จับใจนายเพลย์บอย
7.3
เขียนโดย lovefangfang
วันที่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2555 เวลา 17.31 น.
24 ตอน
165 วิจารณ์
52.23K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 20.13 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
7) งาน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“ได้เธอจะไปไหนก็ไป เธอคิดว่าคนอย่างฉันจะง้อเธอหรอ” ป๊อปปี้อารมณ์เดือดไม่แพ้กัน
_fang_
ฉันวิ่งออกมาจากบ้านหลังใหญ่ ฉันเกียดขี้หน้าตาป๊อปปี้ที่สุดผู้ชายอะไรเอาแต่ใจตัวเอง นี่เขาไม่คิดจะตามฉัน
เลยใช่ไหม แต่ฉัก็ไม่แคร์เหมือนกันฉันพอจะจำทางแถวนี่ได้ รีบกลับบ้านดีกว่าตากับยายคงจะเป็นห่วงเราน่าดู
เลยก็ไปไม่ได้บอกใครเลย
_เช้า_
“ฟางไปไหนมาลูก ทำไมไม่บอกตากับยาย ” ยายดุฉัน
“หนูไปเที่ยวกับเพื่อนจ๊ะ”
“วันหลังถ้าไปไหนก็บอกยายกับตาด้วยนะ” ตาพูดบ้าง
“รู้ไหมพ่อหนุ่มคนนั้นเค้ามาหาฟางทุกวันเลยนะลูก ” ยายเล่าให้ฉันฟัง
“ยายหมายถึงโทโมะอ่ะหรอ”
“ใช่ เขาเป็นห่วงฟางมากเลยนะ ” ยายพูดเข้าข้างโทโมะตลอด
_k-otic_
บ้านเคนตะคือที่รวมตัวของพวกเขาทั้ง 5 คน เวลาเหงา
“ว่าไงเพื่อนไม่เจอกันนาน ”เคนตะทักป๊อปปี้ที่มองก็รู้ว่าเขาอารมณ์เสีย
“เซ็งว่ะ” ป๊อปปี้พูดเสียงเรียบๆ
“ แกเป็นไรว่ะไอ้ป๊อป” เขื่อนถามบ้าง
“กูโดนปฏิเสธว่ะ” ป๊อปบอก
“อย่างแกเนี่ยนะเห็นผู้หญิงวิ่งหาตลอด อย่ามาพูดเลย ”ที่จองเบบ้าง
“แต่ผู้หญิงคนนี่ไม่เหมือนคนอื่นที่ฉันเจอมาว่ะเพื่อน ” ป๊อปปี้เล่าต่อ
“นี่มันมาอารมณ์เดี๋ยวกับไอ้โมะเมื่อวานเลยนะโว้ย ”
“โทโมะเป็นไร” ป๊อปปี้ถามเพื่อนทั้งสาม
“ไม่รู้มันเห็นกดโทรศัพท์ทั้งวัน พอเขาไม่รับมันก็โว้ยวาย ” เขื่อนอธิบายเหตุที่ผ่านมาให้ป๊อปปี้ฟัง
“กู อยากเห็นหน้าผู้หญิงที่ปฏิเสธไอ้ป๊อปว่ะ” เคนตะบอก
“ส่วนกูก็อยากเห็นผู้หญิงที่ไม่รับโทรศัพท์ไอ้เจ้าชาย” จองเบเสริม
“ส่วนเขื่อนอยากเห็นสองคนเลย” ผู้หญิงอะไรก็ไม่รู้กล้าปฏิเสธไอ้คุณชายสุดฮอตทั้งสองคน
“พวกแกทั้งหมดอีก 2 วัน วันเกิดเคนตะ”แต่จองเบเป็นคนพูด
“แล้วจะจัดที่ไหน ” โมโมะที่นั่งอยู่นานพึงจะออกปากถาม
“โรงแรมกูนี่แหละ ” เคนตะบอก
