พรหมลิขิตรัก พิสูจน์หัวใจ (NC)
8.6
1) ทดเวลาบาดเจ็บ (1)(NC)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ‘อือออ’ เสียงชายหนุ่มและหญิงสาวที่ประกบปากกันอย่างเร่าร้อน อุณหภูมิร่างของทั้งสองสูงขึ้นด้วยแรงปรารถนา อารมณ์แห่งความต้องการพุ่งสูง ร่างสูงลูบไล้ไปตามสัดส่วนของร่างลางที่เขาหลงใหล ใบหน้าซุกไปที่ซอกคอเพื่อทำรอยตรีตราในความเป็นเจ้าของ ร่างสูงจูงระดมไปทั่วจนมาถึงเนินอก ส่วนมือของร่างสูงนั้นก็อยู่ไม่สุข จับนู่นจับนี่ไปทั่ว…
“ ป็อปขอได้มั้ยครับคนดี “ ร่างสูงพูดจบก็ก้มลงไปประกบปากร่างบางเอาไว้ มือทของร่างสูงปลดอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายให้หลุดออก
“ อืออออ” ร่างบางทักท้วงในลำคอเพื่อขออากาศหายใจ ก่อนที่จะผลักร่างสูงออก ร่างสูงไม่ปล่อยให้เวลาพัดผ่านเลยไป ก้มลงมาชิมนน้ำหวานและเลียมันออกไปจนหมด ร่างบางบิดไปบิดมาด้วยความเสียวซ่านก่อนที่ร่างสูงจะเอานิ้วเข้าไปสำรวจภายในร่างบาง
“ อื้อออ…พี่ป็อปฟาง…เจ็บ” ร่างสูงไม่สนใจคำที่ร่างบางบอก กลับกัน ร่างสูงขยับนิ้วของตนเข้าออกจากตัวร่างบาง
“ อ๊ะ..อื้อ...อื้อ...อื้อ ” จากหนึ่งเป็นสองจากสองเป็น จนร่างบางแทบจะแตะขอสวรรค์ แต่ร่างสูงหยุดชะงักไปเสียก่อน ร่างบางที่หลับตาเคลิ้มอยู่กลับลืมตาขึ้นมาทำหน้ามุ่ยใส่ร่างสูง
“ ค้างหรอ? ” ร่างสูงถามร่างบาง
“ อือ..ฟางทรมาณ...อึก...ชะ..ช่วยฟางด้วย ” ร่างบางพูดออกมาไม่ค่อยเป็นภาษาเพราะอารมณ์ที่พุ่งขึ้นสูง
“ ยั่วพี่สิฟาง แล้วพี่จะช่วย ” ร่างสูงพูดจบร่างบางทำท่าที่เขินๆ นิดหน่อย ก่อนที่จะลุกคุกเข่าคร่อมร่างสูงเอาไว้ ก่อนที่จะเอากลีบกุหลาบของเธอถูกับขาของร่างสูง
“ ยั่วเก่งดีนี่เรา หึ พี่จะช่วย ” ร่างสูงพูดจบก็พลิกร่างบางมาไว้ใต้ร่างก่อนที่จะค่อยๆสอดแกนกายเข้าไปในตัวร่างบางช้าๆ
“ อึก...ฮึก...เจ็บ ” ร่าบางถึงกับสะอึกเมื่อร่างสูงเริ่มเข้ามารุกรานในร่างกายของเธอ เนื่องจากช่องทางของเธอมันคับแคบมาทำให้ร่างสูงเข้าไปในตัวอย่างยากลำบาก
“ ฮึก…พี่ป็อปหยุดก่อนได้ไหม ฟะ...ฟางไม่ไหวจริงๆ ฮึก ” ร่างบางร้องไห้ออกมาเพราะความเจ็บที่บริเวณนั้นอย่างรุนแรง
“ ฟางอย่าร้องนะคนดี…เดี๋ยวเราก็สนุกแล้ว ” ร่างสูงพูดจบก็จูบปลอบขวัญ ก่อนที่จะค่อยๆดันแกนกายให้เข้าไปในตัวหญิงสาว ช่องทางของเธอนั้นคับแน่นจริงๆ
