Coffee In My Heart

เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~

& เรื่องสั้นเรื่อง เอสเปรสโซ่ ภาค 2 แก้วที่ 8 &
 
"กบนั่นแหล่ะที่เห็นเฟย์เป็นทาส!! อยู่ที่นู่นกบไปทำอะไรกับใครมาบ้าง กบไม่เห็นแคร์เฟย์เลย 8 ปีที่กบไปเรียนไปทำงานนั่น ฮึก.... มาตอนนี้กบบอกว่าเจ็บ แล้วเฟย์ล่ะ เฟย์....ฮึก"
"โธ่....คนดี เฟย์ไม่รู้หรอกว่า 8 ปีที่อยู่ที่นู่นเขื่อนทรมานแค่ไหน เขื่อนยอมรับว่าเขื่อนอาจจะเจอใครๆ แต่ผู้ชายกับผู้หญิงมันไม่เหมือนกันนะครับ คนดีไม่ร้องนะครับ.....เขื่อนอยากเจอ อยากคุย เฟย์ก็ไม่เคยสนใจ....โทรไปหาเฟย์ก็ไม่รับสาย ส่งเมลล์ไปก็เฟย์ไม่ตอบ add FB  add TWEET ก็ไม่รับ เฟย์ต่างหากที่เห็นกบเป็นทาส"
 
"เราทะเลาะกัน เฟย์บอกว่าจะเลิก.... แต่กบก็ไม่สนใจ ไปญี่ปุ่นก็ไม่บอกเฟย์สักคำ แล้วก็ทำมาเป็นหวงเฟย์ มากอดเฟย์....จูบเฟย์ เฟย์ต่างหากที่เป็นทาส ที่กบอยากจะทำอะไรก็ได้ ปล่อยนะๆๆๆๆ ฮึก...." 
"เฟย์จ๋า.....ก็คนดีโกรธ อารมณ์เสีย ถึงขนาดจะบอกเลิก แล้วจะให้เขื่อนโทรฯมาได้ยังไงล่ะครับ เฟย์ก็รู้ว่าอารมณ์แบบนั้น เฟย์ไม่ฟังเขื่อนแน่ๆ ส่วนเรื่องไปญี่ปุ่นมันกะทันหันจริงๆ เขื่อนขอโทษนะครับ....โอ๋คนดีไม่ร้องนะครับ จุ๊บ....ไม่ร้องนะครับที่รัก" 
"กบ เลิกจูบนะ คนบ้าๆๆๆๆ เฟย์โกรธอยู่นะ!!!"
 
"เฟย์ครับ เฟย์ก็รู้ว่าเราทรมานแค่ไหน 8 ปีที่จากกันไป ความปวดใจ 20 ปีที่เขื่อนรอเฟย์โตมานี่ เฟย์ไม่รู้เหรอครับคนดี....เฟย์ไม่ได้โกรธเขื่อนจริงๆ เขื่อนไม่ได้คิดนอกใจเฟย์จริงๆ เฟย์ก็รู้....ทำไมต้องคิดอะไรที่ทำร้ายหัวใจตัวเองด้วยละครับ"
"กบพูดแบบนี้ได้ยังไง กบไม่เคยบอกว่ารักเฟย์สักคำ อย่ามาทำเป็นพูดดีนะ!!"
 
หมดหนทางที่จะต่อต้านความต้องการของตัวเอง และไม่สามารถหาหนทางเอาชนะผู้ชายตรงหน้าได้อีกแล้ว  
ก็เลยพูดสิ่งที่หน้าอายที่สุดในความคิดของตัวเองออกไป.... 
 
 
"ผมรักคุณ....ผมรักคุณ....ผมรักคุณ....ผม"
 
ที่รักขอมาก็จัดไปครับ  ไม่ใช่สิ่งที่เกินความสามารถ หรือยากจะเอ่ยอะไร ก็แค่พูดในสิ่งที่หัวใจตัวเองรู้สึกออกมา เขารักเธอ รักเธอมาก หัวใจเขารู้ดีในข้อนี้ แล้วจะเสียหายอะไรในเมื่อเขาพูดคำๆนั้นให้คนที่ควรรับฟังได้รับรู้
ผู้กุมหัวใจของเขาตั้งแต่ตอน 3 ขวบ
 
 
"หยุดพูดนะ!! เฟย์ไม่อยากได้ยินแล้ว....เฟย์ "
"เฟย์ก็รู้ทุกอย่างน่ะแหล่ะ...ใช่ไหมครับ จุ๊บ.....หวานจังปากบางๆเนี่ย จุ๊บๆๆๆ หอมเสียด้วยครับ ..ฟอด.."
"กบ!!!!"
 
หลังจากปรับความเข้าใจกันได้ ความขุ่นข้องหมองใจทุกสิ่งอย่างได้กระจ่าง เขาและเธอก็หมดแล้วซึ่งความไม่ไว้ใจในกันและกัน ไม่มีอีกแล้วความรู้สึกไม่มั่นใจกับผู้ชายคนนี้
และกว่าจะรู้ตัวว่าสิ่งที่ตัวเองทำไปทั้งหมดนั้น จะมีผลต่อความปลอดภัยของร่างกายตัวเองก็สาย
เปลืองเนื้อเปลืองตัวตลอด....
 
@@@@@@@@@@@@@@@@
 
 
เปรี้ยง!!!!!!!!
"กรี้ด.........กบ ๆ ฟะ ไฟดับ กบๆๆ กรี้ด................. ฝนบ้าไม่น่าตกเลยอ้า กบๆๆ"
"อ่าครับ เขื่อนอยู่นี่ครับ อ่ะเทียน....ว่าว โรแมนติกเหมือนกันนะเนี่ย ฮิฮิ"
 
เข้าใจกันได้ก็ถูกลากตัวเข้าบ้านของคนสวยไป ไม่ใช่อะไรนะครับ ฝนมันตก ไม่อย่างนั้นไม่ได้รับสิทธิ์นี้หรอกนะครับ เด็กน้อยผู้หวงเนื้อหวงตัวของเขา....
ต้องขอบคุณฝนเจ้ากรรมที่หญิงสาวกล่าวหา ตกลงมาได้จังหวะพอดี เขายังอยากอยู่ใกล้ๆคนสวยแบบนี้สักพัก อยากทำอะไรก็ได้ให้เธอมั่นใจ และไม่คิดทำอะไรแบบนั้นกับเขาอีก
ก็เหมือนกับในละครเมื่อมีฝนตก ไฟดับก็ต้องตามมา....ขอบคุณครับ
 
 
"กบเฟย์กลัว จำนิทานที่กบเคยเล่าได้หรือเปล่า ที่พอฝนตก ฟ้าร้องแล้วไฟจะดับ ....อสูรกายที่หลบอยู่หลังพุ่มไม้จะออกมา เจ้านั่นมันโกรธที่เราแอบเอาน้ำร้อนเทใส่ เอาเศษผงเททิ้ง....กะ กบ เงียบทำไม?"
"หึหึ....น้ำร้อนน่ะมันร้อนมากเลยนะ เวลาถูกที่หลังน่ะ .....หึหึ"
"กะ กบ ..... เป็นอะไรน่ะ"
"แฮ่............"
"กรี๊ด........................"
 
เกือบลืมไปแล้วนิทานที่คนสวยกล่าวถึง ก็ตอนเด็กๆน่ะแม่ตัวดีชอบจริงๆให้ตาย ช่วงเวลาก่อนนอน ชอบให้เขาเล่านิทานให้ฟัง
ลืมไปได้นะครับ นิทานประเภทกัดแอปเปิ้ลแล้วตายอย่างสโนว์ไวท์ หรือเจ้าหญิงกลายร่างเมื่อเลยเวลาเที่ยงคืน ไม่ใช่สไตล์กบหน้าหล่ออย่างเขา อย่าเขาต้องต่อสู้ เลือดสาดเท่านั้น ฮ่าๆๆๆ
เขาแอบไปแต่งเรื่องมั่วๆแบบนั้นไปได้อย่างไร ยังไม่สงสัยเท่าคนตัวเล็กเชื่อได้อย่างไรว่ามันมีจริงๆ...?
 
