BE FORGET เผลอรัก...อีกครั้งเข้าจนได้
เขียนโดย 
jookjoom
วันที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 16.45 น.
แก้ไขเมื่อ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2564 21.55 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
22)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
เราสองคนขับรถมายังบริษัทจิระคุณ ที่ตกแต่งประดับด้วยลูกโป่ง ตลอดทางมีป้ายต้อนรับมากมาย แล้วบริเวณ
ตึกสูงเสียดฟ้าก็ยังมีดอกไม้นานาพรรณมากมายตกแต่งดูสวยงามและสดใส
" ป่ะ พร้อมหรือยัง "
" เดี๋ยว!!!! ขอเวลาทำใจหน่อยซิป๊อป " ฉันตะโกนออกไปแล้วหลับตาลง
ทางด้านใน
" เรียบร้อยทุกอย่างไหมคุณสมร " ประธานบริษัทจิระคุณเอ่ยถามเลขาของเค้า
" เรียบร้อยค่ะ ว่าแต่ท่านประธานจะเปิดตัวใครกันเหรอค่ะ "
" เดี๋ยวคุณก็รู้เองละสมร "
" ค่ะ "
แล้วพนักงานทุกคน ก็มายังห้องที่เป็นสถานที่จัดงาน รวมไปถึงนักข่าวจากสถานีและหนังสือต่างๆ ที่มาร่วมในงานไฮโซดังรวยหมื่นล้าน เปิดตัวคนสำคัญแบบปริศนา
" เอ่อ คุณอิงอร กันลูกสาวพอจะรู้ไหมครับว่าคนที่จะเปิดตัวคือใคร " นักข่าวเอ่ยถามเธกับลุกสาวทันทีที่สาวเท้าเข้ามาในงาน
" อ่อ บอกไม่ไ้ดจริงๆค่ะ Ooppsss " เธอบอกกับนักข่าวไป ทั้งๆที่เธอกับลูกสาวก็ไม่รู้เรื่องเลยซักนิดเดียว
" แล้วคุณภาณุไปไหนละครับ มากับคู่หมั้นสาวไหมเอ่ย " นักข่าวยังถามสองแม่ลูกต่อ
" อ่อ เรื่องนี้พิมพ์ไม่ขอตอบนะค่ะ ขอตัวเข้างานก่อนนะค่ะ " เธอตอบแหวกนักข่าวแล้วรีบสาวเท้าเข้างานทันที
" นี่ยายพิมพ์ ทำไมไปพูดกับนักข่าวแบบนั้น " อิงอรดุลูกสาวทันทีที่พ้นนักข่าว
" ก็พิมพ์หมั่นไส้นี่ค่ะ แต่เอะนั่นมัน... พิมพ์ขอตัวแปปนะค่ะคุณแม่" เธอบอกผู้เป็นแม่แล้วเดินไป
" เหอะๆ นึกว่าใคร ที่แท้ก็เธอนี่เอง " พิมพ์ที่เดินเข้าไปก็ทักเธอคนนั้นทันที
" อ่อ นึกว่าใคร เด็กเหลือขอ ที่ป๊อปชอบพูดถึงนี่เอง "
" นี่แก มากไปแล้วนะพี่ป๊อปไม่มีทางพูดกับฉันแบบนั้นแน่ "
" รู้ได้ไง เมื่อวานฉันกับเค้าเรายัง...เอ่อ ไม่เหมาะมั้งที่ฉันจะบอกเธอ "
" แก นางจินนี่ แกอยากลองดูกับฉันใช่ไหม ได้ แล้วเราจะได้เห็นดีกัน " พิมพ์พูดก่อนจะสบัดเดินออกไป
" คิดว่าฉันจะกลัวแกเหรอ นางลุกติดเมียน้อย เชอะ " จินนี่พูดแล้วก็เดินออกไป