“ อื้อ ” ร่างบางครางในลำคอ
“ เจ็บอยู่รึปล่าวครับคนดี ” ร่างสูงหยุดก่อนที่จะถาม เพราะเห็นร่าบางร้องไหไม่หยุด
“ ไม่เจ็บแล้ว ” ถึงจะบอกว่าไม่เจ็บ แต่น้ำตายังคงไหลไม่หยุด…
“ ป็อปขอได้มั้ยครับคนดี “ ร่างสูงพูดจบก็ก้มลงไปประกบปากร่างบางเอาไว้ มือทของร่างสูงปลดอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายให้หลุดออก
“ อืออออ” ร่างบางทักท้วงในลำคอเพื่อขออากาศหายใจ ก่อนที่จะผลักร่างสูงออก ร่างสูงไม่ปล่อยให้เวลาพัดผ่านเลยไป ก้มลงมาชิมนน้ำหวานและเลียมันออกไปจนหมด ร่างบางบิดไปบิดมาด้วยความเสียวซ่านก่อนที่ร่างสูงจะเอานิ้วเข้าไปสำรวจภายในร่างบาง
“ อื้อออ…พี่ป็อปฟาง…เจ็บ” ร่างสูงไม่สนใจคำที่ร่างบางบอก กลับกัน ร่างสูงขยับนิ้วของตนเข้าออกจากตัวร่างบาง
“ อ๊ะ..อื้อ...อื้อ...อื้อ ” จากหนึ่งเป็นสองจากสองเป็น จนร่างบางแทบจะแตะขอสวรรค์ แต่ร่างสูงหยุดชะงักไปเสียก่อน ร่างบางที่หลับตาเคลิ้มอยู่กลับลืมตาขึ้นมาทำหน้ามุ่ยใส่ร่างสูง
“ ค้างหรอ? ” ร่างสูงถามร่างบาง
“ อือ..ฟางทรมาณ...อึก...ชะ..ช่วยฟางด้วย ” ร่างบางพูดออกมาไม่ค่อยเป็นภาษาเพราะอารมณ์ที่พุ่งขึ้นสูง
“ ยั่วพี่สิฟาง แล้วพี่จะช่วย ” ร่างสูงพูดจบร่างบางทำท่าที่เขินๆ นิดหน่อย ก่อนที่จะลุกคุกเข่าคร่อมร่างสูงเอาไว้ ก่อนที่จะเอากลีบกุหลาบของเธอถูกับขาของร่างสูง
“ ยั่วเก่งดีนี่เรา หึ พี่จะช่วย ” ร่างสูงพูดจบก็พลิกร่างบางมาไว้ใต้ร่างก่อนที่จะค่อยๆสอดแกนกายเข้าไปในตัวร่างบางช้าๆ
“ อึก...ฮึก...เจ็บ ” ร่าบางถึงกับสะอึกเมื่อร่างสูงเริ่มเข้ามารุกรานในร่างกายของเธอ เนื่องจากช่องทางของเธอมันคับแคบมาทำให้ร่างสูงเข้าไปในตัวอย่างยากลำบาก
“ ฮึก…พี่ป็อปหยุดก่อนได้ไหม ฟะ...ฟางไม่ไหวจริงๆ ฮึก ” ร่างบางร้องไห้ออกมาเพราะความเจ็บที่บริเวณนั้นอย่างรุนแรง
“ ฟางอย่าร้องนะคนดี…เดี๋ยวเราก็สนุกแล้ว ” ร่างสูงพูดจบก็จูบปลอบขวัญ ก่อนที่จะค่อยๆดันแกนกายให้เข้าไปในตัวหญิงสาว ช่องทางของเธอนั้นคับแน่นจริงๆ
“ อื้อ ” ร่างบางครางในลำคอ
“ เจ็บอยู่รึปล่าวครับคนดี ” ร่างสูงหยุดก่อนที่จะถาม เพราะเห็นร่าบางร้องไหไม่หยุด
“ ไม่เจ็บแล้ว ” ถึงจะบอกว่าไม่เจ็บ แต่น้ำตายังคงไหลไม่หยุด…
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