“ปีนี้มีเต้นรำด้วยนะโว้ย” เขื่อนพูดอย่างร่าเริง
“ ถ้าใครจะพาสาวติดมาด้วยก็ได้นะ” เคนตะแซวทั้งหมด
_มหาลัย_
….:นี่พวกเธอจะไปงานพี่เคนตะป่าวอ่ะ
….:ฉันว่าฉันจะไปนะ
…..:ใช่แกถ้าไปอาจจะได้เต้นรำกับพี่ k-otic ก็ได้
“แก้วผู้หญิงพวกนั้นเค้าจะไปไหนกันอ่ะ”ฟางถามแก้ว
“นี่ฟางเธอไม่รู้หรอว่าพรุ่งนี้งานวันเกิดพี่เคนตะ”เฟย์เป็นคนตอบ
“เธอไปไหนฟาง”แก้วถาม
“ไม่อ่ะ ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับพี่เคนตะซักหน่อย” ฟางตอบตามที่เธอคิด
“นี่ฟางฉันกับแก้วยังไม่รู้จักเขาเลย แต่เราจะไป” เฟย์บอก
“ใช่ เราอาจจะได้เต้นรำกับหนุ่มในฝันก็ได้ใช่ไมเฟย์” แก้วกับเฟย์หัวเราะกัน
“ จ๊ะ ฉันขอให้เธอสองคนสมหวัง ฉันกลับบ้านแล้วนะ ” ฟางเดินออกมาหน้าคณะ
“ฟางเธอหายไปไหนมา ” โทโมะเดินเข้ามาหาฟาง
“อ้าวโทโมะมาได้ไง ”
“ผมผ่านมาพอดี ”โทโมะบอก จะให้ผมบอกว่าผมมารอเธอหน้าคณะทุกวันผมก็อายเธอยิ่งช่วงนี้เพื่อนผมมันพากัน
จับพิรุดผมอยู่
“ ไปกันเถอะ” โทโมะเดินนำฉันไป
“ จะไปไหนอ่ะ” ฟางยังงงอยู่
“ มาเถอะนะ” โทโมะพูดพร้อมเปิดประตูให้ฉัน ผู้หญิงที่ยืนหน้าคณะมองฉันเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อฉัน แล้วซุบ
ซิบอะไรกันก็ไม่รู้
สนุกกันไหมไม่ค่อยเม้นกันเลยอ่ะ
_fang_
ฉันวิ่งออกมาจากบ้านหลังใหญ่ ฉันเกียดขี้หน้าตาป๊อปปี้ที่สุดผู้ชายอะไรเอาแต่ใจตัวเอง นี่เขาไม่คิดจะตามฉัน
เลยใช่ไหม แต่ฉัก็ไม่แคร์เหมือนกันฉันพอจะจำทางแถวนี่ได้ รีบกลับบ้านดีกว่าตากับยายคงจะเป็นห่วงเราน่าดู
เลยก็ไปไม่ได้บอกใครเลย
_เช้า_
“ฟางไปไหนมาลูก ทำไมไม่บอกตากับยาย ” ยายดุฉัน
“หนูไปเที่ยวกับเพื่อนจ๊ะ”
“วันหลังถ้าไปไหนก็บอกยายกับตาด้วยนะ” ตาพูดบ้าง
“รู้ไหมพ่อหนุ่มคนนั้นเค้ามาหาฟางทุกวันเลยนะลูก ” ยายเล่าให้ฉันฟัง
“ยายหมายถึงโทโมะอ่ะหรอ”
“ใช่ เขาเป็นห่วงฟางมากเลยนะ ” ยายพูดเข้าข้างโทโมะตลอด
_k-otic_
บ้านเคนตะคือที่รวมตัวของพวกเขาทั้ง 5 คน เวลาเหงา
“ว่าไงเพื่อนไม่เจอกันนาน ”เคนตะทักป๊อปปี้ที่มองก็รู้ว่าเขาอารมณ์เสีย
“เซ็งว่ะ” ป๊อปปี้พูดเสียงเรียบๆ
“ แกเป็นไรว่ะไอ้ป๊อป” เขื่อนถามบ้าง
