BE FORGET เผลอรัก...อีกครั้งเข้าจนได้
เขียนโดย 
jookjoom
วันที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 16.45 น.
แก้ไขเมื่อ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2564 21.55 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
28)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
" สวัสดีครับคุณภาณุ เอ่อ สวัสดีฟาง " ชายคนหนึ่งทักสองคนนี้ขึ้น
" ทำไมไม่เรียกคุณฟาง " ป๊อปปี้ที่หันไปเจอก็ถามชายคนนั้นขึ้น
" เอ่อ ผมขอโทษครับ " ชายคนนั้นพูดขึ้น
" เอาละ นายมีอะไรหรือเปล่า รีบๆพูดมา ฉันกำลังอารมณ์ไม่ดี " ฟางหันหน้าไปพูดกับชายคนนั้น
" ป่าว เราจะบอกว่า เราว่างอาทิตย์หน้า วันจันทร์นะ "
" ก็ดี หวังว่าจะเตรียมเอกสารทั้งหมดมาด้วยละกัน มันจะได้จบๆ " ป๊อปปี้บอกกับนายนั่น
" เออ "
" ตามที่พี่ป๊อปบอกนั่นแหละ ให้มันจบๆไปซะ แล้วฉันจะยกโทษเรื่องเลวร้ายให้ทั้งหมด จริงๆฉันไม่ได้แค้นอะไรนายมากมายหรอก แค่ต้องการของของฉันคืนนะ " ฟางบอกนภัสก่อนหันหลังเดินจากไป
" หวังว่านายคงจะจบ ไม่คิดจะเป็นศัตรูกับฉันหรอกนะ เพราะฉันไม่ปล่อยยายนี่ให้ใครหรอก มีแต่จะจัดการคนที่เข้ามายุ่งกับเธอ " ป๊อปปี้จ้องแล้วพูดเสียงเรียบก่อนจะเดินตามฟางไปยังลิฟท์
" หึ จัดการงั้นเหรอ ยังมีอีกเยอะ ยายนี่ยังมีอีกเยอะที่ฉันต้องการ หึหึ " รอยยิ้มเจ้าเล่ห์เปื้อนหน้านภัส แฟนเก่าของฟางทันทีที่ลับหลังทั้งสองคน
ห้องทำงานป๊อปปี้
" สวัสดีค่ะคุณภาณุ คุณฟาง " เลขาหน้าห้องทักทั้งคู่
" ค่ะ/ครับ" ทั้งคู่ตอบก่อนจะเดินเข้าห้องไป ทั้งห้องมีแต่ความเงียบ
" ฟาง โต๊ะทำงาน มะรืนที่จะให้เค้าเข้าเอาไว้ในห้องนะ " ป๊อปปี้เป็นฝ่ายเริ่มพูดก่อน
" ค่ะ พี่ป๊อป พี่กะเธอ..เออ คือ ฟางถามได้ไหมค่ะ "
" 5555 ที่เงียบนี่นึกว่าอะไรซะอีก ได้ซิ ทำไม พี่กับเธอทำไมเหรอ หือ "
" หมายความว่าไง ที่ว่านึกว่าอะไรอ่า ก็ คนที่ชื่อจินนี่อ่า พี่คิดกับเธอยังไงกันแน่ " ฟางที่ตอนแรกหน้ามุ่ย ค่อยๆเสียงอ่อยลง
" พี่ไม่ได้คิดอะไรกับเธอนานมากแล้วละ พี่ยอมรับว่าพี่เคยรักเธอ แต่มันนานมาก แล้วตอนนี้พี่ก็ไม่รู้สึกอะไรเลยซักนิด "
" ค่ะ แล้วพี่โกรธฟางเรื่องภัสหรือเปล่าค่ะ " เธอถามแฟนหนุ่มกลับบ้าง
" โกรธ "
" พี่ป๊อป " ฟางเรียกแฟนหนุ่มอย่างตัดพ้อ
" แล้วพี่ก็จะโกรธมาก ถ้าฟางจะไม่มาให้รางวัลพี่ " แล้วเค้าก็ทำแก้มป่องยื่นไปใกล้ๆแฟนสาว
" คนบ้า นี่มันที่ทำงานนะ "
" จะหอมไม่หอม ไม่หอมพี่จูบนะ " ป๊อปปี้ขุ่แฟนสาว เลยทำให้เธอต้องตัดสินใจหอมแก้มเค้าอย่างเลี่ยงไม่ได้
" ฉวยโอกาสตลอดเลยละ " บ่นอุ๊บอิ๊บคนเดียว
" พี่ว่า รีบโอนคอนโดให้เสร็จดีกว่า ไม่อยากให้คนพวกนี้ายุ่งกับเกมส์ที่เราวางแผนไว้ "
" พี่หมายความว่ายัง"
" ก็ แผนที่ฟางวางไว้ มันต้องใช้ความวางใจในตัวเราสองคนมาก พี่ไม่อยากหึงมันจนแผนฟางเสียนะ "
" มันก็ถูก ฟางก็ไม่อยากให้พี่วุ่นวายกะคนอื่นมาก "
" เค้าเรียกว่าหึง "
" บ้า แค่ไม่อยากเห็น แค่นั้นแหละ เข้าข้างตัวเอง ใครจะไปหึงพี่ " เธอบอกก่อนจะหน้าแดง
" พะ พี่ป๊อป "
" อ่าว ว่าไงพิมพ์ วันหลังเคราะห์ประตูด้วยซิ " ป๊อปปี้ทักน้องสาวต่างมารดาที่เปิดประตูเข้ามาแบบไม่ส่งสัญญาณ
" หึ ทำไมค่ะ จะมีอะไรเหรอค่ะ นี่มันที่ทำงาน กลัวพิมพ์ เปิดมาเจออะไรกันเหรอ "
" เอะ เรานี่ยังไงกันห๊ะ " ป๊อปปี้ขึ้นเสียง
" ใช่ซิ พิมพ์ไม่ได้สำออย อ่อยใครเก่งแบบตะกูลนั้นนิ "
" พิมพ์ "ป๊อปปี้ตะคอกเธอ
" พี่ป๊อปค่ะ ใจเย็นๆก่อนค่ะ " ฟางเข้าไปห้ามป๊อปปี้ทันทีที่เห็นเค้ากำลังโมโห
" เธอ ออกไปซะ " ป๊อปปี้ข่มอารมณ์ก่อนจะหันหน้าหนี้ พลางคิดในใจ วันนี้ต้องเจอเรื่องหงุดหงิดแบบนี้อีกซักกี่ครั้งกันนะ ไม่น่าเลยเค้า ไม่น่าเจ้าชู้เลย
" ได้ แล้วพี่ป๊อปจำไว้ ว่านางนี่ไม่มีทางมีความสุขแน่ๆ ต่อให้พี่แต่งงานไปแล้วก็เหอะ " พิมพ์พูดก่อนจะเดินตึงตังออกไป
" ก๊อกๆ" เสียงเคราะห์ประตูดังขึ้น
" โธ่ เว้ย นี่มันมันจะอะไรกันนักหนาเนี่ย " ป๊อปปี้สบถอย่าไม่พอใจ
" เชิญค่ะ " ฟางที่เดินไปจับมือเค้าไว้ ส่งสัญญาณผ่านสายตาเชิงให้กำลังใจ ก่อนจะเอ่ยอนุญาติออกไป
" คุณภาณุ คุณฟางค่ะ ท่านประธานเชิญที่ห้องค่ะ " เลขาของพ่อป๊อปปี้ มาเชิญทั้งสองคน ทั้งสองพยักหน้าน้อยๆรับคำ ก่อนจะเดินออกไป
" ดี ออกไปซะ แกไม่รอดแน่นางฟาง " พิมพ์ที่หลบอยู่ใกล้ๆห้องป๊อปปี้พูดขึ้นก่อนจะเดินเข้าห้องป๊อปปี้ไป
ณ.ห้องพ่อของป๊อปปี้
" สวัสดีครับ/ค่ะ คุณพ่อ " ทั้งสองเอ่ยทัก
" อ่าว เป็นไงลูกหนูฟาง ห้องพี่เค้าแคบไหม ถ้าแคบ ทำห้องใหม่ข้างๆพี่เค้าก็ได้นะ " เอ่ยถามอย่างเอ็นดู
" ไม่เอาครับพ่อ ให้ฟางอยู่ห้องผมนี่แหละ ขยายห้องก็ได้ " ลุกชายตัวดีของเค้าตอบสวนทันควัน
" เอ๊ะ ตาป๊อปพ่อถามน้อง "
" ก็ฟางก็คิดแบบนี้แหละ ใช่ไหม " หันเอ่ยไปขอความเห็นจากแฟนสาว
" ห้องใหม่ก็ดีเหมือนกันค่ะ จะได้มีสมาธิทำงานเยอะๆ "
" ฟาง " เอ่ยชื่อแฟนสาวอย่างไม่ชอบใจ
" ทำไมตาป๊อป ก็น้องจะได้มีสมาธิทำงานไง " พ่อป๊อปปี้เอ่ย
" มันเปลืองงบ อยู่ห้องป๊อปนี่แหละ "
" แกนี่มัน หวงก้างนี่หว่า "
" ก็ป๊อปหวงอ่าพ่อ " ป๊อปปี้ตอบก่อนทำหน้ายู่
" เห้อ หนูฟางว่ายังไงลูก " ถามความเห็นว่าที่ลุกสะไภ้
" หนู ยังไงก็ได้ค่ะ แล้วแต่คุณพ่อเห็นสมควรเลยค่ะ "
" งั้นก็.... " ยังไม่ทันที่เค้าจะพูด ลุกชายเค้าก็พูดแทรกขึ้น
" อยุ่ห้องป๊อป "
" เดี๋ยวถ้าฉันหมั่นไส้แกมากกว่านี้ ฉันอาจจะสั่งแยกห้องเองก็ได้ " พ่อเอ่ยขู่กับอาการขี้หวงของลูก
" โธ่พ่อ ก็ป๊อปหวงนิ ว่าแต่พ่อเรียกเรามามีอะไรหรือเปล่าครับ "
" ป่าวหรอก แค่จะชวนทานข้าวกลางวัน แล้วก็คุยเรื่องนี้แหละ "
" อ่อ ครับ "
แล้วทั้งสามคน ก็ออกไปทานข้าวกลางวัน ระหว่างทางมีสายตาหลายคู่จ้องมอง ทั้งชื่นชม อิจฉา และอาฆาต
" อย่าคิดว่าแกจะอยุ่สงบ นางฟาง "
" โอ้ยยยยยยย อิ่ม "
" กินเยอะนะเรา เดี๋ยวก็อ้วนหรอก "
" เชอะ ไปทำงานต่อดีกว่า "
" ........... " ป๊อปปี้ได้แต่สายหัวให้กับความน่ารักของแฟนสาว
" โอ้ยยยยยยยย "
เกิดอะไรขึ้นต้องติดตามนะ เร็วๆนี้จะมีนิยายเรื่องใหม่ ยังไง ขอฝากเรื่องนี้กับเรื่องใหม่ด้วยนะค่ะ
รักคนอ่านทุกคน จุ๊บุ๊ๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
