BE FORGET เผลอรัก...อีกครั้งเข้าจนได้

9.4

เขียนโดย jookjoom

วันที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 16.45 น.

40 chapter

760 วิจารณ์

98.18K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2564 21.55 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

33)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ทางด้านชายหนุ่มที่กำลังช่วยเพื่อนสืบหาความจริง เมื่อได้ความก็รีบมาตามเพื่อนทันที

" ไอ้ป๊อป มาทางนี้หน่อย " เค้าเดินเข้ามาในห้องพักผู้ป่วยของแฟนสาวเพื่อนมาเรียกเพื่อนเค้าให้ออกไปคุยกันด้านนอก เพื่อป้องกันไม่ให้รบกวนคนที่นอนอยู่

" ว่าไงมั่งไอ้โมะ " ป๊อปปี้เดินตามโทโมะมาอย่างว่าง่ายก่อนจะถามถึงเรื่องที่เค้าให้โทโมะไปสืบ

" แม่จินนี่ ป่วยจริงๆ จินนี่ไม่ได้โดนหลอกใช้ จินนี่เป็นเหยื่อ "

" ห๊ะ งั้นใครกัน "

" ตำรวจบอกว่า ลูกน้องแกไม่มีคู่อริ ไม่มีปม อ่อ อีกอย่างนึง มอเตอร์ไซค์ที่ยิงแก มีคนเห็นว่าขับตามแกมาจอดหน้าบริษัทแก ก่อนที่ลูกน้องแกจะขับออกมา"

" งั้นแสดงว่า..... " ป๊อปปี้กับโทโมะ มองหน้ากันอย่างรู้กัน

" แกจะเอาไงต่อว่ะ ไอ้ป๊อป "

" ไอ้โมะ มึงต้องช่วยกูแล้วละ กูว่ามันต้องการฆ่ากูด้วยแล้วละ กูฝากมึงดูแลฟางให้หน่อย กุว่า กูจะจัดการอย่างเด็ดขาดซักที "

" แต่มันอันตรายไอ้ป๊อป มึงจะทำยังไง "

" ฟางยังไม่รู้ว่ากูเป็นอะไร มึงบอกฟางว่า ส่งกูไปรักษาที่ต่างประเทศนะ ที่เหลือกูจัดการเอง กูขอเวลานิดนึง อ่อ ตอนนี้ช่วยดูแลฟางให้หน่อย กูจะไปพบคุณลุงซักหน่อย โทรบอกแก้วให้กูด้วยละ "

" เออ จะทำอะไรก็รีบๆละ กูสงสารน้องฟาง "

" เออ " พอป๊อปปี้บอก ก็มองคนที่นอนอยู่ในห้องอย่างเป็นห่วง ก่อนจะตัดใจเดินออกไป

ทางด้าน แก้วและพ่อฟาง

" พี่ป๊อป ไม่เป้นไรใช่ไหมค่ะ น้องฟางละค่ะ " แก้วที่เห็นป๊อปปี้เข้ามาก็ถามขึ้น

" ฟาง เป็นลมนอนพักที่โรงพยาบาล ไอ้โมะเฝ้าอยู่นะ คุณลุงครับ ผมมีเรื่องอยากถามครับ "

" ตาป๊อป แล้วยายฟางปลอดภัยไหม "

" น้องปลอดภัยครับ แต่ผมจะบอกคุณลุงว่า... " ป๊อปตัดสินใจเล่าทุกอย่างให้พ่อฟางฟังตั้งแต่แผนการณ์ที่ฟางวาง จนเค้าโดนปองร้าย

" ห๊ะ ยายฟาง ตาป๊อป ต้องช่วยน้องนะ "

" ครับ คุณลุงบอกป๊อปได้ไหม ว่ากล่องที่แม่ฟางหมายถึงมันอยู่ที่ไหน "

" ลุงจำได้ลางๆว่า มันอยู่ในห้องน้ำยายฟางบ้านหลังนั้น มันเป็นสี่เหลี่ยมที่แจกันต้นไม่วางทับ เธอโบอกมันด้วยปูน หลังจากที่เธอเลิกกับพ่อไป"