มาทางด้านบนเวที ที่ตอนนี้มีการกล่าวเริ่มงานขึ้นแล้ว
" ครับ แล้วจากนี้ผมขอเชิญ คุณภาสิทธ์ ประธานกรรมการบริหารสูงสุดของจิระคุณกรุ๊ปขึ้นมากล่าวด้วยนะครับ "
" สวัสดีครับทุกคน อย่างที่เข้าใจกันดี ว่าตอนนี้ธุรกิจของเรากำลังประสบความสำเร็จเป็นอย่างสูง ทำให้มีการขยายตัวในรูปแบบต่างๆมากขึ้น "
" วันนี้ที่ผมจัดงานเลี้ยงขึ้น ก็เพื่อนจะขอบคุณทุกๆคน ที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกับจิระคุณมา ทำให้เรามีวันนี้ "
" แล้วที่สำคัญ ผมเองก็อายุมากพอสมควรแล้ว จึงอยากจะประกาศอย่างเป็นทางการเกี่ยวกับทายาทคนเดียวของผม ซึ่งทุกคนก็น่าจะรู้จักกันดี ผมจะให้ลุกชายมาดำรงตำแหน่งประธานบริษัทแทนผม ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป "
" คุณพ่อ " ปีอปปี้ ที่ยืนฟังอยู่มุมหนึ่งของงานที่ไม่เด่นซักนิดเพื่อพลางตัวฟางเพื่อการเซอร์ไพร้
" ผมขอให้ทุกคน เชื่อฟัง แล้วให้ความเคารพลูกผม แล้วซื่อสัตย์กับจิระคุณตลอดไปด้วยนะครับ "
" ขึ้นมาซิตาป๊อป " คุณพ่อเรียกผม ผมเดินขึ้นไปบนเวที เสียงแฟลชแชะภาพผมดังรัว
" เอาละ กล่าวอะไรกับพนักงานหน่อยซิ " พ่อบอกกับผม
" ครับ ยังไงก็ฝากตัวด้วยนะครับ แล้วผมจะทำให้เต็มที่ ให้สมกับความยิ่งใหญ่ของจิระคุณ " แล้วสายตาผมก็เหลือบไปเห็นนายภัท ที่ตอนนี้ก้มหน้างุดไปแล้ว
" ยินดีด้วยนะ" ผมยิ้มทันทีที่เห็นช่อดอกไม้สองช่อโตส่งมา
" ไอ้เขื่อนแกมาเมื่อไหร่ว่ะ ขอบใจเว้ย ไอ้โมะด้วยละ "
" แหม งานเพื่อนทั้งทีกูก็ต้องมาซิว่ะ "
" เอาละๆ แล้วตอนนี้ผมมีคนสำคัญ คนพิเศษที่ต้องการแนะนำกับทุกๆคนให้รู้จักอีกคนหนึ่งครับ " พ่อผมพูดขึ้น
" ไปรับน้องมาซิลูก " พ่อบอกผม ผมเดินลงไปเดินตรงไปยังที่ที่เธออยู่
" ป่ะ พร้อมหรือยัง " ผมถามเธอ ที่ตอนนี้ยืนตัวเกรง สั่นเชียว
" ดะ เดี๋ยวซิป๊อป " เธอตอบผม
" ให้ป๊อปอุ้มไหม "
" บ้านะ ไปก็ไป " เธอเดินตามผมมาโดยที่ผมจูงมือเธอเดินไปยังบนเวที
" ครับ นี่หนูฟาง ธนันธรต์ นีระสิงส์ ว่าที่ลูกสะไภ้ผมครับ " พ่อป๊อปปี้แนะนำ ทันทีก็ทำให้นักข่าววิ่งมารุมเธอ แล้วถ่ายรูปกันยกใหญ่ แสงแฟลชทำให้พวกเราถึงกับหลับตา
" อ่าว แล้วคู่หมั้นคุณป๊อปละครับ " นักข่าวคนหนึ่งถามขึ้น แขกในงานทุกคนมองมาบนเวทีอย่างอยากรู้คำตอบ
