BE FORGET เผลอรัก...อีกครั้งเข้าจนได้

9.4

เขียนโดย jookjoom

วันที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 16.45 น.

  40 chapter
  760 วิจารณ์
  98.25K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2564 21.55 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

19)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
                    ผมกับฟางขับตรงมยังคอนโดทันที
 
 
" มะลิคืนนี้เธอนอนห้องฟางก่อนละกันนะ " ผมบอกสาวใช้ที่พ่อให้มาคอยช่วยงาน
 
 
" ป่ะ มะลิ เอาของไปเก็บในห้องกัน " ฟางบอกมะลิแล้วกำลังจะเดินนำเข้าไปในห้อง
 
 
" เดี๋ยวซิ ฟางมานอนห้องป๊อปซิ "
 
 
" บ้าเหรอ ไม่เอา่น่าป๊อป มันไม่เหมาะ เดี๋ยวให้มะลินอนข้างๆเตียงฟางก็ได้ " ฟางบอกผม
 
 
" ไม่เอา นอนห้องป๊อป ป๊อปมีเรื่องอยากคุยด้วยเยอะแยะเลยนะ น๊าๆๆๆๆ " ป๊อปอ้อนฉันเป็นเด็กๆ
 
 
" ก็ดีเหมือนกัน ฟางก็มีเรื่องจะคุยด้วย "
 
 
" เย้ ป่ะ มะลินอนไปเลยนะ พรุ่งนี้ค่อยเริ่มทำงาน " ผมบอกมะลิก่อนจะลากฟางเดินตามไปในห้องผม
 
 
" เดี๋ยวป๊อป ขออาบน้ำก่อน " ฟางท้วงผม
 
 
" ป่ะ อาบน้ำกัน " ผมบอกเธอ
 
 
" ไม่ต้องเลย เดี๋ยวมา มะลิป่ะ ฉันจะอาบน้ำพอดี " หลังจากที่ฟางอาบน้ำเสร็จ ผมก็อาบน้ำเสร็จเหมือนกัน ผมนั่งดูทีวีรอเธอ
 
 
" เสร็จแล้ว นั่งดูอะไรอยู่เหรอ " ฟางเดินเข้ามานั่งข้างๆผมถามขึ้น
 
 
" เรื่อยเปื่อยนะ ป่ะ " ผมลากฟางเดินตามเข้าห้องผมหลังจากที่กดรีโมททีวีปิดทีวี
 
 
" มีอะไรเหรอป๊อป " ฟางถามผมทันทีที่เข้ามา
 
 
" ก็ แค่อยากรู้เรื่องครอบครัวฟางบ้างนะ ป๊อปพาฟางไปเจอทางบ้านแล้วนะ " ฟางนั่งลงบนเตียง ผมเลยถือโอกาสนอนตักเธอแล้วถามเธอ
 
 
" เออ ป๊อป คือฟางว่ามันไม่น่าฟังหรอกนะ แล้วฟางก็มีเรื่องอยากจะคุยกับป๊อปด้วย"
 
 
" อะไรเหรอ " ผมถามเธอ ทั้งๆที่ผมยังหนุนตั๊กเธออยู่
 
 
" ก็ เรื่องของป๊อปนั่นแหละ ป๊อปแค่จ้างฟางให้ทำให้ไม่ต้องงานไม่ใช่เหรอ แล้ว.."
 
 
" แล้วอะไรเหรอ "
 
 
" ก็ ตอนนี้เรื่องมันจะไม่ใหญ่มากไปเหรอ พ่อป๊อปเข้าใจว่าเราเป็นแฟนกันจริงๆแล้วนะ "
 
 
" ก็เป็นจริงๆเลยซิ จะได้ไม่ต้องคิดมาก " ผมบอกเธอแล้วยิ้ม
 
 
" นายนี่มัน ตะ แต่ว่า นายยังไม่รู้จักฉันดีพอเลยนะ "
 