" แสดงว่ายังอยู่ในบ้านหลังนั้น ป๊อปจะไปเอามันออกมาครับ เรื่องจะได้จบ ตอนนี้ต้องขอความช่วยเหลือจาก คุณลุง แก้ว ด้วยนะครับ " แล้วป๊อปปี้ก็เล่าแผนการณ์ที่ตัวเองเตรียมไว้ใหเทั้งสองฟัง

" ถ้ามันจะทำให้ยายฟางปลอดภัย พ่อก็ยินดี แต่ป๊อปก้ต้องวางแผนดีๆนะ ดูแลตัวเองด้วย "

" ครับ ผมจะดูแลตัวเอง ฝากฟางด้วยนะครับ "

" พ่อขอบใจนะ ที่รักน้องดูแลน้อง ต่อไปนี้เรียกพ่อว่าพ่อเถอะตาป๊อป "

" ครับคุณพ่อ "

" ตาป๊อป คุณวรรณกับนายมาร์คเป็นพวกเดียวกัน "

" พ่อว่าอะไรนะค่ะ " แก้วที่อุทานออกมาด้วยความตกใจ

" เรื่องนั้นผมพอจะระแคะระคายบ้าง ยังไงผมขอเวลาหน่อยนะครับ ฝากฟางด้วยนะแก้ว "

" พี่ป๊อป พี่ป๊อป " ฟางที่ละเมอก่อนจะฟื้นขึ้นมา

" ฟาง น้องฟาง นี่พี่เองนะ "

" พี่โมะ พี่ป๊อปละค่ะ พี่ป๊อป ฟางจะไปหาพี่ป๊อป " ฟางที่ทำท่าจะก้าวลงเตียงโดนโทโมะยื้อไว้

" ฟาง ฟังพี่นะไอ้ป๊อป โดนส่งไปรักษาตัวที่ต่างประเทศ ไม่ได้ตาย ใจเย็นๆก่อน " โทโมะปลอบฟาง

" พี่โมะ จริงๆนะ พี่ป๊อปไม่ได้ตายนะ " ฟางที่น้ำตานองหน้าถามโทโมะ

" อะหะ เดี๋ยวถ้ามันฟื้น พ่อมันจะดทรมาทันที ตอนนี้ฟางโอเคหรือยัง เราไปหาแก้วกันดีกว่าไหม "

" ค่ะ "

" เย้ วันนี้คุณพ่อ ออกโรงพยาบาลแล้ว เฟย์จะทำอาหารอร่อยๆให้กินนะค่ะ " เฟย์ตะโกนอย่างดีใจ

" ที่รัก พี่ว่าอย่าทำเลย ให้แม่นมทำนั่นแหละ " เขื่อนทักก่อนจะทำหน้าสยอง

" เอะ พี่เขื่อนนี่ ก็เฟย์อยากทำอ่า อย่าขัดจะได้ไหม " เฟย์พูดขึ้นทำให้ทุกคนต่างพากันหัวเราะ

" ป่ะน้องฟาง ห้องน้องฟางอยู่ติดกับพี่กับเฟย์นั่นแหละ " แก้วหันมาบอกฟางก่อนจะสังเกตุเห็นความผิดปรกติของน้องสาว

" น้องฟาง พี่ป๊อปไม่เป้นอะไรหรอก พี่ป๊อปต้องหาย " แก้วบอกน้องสาวอีกครั้งทำให้ทุกคนหันมามองฟาง

" ค่ะ " บอกก่อนจะยิ้มให้ทุกคน แล้วเดินเข้าบ้านไป

" หึ กลับมาแล้วเหรอค่ะคุณ ฉันเตรียมอาหารไว้ให้นะค่ะ " แม่เลี้ยงของพวกเธอพูดขึ้น

" นี่ ออกไปเลยนะ แกวางแผนอะไรอีก " เฟย์โวยวายทันที

" ใช่ ไล่มันออกไปเลยค่ะคุณพ่อ " แก้วเสริมอีกคน

" เอาละๆ เดี่ยวพ่อจัดการเอง " พ่อบอกทำให้ทุกคนเงียบ

" คุณทานเถอะ ผมจะทานพร้อมลูกๆ " พ่อบอกกับภรรยาก่อนจะบอกให้โทโมะ พยุงไปที่ห้อง

" หึหึ ยังไง พ่อแกรักฉันจะตาย ไม่กล้าไล่ฉันหรอก มีแต่แม่พวกแกนั่นแหละทีโดนไล่ ต่อไปก็พวกแก " แม่เลี้ยงบอกก่อนจะเดินออกจากบ้านไป

" คุณพ่อครับ จะดีเหรอครับ เธอจะทำร้ายคุณพ่อนะครับ "

" ไม่ได้หรอก ต้องรอตาป๊อปก่อน ไม่งั้นแผนจะแตก "

" อ่อ ผมเข้าใจแล้วครับ ยังไงคุณพ่อพักก่อนนะครับ " แล้วโทโมะก็เดินลงมา ที่ห้องรับแขก

" คุณพ่อจะหลงอะไรมันกันนักหนาเนี่ย เฟย์จะบ้าอยู่แล้ว "

" ใจเย้นๆ ซิเบบี๋ " เขื่อนปรามเฟย์

" หึ๋ยยยย ไม่ไหวแล้ว " เฟย์กระแทกตูดนั่งแบบไม่พอใจ

" เอาน่า น้องฟาง ต้องระวังตัวมากๆนะ " แก้วเตือนน้องสาว ก่อนจะมองดทโมะ ที่โทรศัพท์ดังขึ้น

" ฮัลโหล " โทโมะกดรับโทรศัพท์แบบไม่ได้ใส่ใจ

" ไอ้โมะ กูเอง มีคนอยู่หรือเปล่า "

" ไอ้.. เออ อืม " โทโมะ รู้สึกตัวจึงเฉไฉไป

" เออ ปลีกตัวออกมาก่อน "

" อะหะ " โทโมะเดินออกไปข้างนอก

" ไอ้โมะ กูสืบรู้มาว่าคืนนี้ คุณวรรณ นัดกับไอ้มาร์ค กูจะบุกคืนนี้ อ่อ กูอยากให้มึงช่วยดูแลที่บ้านให้ดี กูบังเอิญไปได้ยินมันคุยกัน เรื่องปิดปากฟาง มันอาจจะเข้าบ้านคืนนี้ "

" อ่อ ขอบใจมากเว้ย มึงก็ดูแลตัวเองด้วย ทางนี้ไม่ต้องห่วง กูกะไอ้เขื่อนจัดการเอง "

" อืม ฟางเป็นไงบ้างว่ะ "

" ก็ เงียบๆ เหงาๆ กูว่า มึงโทรหาฟางหน่อยก็ดีนะ "

" อะหะ แค่นี้แหละ "

หลังจากโทโมะวางสายเสร็จ ก็เดินเข้าไปข้างใน

" มีอะไรเหรอค่ะพี่โมะ " แก้วถามทันที

" ป่าวนะ ที่ทำงานนะค่ะ แก้วไปช่วยพี่หาของหน่อยซิ วันก่อนพี่ทำตกไว้แถวห้องแก้วนะ "

" อ่าว เหรอค่ะ ได้ค่ะ " จากนั้นทั้งคู่ก็เดินขึ้นไป

" พี่โทโมะกับพี่แก้วแปลกๆนะค่ะเนี่ย " เฟย์บอกกับคนที่เหลือ ก่อนจะหันไปเจอฟางที่นั่งเหม่ออยู่ ก่อนโทรศัพท์บ้านจะดังขึ้น เฟย์จึงเดินไปรับ

" สวัสดีค่ะ "

" เออ ขอสายฟางหน่อยครับ "

" จากไหนค่ะ " เฟย์ถามเพื่อความแน่ใจ