Coffee In My Heart

เรื่องที่แต่งนี้เป็นเพียงเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
ตัวละครไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น กรุณาอ่านแบบไม่คิดมากนะคะ ^__^~

& เรื่องสั้นเรื่อง เอสเปรสโซ่ ภาค 2 แก้วที่ 3 &

 

 

"แต่งงานกันนะ" 

 

"ค่ะ  ห้ะ....หา....อะ อะไรนะคะ?  ว้าย....ตายแล้วองค์หญิงเฟย์หูเพี้ยนแน่ๆ แกหูเพี้ยนแน่ๆ" 

"เขื่อนอยากตื่นขึ้นมาแล้วเจอเฟย์ อยากนอนกอดเฟย์จนถึงเช้า อยากทานข้าวด้วยกัน อยากมีสิทธิ์หวงเฟย์ อยากทำอะไรที่มากกว่าจูบ...."

"อ้ะ อื้อ........" 

 

 

เสียหลักไปกับหมัดแรกที่เสยมา ก็น็อคไปกับหมัดที่สองในทันที แต่งงาน....เขากำลังพูดอะไรเขารู้ตัวหรือเปล่า? เขารู้ความหมายของการแต่งงานจริงๆหรือไม่ อยากจะเอ่ยถามออกไปก็จุกกับหมัดที่สองที่ทำให้เธอแพ้น็อคไปในยกแรกในทันที 

 

"เขื่อนอยากตื่นขึ้นมาแล้วเจอเฟย์ อยากนอนกอดเฟย์จนถึงเช้า อยากทานข้าวด้วยกัน อยากมีสิทธิ์หวงเฟย์ อยากทำอะไรที่มากกว่าจูบ...." 

 

อ๊าย.....>o< ทำไมคิดแบบเดียวกันกับเราเลยอ่ะ คนลามก!!!

 

 

ไม่ทันได้ตั้งตัวคนตรงหน้าก็ใช้มือข้างที่ถนัดยึดท้ายทอยของเธอเอาไว้ พร้อมกับเข้าฉกชิมริมฝีปากบางเบาๆ ในตอนแรก มือหนาอีกข้างสอดผ่านเสื้อสูทตัวใหญ่จับเอวของเธอเอาไว้หลวมๆ ปากหนาค่อยๆจูบเธอเบาๆแต่เท่านั้นก็เพียงพอที่จะทำให้เธอตกใจได้ เผลอเปิดปางบางเพื่อส่งเสียงประท้วงการกระทำของชายหนุ่ม แต่นั่นกลับทำให้ชายหนุ่มได้จังหวะ สอดลิ้นหนาเข้ามารุกล้ำลิ้นเล็กที่ไร้เดียงสาอย่างไม่รู้จักพอ เมื่อขาดอากาศเธอจึงใช้มือเล็กเข้าทุบที่อกเขาเบาๆ และยึดเสื้อเชิ้ตของเขาไว้ด้วยมือทั้งสองข้าง เพราะที่ทำได้ก็แค่นั้นเอง...  

 

คนได้เปรียบรั้งเอวบางเข้าไปแนบชิดจนรู้สึกหายใจติดขัด เขาผละจากกลีบปากบางชั่วขณะ ก่อนจะเปลี่ยนเป้าหมายมาที่ซอกคออุ่นๆของเธอแทน ในสมองของหญิงสาวในตอนนี้ไม่รับรู้ถึงความรู้สึกผิดชอบอะไรอีกแล้ว ทำได้แค่เพียงเลื่อนมือเล็กทั้งสองไปยึดไว้ที่ด้านหลังของคนตรงหน้าเท่านั้น ด้วยกลัวร่างกายของตนเองจะทรุดลงไปเสียก่อน แล้วก็ได้สติเมื่อเขาใช้ฟันขบเข้าข้างๆแอ่งชีพจรของเธอเบาๆ แต่ก็พอที่จะทำให้รู้สึกตัวได้ 

เกือบไปแล้ว ยายองค์หญิง >o< 

 

 ...

.....

 

"ฟะ เฟย์ เฟย์จะกลับ บะ บ้าน...." 

"มื้อเย็นล่ะครับ...?" 

"...ส่ายหน้าเบาๆ..." 

"อิ่มอะไรครับที่รัก...ฮะฮะ" 

"ฮึ่ย...กบบ้า!!!"

 

กลัวร่างกายของตัวเองจะทำให้หญิงคนรักแปดเปื้อนในเวลาที่ยังไม่เหมาะสม คุณพ่อของเขาพูดถูก เธอมีพ่อมีแม่ ไม่ได้เกิดจากกระบอกไม้ไผ่ จะมาทำเหมือนผู้หญิงทั่วไปที่เขาเคยคบมาไม่ได้ เพราะนั่นต่างคนต่างเข้าใจว่าที่ทำไปเพราะอารมณ์อยากชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้น  

แต่ตอนนี้ไม่ใช่ กับผู้หญิงคนนี้ ผู้หญิงที่เขาไม่ได้คิดแค่....ชั่วครั้งชั่วคราว  

เขาต้องการเธอ ตลอดเวลา....และตลอดไป 

 

@@@@@@@@@@@@@@@@

 

 

"เขื่อนอยากให้เฟย์กลับไปคิดดู เรื่องของเรา..." 

"เรายังไม่ได้คบกันเลยนะ กบจะมาพูดเอาแต่ใจแบบนี้กับเฟย์ไม่ได้ !!!"

 

พอจะรู้ถึงสติสตางค์แบบสมประกอบก็เมื่อเข้ามานั่งอุ่นๆในรถหรู พร้อมกับสามารถต่อปากต่อคำกับชายหนุ่มตรงหน้าได้อย่างเป็นปรกติ 

ก็รับรู้ความในใจของเขาแล้วนี่นา ขอเล่นตัวสักหน่อยก็แล้วกัน อิอิ

 

 ...

........

"คบกัน?.....เรารู้จักกันมาจะ 20 ปีแล้วนะ"

"นั่นมันในฐานะน้าชายกับหลานข้างบ้าน ไม่ใช่แฟนเสียหน่อย!!"

 

 

ชิ อย่ามาเนียนนะ ที่ว่าจะ 20 ปีน่ะ มันตั้งแต่เธอย้ายมาอยู่ข้างบ้านตั้งแต่ 3 ขวบแล้วมั้ง แล้วก็ในฐานะน้ากับหลานค่ะ ผู้ชายก็แบบนี้แหล่ะ คิดแต่จะได้อยู่ฝ่ายเดียว อา....ยายแก้ว ต้องเอาเรื่องนี้ไปกล่อมยายแก้วให้มีสติสตางค์ขึ้นมาแล้วเลิกกะเจ้านายผีดิบหื่นกามคนนั้นให้ได้ (อ่าวเกี่ยวไรกะเก๊าเนี่ย? : จริญญา)

 

 

 

 

"แต่เขื่อนหลงรักเด็กช็อกโกแลตนั่นตั้งแต่ 3 ขวบ แล้วก็นะ.... เฟย์ขโมยจูบแรกของเขื่อนไป ดังนั้นเฟย์ต้องรับผิดชอบ"

"เฮอะ กบจูบสาวๆมาเป็นร้อย เฟย์จะเป็นจูบแรกของกบได้ไง อย่ามามั่วนะ"

 

อะไรนะ....ไม่จริงอ่ะ กบจะรักเราตั้งแต่ตอน 3 ขวบเนี่ยนะ ไม่จริง...ใครจะไปเชื่อกันเล่า ส่ายหัวเบาๆให้กับคำพูดของชายหนุ่ม ก่อนจะเถียงออกไปในสิ่งที่ชายหนุ่มไม่น่าจะปฏิเสธได้

มีอะไรกับผู้หญิงตั้งแต่อยู่มัธยมต้น คิดว่าเธอไม่รู้หรือไง พูดมาได้ว่าเธอขโมยจูบแรก เฮอะ!

 

 ....

......

"ใช่สิ เฟย์ไม่รู้หรอก ตอนนั้นเฟย์พึ่ง3ขวบเอง ชิ!"

 

 

                                                                                                                        “อ๊บ กิน อ๊บ กิน”

                        “ไม่เอาครับ น้าไม่ชอบของหวาน ..... อ๊า อย่านะครับเดี๋ยวน้าเปื้อน  น้าอาบน้ำแล้วนะเฟย์ๆๆๆ”

                                                                                                                                    “จุ๊บ.....”

 

                        เด็กตัวน้อยเอานิ้วทั้ง 5 ยื่นมาทางเขาแล้วพยายามจะป้อนให้ได้ พยายามเบี่ยงหลบไปมาเพราะไม่อยากจะอาบน้ำใหม่ และไม่อยากให้มีกลิ่นช็อกโกแลตติดตัว เจ้าตัวเล็กก็เลยเปลี่ยนเป้าหมายใหม่พุ่งหน้ามาที่เขาแทนซะงั้น

                        ปากประกบปากสิครับงานนี้....มายบุดเดส

 

            จูบแรกของเขื่อน ว้าก.................

 

 

"ไม่จริง....เฟย์ไม่ทำอย่างนั้นแน่ๆ อีกอย่างไม่มีหลักฐานอะไร กบอาจจะมั่วพูดเองเออเองก็ได้ใครจะรู้ เฟย์ไม่รู้ ไม่รับผิดชอบอะไรทั้งนั้น!"

 

เผลอเล่าเรื่องในอดีตที่เขาคิดถึงอยู่ตลอดเวลามา 20 กว่าปี .... เธอขโมยจูบแรกของเขา รับผิดชอบซะดีๆนะแม่ตัวแสบ

มีเหรอที่แม่ตัวดีจะเชื่อ งั้นก็ต้องยกประเด็นใหม่ขึ้นมาพูดสินะครับ

แต่อย่ามาโกรธกันทีหลังล่ะ เพราะเรื่องที่จะพูดต่อไปนี้ ยังไงเธอก็เถียงเขาไม่ออกแน่ๆ

มั้งครับ....?

