คำสาปแวมไพร์ อมตะนิทา nc

     เจ้าชายโทโมะ อุ้มองค์หญิงแก้วแล้วหายตัวมาที่ปราสาทมืดในห้องบรรทมของตัวเอง เจ้าชายค่อย ๆ วางองค์หญิงแก้วลงที่เตียงนุ่มสีดำสนิท พร้อมโรยผงที่เป็นยาทำให้ตื่นจากยาฤทธิ์นิทราขึ้น
 
องค์ชายโทโมะ : ฟื้นแล้วหรือองค์หญิงแก้ว
 
องค์หญิงแก้ว : เจ้าพาข้ามาที่ใด นี่ไม่ใช่ปราสาทของข้านิ
 
องค์ชายโทโมะ : ที่นี้คือปราสาทมืด และท่านกำลังอยู่ที่ห้องบรรทมของเรา ที่เราจับท่านมาเพื่อให้ท่านซึ่งมีเลือดเนื้อเชื้อไขมนุษย์ ช่วยแก้ไขคำสาปแวมไพรืให้แก่เรา โดยการ ยอมตกเป็นชายาของเรา และอภิเษกสมรสกับเราในวันพรุ่ง
 
องค์หญิงแก้ว : แต่ข้ามิได้รักท่าน และข้าคงช่วยท่านแก้ไขคำสาปนี้มิได้หรอก
 
องค์ชายโทโมะ : งั้น ข้าขอก็ประทานอภัยด้วยองค์หญิงที่ต้องทำเช่นนี้
 
องค์หญิงแก้ว : นะ นายอย่าน่ะ !!!
 
~ พลึ่บ !!! ชายหนุ่มจับหญิงสาวกดลงบนเตียงก่อนจะทาบทับร่างสูงเข้ามาอีก
 
องค์ชายโทโมะ : ไม่ต้องกลัวไปหรอกองค์หญิงแก้ว
 
องค์หญิงแก้ว : ท่านปล่อยข้าไปเถอะ อย่าทำอะไรข้าเลย !!
 
องค์ชายโทโมะ : คืนนี้ท่านต้องเป็นชายาของข้า
 
องค์หญิงแก้ว : มะ ไม่มีทาง ปล่อยข้าเถิด
 
   องค์หญิงแก้วพยายามดิ้นอยู่ภายใต้ร่างหนาขององค์ชายโทโมะ พระหัตถ์เล็ก ๆ ออกแรงทุบตีอกแกร่งอย่างไม่มีท่าทีสะทกสะท้านแต่อย่างใด พระหัตถ์ขององค์ชายโทโมะรวบพระหัตถ์ทั้งสองข้างขององค์หญิงแก้วเอาไว้ด้วยมือข้างเดียวก่อนที่ริมฝีปากเรียวจะประกบมาที่ริมฝีปากของร่างบาง ลิ้นที่เร้าร้อนพยายามแทรกเข้ามาภายในโพรงปากทำให้องค์หญิงแก้วรู้สึกขยะแขยงเป็นที่สุดและจะไม่ยอมเปิดโอกาสให้ชายหนุ่มอย่างเด็ดขาด
 
 ฉากหน้า nc 70 % เม้น โหวตค่ะ