" อ่อ คือป๊อปกับคู่หมั้นเราไม่ได้รักกันนะครับ มันเป็นสัญญาตกลงระหว่างคุณแม่เราสองคนนะครับ "
" แล้วทำไมถึงยกเลิกสัญญาละค่ะ " นักข่าวถามต่อไป
" ป่าวครับ พอดีเราไม่ได้รักกัน เราต่างคนต่างมีคนรักอยู่แล้วนะครับ "
" แล้วแบบนี้ ไม่มีผลเสียหายต่อสัญญาสองตระกูลเหรอค่ะ " นักข่าวถามขึ้น
" ไม่มีหรอกค่ะ " ฟางหน้าเหวอทันที เมื่อหันไปตามเสียงที่ตอบ
" เพราะฟางคือน้องสาวแท้ๆของแก้วเองค่ะ "
" นี่มันอะไรกันค่ะ พี่แก้ว ยายเฟย์ " ฟางถามสองสาวขึ้นทันที
" เอาน่าพี่ฟาง ค่อยพูดกันหลังงาย " เฟย์ตอบฟาง
" อ่าว แบบนี้คุณป๊อปก็ได้หมั้นสามคนเลยซิครับเพราะตอนคุณเฟย์ก็ทีนึงแล้ว " นักข่าวถามต่อ
" อย่าพูดแบบนี้เลยค่ะ พี่ปีอปไม่เคยล่วงเกินพวกเราเลย พี่ป๊อปให้เกียตริ์ตลอด แถมตอนนี้แก้วกับโทโมะก็จะมาบอกข่าวดีเรื่องงานหมั้นของเราด้วยค่ะ ส่วนเฟยืก็แต่งงานกับเขื่อนแล้วค่ะ "
หลังจากลงเวที
" นี่มันอะไรกัน ใครบอกฟางได้มั่ง " ฟางที่น้ำตาค่อยๆไหลถามขึ้น
" ฟาง เรื่องมันวุ่นวายมากจนพี่ก็ยังงงๆ ยังไงฟางก็ฟังพี่ก่อนนะ " แก้วบอกน้องตัวเอง
" พี่แก้วให้ฟางฟังได้ไหมค่ะ "
" ได้ บลาๆๆ บลาๆๆๆ บลาา บลา "
" แล้วนายทำไมไม่บอกฉันละ ว่าเป็นคู่หมั้นพี่แก้ว " ฟางหันไปตวาดป๊อปปี้
" ก็ป๊อปไม่รู้นี่นา "
" ไม่รู้ละ นายผิด " ฟางที่ตอนนี้หันหนีผม
" โอ๋ ป๊อปขอโทษนะ ป๊อปก็รู้เรื่องทั้งหมด เมื่อตอนพาฟางไปบ้านนั่นแหละ "
" แหม อ้อนเชียวนะไอ้ป๊อป " เขื่อนแซวป๊อปปี้
" ก็ทำไงได้ละ งอนซะขนาดนี้ต้องรีบง้อ "
" แหม๋ พี่ป๊อปก็ต้องสัญญาว่าต้องดูแลน้องสาวแก้วเท่าชีวิต อย่าทำน้องสาวแก้วเสียใจเด็ดขาดนะค่ะ "
" สบายมาก " ป๊อปปี้กอดอกตอบ
" น้อยๆหน่อยเหอะนายอ่า " ฟางรีบเบ้ปาก
" ฟาง แก้วยังเรียกพี่ว่าพี่ป๊อปเลย เรียกพี่ใหม่ซิ "
" ไม่เรียกมีอะไรไหม "
" มีแน่คืนนี้คอยดูซิ จะเรียกไม่เรียก " ป๊อปปี้ก้มกระซิบข้างหูฟาง ทำให้ฟางหน้าขึ้นสีแดงจัด
" เชอะ "
" ฟาง เรียกว่าไง "
" พี่ป๊อป " ฟางกัดฟันพูด
" ดีมากที่รัก" ก่อนป๊อปปี้จะกดริมฝีปากลงไปยังแก้มนวล
" พี่ป๊อป บ้า" ฟางตีป๊อปปี้ทันที
" น้อยๆนะพี่ป๊อปเกรงใจแก้วบ้าง " แก้วเอ่ยทันที
" แฮะ ก็คนมันรักนะแก้ว "เค้าพูดแล้วโอบฟางไว้ สายตาคมเหลือบไปเห็นสองแม่ลูกที่มองมาทางฟาง
" ฟางไปกับพี่หน่อยซิ ขอตัวแปปนะ " เค้าบอกแฟนสาวแล้วหันไปบอกกับเพื่อนๆ
" ไปไหนอ่าพี่ป๊อป " ฟางถามแต่ก็เดิมตามไปยังโต๊ะท่านประธาน
" ไงลุกฟาง สวยไหม " พ่อป๊อปปี้ถามฟางขึ้น
" สวยมากเลยค่ะ ขอบคุณคุณลุงมากเลยนะค่ะ"
" พ่อบอกให้เรียกพ่อไงละ "
" ค่ะ คุณพ่อ " ฟางตอบแล้วก้มหน้าเขิน
" พอพี่ไม่ได้ ก็ส่งน้องมาจับทันทีเลยนะ " พิมพ์พูดขึ้นทำให้ฟางชะงัก
" พิมพ์ พูดจาระวังหน่อย อ่อ แล้วอยู่ในบ้านอ่า กรุณาให้เกียรติ์แฟนพี่ด้วย อ่อ คุณอรด้วยนะ "
" แต่น้าเป็น..." อิงอรกำลังจะตอบ
" เป็นอะไรครับ กรุณาพูดดีๆ ผมมีแม่คนเดียว แล้วนี่แฟนผม ถ้าไม่ให้เกียรติ์เราคงเห้นดีกัน ขอโทษนะครับพ่อ ป๊อปขอตัว" ผมพูดก่อนจะพาฟางออกไป
" พี่ป๊อป ทำไมถึงพูดแบบนั้นละค่ะ เค้าไม่ยิ่งเกลัยดฟางเหรอ "
" ผู้หญิงคนนั้นเค้าไม่ต้องการมีปัญหากับเราหรอก เค้าต้องการแค่เงิน "
" พี่ป๊อป " ฟางเอ่ยชื่อเค้าทันทีที่เห็นแววตาที่เจ็บปวด
" เพื่อเงินเค้าสามารถทำผู้หญิงคนหนึ่งตายได้เลย กะอีแค่คำพวกนี้เค้าไม่รู้สึกหรอก "
" พี่ป๊อป " ฉันบีบมือเค้าไว้แน่น เพื่อถ่ายทอดกำลังใจไปสู่เค้า
" ผู้หญิงคนนั้นคือแม่พี่เองแหละฟาง " ป๊อปปี้ก้มหน้าลงทันที
" พี่ป๊อป " ฟางที่เดินเข้าไปสวมกอดป๊อปปี้ไว้ ทำให้เค้ากระชับเธอเข้ามากอดแน่นกว่าเดิม
" นภัทร " ฟางที่เอ่ยขึ้นทำให้ป๊อปผละออกแล้วหันเผชิญหน้ากับภัทจังๆ
" เ่อ่อ เราเองแหละฟาง สบายดีหรือเปล่า " ภัทถามฟางขึ้น
" สบายดี จะไม่สบายก็นายมานี่แหละ " พี่ป๊อปตอบแทนฉันทันที
" เอ่อ คือ.. คือว่า ผม "
" ถ้าจะพูดถึงเรื่องวันนั้นก็ช่างมันเหอะ ฉันไม่ใส่ใจอะไรนายหรอก "
" เอ่อ คือฟางเรา "
" ฉันก็ไม่คิดอะไรถ้านายจะไม่มาวุ่นวายกับเมียฉันอีก " พี่ป๊อปพูดไปทำให้ภัทรถึงกับหน้าซีด
" ไปได้แล้ว อ่อ แล้วคอนโดเมียฉันนายจะโอนคืนได้หรือยัง หรือต้องให้กดดันกว่านี้ "
" เอ่อ คือก็ได้ครับ "
" ภัทร ถ้านายโอนคอนโดคืนฉัน แล้วความแค้นระหว่างเราฉันจะขอให้มันจบแล้วจากกันด้วยดี"
" งั้นเธอว่างวันไหนละ "
" ฉันคงต้องถามพี่ป๊อปก่อน พี่ป๊อป เออ คือ... "
" นายก็บอกวันว่างนายมา แล้วฉันกับฟางจะนัดอีกที "
" กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด ไม่จริ๊ง ใช่ไหมป๊อป " เสียงผู้หญิงคนหนึ่งร้องขึ้นทำให้เรามองไปทางที่เธอ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
