คำสาปแวมไพร์ อมตะนิทา nc

องค์ชายโทโมะ : แค่ท่านยกโทษให้ข้า ข้าสัญญาว่าจะอยู่เคียงข้างชายาคนนี้ตลอดไป
 
องค์หญิงแก้ว : องค์ชายโทโมะ ฮือ ๆ หญิงสาวค่อย ๆ เอื้อมมือที่สั่นเทาของตัวเองดึงกริชเงินออกจนมีเลือดพุ่งออกมา กริชเงินนั้นถูกปาไปทางอื่นทันทีที่ดึงออกมา
 
( องค์หญิงแก้วมีบทพูดต่อจ้า R_R )
 
   ท่านเลือดออกเยอะ ลุกไหวไหม หญิงสาวพยายามประคองร่างสูงให้ลุกขึ้น ชายหนุ่มคงเจ็บไม่ใช่น้อย นี่มันวันอะไรกันเนี่ย
 
องค์ชายโทโมะ : พระชายาของข้า ทำแผลให้หน่อยได้ไหม เจ็บอ่า องค์ชายโทโมะทำสีหน้าออดอ้อนเป้นที่สุด ( จะตายอยู่แล้วยังมีอารมณ์สวีท F_F )
 
องค์หญิงแก้ว : ท่านอยู่นี่แหละ เดี๋ยวข้าไปเอากล่องเครื่องมือปฐมพยาบาลมาก่อน รอหน่อยน่ะ องค์หญิงหันไปพูดกับองค์ชายก่อนจะลุกขึ้นก่อนจะลุกขึ้นอย่างลืมตัวจนรู้สึกเจ็บตรงบริเวณกลางลำตัวขึ้นมา
 
องค์ชายโทโมะ : เป็นอะไรหรือเปล่า เจ้ายังเจ็บอยู่หรอ องค์ชายโทโมะหันมาพูดกับองค์หญิงด้วยสีหน้าสำนึกผิด ( มาสำนึกอะไรตอนนี้ สายไปแล้วย่ะ D_D )
 
องค์หญิงแก้ว : ท่านไม่ต้องพูดมาก กล่องเครื่องมือปฐมพยาบาลอยู่ไหน
 
องค์ชายโทโมะ : อยู่ในตู้ ใกล้โซฟาไง ชายหนุ่มชี้ให้ฉันดูที่ตู้

องค์หญิงแก้ว : อืม ๆ พูดจบก็ลุกไปหยิบกล่องเครื่องมือปฐมพยาบาลทันที ระหว่างทำแผลให้องค์ชายโทโมะอยู่นั้น ชายหนุ่มก็ทำสีหน้าท่าทางจะเป็นจะตายขึ้นมา แต่ว่าไปแผลของชายหนุ่มก็ลึกไม่ใช่ย่อย ดูเหมือนว่าจะเจ็บมากจริง ๆ 

( องค์หญิงแก้วต่อจ้า T_T )

     เฮ้อ องค์หญิงออกมานั่งถอนหายใจที่ระเบียงยามค่ำ คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยนี่ทำไมเะอถึงหายโกรธชายหนุ่มได้ง่ายขนาดนี้น่ะ กะอีแค่คำพูดไม่กี่คำบวกกับการกระทำของชายหนุ่มแล้วแสดงว่าชายหนุ่มเองก็รู้สึกผิดไปไม่น้อย นี่แสดงว่าองค์หญิงต้องมีพระสวามีเป็นแวมไพร์จริง ๆ ใช่ไหมเนี่ย

 ชอบก็เม้น ก็โหวตเลยสิคริคริ