บันไดดอกรัก

ณ ที่นครปฐม
ฟางก็เก็บของอยูขณะนั้นเอง
แม่ฟาง – พี่ชิด พี่ชิด
ฟาง – แม่
แม่ฟาง – เฮ้ยไอฟางเองจะกลับมาไมวะ เองถิ้งข้าไปแล้วไม่ใช่หรอ
ฟาง – ก็ฉันเขียนไว้บนจดหมายไงว่าไปทำงาน
แม่ฟาง – จดหมายจดหมายไรวะ
ฟางหากระดาษ
ฟาง – นี้ไง ไปแล้วนะ
ณ ที่ราชบุรี (ตอนกลางวัน)
แก้วก็มองหาฟาง
แก้ว – เฮ้ย ฟางอะไรเนี่ย
ฟาง – ก็ของงานประกวดไง
แก้ว – เออ รีบไปเถอะ
ฟาง – เออๆ
รถก็รีบมาเกือบชนฟาง
แก้ว – ฟางเป็นไงมั้ย
ฟาง – ตาไม่มีมองหรือไง โอ๊ยเจ็บ แก้ว
แก้ว – อะไรอะ
ฟาง – พวกนั้นเป็นใครอะ
แก้ว – ก็คงจะเป็นพวกที่ปรึษาของดอกเตอร์สินละมั้ยหรอ
ณ ที่บ้านโทโมะ
แม่โทโมะ – คุณฉันละปวดหัวกับลูกชายคนนี้จริงๆ
พ่อโทโมะ –  ก็อยู่เฉยๆไม่ต้องยุ่งอะไรหรอก
แม่โทโมะ – อีกและเฉยอีกและ
พ่อโทโมะ – ผมก็ไม่ได้คุณเฉยแบบนั้น ถ้าคุณอยู่ลูกชายตัวนี้ไม่ได้ก็ให้เจ้านั้นมาปราซะก็หมดเรื่อง
ณ ตอนกลางคืน
แก้ว – จริงๆนะที่จะไม่ให้ฉันช่วย
ฟาง – ไม่ต้องหรอแกก็รู้ว่าฉันเดินประกวดมาตั้งแต่ป.4แล้ว
แก้ว – จ้าแม่คนเก่ง ไปแล้วเดี๋ยวฉันดูคุณโทโมะหน้าประตูให้
ฟาง – เออ
แล้วฟางก้แต่งหน้าไม่กี่นาทีเสร็จ
ณ ที่บ้านโทโมะ
โทโมะ – เอาแม่อย่างไม่แต่ตัวอีกนี้แม่จะไปชุดรี้หรอก
แม่โทโมะ – ใครบอกว่าฉันจะไป
โทโมะ – เอาถ้าแม่ไม่ไปแล้วใครจะไปละครับ
แม่โทโมะ – ก็ฉันส่งตัวแทนไปแล้ว
ณ ที่ฟาง
ฟางก็โทรหาแก้ว
แก้ว – 5 โหล
ฟาง – 5 โหล แก้วคุณโทโมะยัง
แก้ว – ยังเลย
ฟาง – หรอ
แล้วคุณ...ก็ลงจากรถเข้าไปที่ประตู
ฟาง – แต่งตัวอย่างนี้ก็ดูดีเหมือนกันนะเนี่ย
แก้ว – ใคร ใครแต่งตัวดี
ฟาง – ก็คุณโทโมะไงแกมั้ยเห็นหรอคุณโทโมะมาแล้ว
แก้ว – ฮ้า แล้วเข้าไปได้ไงอะ
ฟาง – จะไปรู้ หรอแค่นี้นะฉันต้องไปเก้งสวยก่อน
แก้ว – เออๆ
ฟางก็วางสาย
แก้ว – เฮ้ยเข้าไปได้ไงวะ
...ก็มองไปรอบๆจนเจอฟาง ฟางก็โบกมือให้ ...ก็โบกมือให้กลับ แล้วแม่...ก็โทรมา
แม่โทโมะและป๊อปปี้ – 5 โหล ป๊อปเจอหรือยังผู้หญิงของเจ้าโทโมะ
ป๊อปปี้ – ก็เจอแล้วครับ
แม่โทโมะและป๊อปปี้ – หรอเป็ไงสวยมั้ยก็สวยดีครับแต่แสดงอาการมาไปหน่อย งั้นแค้นี้นะครับต้องทำงานต้อง
ผู้ประกาศ – ของเชิญ คุณ ชนันต์ธรญ์ นีระสังค์ ครับ
ฟางก็เดินมาแล้วผู้ในใจว่า
ฟาง – เอาไงดีจะทำตามแผนเลยมั้ยอะอาวแล้วคุณโทโมะอะเป็นไงเป็นกัน
ฟางก็แกล้งเป็นลม
ผู้ประกาศ – ตอนนี้คุณ ชนันต์ธรญ์ เป็นลมแล้วครับ
ป๊อปปี้ – เดี๋ยวฉันพาไปเอง
ฟาง – ลอกง่ายดีเหมือนกันนะ (พูดในใจ)
ป๊อปปี้ – คิดว่าฉันโง่หรอเดี๋ยวดูเถอะ (พูดในใจ)
ฟาง – โอ๊ยเจ็บนะอีกตาบ้า (พูดในใจ)
ป๊อปปี้ – สมน้ำหน้า (พูดในใจ)
ฟาง – โอ๊ย (พูดในใจ)
ป๊อปโยนฟางไปบนโซฟา
ฟาง – โอ๊ย
ป๊อปปี้ – ขอโทษนะที่ผมมือหนักไปหน่อย
ฟาง – ไม่เป็นไรคะ ว่าแต่
ป๊อปปี้ – ผมป๊อปปี้
ฟาง – สวัสดัคะ
ณ ที่แก้ว
แก้ว – เฮ้ยฟางเดินไม่ก่อนนะตอนนี้ฉันขอกินซะนิดก่อน
ขณะที่แก้วก็กำลันดื่มน้ำอยู่นั้นและโทโมะก็มา
โทโมะ – อ่าวยังไม่ไปอีกหรอ
น้ำที่ดื่มอยู่นั้นตอนนี้มันพุ่งมาที่รองเท้าโทโมะ
แก้ว – คุณโทโมะขอโทษคะแต่คุณโทโมะเข้าไปแล้วก็ออกไปอีกหรือว่า
โทโมะ – อะไรฉันก็เพื่อมาเนี่ย
แก้ว – ฮ้าอะไรนะ