 
" ก็บอกให้เล่ามานี่ไง จะได้รู้จักกัน แล้วเรียกชื่อดีๆหน่อย เีดี๋ยวจะโดนลงโทษ" ผมบอกเธอก่อนจะลุกนั่งข้างๆเธอ
 
 
" โธ่ป๊อป เราเพิ่งจะรู้จักกัน เราจะรักกันได้ยังไงละ ขนาดคนที่คบมานานเค้ายังทำร้ายกันได้เลย " ฟางบอกผม
 
 
" ก็จริง แต่ฟางจะไม่ให้โอกาศป๊อปเลยเหรอ " ผมส่งสายตาออนวอนให้เธอ
 
 
" มันก็ให้ได้ แต่มันจะเร็วไปไหม ที่ป๊อปจะถอนหมั้นนะ "
 
 
" ไม่หรอก มันคือสิ่งที่ควรจะเป็นมานานแล้ว แต่ ตอนนี้ฟางกลัวใช่ไหม "
 
 
" มันก็กลัวนะ หรือป๊อปไม่กลัว "
 
 
" กลัว แต่ก็อยากปกป้องผู้หญิงคนนี้จริง อยากอยู่ด้วย อยากครอบครอง อยากเป็นเจ้าของเธอคนเดียว " ผมกระซิบบอกเธอ แล้วฝังหน้าลงบนคอของเธอ ค่อยๆขบเม้ม ทำรอยจางๆ ของความเป็นเจ้าของไว้
 
 
" ปะ ป๊อป " เธอเรียกชื่อผม ผมค่อยดันตัวเธอนอนราบกับเตียง ปากก็ยังทำงาน มือก็ค่อยๆ ปลดชุดนอนเธอออก
 
ผมละปากจากคอ ลงมาที่อกของเธอ ปากก็ดูดมื่ม มือก็เคล้นคลึงนวดไปมา ฟางก็ไปแต่จับหัวผม มือเธอสางผม
 
ของผมไปมา มืออีกข้างหนึ่งผมก็ค่อยๆสอดใส่ไปในของสงวนของเธอ
 
 
" ปะ ป๊อป อือ " ฟางค่อยๆเด้งรับกับจังหวะที่ผมสอดนิ้วเข้าไป ผมเองก็เคลิ้มกับเสียงที่เธอเรียกชื่อ เลยกัดเม้ม
 
ทำรอยของความเป็นเจ้าของไปทั่วอก ทั่วตัวเธอไปหมด ก่อนจะผละมาจูบเธอ ลิ้นเล็กที่ไม่เป็นงานก็รับเป็นอย่างดี
 
 
" ฟาง ป๊อปขอนะ " แล้วผมก็ ดึงนิ้วผมออก ทั้งๆที่มีน้ำหวานติดนิ้วผมมาด้วย ผมก้มลงกินน้ำหวานที่ของสงวนของ
 
เธอ ทำให้ฟางบิดตัวไปมา ครางไม่เป็นาษา
 
 
" อาส์ อือ อือ อาส์  ป๊อป อือ " เธอเรียกชื่อผมก่อนตัวเธอจะเกร็งกระตุ๊ก ผมจึงเริ่มใส่แกนกานกายของผมเข้าไป
 
ในตัวเธอ แล้วเราก็เสร็จภารกิจลง ฟางหลับตาพริ้มหลังจากเสร็จ ผมจึงถอดแกนกายออก แล้วนอนข้างๆเธอ
 
ดึงเธอเข้ามากอด
 
 
" ฟางมีพี่น้องสามคนนะ ฟางเป็นคนกลาง มีพี่สาวกับน้องสาว " ฟางพูดขึ้น
 
 
" นึกว่าหลับซะแล้ว แล้วชื่ออะไรบ้างละ " ผมถามฟางก่อนจะดึงเธอเข้ามากอดแน่นกว่าเดิม
 
 
" ก็ พี่สาวฟางชื่อแก้ว น้องสาวชื่อเฟย์ พ่อแม่เราแยกทางกัน ฟางมาอยุ่กับแม่ เพราะพ่อแกไม่อยากได้ฟางนะ
 
แต่เราสามตนก็แอบเจอกันประจำ น่าตลกมั้ยละ ที่แม่แต่งงานใหม่กับเด็กหนุ่มนายแบบ ก็นายมาร์คนั่นแหละ
 
ตลอดเวลาที่ฟางอยู่กับแม่ นายมาร์คก็พยายามจะรังแกฟางหลายครั้ง แต่มีครั้งหนึ่งแม่มาเจอ แม่เลยเลือกที่จะตัด
 
ปัญหาโดยการซื้อคอนโดให้ฟาง แล้วให้เงินฟางก้อนหนึ่ง ให้ออกมาอยู่ข้างนอกซะ แม่เข้าใจว่าฉันไปให้ท่าแฟน
 
เค้า ส่วนพ่อ เค้าก็ไม่เคยคิดจะชวนฉันไปอยู่ด้วย ทั้งๆที่ฉันดดนแม่ไล่ให้ออกมาอยู่คนเดียว จนมาเจอกับไอ้นภัทร
 
แล้วก็มาเจอป๊อปเนี่ยแหละ แล้วฟางควรจะกลัวไหม " ฟางถามผมกลับ ผมได้ฟังถึงกับอึ้ง เธอเป็นน้องสาวแก้วจริงๆด้วย
 
 
" แล้วทำไม ไม่บอกป๊อป ตอนอยู่ัหัวหิน จะได้ฆ่่ามันทิ้ง "
 
 
" รู้ไหม ตอนโดนทำร้ายนะ ที่มันบอกว่าป๊อปเป็นคนจ้างมันมา ตอนนั้นความรู้สึกมันไม่รู้ซิถ้านายอยากจะทำร้ายฉัน
 
 ฉันก็จะบอกนายว่า นายทำได้แน่ๆ เพราะชีวิตฉันตอนนี้ ฉันก็ำม่รู้ว่าฉันจะไปไหน ทำอะไร ฮึก ไม่รู้อะไรเลย "
ฟงบอกกับผมทั้งน้ำตา ใช่ เธอเจ็บมามากกว่าผมจริงๆ ผมมันก็แค่อกหัก 
 
 
" ฟาง เชื่อปีอปนะ ป๊อปไม่ได้ทำ ไม่มีวันทำร้ายฟางแน่ " ผมบอกแล้วเช็ดน้ำตาให้เธอ
 
 
" หลังจากที่ฟางออกมาจากบ้านได้เดือนเดียว แม่ก็ตายแบบไม่มีสาเหตุ มรดกทั้งหมด นายมาร์คก็ได้เพียงคนเดียว " สรรพนามเรียกชื่อผมเปลี่ยนไปอีกครั้ง แล้วเธอก็เล่าต่อ
 
 
" พ่อไม่มาแม้กระทั่งงานศพของแม่ ปล่อยให้เราสามคนพี่น้องจัดการกันเอง เค้าก็มีเมียใหม่ของเค้า ที่จ้องจะฆ่า พี่กะน้องฟางอยู่ตลอดเวลา "
 
 
" เราสามคนเคยคิดว่าจะแยกออกมาอยู่ด้วยกัน แต่ด้วยที่น้องเฟย์ มีคนรักแล้วไปอยู่กับคนรักต่างประเทศ "
 
 
" พี่แก้วเลยไม่อยากทิ้งผู้ชายใจร้ายคนนั้นออกมา ทั้งๆเมียใหม่เค้าจ้องจะกินเลือดพี่แก้วตลอดเวลา "
 
 
" ฟาง ฟังป๊อปนะ ต่อไปนี้ ฟางจะมีป๊อปเสมอ ตลอดไป " ผมบอกเธอ แล้วกอดเธอ ทำไมผมจะไม่รู้ ว่าเธอตอนนี้ต้องการใครซักคนแค่ไหน
 
 
" ฟังนะ ฟางจะยังกลัว ไม่เชื่อใจ ก็ไม่เป็นไร วันไหนที่ฟางมั่นใจป๊อป ป๊อปก็จะขอหมั้นฟาง ป๊อปจะรอฟางนะ "
 
 
" ขอบคุณนะ แต่ป๊อป ไม่รังเกีนจที่ฟางเคย...." เธอนิ่ง แล้วหลบตาผมไป
 
 
" อย่าพูดอีก มันคืออดีต แล้วคนแบบมันไม่สมควรจะได้กลับมาแม้กระทั่งมองฟางด้วยซ้ำ ปีอปจะลบรอยนั้นทิ้งให้หมด ให้มีแต่รอยของป๊อปคนเดียว "
ผมบอกเธออย่างจริงจัง ผมไม่ใช่คนแรกของเธอ แต่ผมก็รู้ว่าเธอเองก็ไม่ได้ต้องการให้มันเป็นแบบนั้น
 
 
" ขอบคุณนะป๊อป นี่มันโชคดีของฟาง หรือโชคร้ายของป๊อปนะ " ฟางเข้ามากอดผม แล้วเธอก็พูดหัวเราะอย่างน่าหมั่นเขี้ยว
 
 
" โชคของฟางดิ ป๊อปทั้งหล่อ รวย เก่ง เพอร์เฟค " ผมพูดแล้วยักใหล่
 
 
" เสียก็แค่ หลงตัวเอง เอาแต่ใจตัวเอง เจ้าชุ เพลย์บอย จริงป่ะ "
 
 
" แหม. ป๊อปเลิกเจ้าชุแล้วนะ แล้วก็ไม่ได้หลงตัวเองด้วย " ผมบอกเธอ ก่อนเราจะคุยหัวเราะ แล้วเข้าสู่ห้วงนิททราไป
 
 
       เช้าวันใหม่
 
 
มะลิทำอาหารเช้าไว้ให้ผมกะฟาง หลังจากกินข้าวเสร็จ ผมก็ขอตัวแยกออกมาทำงาน
 
 
" ฮัลโหล ไอ้โมะเหรอ วันนี้กลางวันว่างไหม " ผมกดโทรศัพท์โทรหาเพื่อนสนิทก่อนจะถามทันทีที่มันรับสาย
 
 
" ทำไมว่ะไอ้ป๊อป จะชวนกูไปเดทเหรอ " ยังมีอารมณ์เล่นอีกนะ
 
 
" งั้นก็ตามใจ พ่อกูแค่อยากนัดไปพูดเรื่องถอนหมั้นแก้ว พ่อกูนัดแก้ว กับพ่อแก้วแล้วด้วย "
 
 
" เฮ้ยๆๆ อะไรนะ เดี๋ยวซิ จริงเหรอว่ะ "
 
 
" อ่าว อยากไปเดทกับกูไม่ใช่เหรอ กูจะโทรไปเลื่อนนัดพ่อ แค่นี้นะ "
 
 
" เฮ้ยๆๆๆ โนๆๆๆๆ ไปหาพ่อแกนั่นแหละเพื่อนป๊อป "
 
 
" แหม ทีงี้ละรีบเชียวนะ "
 
 
" จริงเหรอว่ะ ทำได้ว่ะ แล้วพ่อแก้วจะยอมเหรอว่ะ "
 
 
" ยอมซิ ยอมล้านเปอร์เซนต์ "
 
 
" ไอ้ป๊อป ขอบใจนะเว้ย แล้วค่อยเจอกัน เที่ยงนะ " โทโมะบอกผมก่อนจะวางสายไป แล้วผมก็กลับเข้าไปทำงาน
 
 
" อ่าว ทำงานที่นี่เหรอ " เสียงใครบางคนทักผม ทั้งๆที่ผมไม่ค่อยคุ้นเท่าไหร่ พอผมหันไปก็เจอกับตันเสียง
 
 
" อือหือ แล้วนายมาทำอะไรที่ี่ "
 
 
" ก็นะ พอดีมาเป็นผู้จัดการที่นี่นะ แล้วนายละ อยู่แผนกไหน " หึหึ แสดงว่าหมอนี่ไม่รู้จักผมสนุกล่ะ
 
 
" ก็ออกแบบนะ " ผมตอบไป
 
 
" หรอ ฉันนภัทรผู้จัดการฝ่ายทั่วไปนะ มีอะไรให้ฉันช่วยก็บอกแล้วกัน แล้วยายนั่นเป็นไงบ้างละ "
 
 
" ก็สบายดีนะ ฉันไปทำงานก่อนละกัน "
 
 
" แหม รีบหนีเลยนะ ฉันก็แค่ขำขำน่า นายจะคิดมากอะไร ฉันไม่กลับไปเอาของเก่าที่หมดประโยชน์หรอก "
 
 
" ผลั๊ะ จำไว้ ฟางคือเพชร สวะอย่างนายหุบปากไปซะ อย่าให้ฉันได้ยินอีก "
 
 
" แกกล้าต่อย ฉันเหรอ ดีแล้วเราจะได้เห็นดีกัน "
 
 
" เชิญไปไร้สาระที่อื่น " ผมพูดแล้วเดินเลี่ยงไป ที่ผมไม่อยากทำอะไรมาก เพราะผมไม่แน่ใจว่าฟางจะลืมมันหรือยัง ผมไม่อยากให้ฟางเจอมันอีก 
 
 
" ฮัลโหล ทำอะไรอยู่ครับ " ทันทีที่ผมถึงห้องก็กดโทรศัพท์โทรหาเบอร์ที่เมมไว้ว่า ภรรยาทันที
 
 
" ก็ กำลังทำเค้กนะ มีอะไรหรือเปล่า " ฟางถามผม
 
 
" เปล่า แค่คิดถึงนะ "
 
 
" เหรอ มีอะไรบอกมาเลยนะ " ฟางนี่ ยิ่งนับวันยิ่งรู้ใจผม
 
 
" แฟนเก่าคุณมาทำงานที่บริษัทนะ ยังรักเค้าอยู่ไหม " ผมถามฟางออกไปแล้วทำไงดี แต่ผมคงทนไม่ได้ที่ต้องค้างคาอยู่แบบนี้
 
 
" ป๊อป ไว้ใจฟางไหม ฟางแค่อยากได้คอนโดของฟางคืน รักไหม มันไม่รักแล้วละ คนที่ทำให้เหนื่อยไปวัน
พูดง่ายๆ คงไม่ได้รักนานแล้ว เพียงแต่วันนั้นไม่เหลือใคร เลยเห็นว่ามันสำคัญ ต่างคนต่างอยู่เถอะ "
ฟางบอกผมทำให้ผมโล่อกทันที
 
 
" เห้อ นึกว่ายังรัก " ผมถอนหายใจบอกเธอเบาๆ
 
 
" ไม่ได้หรอก เดี๋ยวสามีจะว่าเอา " ฟางแซวผม ทำให้ผมยิ้มหน้าบานทันที
 
 
" ดีมาก อย่าให้รู้ละจะจับกดซะ เย็นนี้ไปดินเนอร์กันนะ แต่งตัวสวยๆละ " แล้วผมก็วางสายไป
 
 
" ยังไม่ได้ตกลงเลย คนขี้ตู่ เห้อ " ฉันได้แต่ส่ายหน้าเบาๆ แล้วก็อมยิ้มกับความน่ารักของป๊อป
 
 
จริงๆ ฉันไม่ได้รักแฟนเก่าฉันนานแล้วละ เพียงแต่ฉันไม่มีใคร แต่ฉันก็ยังอยากเอาชนะ ยังอยากแก้แค้นอยู่ ดีละ ฉันคงต้องไปหาป๊อปที่บริษัทบ้างแล้วละ ฉันคิดก่อนจะเหยียดยิ้ม
 
 
 
 
 
มาแล้ววววว
 
 
 
 
เม้นท์+โหวตตตต
 
 
 
 
เห้อ.ช่วงนี้ใน IG ของฟางดูหน่ายๆ มาให้กำลังใจทั้งสองคนให้ผ่านไปได้ด้วยดีด้วยเถอะ
 
 

 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา