บันไดดอกรัก

ณ ที่นครปฐม

ฟางก็เก็บของอยูขณะนั้นเอง

แม่ฟาง – พี่ชิด พี่ชิด

ฟาง – แม่

แม่ฟาง – เฮ้ยไอฟางเองจะกลับมาไมวะ เองถิ้งข้าไปแล้วไม่ใช่หรอ

ฟาง – ก็ฉันเขียนไว้บนจดหมายไงว่าไปทำงาน

แม่ฟาง – จดหมายจดหมายไรวะ

ฟางหากระดาษ

ฟาง – นี้ไง ไปแล้วนะ

ณ ที่ราชบุรี (ตอนกลางวัน)

แก้วก็มองหาฟาง

แก้ว – เฮ้ย ฟางอะไรเนี่ย

ฟาง – ก็ของงานประกวดไง

แก้ว – เออ รีบไปเถอะ

ฟาง – เออๆ

รถก็รีบมาเกือบชนฟาง

แก้ว – ฟางเป็นไงมั้ย

ฟาง – ตาไม่มีมองหรือไง โอ๊ยเจ็บ แก้ว

แก้ว – อะไรอะ

ฟาง – พวกนั้นเป็นใครอะ

แก้ว – ก็คงจะเป็นพวกที่ปรึษาของดอกเตอร์สินละมั้ยหรอ

ณ ที่บ้านโทโมะ

แม่โทโมะ – คุณฉันละปวดหัวกับลูกชายคนนี้จริงๆ

พ่อโทโมะ –  ก็อยู่เฉยๆไม่ต้องยุ่งอะไรหรอก

แม่โทโมะ – อีกและเฉยอีกและ

พ่อโทโมะ – ผมก็ไม่ได้คุณเฉยแบบนั้น ถ้าคุณอยู่ลูกชายตัวนี้ไม่ได้ก็ให้เจ้านั้นมาปราซะก็หมดเรื่อง

ณ ตอนกลางคืน

แก้ว – จริงๆนะที่จะไม่ให้ฉันช่วย

ฟาง – ไม่ต้องหรอแกก็รู้ว่าฉันเดินประกวดมาตั้งแต่ป.4แล้ว

แก้ว – จ้าแม่คนเก่ง ไปแล้วเดี๋ยวฉันดูคุณโทโมะหน้าประตูให้

ฟาง – เออ

แล้วฟางก้แต่งหน้าไม่กี่นาทีเสร็จ

ณ ที่บ้านโทโมะ

โทโมะ – เอาแม่อย่างไม่แต่ตัวอีกนี้แม่จะไปชุดรี้หรอก

แม่โทโมะ – ใครบอกว่าฉันจะไป

โทโมะ – เอาถ้าแม่ไม่ไปแล้วใครจะไปละครับ

แม่โทโมะ – ก็ฉันส่งตัวแทนไปแล้ว

ณ ที่ฟาง

ฟางก็โทรหาแก้ว

แก้ว – 5 โหล

ฟาง – 5 โหล แก้วคุณโทโมะยัง

แก้ว – ยังเลย

ฟาง – หรอ

แล้วคุณ...ก็ลงจากรถเข้าไปที่ประตู

ฟาง – แต่งตัวอย่างนี้ก็ดูดีเหมือนกันนะเนี่ย

แก้ว – ใคร ใครแต่งตัวดี

ฟาง – ก็คุณโทโมะไงแกมั้ยเห็นหรอคุณโทโมะมาแล้ว

แก้ว – ฮ้า แล้วเข้าไปได้ไงอะ

ฟาง – จะไปรู้ หรอแค่นี้นะฉันต้องไปเก้งสวยก่อน

แก้ว – เออๆ

ฟางก็วางสาย

แก้ว – เฮ้ยเข้าไปได้ไงวะ

...ก็มองไปรอบๆจนเจอฟาง ฟางก็โบกมือให้ ...ก็โบกมือให้กลับ แล้วแม่...ก็โทรมา

แม่โทโมะและป๊อปปี้ – 5 โหล ป๊อปเจอหรือยังผู้หญิงของเจ้าโทโมะ

ป๊อปปี้ – ก็เจอแล้วครับ

แม่โทโมะและป๊อปปี้ – หรอเป็ไงสวยมั้ยก็สวยดีครับแต่แสดงอาการมาไปหน่อย งั้นแค้นี้นะครับต้องทำงานต้อง

ผู้ประกาศ – ของเชิญ คุณ ชนันต์ธรญ์ นีระสังค์ ครับ

ฟางก็เดินมาแล้วผู้ในใจว่า

ฟาง – เอาไงดีจะทำตามแผนเลยมั้ยอะอาวแล้วคุณโทโมะอะเป็นไงเป็นกัน

ฟางก็แกล้งเป็นลม

ผู้ประกาศ – ตอนนี้คุณ ชนันต์ธรญ์ เป็นลมแล้วครับ

ป๊อปปี้ – เดี๋ยวฉันพาไปเอง

ฟาง – ลอกง่ายดีเหมือนกันนะ (พูดในใจ)

ป๊อปปี้ – คิดว่าฉันโง่หรอเดี๋ยวดูเถอะ (พูดในใจ)

ฟาง – โอ๊ยเจ็บนะอีกตาบ้า (พูดในใจ)

ป๊อปปี้ – สมน้ำหน้า (พูดในใจ)

ฟาง – โอ๊ย (พูดในใจ)

ป๊อปโยนฟางไปบนโซฟา

ฟาง – โอ๊ย

ป๊อปปี้ – ขอโทษนะที่ผมมือหนักไปหน่อย

ฟาง – ไม่เป็นไรคะ ว่าแต่

ป๊อปปี้ – ผมป๊อปปี้

ฟาง – สวัสดัคะ

ณ ที่แก้ว

แก้ว – เฮ้ยฟางเดินไม่ก่อนนะตอนนี้ฉันขอกินซะนิดก่อน

ขณะที่แก้วก็กำลันดื่มน้ำอยู่นั้นและโทโมะก็มา

โทโมะ – อ่าวยังไม่ไปอีกหรอ

น้ำที่ดื่มอยู่นั้นตอนนี้มันพุ่งมาที่รองเท้าโทโมะ

แก้ว – คุณโทโมะขอโทษคะแต่คุณโทโมะเข้าไปแล้วก็ออกไปอีกหรือว่า

โทโมะ – อะไรฉันก็เพื่อมาเนี่ย

แก้ว – ฮ้าอะไรนะ