suffocated ที่รักคือลมหายใจของใครหรอครับ

9.0

เขียนโดย ruktomokaew

วันที่ 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 19.38 น.

  35 ตอน
  725 วิจารณ์
  68.81K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 13.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5) นายต้องการอะไรกันแน่

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"บ้าแล้วนี่ฉันอ้อนมาตั้งนอนถึงจะได้...ไปบอกพ่อแม่แกสิยัยเฟย์บ้า...บาย..." ฉันลาครั้งสุดท้ายก่อนจะเดินออกมาเห็นนาย5หนุ่มหรือกลุ่มกรณีของฉันนั่งอยู่ข้างนอกใกล้ๆที่จอดรถของฉันซะด้วยหึหึ...

"ขอโทษนะครับขอเบอร์.หน่อยได้มั้ยครับ" ใครอ่ะอยู่ดีๆก็เดินมาขอเบอร์ฉันหน้าตาดีด้วยหละ

 

-------------------------------------------------------------------------------------------------

 

"ขอโทษนะครับขอเบอร์.หน่อยได้มั้ยครับ" ใครอ่ะอยู่ดีๆก็เดินมาขอเบอร์ฉันหน้าตาดีด้วยหละ

"เอ่ยฉันว่าเรามารู้จักชื่อกันก่อนมั้ยค่ะ" ตอนแรกก็ว่าจะเดินหนีแต่หันไปเห็นสายตาของโทโมะที่มองมาเลยนึกสนุกตอบไปพร้อมกับเดินข้าไปหาใกล้ๆ

"อ๋อครับผมชื่อธามไทอยู่ปี4ครับเรียกธามเฉยๆก็ได้ครับ" รุ่นพี่งั้นหรอน่าสนดีนะ

"อ๋อค่ะชื่อแก้วอยู่ปี3ค่ะ" ฉันตอบพร้อมกับโปรยยิ้มยั่วไปให้

"น้องแก้วเพิ่งย้ายมาหรอครับพี่ไม่คุ้นหน้าเลย" ไม่พูดป่าวแต่ยื่นหน้าออกมาจนจะชิดแก้มซ้ายฉัน

"อ๋อแก้วเพิ่งกลับจากเกาหลีนะคะถ้าไท่ทีอไรแล้วแก้วขอตัวนะคะมีธุระต่อ" ฉันเลี่ยงที่จะอยู่ต่อแต่ฉันมีธุระจริงๆนะก็เรื่องคอนโดนั่นแหละ

"ครับงั้นน้องแก้วเอานามบัตรพี่ไว้นะครับไว้เจอกันโอกาสหน้านะครับ"

"อ๋อค่ะบายค่ะ"ฉันรับบัตรมาแล้วรีบขึ้นรถแล้วขับออกไปก่อนจะหันมามองหน้านายโทโมะที่ทำหน้าเหมือนไม่พอใจอะไรสักอย่างชั่งเหอะ

 

ณ  บ้านแก้ว

 

"ม๊ามีอะไรรึป่าวค่ะถึงได้มายืนรอแก้วกลับบ้าน"

"รู้ใจม๊าจริงๆแก้วม๊าซื้อคอนโดให้แล้วนะลูก"        

"จริง!!!หรอค่ะรักม๊าที่สุด" ฉันดีใจกระโดดกอดม๊า

"แต่ม๊ามีข้อแลกเปลี่ยนนะแกเวต้องทำตามด้วยไม่มีข้อแม้เข้าใจมั้ยลูก"

"Okค่ะม๊าจะให้แก้วทำอะไรบอกมาได้เลยค่ะแก้วยินดีตอบแทนม๊าค่ะ"

"ดีลูกงั้นพรุ่งนี้ไปงานเลี้ยงครอบครัวเพื่อนม๊านะลูก"

"ก็ได้ค่ะงั้นแก้วขอตัวไปเก็บของเข้าคอนโดเลยนะคะเอ่อลืมบอกแก้วไม่ทานข้าวเย็นคงะ"

 

    ฉันขึ้นมาบนห้องก่อนจะจัดข้าวของเครื่องใช้สิ่งที่จำป็นใส่กระเป๋าเมื่อเช้าเพิ่งจะจัดเข้าตู้แต่ตอนนี้ต้องมาจัดเข้ามากระเป๋าอีกครั้งเฮ้ยยยยยเหนื่อยจังแต่ฉันก็ชอบนะจะได้ไปอยู่คอนโดแล้วแต่มันมีลางสังหรณ์บางอย่างบอกว่าฉันจะไม่ได้อยู่คนเดียวด้วยละสิ

 

"พรุ่งนี้ฉันก็จะได้อยู่กับโลกส่วนตัวแล้วดีใจจัง" ฉันเอ่ยบอกพร้อมกับล้มตัวลงนอนหลังจากอาบน้ำและจัดของเสร็จเรียบร้อย

 

 

เช้าวันต่อมา

 

"ม๊าค่ะเราจะไปกันได้รึยังค่ะแล้วเจ๊ไม่ไปหรอ" ฉันถามหลังจากที่ถูกปลุกขึ้นมาให้แต่งตัวน่ารักๆแนวเจ้าหญิงฉันยังงงอยู่เลยว่าทำไมต้องแต่งตัวแบบนี้ด้วยนะไม่เข้าใจจริงๆ

"จ๊ะกิ่งไม่ไปหรอกเดี๋ยวเราเอารถตู้ไปแล้วกันนะลูกนะเดี๋ยวกิ่งจะเอาของไปไว้ที่คอนโดให้นะลูก"

"อ๋อค่ะๆงั้นเราไปกันเลยดีกว่าค่ะเย็นนี้แก้วขอนอนที่คอนโดนะคะม๊า"

"ตามใจจ๊ะเราไปกันเถอะ"

 

   ฉันกับม๊ามาถึงหน้างานเพื่อนของม๊าแล้วงานนี้จัดขึ้นที่โรงแรมชื่อดังม๊าพาฉันขึ้นมาชั้นVIPซึ่งเป้นห้องขนาดใหญ่คล้ายห้องนั่งเล่นต่มีโต๊ะอาหารแบบบุฟเฟ่ตั้งอยู่ห้องนั้สามารถเห็นวิวได้ทั่วและสวยมากที่สุดม๊าบอกให้ฉันไปนั่งกับผู้ที่นั่งอยู่ก่อนแล้วมี2สามีภรรยานั่งอยู่ซึ่งฉันคาดว่าน่าจะเป็นเพื่อนของม๊าฉันแน่ๆเลยส่วนป๊าของฉันไปไหนม๊าบอกว่าป๊าไปดูงานที่ต่างประเทศอีก3เดือนกว่าจะกลับแต่ทันก็เป็นเรื่องปกติอยู่แล้วที่ป๊าจะไปต่างประเทศแต่ม๊าก็น่าจะไปด้วยเสมอนิแต่ครั้งนี้ม๊าไม่ไปมันแปลกๆอยู่นะ

 

"แก้วสวัสดีคุณลุงคุณป้าสิลูก" ม๊าสั่งฉัน

"ไหว้พระเถอะลูก...คนนี้ใช่มั้ยค่ะคุณน้อง" คุณป้าหันไปพูดกับม๊าของฉัน

"ใช่ค่ะคุณพี่คนนี้แหละค่ะถูกใจมั้ยค่ะ" ม๊าชี้มาที่ฉัน

"น่ารักดีนะถูกใจค่ะชอบมาก" คุณป้าบอกแล้วยิ้มเหมือนกับภูมิใจในตัวฉัน

"แล้วลูกชายคุณพี่หละคะอยู่ที่ไหน" ม๊าพูด ลูกชาย!!!อย่าบอกนะว่า...

"อ๋อเอาของไปเก็บที่คอนโดอยู่นะคะคุณน้องเดี๋ยวก็มานั่นไงมาพอดีเลย"

"สวัสดีครับคุณน้ารอนานมั้ยครับ" โทโมะงั้นหรอผู้ใหญ่ทั้ง2ฝ่ายชายหญิง2คนอย่าบอกนะว่านี่คือ...

"การดูตัว!!!"

"นี่แก้วเบาๆสิลูกเสียมารยาท"

"ใช่จ๊ะนี่มลยังไม่ได้บอกแก้วหรอ" คุณลุงเอ่ยขึ้นทำให้ฉันแทบล้มทั้งยืน

"ดูนายไม่ตกใจเลยนะ" ฉันหันไปถามโทโมะที่ยืนนิ่งธรรมดาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย

"ฉันจะตกใจทำไมในเมื่อฉันเป็นคนขอแม่ของเธอเองหึหึ" อะไรนะ!!!!นี่นายอยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดหรอ

"นายต้องการอะไรกันแน่เรื่องของเรามันจบไปตั้งนานแล้วนะโทโมะ" ฉันหันไปกระซิบถามโทโมะ

"งั้นเชิญตรงลงกันไปก่อนนะครับเดี๋ยวผมกับแก้วเราขอตัวกลับคอนโดก่อนนะครับสวัสดีครับคุณน้า" โทโมะเอ่ยบอกแล้วดึงแขนฉันออกมาแต่ฉันก็ยังขืนตัวเองไว้

"แก้วให้พี่เขาไปส่งเถอะลูกม๊าจะได้สบายใจ....ส่วนเราโทโมะเรียกม๊าก็ได้จ๊ะ"

"ม๊าค่ะแก้วจะกลับเองค่ะส่วนเรื่องงานหมั้นแก้วมะ...." ฉันยังพูดไม่จบม๊าก็ดึงฉันออกมานอกระเบียง

"แก้วม๊าว่าเราคุยเรื่องนี้กันรู้เรื่องแล้วนะ"

"แก้วยังไม่เห็นจะรู้เรื่องอะไรกับม๊าเลย...ม๊ายังไม่ได้ถามแก้วสักคำเลยว่าอยากหมั้นรึป่าว"

"นี่คือข้อแลกเปลี่ยนที่เราตกลงกันไว้เรื่องคอนโดเพราะฉะนั้นแก้วไม่มีสิทธ์เลือกนะเข้าใจนะลูก" 

   

 

 

 

     ม๊าพูดจบก็เดินกลับเข้าไปในห้องส่วนฉันก็ได้แต่เดินตามโทโมะออกมาตามคำสั่งของม๊าและที่สำคัญโทโมะบอกว่าถ้าฉันไปกับเขา...เขาจะบอกเหตุผลที่อยากหมั้นกับฉัน  ดังนั้นฉันจึงต้องจำใจเดินตามออกมาระหว่างมาคอนโดฉันก็พยายามถามเขาแต่เขาบอกว่ารอให้ถึงคอนโดก่อนเดี๋ยวจะบอก

 

 

 

 

 

 

 

 

...ruktomokaew...

 

 

--------------------------------------------------------------------------------------------------เอาไปอีกตอนวันนี้ใจดีจริงๆป่าวหรอกถือว่าไถ่โทษแล้วนะคะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา