อปต้องหาย " แก้วบอกน้องสาวอีกครั้งทำให้ทุกคนหันมามองฟาง
" ค่ะ " บอกก่อนจะยิ้มให้ทุกคน แล้วเดินเข้าบ้านไป
" หึ กลับมาแล้วเหรอค่ะคุณ ฉันเตรียมอาหารไว้ให้นะค่ะ " แม่เลี้ยงของพวกเธอพูดขึ้น
" นี่ ออกไปเลยนะ แกวางแผนอะไรอีก " เฟย์โวยวายทันที
" ใช่ ไล่มันออกไปเลยค่ะคุณพ่อ " แก้วเสริมอีกคน
" เอาละๆ เดี่ยวพ่อจัดการเอง " พ่อบอกทำให้ทุกคนเงียบ
" คุณทานเถอะ ผมจะทานพร้อมลูกๆ " พ่อบอกกับภรรยาก่อนจะบอกให้โทโมะ พยุงไปที่ห้อง
" หึหึ ยังไง พ่อแกรักฉันจะตาย ไม่กล้าไล่ฉันหรอก มีแต่แม่พวกแกนั่นแหละทีโดนไล่ ต่อไปก็พวกแก " แม่เลี้ยงบอกก่อนจะเดินออกจากบ้านไป
" คุณพ่อครับ จะดีเหรอครับ เธอจะทำร้ายคุณพ่อนะครับ "
" ไม่ได้หรอก ต้องรอตาป๊อปก่อน ไม่งั้นแผนจะแตก "
" อ่อ ผมเข้าใจแล้วครับ ยังไงคุณพ่อพักก่อนนะครับ " แล้วโทโมะก็เดินลงมา ที่ห้องรับแขก
" คุณพ่อจะหลงอะไรมันกันนักหนาเนี่ย เฟย์จะบ้าอยู่แล้ว "
" ใจเย้นๆ ซิเบบี๋ " เขื่อนปรามเฟย์
" หึ๋ยยยย ไม่ไหวแล้ว " เฟย์กระแทกตูดนั่งแบบไม่พอใจ
" เอาน่า น้องฟาง ต้องระวังตัวมากๆนะ " แก้วเตือนน้องสาว ก่อนจะมองดทโมะ ที่โทรศัพท์ดังขึ้น
" ฮัลโหล " โทโมะกดรับโทรศัพท์แบบไม่ได้ใส่ใจ
" ไอ้โมะ กูเอง มีคนอยู่หรือเปล่า "
" ไอ้.. เออ อืม " โทโมะ รู้สึกตัวจึงเฉไฉไป
" เออ ปลีกตัวออกมาก่อน "
" อะหะ " โทโมะเดินออกไปข้างนอก
" ไอ้โมะ กูสืบรู้มาว่าคืนนี้ คุณวรรณ นัดกับไอ้มาร์ค กูจะบุกคืนนี้ อ่อ กูอยากให้มึงช่วยดูแลที่บ้านให้ดี กูบังเอิญไปได้ยินมันคุยกัน เรื่องปิดปากฟาง มันอาจจะเข้าบ้านคืนนี้ "
" อ่อ ขอบใจมากเว้ย มึงก็ดูแลตัวเองด้วย ทางนี้ไม่ต้องห่วง กูกะไอ้เขื่อนจัดการเอง "
" อืม ฟางเป็นไงบ้างว่ะ "
" ก็ เงียบๆ เหงาๆ กูว่า มึงโทรหาฟางหน่อยก็ดีนะ "
" อะหะ แค่นี้แหละ "
หลังจากโทโมะวางสายเสร็จ ก็เดินเข้าไปข้างใน
" มีอะไรเหรอค่ะพี่โมะ " แก้วถามทันที
" ป่าวนะ ที่ทำงานนะค่ะ แก้วไปช่วยพี่หาของหน่อยซิ วันก่อนพี่ทำตกไว้แถวห้องแก้วนะ "
" อ่าว เหรอค่ะ ได้ค่ะ " จากนั้นทั้งคู่ก็เดินขึ้นไป
" พี่โทโมะกับพี่แก้วแปลกๆนะค่ะเนี่ย " เฟย์บอกกับคนที่เหลือ ก่อนจะหันไปเจอฟางที่นั่งเหม่ออยู่ ก่อนโทรศัพท์บ้านจะดังขึ้น เฟย์จึงเดินไปรับ
" สวัสดีค่ะ "
" เออ ขอสายฟางหน่อยครับ "
" จากไหนค่ะ " เฟย์ถามเพื่อความแน่ใจ
" เออ นี่ใครเหรอครับ "
" เอะ แล้วคุณนั่นแหละเป้นใคร จะมาพูดกับพี่สาวฉัน " เขื่อนกับฟางหันมองเฟย์ ที่ตะคอกใส่ดทรศัพท์อย่างสงสัย
" อ่อ เฟย์เหรอ พี่ป๊อปนะ "
" ห๊ะ พี่ป๊อปเหรอค่ะ " ทันใดที่เฟย์อุทานฟางก็ยิ่งเข้ามาแย่งโทรศัพท์ทันที
" พี่ป๊อป ฮึก พี่ป๊อปเป็นไงบ้างค่ะ "
" ร้องอีกแล้วนะ พี่ไม่เป็นอะไรแล้วครับ อย่าทำให้พี่เป็นห่วงซิ "
" ค่ะ พี่ป๊อป อึก เมื่อไหร่จะกลับมา "
" พี่ใกล้จะกลับแล้วนะ อย่าทำให้พี่เป็นห่วงนะ พี่รักฟางนะ "
" ค่ะ ฟางก้รักพี่ แต่ เอะ พี่ไปกับจินนี่ได้ยังไง "
" อ่อ เรื่องมันยาวนะครับ แล้วพี่จะเล่าให้ฟังนะ พอดีหมอมาตรวจพี่แล้วครับ "
" ค่ะ ฟางรอพี่ป๊อปนะค่ะ "
" พี่ฟาง พี่ป๊อปเป็นยังไงบ้างค่ะ " เฟย์ที่วิ่งเข้ามาถามพี่สาว
" ก็ดีขึ้นแล้วละ เดี๋ยวคงกลับได้ "
" เฟย์ดีใจด้วยนะค่ะ " สองพี่น้องกอดกันกลม
" ห๊ะ คืนนี้เหรอค่ะพี่โมะ "
" เบาๆซิแก้ว "
" งั้นเราจะทำยังไงกันดีละค่ะ แจ้งความเลยดีไหมค่ะ "
" ไม่ได้หรอก งั้นเอางี้...................."
ฝากเม้นท์+โหวตเยอะๆนะ....
อย่าลืม HEY BOY!!! ด้วยนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