 
"ฮ่าๆๆๆๆ กลัวจริงๆเหรอเนี่ย เฟย์จ๋า นิทานก็คือเรื่องที่แต่งขึ้นมาหลอกเด็กเท่านั้นเอง กลัวจริงๆเหรอครับ?"
"กบ!!!! มันใช่เรื่องที่ควรเอามาล้อเล่นหรือเปล่า ระวังเหอะ ระวังโดนผีหลอกจริงๆ ชิ !!"
"ฮ่าๆๆๆ จะไปไหนครับ มองเห็นทางเหรอครับคนสวย ขึ้นไปข้างบนคนเดียวระวังนะครับ....หึหึ มามะมาใกล้ๆเขื่อนมา โอ๋ๆ ไม่แกล้งแล้วครับ"
 
ทำให้คนสวยเสียเซลฟ์(self)ไปอีกครั้งในรอบวันนี้ เลยหยุดแกล้งแล้วพาคนดีขึ้นห้อง แถมกอดอุ่นๆฟรีให้อีกโดยไม่ต้องร้องขอ
ฝนตก ไฟมันก็เลยดับ อากาศมันยังหนาวขึ้นมาเสียอย่างนั้น .....
ในเวลาแบบนี้จะให้ทำอะไรได้นอกจาก.....ห่มผ้า แล้วกอดกันให้หายหนาว....
 
 
@@@@@@@@@@@@@@@@
 
 
"กอดนานๆนะกบ อย่าปล่อยนะ...ฮืม..."
"เฟย์....หลับได้ตรงเวลาจริงๆแม่ทูนหัว 4ทุ่มปุ๊บ หลับปั๊บ... "
 
ส่งคนสวยเข้าห้องได้ก็ถูกลากไปที่เตียงลูกไม้เตียงเดิม ที่ครั้งนึงเขาเคยเผลอหลับไปตอนขึ้นมาสอนการบ้านวิชาคณิตศาสตร์ให้เจ้าหญิงตัวน้อย แต่วันนี้ที่เขาถูกลากมาที่นี่อีกครั้ง เพราะคนรักกำลังกลัวความมืด เอ่ยบอกเบาๆไม่ยอมให้จากไปไหน แล้วก็หลับไปในเวลาที่เขาคุ้นเคย
นี่หรือเปล่าที่เค้าเรียกกันว่าบอดีคลอก? (body clock) นาฬิกาของร่างกาย ให้ตายอยากจะทำอะไรตามอำเภอใจ คงไม่ง่ายอย่างที่คิดไว้จริงๆ
 
 
"อ่ะ ไฟมาแล้วครับ.....เฟย์ครับ ถ้าไม่ตื่นเขื่อนปล้ำนะครับ"
"กบ...อย่าไปนะ ฮึก.....กบทิ้งเฟย์ไปแล้ว กบบ้า!!!!"
...
.......
 
"เฟย์.....เขื่อนขอโทษที่ทำให้รู้สึกไม่มั่นใจนะครับคนดี ....จุ๊บ...แม้แต่ในฝันเรายังทำร้ายจิตใจยายหัวหอมเลย   เฮ่อ....แล้วจะปล้ำลงไหมวะเนี่ย แกรกๆ"
 
คนสวยดูท่าจะเหนื่อยมาทั้งวันจึงหลับไปอย่างง่ายๆโดยไม่ระแวงสงสัยถึงอันตรายใดๆว่าจะเกิดขึ้นกับตัวเองหรือเปล่า แล้วไออาการละเมอที่แสดงออกอย่างชัดเจนว่าในฝันถูกเขาทารุณจิตใจมากแค่ไหนนั่นอีก
ก็เลยทำได้เพียงโอบกอดคนสวยหลวมๆ จูบหน้าผากมนเบาๆ แล้วเกาหัวตัวเอง ก่อนจะสัมผัสได้กับแรงกระชับจากด้านหลัง
....นอนกอดกันมันรู้สึกดีแบบนี้นี่เอง....
 
 
 
ตอนหน้าจบแล้วครับผม.....

เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~
& เรื่องสั้นเรื่อง เอสเปรสโซ่ ภาค 2 แก้วที่ 8 &
 
"กบนั่นแหล่ะที่เห็นเฟย์เป็นทาส!! อยู่ที่นู่นกบไปทำอะไรกับใครมาบ้าง กบไม่เห็นแคร์เฟย์เลย 8 ปีที่กบไปเรียนไปทำงานนั่น ฮึก.... มาตอนนี้กบบอกว่าเจ็บ แล้วเฟย์ล่ะ เฟย์....ฮึก"
"โธ่....คนดี เฟย์ไม่รู้หรอกว่า 8 ปีที่อยู่ที่นู่นเขื่อนทรมานแค่ไหน เขื่อนยอมรับว่าเขื่อนอาจจะเจอใครๆ แต่ผู้ชายกับผู้หญิงมันไม่เหมือนกันนะครับ คนดีไม่ร้องนะครับ.....เขื่อนอยากเจอ อยากคุย เฟย์ก็ไม่เคยสนใจ....โทรไปหาเฟย์ก็ไม่รับสาย ส่งเมลล์ไปก็เฟย์ไม่ตอบ add FB  add TWEET ก็ไม่รับ เฟย์ต่างหากที่เห็นกบเป็นทาส"
 
"เราทะเลาะกัน เฟย์บอกว่าจะเลิก.... แต่กบก็ไม่สนใจ ไปญี่ปุ่นก็ไม่บอกเฟย์สักคำ แล้วก็ทำมาเป็นหวงเฟย์ มากอดเฟย์....จูบเฟย์ เฟย์ต่างหากที่เป็นทาส ที่กบอยากจะทำอะไรก็ได้ ปล่อยนะๆๆๆๆ ฮึก...."
"เฟย์จ๋า.....ก็คนดีโกรธ อารมณ์เสีย ถึงขนาดจะบอกเลิก แล้วจะให้เขื่อนโทรฯมาได้ยังไงล่ะครับ เฟย์ก็รู้ว่าอารมณ์แบบนั้น เฟย์ไม่ฟังเขื่อนแน่ๆ ส่วนเรื่องไปญี่ปุ่นมันกะทันหันจริงๆ เขื่อนขอโทษนะครับ....โอ๋คนดีไม่ร้องนะครับ จุ๊บ....ไม่ร้องนะครับที่รัก"
"กบ เลิกจูบนะ คนบ้าๆๆๆๆ เฟย์โกรธอยู่นะ!!!"
 
"เฟย์ครับ เฟย์ก็รู้ว่าเราทรมานแค่ไหน 8 ปีที่จากกันไป ความปวดใจ 20 ปีที่เขื่อนรอเฟย์โตมานี่ เฟย์ไม่รู้เหรอครับคนดี....เฟย์ไม่ได้โกรธเขื่อนจริงๆ เขื่อนไม่ได้คิดนอกใจเฟย์จริงๆ เฟย์ก็รู้....ทำไมต้องคิดอะไรที่ทำร้ายหัวใจตัวเองด้วยละครับ"
"กบพูดแบบนี้ได้ยังไง กบไม่เคยบอกว่ารักเฟย์สักคำ อย่ามาทำเป็นพูดดีนะ!!"
 
หมดหนทางที่จะต่อต้านความต้องการของตัวเอง และไม่สามารถหาหนทางเอาชนะผู้ชายตรงหน้าได้อีกแล้ว
ก็เลยพูดสิ่งที่หน้าอายที่สุดในความคิดของตัวเองออกไป....
 
 
"ผมรักคุณ....ผมรักคุณ....ผมรักคุณ....ผม"
 
ที่รักขอมาก็จัดไปครับ  ไม่ใช่สิ่งที่เกินความสามารถ หรือยากจะเอ่ยอะไร ก็แค่พูดในสิ่งที่หัวใจตัวเองรู้สึกออกมา เขารักเธอ รักเธอมาก หัวใจเขารู้ดีในข้อนี้ แล้วจะเสียหายอะไรในเมื่อเขาพูดคำๆนั้นให้คนที่ควรรับฟังได้รับรู้
ผู้กุมหัวใจของเขาตั้งแต่ตอน 3 ขวบ
 
 
"หยุดพูดนะ!! เฟย์ไม่อยากได้ยินแล้ว....เฟย์ "
"เฟย์ก็รู้ทุกอย่างน่ะแหล่ะ...ใช่ไหมครับ จุ๊บ.....หวานจังปากบางๆเนี่ย จุ๊บๆๆๆ หอมเสียด้วยครับ ..ฟอด.."
"กบ!!!!"
 
หลังจากปรับความเข้าใจกันได้ ความขุ่นข้องหมองใจทุกสิ่งอย่างได้กระจ่าง เขาและเธอก็หมดแล้วซึ่งความไม่ไว้ใจในกันและกัน ไม่มีอีกแล้วความรู้สึกไม่มั่นใจกับผู้ชายคนนี้
และกว่าจะรู้ตัวว่าสิ่งที่ตัวเองทำไปทั้งหมดนั้น จะมีผลต่อความปลอดภัยของร่างกายตัวเองก็สาย
เปลืองเนื้อเปลืองตัวตลอด....
 
@@@@@@@@@@@@@@@@
 
 
เปรี้ยง!!!!!!!!
"กรี้ด.........กบ ๆ ฟะ ไฟดับ กบๆๆ กรี้ด................. ฝนบ้าไม่น่าตกเลยอ้า กบๆๆ"
"อ่าครับ เขื่อนอยู่นี่ครับ อ่ะเทียน....ว่าว โรแมนติกเหมือนกันนะเนี่ย ฮิฮิ"
 
เข้าใจกันได้ก็ถูกลากตัวเข้าบ้านของคนสวยไป ไม่ใช่อะไรนะครับ ฝนมันตก ไม่อย่างนั้นไม่ได้รับสิทธิ์นี้หรอกนะครับ เด็กน้อยผู้หวงเนื้อหวงตัวของเขา....
ต้องขอบคุณฝนเจ้ากรรมที่หญิงสาวกล่าวหา ตกลงมาได้จังหวะพอดี เขายังอยากอยู่ใกล้ๆคนสวยแบบนี้สักพัก อยากทำอะไรก็ได้ให้เธอมั่นใจ และไม่คิดทำอะไรแบบนั้นกับเขาอีก
ก็เหมือนกับในละครเมื่อมีฝนตก ไฟดับก็ต้องตามมา....ขอบคุณครับ
 
 
"กบเฟย์กลัว จำนิทานที่กบเคยเล่าได้หรือเปล่า ที่พอฝนตก ฟ้าร้องแล้วไฟจะดับ ....อสูรกายที่หลบอยู่หลังพุ่มไม้จะออกมา เจ้านั่นมันโกรธที่เราแอบเอาน้ำร้อนเทใส่ เอาเศษผงเททิ้ง....กะ กบ เงียบทำไม?"
"หึหึ....น้ำร้อนน่ะมันร้อนมากเลยนะ เวลาถูกที่หลังน่ะ .....หึหึ"
"กะ กบ ..... เป็นอะไรน่ะ"
"แฮ่............"
"กรี๊ด........................"
 
เกือบลืมไปแล้วนิทานที่คนสวยกล่าวถึง ก็ตอนเด็กๆน่ะแม่ตัวดีชอบจริงๆให้ตาย ช่วงเวลาก่อนนอน ชอบให้เขาเล่านิทานให้ฟัง
ลืมไปได้นะครับ นิทานประเภทกัดแอปเปิ้ลแล้วตายอย่างสโนว์ไวท์ หรือเจ้าหญิงกลายร่างเมื่อเลยเวลาเที่ยงคืน ไม่ใช่สไตล์กบหน้าหล่ออย่างเขา อย่าเขาต้องต่อสู้ เลือดสาดเท่านั้น ฮ่าๆๆๆ
เขาแอบไปแต่งเรื่องมั่วๆแบบนั้นไปได้อย่างไร ยังไม่สงสัยเท่าคนตัวเล็กเชื่อได้อย่างไรว่ามันมีจริงๆ...?
 
 
"ฮ่าๆๆๆๆ กลัวจริงๆเหรอเนี่ย เฟย์จ๋า นิทานก็คือเรื่องที่แต่งขึ้นมาหลอกเด็กเท่านั้นเอง กลัวจริงๆเหรอครับ?"
"กบ!!!! มันใช่เรื่องที่ควรเอามาล้อเล่นหรือเปล่า ระวังเหอะ ระวังโดนผีหลอกจริงๆ ชิ !!"
"ฮ่าๆๆๆ จะไปไหนครับ มองเห็นทางเหรอครับคนสวย ขึ้นไปข้างบนคนเดียวระวังนะครับ....หึหึ มามะมาใกล้ๆเขื่อนมา โอ๋ๆ ไม่แกล้งแล้วครับ"
 
ทำให้คนสวยเสียเซลฟ์(self)ไปอีกครั้งในรอบวันนี้ เลยหยุดแกล้งแล้วพาคนดีขึ้นห้อง แถมกอดอุ่นๆฟรีให้อีกโดยไม่ต้องร้องขอ
ฝนตก ไฟมันก็เลยดับ อากาศมันยังหนาวขึ้นมาเสียอย่างนั้น .....
ในเวลาแบบนี้จะให้ทำอะไรได้นอกจาก.....ห่มผ้า แล้วกอดกันให้หายหนาว....
 
 
@@@@@@@@@@@@@@@@
 
 
"กอดนานๆนะกบ อย่าปล่อยนะ...ฮืม..."
"เฟย์....หลับได้ตรงเวลาจริงๆแม่ทูนหัว 4ทุ่มปุ๊บ หลับปั๊บ... "
 
ส่งคนสวยเข้าห้องได้ก็ถูกลากไปที่เตียงลูกไม้เตียงเดิม ที่ครั้งนึงเขาเคยเผลอหลับไปตอนขึ้นมาสอนการบ้านวิชาคณิตศาสตร์ให้เจ้าหญิงตัวน้อย แต่วันนี้ที่เขาถูกลากมาที่นี่อีกครั้ง เพราะคนรักกำลังกลัวความมืด เอ่ยบอกเบาๆไม่ยอมให้จากไปไหน แล้วก็หลับไปในเวลาที่เขาคุ้นเคย
นี่หรือเปล่าที่เค้าเรียกกันว่าบอดีคลอก? (body clock) นาฬิกาของร่างกาย ให้ตายอยากจะทำอะไรตามอำเภอใจ คงไม่ง่ายอย่างที่คิดไว้จริงๆ
 
 
"อ่ะ ไฟมาแล้วครับ.....เฟย์ครับ ถ้าไม่ตื่นเขื่อนปล้ำนะครับ"
"กบ...อย่าไปนะ ฮึก.....กบทิ้งเฟย์ไปแล้ว กบบ้า!!!!"
...
.......
 
"เฟย์.....เขื่อนขอโทษที่ทำให้รู้สึกไม่มั่นใจนะครับคนดี ....จุ๊บ...แม้แต่ในฝันเรายังทำร้ายจิตใจยายหัวหอมเลย   เฮ่อ....แล้วจะปล้ำลงไหมวะเนี่ย แกรกๆ"
 
คนสวยดูท่าจะเหนื่อยมาทั้งวันจึงหลับไปอย่างง่ายๆโดยไม่ระแวงสงสัยถึงอันตรายใดๆว่าจะเกิดขึ้นกับตัวเองหรือเปล่า แล้วไออาการละเมอที่แสดงออกอย่างชัดเจนว่าในฝันถูกเขาทารุณจิตใจมากแค่ไหนนั่นอีก
ก็เลยทำได้เพียงโอบกอดคนสวยหลวมๆ จูบหน้าผากมนเบาๆ แล้วเกาหัวตัวเอง ก่อนจะสัมผัสได้กับแรงกระชับจากด้านหลัง
....นอนกอดกันมันรู้สึกดีแบบนี้นี่เอง....