 

@@@@@@@@@@@@@@@@

 

 

"ก็ได้ๆ...เฟย์ไม่ต้องรับผิดชอบอะไรเขื่อนก็ได้  แล้วที่เขื่อนอาบน้ำให้เฟย์ตอนน้าพริ้งไม่อยู่บ้านตั้งแต่เฟย์ 3 ขวบจนถึงเฟย์เข้าเรียนอนุบาล 3นี่ เขื่อนก็ไม่ต้องรับผิดชอบอะไรก็ได้ใช่ไหม?"

"กบ!!!!! นั่นมันเรื่องตอนเด็กๆนะ ตอนนั้นเฟย์จะขัดขืนอะไรกบได้เล่า!!!"

 

เป็นอย่างที่คิดไว้จริงๆ แม่ตัวดียังแถไปเรื่อยได้อีก ตกลงนี่ถ้าวันนี้เขาไม่สามารถปราบเธอได้ การควบคุมแม่ตัวแสบให้อยู่ในโอวาทก็จะยิ่งยากขึ้นไปอีกแน่ๆใช่ไหม

ถ้าอย่างนั้นก็ต้องเปลี่ยนเรื่องครับ....

 

 

"งั้นก็เหมือนที่เขื่อนไปสอนการบ้านให้เฟย์สมัย ม.2 ตอนดึกๆ แล้วเฟย์ก็แอบจุ๊บเขื่อน....จนเขื่อนขัดขืนอะไรไม่ได้....."

"อ่ะ แอบอะไร เฟย์....เฟย์ ไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย"

 

            “ฮึ่ย ผิดอีกแล้ว! ยังไงของมันวะเนี่ย? ลบจนสมุดขาดไปยันหน้าสุดท้ายแล้วนะ องค์หญิงเฟย์จ๋า...”

            “มิทราบว่าองค์หญิงเฟย์ มีปัญหาอะไรที่แก้ไม่ตกพะยะค่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ”

            “กบ!!! มาได้ไงๆ เข้ามาทำไม? ออกไปนะ!!”

            “เสด็จแม่ของน้าเขื่อนสงสัยว่าทำไมไฟที่ห้ององค์หญิงเฟย์ยังไม่ปิด ก็เลยให้เสด็จน้ามาดูเสด็จหลานน่ะพะยะค่ะ”

            “กบ ไม่ตลก”

            “เคเค ทำไรอยู่? การบ้านเหรอ...ไหนน้าดูหน่อย น้าเคยผ่าน ม.2 มาด้วยนะเห็นงี้อ่ะ”

            “ไม่ได้อยากขอให้ช่วยเลยนะ...นี่ๆๆข้อนี้ ทำมา 3 ชั่วโมงแล้วอ่ะยากมากๆๆอ่ะ กบ ตาเฟย์ลายหมดแล้ว”......................................

 

            “เข้าใจยัง? ตัวแสบ”

            “อ่า มากมายเลยอ่ะ ที่ รร.น่าจะจ้างครูแบบ กบ เยอะๆนะ ทั้งหล่อทั้งฉลาด ฮ่าๆๆ”

            “พูดมากน่า แล้วก็เลิกกอดได้แล้ว ....ทำไปๆจะรอตรวจ เดี๋ยวพรุ่งนี้โดนตีไม่รู้ด้วย”

            “ครับผม ทำเสร็จแล้วจะเรียกนะกบ อ๊บๆๆ”

            เผลอเอ่ยชมชายหนุ่มด้านหลังทั้งยังมอบกอดอุ่นๆให้อีกทีด้วยความเคยชิน โดยลืมคิดไปว่าตอนนี้ตัวเธอเองรู้สึกแปลกๆกับเขา แอบรู้สึกไม่เหมือนเดิม...แอบกลัวว่าเขาจะจับได้แล้วห่างออกไป ไม่มาหาไม่มาใกล้อีก ต่อไปอย่าทำอีกนะเฟย์....

            ยังไงซะเธอก็เป็นได้แค่หลานของเขาเท่านั้น

 

            ลอบมองเสี้ยวหน้าหล่อของติวเตอร์ที่บัดนี้จมสู่ห้วงความฝันไปเรียบร้อย ผมสีทองกับเรียวปากสีชมพู เธอคงยังเด็กเกินไปที่จะรู้ว่าความรู้สึกที่เป็นอยู่ตอนนี้เรียกว่าอะไร เธอคิดอย่างไรกับเขา และที่เธอกำลังจะทำต่อไปนี้มันผิดหรือเปล่า....? เมื่อไหร่กันนะจะโตพอที่จะรับรู้ได้สักที

 

            “จุ๊บ....ฝันดีนะคะน้าเขื่อนของเฟย์”

 

 

"ไม่ได้ทำอะไรจริงเร้อ ?"