“กูโดนปฏิเสธว่ะ” ป๊อปบอก
“อย่างแกเนี่ยนะเห็นผู้หญิงวิ่งหาตลอด อย่ามาพูดเลย ”ที่จองเบบ้าง
“แต่ผู้หญิงคนนี่ไม่เหมือนคนอื่นที่ฉันเจอมาว่ะเพื่อน ” ป๊อปปี้เล่าต่อ
“นี่มันมาอารมณ์เดี๋ยวกับไอ้โมะเมื่อวานเลยนะโว้ย ”
“โทโมะเป็นไร” ป๊อปปี้ถามเพื่อนทั้งสาม
“ไม่รู้มันเห็นกดโทรศัพท์ทั้งวัน พอเขาไม่รับมันก็โว้ยวาย ” เขื่อนอธิบายเหตุที่ผ่านมาให้ป๊อปปี้ฟัง
“กู อยากเห็นหน้าผู้หญิงที่ปฏิเสธไอ้ป๊อปว่ะ” เคนตะบอก
“ส่วนกูก็อยากเห็นผู้หญิงที่ไม่รับโทรศัพท์ไอ้เจ้าชาย” จองเบเสริม
“ส่วนเขื่อนอยากเห็นสองคนเลย” ผู้หญิงอะไรก็ไม่รู้กล้าปฏิเสธไอ้คุณชายสุดฮอตทั้งสองคน
“พวกแกทั้งหมดอีก 2 วัน วันเกิดเคนตะ”แต่จองเบเป็นคนพูด
“แล้วจะจัดที่ไหน ” โมโมะที่นั่งอยู่นานพึงจะออกปากถาม
“โรงแรมกูนี่แหละ ” เคนตะบอก
“ปีนี้มีเต้นรำด้วยนะโว้ย” เขื่อนพูดอย่างร่าเริง
“ ถ้าใครจะพาสาวติดมาด้วยก็ได้นะ” เคนตะแซวทั้งหมด
_มหาลัย_
….:นี่พวกเธอจะไปงานพี่เคนตะป่าวอ่ะ
….:ฉันว่าฉันจะไปนะ
…..:ใช่แกถ้าไปอาจจะได้เต้นรำกับพี่ k-otic ก็ได้
“แก้วผู้หญิงพวกนั้นเค้าจะไปไหนกันอ่ะ”ฟางถามแก้ว
“นี่ฟางเธอไม่รู้หรอว่าพรุ่งนี้งานวันเกิดพี่เคนตะ”เฟย์เป็นคนตอบ
“เธอไปไหนฟาง”แก้วถาม
“ไม่อ่ะ ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับพี่เคนตะซักหน่อย” ฟางตอบตามที่เธอคิด
“นี่ฟางฉันกับแก้วยังไม่รู้จักเขาเลย แต่เราจะไป” เฟย์บอก
“ใช่ เราอาจจะได้เต้นรำกับหนุ่มในฝันก็ได้ใช่ไมเฟย์” แก้วกับเฟย์หัวเราะกัน
“ จ๊ะ ฉันขอให้เธอสองคนสมหวัง ฉันกลับบ้านแล้วนะ ” ฟางเดินออกมาหน้าคณะ
“ฟางเธอหายไปไหนมา ” โทโมะเดินเข้ามาหาฟาง
“อ้าวโทโมะมาได้ไง ”
“ผมผ่านมาพอดี ”โทโมะบอก จะให้ผมบอกว่าผมมารอเธอหน้าคณะทุกวันผมก็อายเธอยิ่งช่วงนี้เพื่อนผมมันพากัน
จับพิรุดผมอยู่
“ ไปกันเถอะ” โทโมะเดินนำฉันไป
“ จะไปไหนอ่ะ” ฟางยังงงอยู่
“ มาเถอะนะ” โทโมะพูดพร้อมเปิดประตูให้ฉัน ผู้หญิงที่ยืนหน้าคณะมองฉันเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อฉัน แล้วซุบ
ซิบอะไรกันก็ไม่รู้
สนุกกันไหมไม่ค่อยเม้นกันเลยอ่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