BE FORGET เผลอรัก...อีกครั้งเข้าจนได้

9.4

เขียนโดย jookjoom

วันที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 16.45 น.

  40 chapter
  760 วิจารณ์
  98.28K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2564 21.55 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

26)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
   ณ.บ้าน ศิิริมงคลสกุล (สมมุติเป็นนามสกุลของพ่อสามสาว ฟางใช้นามสกุลแม่ )
 
 
 " คุณทรงพลใจเย้นๆนะครับ ผมว่าตาป๊อปดูแลหนูฟางได้ครับ ไม่ต้องห่วง " พ่อของป๊อปปี้พยายามปลอบพ่อของฟาง หลังจากที่รู้ข่าวก็รีบออกจากงาน แล้วตามมาที่บ้านนี้ทันที
 
 
" คุณภาสิทธ์ ผมฝากยายฟางด้วยนะครับ หวังว่าตาป๊อปคงดูแลน้องได้ "
 
 
" ไม่ต้องเป็นห่วงครับตาป๊อปรักหนูฟางมาก อีกอย่างผมก็เอ็นดูหนูฟางมากเหมือนกัน "
 
 
" ขอบคุณครับ คุณว่าใครจะทำร้ายยายฟาง "
 
 
" มันก็น่าจะมีอยู่พวกเดียวไม่ใช่เหรอครับ "
 
 
" ตลอดเวลาที่ผ่านมา คุณดูแลยายฟางเยอะกว่าผม ผมอยากรู้ว่านอกจากพวกนั้นแล้ว ยายฟางเคยมีปัญหากับใครหรือเปล่า " ทันทีที่พ่อของฟางถามพ่อป๊อปปี้ ทั้งสี่คนที่นั่งฟังมานานก็หันมองหน้ากันอย่างงงๆ
 
 
" หมายความว่ายังไงค่ะ ที่คุณลุงดูแลน้องฟาง " แก้วถามขึ้นอย่างสงสัย
 
 
" ก็ พ่อเองแหละที่ผิด พ่อมันเห้นแก่ตัว พ่อมันโง่ " พ่อของเธอตอบมาพร้อมกับตำหนิตัวเอง
 
 
" นี่มันอะไรกันค่ะคุณพ่อ แก้วงง แล้วคุณพ่ออย่าตำหนิตัวเองเลยค่ะ " แก้วเอ่ยห้าพ่อเธอน้ำตาคลอด้วยความสงสารผู้เป็นพ่อ
 
 
" ไม่มีอะไรหรอกหนูแก้ว แค่ช่วงที่แม่หนูแก้วกำลังจะเสีย เธอติดต่อลุงให้ช่วยดูแลหนูฟาง แต่ลุงก็ไม่ได้ทำอะไรมก นอกจากจ้างนักสืบตามแบบห่างๆ ไม่ให้หนูฟางรู้ตัว"
 
 
" มิน่า ทำไมคุณลุงถึงยอมรับฟางเร็ว แบบนี้นี่เอง "โทโมะที่นั่งฟังอยู่ พูดเสริม
 
 
" ใช่แล้วละ ตอนแรกลุงก็ไม่ยอมรับแฟนใหม่ตาป๊อปหรอก พอลุงเห็นว่าเป็นหนูฟางลุงก็ดล่งอก ไม่คิดเหมือนกันว่าโลกจะกลมขนาดนี้ "
 
 
" แล้วพี่ฟางไม่รู้จักคุณลุงหรอค่ะ " เฟย์ถามขึ้น
 
 
" ไม่หรอก หนูฟางไม่เคยเจอลุง "
 
 
" แล้ว เรื่องมันเป็นยังไง บอกพวกเราได้ไหมครับคุณลุง เผื่อพวกเราจะช่วยอะไรได้มั่ง "
 
 
" เรื่องที่แม่ของพวกหนูตาย จริงๆมันเป็นการฆาตกรรม แล้วพวกเราไม่มีหลักฐานพอที่จะเอาผิด มีหูฟางคนเดียวที่รู้ว่าหลักฐานพวกนั้นอยู่ไหน "
 
 
" อะไรนะค่ะ แล้วน้องฟางจะไม่... " แก้วและทั้งหมดตกใจแล้วถามต่อด้วยความเป็นห่วงฟาง
 
 
"  ตอนแรกที่นักสืบลุงบอกว่า หนูฟางหายไป ลุงก็คิดว่าอาจจะเป็นไปได้ แต่พอเจออยู่กับตาป๊อป ลุงก็โล่งอก "
 
 
" พ่อค่ะ มันอะไรกันค่ะ ทำไมถึงมีเรื่องบบนี้ ทำไมพ่อไม่คิดจะบอกพวกหนู " เฟย์ที่กำลังเค้นถามความจริงจากพ่อของเธอ
 
 
" พ่อผิดเอง พ่อละเลยคำพูดของแม่ พ่อผิดเอง ถ้าวันนั้น พ่อไ่ม่โง่แม่เราก็ไม่ตาย "
 
 
" คุณพ่ออย่าโทษตัวเองซิค่ะ วันที่คุณแ่ม่เสียคุณพ่อป่วยหนักเข้าโรงพยาบลนะค่ะ "
 
 
" ถ้าพ่อไม่เข้าโรงพยาบาล แม่คงไม่ตาย พ่อผิดเองที่ไม่เชื่อแม่แกตั้งแต่แรก "
 
 
" หมายความว่าไงค่ะพ่อ "
 
 
" แม่ของพวกเราเคยบอกพ่อว่ากำลังจะโดนฆ่า แล้วส่งน้องออกไปอยู่ข้างนอกแล้ว น้องไม่ปลอดภัย แต่พ่อนึกว่าแม่แค่โกหก บ่ายเบี่ยงจะไม่เลี้ยงยายฟาง เลยไม่ได้ใส่ใจ"
พ่อของสามสาวเล่าเหตุการณ์อย่างเสียงสั่นเครือ
 
" จนแม่ต้องไปขอความช่วยจากคุณภาสิทธ์ พ่อรู้ข่าวแม่หลังจากที่เผาไปแล้ว แล้วก็เจอจดหายที่แม่ฝากมาให้ พ่อรู้ว่ามันไมถึงพ่อ แล้วพ่อก้รู้ว่านางตัวดีนั่นไม่ได้หวังดีกับพ่อแล้วลูกๆเลย พ่อคิดผิดเอง "
 
 
" นางเมียน้อยมันไม่ยอมบอกพ่อเหรอค่ะ " เฟย์ โวยวายกลางคันจะเอาเรื่องภรรยาใหม่พ่อ
 
 
" ใช่ หลังจากที่แม่บอกกับพ่อ แม่แอบเขียนข้อความฝากป้าเนียนมาให้พ่อหฃายครั้งแต่มันไม่เคยถึงพ่อเลย รวมไปถึงยาที่พ่อกินด้วย ตอนนี้พ่อก็แค่แกล้งรอวันที่นางงูพิษจะเอายาพิษนั่นมาให้พ่อกินอีกครั้งพ่อก็จะจัดการกะนางนั่งเด็ดขาดทันที พ่อขอโทษนะลูก " พ่อหันไปบอกเฟย์กับแก้ว
 
 
" นางนั่นมันอยู่ไหน เฟย์จะไปฆ่ามัน " เฟย์ยังโวยวายต่อ
 
 
" ใจเย็นๆก่อนซิที่รัก " เขื่อนห้ามแฟนสาว
 
" เย็นได้ไงกันค่ะพี่เขื่อน มันทั้งตบตีเฟย์กับพี่แก้ว แล้วก็ไล่พี่ฟางอย่างกับหมูกับหมา" คำพูดเฟย์ทำให้พ่อยิ่งสลด
 
 
" เฟย์ คุณพ่อค่ะ ลืมมันเถอะค่ะ มาช่วยกันหาทางออกช่วยน้อง พาน้องกลับมาอยู่กับเรา บ้านเราจะได้เหมือนเดิมไงค่ะ " แก้วดุเฟย์ แล้วบอกให้กำลังใจผู้เป้นพ่อ
 
 
" ขอบในลูกมากนะ เฟย์ลูกให้อภัยพ่อได้ไหม "
 
 
" ฮือ ฮึก ใครบอกว่าเฟย์โกรธคุณพ่อ ฮึก ฮึก เฟย์รักคุณพ่อนะค่ะ " เฟย์ที่ร้องให้วิ่งเข้าไปกอดพี่สาวกับพ่อของตัวเองพูด ทำให้น้ำตาของผู้เป้นพ่อไหลออกมา
 
 
" พ่อก็รักพวกเรา แต่ฟางจะหายโกรธพ่อเหรอ"
 
 
" พ่อค่ะ พี่ฟางรักคุณพ่อมาก เชื่อซิค่ะ ถ้าพ่อกับพี่ฟางลองได้เปิดใจคุยกัน ยังไงพี่ฟางก็ให้อภัย พี่ฟางรอคุณพ่อมานานมากนะค่ะ " เฟย์ปลอบใจพ่อของเธอ
 
 
" ว่่าแต่ แม่เขียนมาว่าไงมั่งค่ะคุณพ่อ "
 
 
" แม่เขียนไว้ว่า ชีวิตนี้ไม่เคยทรยศศิริมงคลสกุล ฉันรักษาสัญญาแล้วขอชดใช้สัญญาด้วยการชดใช้ด้วยชีวิต สัญญาที่ชดใช้ด้วยชีวิต กล่องที่แม่บอกกับฟาง ในนั้นมันมีทุกอย่างอยู่ "
 
 
" พ่อฉีกบรรทัดสุดท้ายไปให้ฟาง เพราะแม่ต้องการให้ฟางรู้ แต่พ่อก็ไม่รู้ว่ากล่องอยท่ไหน พ่อเลยขอให้ลุงภาสิทธ์ช่วย เพราะกลัวฟางเป็นอันตราย จนมาเจอฟางเนี่ยแหละ "
 
 
" งานนี้ผมว่า เราคงให้ตาป๊อปช่วย " พ่อป๊อปปี้เสนอ
 
 
" ขอบคุณคุณมากจริงๆ ขอบคุณที่รักษาสัญญา แล้วก็ดูแลลุกสาวของผมมาตลอด "
 
 
" ครับ หนูแก้วว่าตาป๊อปไหนนะ "
 
 
" พี่ป๊อปไปหัวหินค่ะ "
 
 
" หือ นั่นมันที่เกิดเหตุครั้งแรกนี่นา "
 
 
" ค่ะ แก้วก็งงๆ เพราพตอนออกจากโรงพัก พี่ป๊อปอารมณ์ร้อมา น้องฟางวิ่งตามไปห้ามเหมือนพี่ป๊อปจะทำอะไรซักอย่าง จู่ๆซักพักใหญ่ก็โทรมาบอกว่าจะพาน้องฟางไปเที่ยว "
 
 
" หวังว่าคงไม่ทำอะไรแผลงๆละ ตาป๊อปเอ้ย "
 
 
" คุณภาสิทธ์ กล่องที่ว่าจะเป็นไปได้ไหม  ว่าอยู่ที่ยายฟาง "
 
 
" ไม่น่าจะครับ เพราะตอนที่หนูฟางหายไป ไม่มีอะไรติดตัว ถ้าอยู่ที่หนูฟาง หนูฟางต้องเอามันมาด้วยแน่ "
 
 
" แล้วมันจะตามยายฟางทำไม "
 
 
" ก็อาจจะเรื่องมรดก หรือไม่ก็..."
 
 
" มรดกเหรอ ผมรู้ว่ากล่องนั้นอยู่ที่ไหน " พ่อฟางอุทานออกมาเสียงดัง
 
 
" ห๊ะ คุณว่าอะไระครับ "
 
 
" ผมรู้ เธอบอกผมวันที่ผมไปเจอเธอ กล่องของลุกอยู่ในบ้าน ห้องนอนของลูก เธอซ่อนไว้ในห้องน้ำ "
 
 
" ดีเลยครับ ผมว่าเรารีบประสานตาป๊อปดีกว่า ก่อนที่จะทำอะไรแผลงๆกัน "
 
 
" แล้วยายฟางจะยอยเหรอครับ "
 
 
" เราก็อย่าเพิ่งให้น้องรู้ซิค่ะคุณพ่อ บอกพี่ป๊อปไว้ก่อน เวลาที่น้องวางแผนอะไร จะได้หาทางออกถูก " แก้วบอกกับพ่อของเธอ
 
 
" ก็ดีเหมือนกัน "
 
 
" งั้นผมโทรหาเจ้าลูกชายตัวแสบแปปนึงนะครับ " 
 
 
            ณ. หัวหิน
 
 
" สวัสดีค่ะคุณภาณุ คุณผู้หญิง " พนักงานต้อนรับเอ่ยถาม
 
 
" ครับ เปิดห้องประจำของผม " บอกพนักงานก่อนจะเดินขึ้นห้องไป
 
 
" พี่ป๊อป พรุ่งนี้ถ้าเจอหน้าคุณแอร์ พี่จะทำยังไงคะ " ฟางที่ถามป๊อปปี้ทันที ที่ทั้งสองทำธุระเสร็จกำลังจะนอน
 
 
" หือ ถามทำไมเหรอ "
 
 
" ก็ฟางอยากรู้ " เธอยังถามเค้าย้ำ
 
 
" ทำไม หึงพี่อะดิ "
 
 
" แหวะ นอนดีกว่า "
 
 
" ไม่อยากรู้แล้วเหรอ ว้า กะจะบอกซักหน่อย " ป๊อปปี้ทำสียงยั่วอารมณ์ฟาง
 
 
" อยากบอกก็บอก ไม่อยากบอกก็ไม่ต้องบอก "
 
 
" จริงๆพี่อยากล่เธอออกด้วยซ้ำ พี่อยากเห้นหน้าเธอ ไม่อยากทำร้ายผู้หญิง "
 
 
" โหว จริงหรือเปล่าเนี่ย เธอกับพี่เคย เออ เออนั่นแหละกันนะ "
 
 
" ฟาง ข้อแรก เธอคิดยังไงถึงให้คนร้ายมาทำอะไรที่โรงแรมซึ่งเธอเป้นผู้จัดการอยู่ โรงแรมพี่เสียชื่อ เสียหาย หลายอย่าง แล้วที่สำคัญ เธอคิดจะทำร้ายฟาง คนที่พี่รัก "
 
 
" แหละ พี่ไม่ต้องมาเลี่ยนเลย " ถึงปากจะบอกแบบนั้น แต่เธอก็อมยิ้ม
 
 
" เอาละๆ ฟางเราเพิ่งประกาศหมั้นกัน ถ้าเลิกกันตอนนี้มันจะดูไม่น่าเชื่อ เพราะฉะนั้นช่วงนี้เราหวานกันก่อนนะ "
 
 
" พี่ป๊อป ยิ่งจบเร็ว ก็ยิ่งดีไม่ใช่เหรอค่ะ "
 
 
" แต่มันจะไม่น่าเชื่อถือ ค่อยๆวางแผนไปดีกว่า อย่าใจร้อน "
 
 
" แต่ .. "
 
 
" เชื่อพี่ซิ ถ้าเกิดเรื่องตอนนี้ พวกมันไม่เชื่อเราหรอก เสียดายแผนที่คิดมานะ " ไม่ทันที่ฟางจะเถียงป๊อปปี้ก็บอกเหตุผล
 
 
" มันก้จริง แล้วฟางจะทำยังไงดีละค่ะ "
 
 
" ตอนนี้ฟางต้องระวังตัวเองให้มาก อย่าดื้อ ไปไหนมาไหนต้องมีพี่ไปด้วย เข้าใจไหม "
 
 
" ค่ะ แต่ฟางอยากจะจับมันเร็ว ๆ "
 
 
" ตอนนี้ ตำรวจก็คงดำเนินการแล้วละ พี่โทรบอกตำรวจแล้ว ว่าเราจะซ้อนแผนยังไม่อยากให้มันรู้ตัว ดิ้นหลุด ฟางต้องใจเย็น "
 
 
" อีกแระ เบื่อๆ เบื่อๆๆๆๆๆๆๆๆ เบื่อ "
 
 
" งั้นมาหาอะไรทำให้หายเบื่อดีกว่า " ป๊อปปี้บอกแล้วยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
 
 
" ไม่ต้องเลย ฟางเหนื่อยแล้วก็ง่วงด้วย "
 
 
" ไหนเมื่อกี้ยังบอกว่าเื่บื่อยู่เลย "
 
 
" พอเลยนะ " แล้วเสียงโทรศัพท์ป๊อปปี้ก็ดังขึ้น
 
 
" คุณพ่อโทรมานะ สงสัยจะรู้เรื่องแล้วละ คงเป็นห่วง ครับคุณพ่อ " ป๊อปปี้บอกฟางแล้วรับสายท่าน
 
 
" ตาป๊อป ฟังพ่อนะอยู่กับหนูฟางใช่ไหม แยกออกมาก่อน " 
 
 
" หือ " ป๊อปปี้ที่ได้ฟังไม่กล้าพูดอะไรมาก ได้แต่สงสัย แต่ก็แยกตัวเดินออกมานอกระเบียง
 
 
" พ่อรู้เรื่องหมดแล้ว แล้วตอนนี้ทุกคนก็อยู่บ้านหนูฟาง "
 
 
" ครับ "
 
 
" รวมไปถึงเรื่องระหว่างหนูฟางกับพ่อหนูฟางด้วย "
 
 
" ครับ "
 
 
" ไม่ว่าตอนนี้หนูฟางจะวางแผนอะไร ป๊อปปัดๆไปก่อนนะ ทุกคนรู้เรื่องกล่องมรดกหมดแล้ว "
 
 
" หือ " ปอปปี้ตกใจตาโต แต่ไม่กล้าพูดะไรมาก
 
 
" แล้วก้รู้แล้วว่าตอนนี้กล่องอยู่ไหน "
 
 
" ห๊ะ " อุทานออกมาอีกครั้งหนึ่งอย่างตกใจในสิ่งที่ได้ยิน
 
 
" ตอนนี้ลูกพาหนูฟางพักผ่อนก่อนละกัน กลับมาพ่อว่าเราควรให้สองพ่อลูกเค้าคุยกัน "
 
 
" แต่ป๊อปว่า "
 
 
" ตาป๊อป เชื่อพ่อซิ ว่าต้องให้เค้าสองคนคุยกัน " ไม่ทันที่ป๊อปจะพูดพ่อก็ขัดขึ้น
 
 
" ครับ อีกสองสามวันละกันนะครับ "
 
 
" อืม ดูแลน้องดีๆละ "
 
 
" ครับ " แล้วป๊อปก้วางโทรศัพท์ไป
 
 
" คุณพ่อว่าไงมั่งเหรอค่ะ " ฟางที่นั่งมองป๊อปปี้คุยจากในห้องถามขึ้น
 
 
" ก็เป็นห่วง ให้ดูแลเราดีๆ แล้วก็ให้เอาหลานไปฝาก " ป๊อปปี้ที่เดินมานั่งข้างๆลูบหัวฟางแล้วผลักฟางลงนอนราบกับเตียง
 
 
" กรี๊ดด ปล่อยนะพี่ป๊อป "
 
 
 
 
 
 
 
 
อะจึ๋ย มะวานพี่ปุ๊กกี้แต่งงาน ยินดีด้วยนะค่ะ
 
 
 
... จุ๊บๆ รีดเดอร์
 
เม้นท์+โหวต โหน่ยนะค่ะ
 
 

 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา