รอยรัก รอยบาป

8.6

เขียนโดย TKRLov€lวoร์

วันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2555 เวลา 16.36 น.

  17 ตอน
  207 วิจารณ์
  33.93K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 12 มกราคม พ.ศ. 2556 10.05 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

                ตกค่ำ ณ เรือนใหญ่ห้องนอนคุณหลวงและคุณพิม

ป๊อป – โอะ โอ๊ยย!! วันนี้ข้าเมื่อเนื้อเมื่อยตัวไปหมดเลยมดเอ้ย

มด – เดี๋ยวมดนวดให้นะเจ้าค่ะ

ป๊อป – อื้ม!! โอ้ยย!! ตัวนั้นและกดแรงๆเลย

มด – เจ้าค่ะ ^^

คุณพิมที่กำลังเดินเข้ามาในห้องก็เห็นเข้าจึงเดินหนีและยังไม่เข้าห้องหน้าระเบียงบ้าน ก็เจอเข้ากับฟางที่กำลังมาเก็บของที่มีแม่ของเธอสั่ง

พิม – ค่ำมืดแล้วมาทำอะไรอยู่ตรงนี้

ฟาง – แม่ให้บ่าวมาเก็บของนะเจ้าค่ะ คุณพิมยังไม่นอนเหรอเจ้าค่ะ

พิม – ฉันนอนไม่หลับนะ ก็เลยออกมาเดินเล่น

ฟาง – แล้วคุณพิมจะเข้านอนรึยังเจ้าค่ะ

พิม – ข้าว่าจะนั่งเล่นตรงนี้สักหน่อย

ฟาง – งั้นบ่าวนั่งเป็นเพื่อนนะเจ้าค่ะ ^_^

พิม – ก็ตามใจ (ทั้งสองก็นั่งร้อยมะลัยอยู่เสียงของคุณหลวงและมดก็ดังออกมาจนคุณพิมได้ยินทำหน้าเศร้าทำให้ฟางสงสาร)

                เช้าวันรุ่นขึ้นเรือนใหญ่ คุณพิมนั่งคุยกับยายแมวซึ่งเป็นทาสคนสนิทอยู่เรื่องที่เมื่อคืนนั่งอยู่ตรงนี้ทั่งคืนและมันยีงคุ้มที่ทำให้ทาสทุกคนนั้นสงสารเธอ

                ณ เรือนทาส ก็เป็นอย่างที่คุณพิมคาดไว้เรือนทาสก็รวมกันต่อว่ามด และสงสารคุณพิมกันยกใหญ่

                คุณหลวงและมดกำลังเดินเล่นอยู่แถวๆท่าน้ำ

มด – มดมีความสุขจังเลยเจ้าค่ะ ^_^

ป๊อป – นี่เป็นเพราะคุณพิมท่านมีเมตตาปราณีต่อเอ็งนะมด เพราะฉะนั้นเอ็งจะต้องดีกับคุณพิมให้มากๆนะ

มด – มดรู้เจ้าค่ะ มดไม่เคยทำตัวเสมอท่านหรอก นำซ้ำยังนับถือน้ำใจท่านด้วยซ้ำที่เมตตาปราณีแบ่งบันผัวให้มด

ป๊อป – ข้าได้ยินเอ็งพูดอย่างนี้ ข้าก็สบายใจ

มด – แต่ว่ามดจะยอมให้คุณหลวงมีคุณพิมได้คนเดียวนะเจ้าค่ะ ถ้าเป็นคนอื่นมดไม่ยอม ต่อให้คุณหลวงเอาไม้มาเฆี่ยนให้มดตาย มดก็ไม่กลัวเจ้าค่ะ มดจะใช้เล็บของมดฉีกหน้าพวกที่ชอบยุ่งกับคุณหลวงให้ดู

ป๊อป – โอ้ว โห ข้าฟังเอ็งพูดมาเนี่ยทำให้ข้ารู้สึกว่าข้ามีเสน่ห์ต่อสาวๆเหลือเกินมด ^^

มด – ก็มันจริงนิเจ้าค่ะ คุณหลวงมีเสน่ห์ถ้าไม่อย่างนั้นอีมดคนเนี่ยคงไม่รักคุณหลวงจนหัวปักหัวปำหรอกเจ้าค่ะ ^_^ (จากนั้นทั้งสองก็จูบกันและก็.... (หึ้ย!!~ ริมน้ำเลยอ๊ะไรเตอร์รับไม่ได้//ไรเตอร์) และนั้นยายแมวทาสคนสนิทของคุณพิมก็บังเอิญมาเห็นเข้าและรีบนำเรื่องที่เห็นไปรายงานคุณหญิงพิมท่านทีทำให้คุณหญิงพิมโกรธเป็นอย่างมาก และก็คิดแผนที่จะทำเสน่ห์ให้กลายเป็นเสนียด และให้ยายแมวนำจดหมายกลับไปบางกอกน้อยบานเกิดของเธอเพื่อให้เจ้าพระยาน้อย (พ่อของคุณหญิงพิม) และก็ให้ซองน้ำตาลใส่... (ใส่อะไรหว่า) และให้ยายแมวนำกลับไปทันที)

                เรือนใหญ่บ้านคุณหลวงภาณุ

ป๊อป – คุณพิมพี่ว่าจะเข้าพระนครซะหน่อยอ๊ะจ๊ะ

พิม – มีอะไรเหรอค่ะคุณพี่

ป๊อป – มีพิธีเปิดงานรถไฟหลวงพระนครฉะเชิงเทราอ๊ะจ๊ะ

พิม – แล้วคุณพี่จะกลับเมื่อไหร่เหรอค่ะ

ป๊อป – สัก 2-3 วัน ดีหลวงท่านมีการประกวดพันธุ์ข้าวด้วย

พิม – ค่ะ

แมว – คุณพิม!! คุณพิมเจ้าข๋า คุณพิมม!!

ป๊อป – อะไรยายแมว!!

แมว – อุ้ย!!

ป๊อป – เสียงอะไรเอะอ๊ะโวยวายมาแต่ไกลเลย

พิม – อ๊ะ ไม่มีอะไรหรอกค่ะคุณพี่ พอดีช่วงเนี่ยน้องเลือดลมไม่ค่อยจะดีนะค่ะก็เลยให้ยายแมวไปหาสมุนไพรมาให้ดื่ม ยายแมวรีบไปต้มสมุนไพรมาให้ข้าดื่มเร็ว

แมว – เจ้าค่ะ (ยายแมวก็รีบไปทันที)

ป๊อป – เอะ คุณพิมรึว่าคุณพิมจะท้อง

พิม – ไม่หรอกค่ะเดือนนี้ยังมาอยู่เลย ^^ (ท้องก็ดีสิ - -*)

ป๊อป – ไม่เป็นไร ถึงเวลาก็คงมาเองอ๊ะเนอะ

พิม – ค่ะ คุณพี่รีบไปเถอะนะค่ะเสร็จธุระแล้วรีบกลับมานะค่ะ

ป๊อป – อืม เอ่อคุณพิมพี่ฝากดูนังมดมันหน่อยสิถ้ามันทำอะไรไม่ดีก็ตักเตือนมันด้วยนะ

พิม – ค่ะ

                คุณหลวงก็เริ่มออกเดินทางโดยมีเควินทาสคนสนิทตามไปด้วย

                ภพค่ำคุณพิมก็เริ่มแผนร้ายโดนการให้ยายแมวนำซองสีน้ำตาลที่ได้จากเจ้าคุณพ่อของเธอไปใส่ไว้ในห้องของมดโดยที่เธอนั้นจะล่อมดเอาไว้ให้พูดนู้นพูดนี่ยั่วโมโหให้มดโกรธ แถมยังพูดให้มดรู้สึกโมโหอีกเรื่องฟางกับแบมว่าคุณหลวงมีท่าทีสนใจทั้งสองคนแถมให้ผ้าสไบกับฟางและแบมไป (เป็นไปตามแผน555+//พิม)

พิม – พวกนังผู้หญิงที่หน้าด้านเป็นเมียน้อยอ๊ะ มันต้องเจอเมียหลวงอย่างข้า หึหึ

                เช้าวันรุ่งขึ้น ณเรือนทาส ทุกคนก็จัดสำหรับกับข้าวให้คุณพิม ทุกคนกำลังชมคุณพิมที่ให้ผ้าสไบกับพวกเขามา สักพักมดก็เดินเข้ามายายแมวทาสก็พูดกระทบมดทันทีทำให้มดโกรธมาก

มด – ว่าใครยายแมว

แมว – ป่าว ไม่ได้ว่าใคร แต่ถ้าเอ็งอยากรับก็รับไปสิอีมด

มด – ถ้าทางยังไม่อยากแกตาย

แมว – อ๊ะ อะ อ๊ะ (มดหันมาเห็นฟางกับแบมถือผ้าสไบจึงได้นึกถึงคำพูดของคุณพิม)

มด – ผ้าอะไรอ๊ะ

ฟาง – ก็แค่ผ้าแขกธรรมดานะจ๊ะ

มด – เอามาดูสิ

แบม - เออะ มันก็เป็นแค่ผ้าธรรมดาอ๊ะจ๊ะพี่มด พี่มดอยากได้ไปทำไมอ๊ะจ๊ะ

มด – ก็ถ้ามันเป็นผ้าธรรมดาอ๊ะ ทำไมถึงพวกเอ็งได้หวงหนัก เอามานิ

ฟาง – พะ พี่มดมันไม่มีอะไรหรอกจ๊ะ ปะไปเร็วแบม (ฟางกับแบมถือผ้าวิ่งหนีมดออกจากเรือนทันที)

มด – เอามานี่อีฟาง อีแบม (มดวิ่งตามฟางและแบมไปได้ทัน แมวเมื่อได้โอกาสก็ไปรายงานคุณพิมทันที ทำให้คุณหญิงพิมรีบไปดูทันที)

ฟาง – พี่มด

มด – หึ้ยเอามานี่

ฟาง – พี่จะเอาไปทำไมอ๊ะ

มด – เรื่องของข้า - -* ข้าบอกให้เอามานี่ไงเล่า

แบม – พี่มดอย่า โอ้ยย!!

มด – พวกเอ็ง 2 ตัวอยากจะลองดีกับข้าใช่ไหมห๊ะ - -*

แบม – พี่! มันก็เป็นแค่ผ้าธรรมดาอ๊ะ พี่จะอยากได้ไปทำไมอะจ๊ะ

มด – ก็แค่ผ้าธรรมดาทำไมเอ็ง 2 คนถึงได้หวงหนัก คุณหลวงให้เอ็ง 2 คนมาใช่ไหม

ฟาง – เออะ ไม่ใช่นะจ๊ะพี่ คุณหลวงไม่ได้ให้นะจ๊ะ (มดก็ไม่ฟังแย่งผ้ามาจากฟางกับแบมและปล่อยลงพื้นเหยียบผ้าทันที ฟางกับแบมถึงได้พักมดไม่ให้ทำร้ายผ้า)

มด – เอ็งสองคนนี้มันชักกำเริบใหญ่แล้วนะ (ตบหน้าแบม)

แบม – โอะ โอ้ย!!

ฟาง – แบมม!! (รับแบมไว้)

แบม – พี่มดตบฉันทำไมอ๊ะจ๊ะ

มด – ยังมีหน้าจะมาถามอีกเหรอห๊ะ - -* นังหน้าด้าน เพี้ยะ!

แบม – โอ้ย! (ฟางรับไว้อีก)

มด – รู้ทั้งรู้ว่านั้นเป็นผัวข้าเอ็งสองคนยังคิดจะแย่งไปอีกเหรอห๊ะ!!

แบม – ฉันไม่ได้แย่งนะพี่

มด – ไม่ได้แย่งเหรอ (กระชากแขมแบมมาตบอีก) พวกเอ็งให้ท่าท่านมันความยังไงห๊ะอีแบม!! เพียะ (ฟางรับไว้เกือบไม่ทัน)

ฟาง – นี่!พี่ - -* พวกฉันไม่ได้ให้ท่าท่านนะ - -* เลิกได้แล้ว (พลักมด)

มด – อีฟาง!! เอ็งก็อีกคนนึงอ๊ะ มานี้อยากโดนหนักใช่ไหมห๊ะ (กระชากแขนฟางมา) เพี้ยะ!

ฟาง – คิดว่าฉันจะยืนให้พี่ตบอย่างเดียวเหรอ พวกฉันก็มีมือมีตรีนเหมือนกัน (แรง!!)

มด – เอ่อ มาสิวะ (มดตบฟาง แต่ฟางหลบทันจึงถีบมดล้มไปทันทีและลุกเข้ามาจะตบ)

แบม – ฟาง ฟางอย่าเถะฟาง (โดนมดถีบไปทั้งคู่เลยเวรกรรม)

มด – อยากยุ่งหนักใช่ไหมมานี่ เพี้ยะ!! (ตบหน้าแบมเต็มแรง)

                ฟางกับมดยังคงสู้กันอยู่แบมเป็นฝ่ายห้าม คุณหญิงพิมที่รอโอกาสนี่อยู่จึงเดินเข้ามาห้ามทำให้โดนตบ (แผนอีกอ๊ะแหล่ะ)

แมว – คุณพิม

ฟาง – คุณพิม คุณพิมเจ้าข๋า บะ บ่าวผิดไปแล้วเอาบ่าวไปลงหวายลงแซ้เถอะเจ้าค่ะ

มี – ลงหวายลงแซ้อิฉันแทนเถอะเจ้าค่ะ อย่าทำอะไรนังฟางมันเลย อิฉันเป็นต้นเหตุทุกอย่างเจ้าค่ะ

ฟาง – คุณพิมเจ้าข๋าเอาบ่าวไปลงหวายลงแซ้เถอะเจ้าค่ะ บ่าวผิดเอง บ่าวเป็นต้นเหตุให้คุณพิมต้องเจ็บตัวเจ้าค่ะ

แมว – อย่ายอมนะเจ้าค่ะ อย่ายอม อย่ายอม (กระซิบคุณพิม)

พิม – ไม่เป็นไร ข้ายอมเจ็บถ้าเกิดทำให้พวกเอ็งเลิกทะเลาะกันได้

ฟาง แบม มด – เฮ้อ คุณพิม ขอบคุณเจ้าค่ะ (กราบเลยแม่เจ้า!!~)

                เรือนใหญ่

แมว – คุณพิมเจ็บไหมเจ้าค่ะ

พิม – เจ็บสิวะ ข้าไม่น่าพลาดเลย

แมว – หมายความว่ายังไงเจ้าค่ะ ???

พิม – ฮืม เอ็งลองคิดดูสิ ถ้าข้าเลือดตกยางออกจะเป็นอย่างไร รู้นี้นะข้ารอให้พวกมันตบกันหนักๆก่อนแล้วค่อยเดินเข้าไป

แมว – หมายความว่า คุณข๋าของแมวตั้งใจ

พิม – เออ!! สิว๊ะ!! ใครจะยอมเดินเข้าไปให้พวกมันตบป่าวๆแต่จะพูดไปมันก็คุ้มนะเพราะว่าป่านเนี่ยนังมดมันต้องโดนพวกทาสรุมด่าแน่ๆ หึมันจะกลายเป็นหมาหัวเน่าไม่มีใครเอาสักคน

                เรือนทาส เป็นอย่างที่คุณพิมคิดไว้ทาสทุกคนรุมด่ารุมว่ามดกันอย่างต่อเนื่องและทาสทุกคนก็จะไม่ยุ่งกับมดและจะคอยปกป้องคุณพิม หลังจากคุณหลวงกลับมาพร้อมเควินยังมีฝากพันธุ์ดีมาให้ทาสในเรือนปลูก แต่ยังสังเกตเห็นหน้าคุณหญิงพิมว่าไปโดนอะไรมาทำไมถึงได้แดงขนาดนั้นทำให้คุณหลวงโกรธมากสั่งให้สมไปตาม 3 คนที่ทำร้ายคุณพิมมา

ป๊อป – ไอ้สม! เอ็งไปตามนัง 3 คนนั้นมาพบข้า!! - -*

สม – ขอรับ (สมรับไปทันที) (เข้าทางคุณพิมเต็มเปาเลย)

                เมื่อสมไปตามทั้ง 3 มาแล้ว คุณหลวงก็ต่อว่าทั้ง 3 แต่คุณพิมก็ห้ามไว้และสั่งห้ามไม่ให้ทำอะไรคุณพิมถ้าขืนทำอย่าห้ามว่าไม่เตือน

ป๊อป – นังฟาง! ข้าจำได้ว่าแม่เอ็งบอกว่ารสมือดี ข้าไปพระนครมาคราวนี้ได้เส้นมีมาจากสำเพ็งเอ็งไปทำหมี่กรอบมาให้ข้ากินหน่อย

ฟาง – เจ้าค่ะ (ฟางรีบไปทำทันทีโดยพาแบมไปด้วย)

                หลังเรือน

พิม – นี่มันอะไรกันเนี่ยฟาร์มวัวยังไม่ทันหายฟาร์มความก็เข้ามาแทรกอีกและ ข้ายังกำจัดนังมดไม่ได้ คุณหลวงก็ทำท่าจะมีใจห้นังฟางอีกและ

แมว – คุณข๋า ถ้าทางนังฟางเนี่ยมันหัวอ่อนนะเจ้าค่ะคุณข๋าของแมวคงจ็กำหลาบมันไม่ยากหรอกเจ้าค่ะ

พิม – ยากหรือไม่ยากข้าก็ไม่ยากให้คุณหลวงมีใครทั้งนั้น - -* นี่ยายแมวเอ็งไปดูเลยนะว่าเป็นอะไรหม่ชอบมาพากลก็ตักไฟซะตั้งแต่ต้นลม

แมว – เจ้าค่ะ!! (เมื่อได้รับคำสั่งจากคุณหญิงพิมยายแมวก็ไปทำตามคำสั่งทันทีไม่รอช้า)

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา