The revenge แค้นร้ายกลายรัก
เขียนโดย 
OUM_PF
วันที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2555 เวลา 12.57 น.
แก้ไขเมื่อ 12 มีนาคม พ.ศ. 2556 17.14 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
31)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความThe revenge แค้นร้ายกลายรัก ตอนที่ 31 ฉันไม่ได้โง่...
“ฉัน...”
“อะไรคะ คุณกำลังจะพูดว่าอะไร”มือเล็กเขย่าแขนเขารัว ดวงตากลมโตคู่นั้นมีน้ำใสๆคลออยู่เต็มเบ้า มันทำให้เขา
กำลังจะพูดไม่ออก
“ไม่มีอะไรทั้งนั้นแหละ เข้าไปข้างในร้านกันเถอะ ตรงนี้น้ำค้างแรงเดี๋ยวลูกก็หนาวหรอก”เขาจับจูงมือเรียวเล็กของ
เธอเพื่อเข้าไปในร้านอย่างเก่า หากแต่หญิงสาวกลับสะบัดออก
“ฟางไม่ได้ท้องใช่มั้ย! บอกมาสิ บอกมา ฮือ บอกมานะ!”เธอตะคอกถามชายหนุ่มตรงหน้าอย่างไม่ลดละ มีพิรุธ
หลายอย่างที่เธอจับได้ เพราะประจำเดือนของเธอเพิ่งจะมาเมื่อสามอาทิตย์ที่แล้ว แล้วเธอจะท้องได้สองเดือนได้
อย่างไร เพราะอีกใจของเธอก็อยากมีพยานรักตัวน้อยๆของเขาและเธออยู่ข้างกาย เธอจึงเลือกที่จะหลอกตัวเอง
หากแต่ความเป็นจริงที่เลวร้ายกำลังฉุดเธอให้ตื่นขึ้นจากความฝันอันแสนหวาน
“อย่างี่เง่าได้มั้ยฟาง เข้าร้านเร็ว!”เธอขืนข้อมือเอาไว้ ก่อนคนตัวโตจะหันมาอย่างเอือมระอา
“ทำไมต้องหลอกให้ฟางดีใจด้วย ฮือ อันที่จริงคุณก็ไม่ได้อยากให้ฟางเป็นแม่ของลูกคุณหรอกใช่มั้ย งั้นก็ดีแล้วนี่
คนอย่างฟางไม่เหมาะที่จะเป็นแม่ของใครทั้งนั้นแหละ ทั้งใจง่าย ทั้งน่าสมเพช ฮือ วันนี้คุณอาจจะเป็นคนชนะ
เพราะคุณปั่นหัวฟางได้ ฮึกๆ คุณมันเป็นมันไม่มีหัวจิตหัวใจ สักวันถ้าคุณได้เจอคนที่คุณรักจริงๆ ฟางขอให้คุณมี
ความสุข อย่าทำให้เธอเสียใจอีก เพราะคนที่คุณรักมันมีไม่กี่คนในโลกนี้หรอกนะคะ ขอให้ความแค้นที่คุณมีจบลง
ที่ฟาง ถึงแม้ว่าทั้งชีวิตของฟางจะไม่พอที่จะชดใช้ให้คุณ แต่ความแค้นของคุณจะบั่นทอนทุกอย่างให้มันแย่ลงไป
มากกว่านี้ นั่นรวมถึงหัวใจของคุณด้วย...ปล่อยวางเถอะนะคะ”
“มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก เธอไม่รู้หรอกว่าฉันต้องเจอกับอะไรบ้าง แล้วจะให้ฉันปล่อยวางง่ายๆน่ะหรอ ไม่มีทางหรอก”ชายหนุ่มขบกรามแน่น สายตาดุดันที่สามารถเผาล้างทำลายทุกอย่างได้มองมาที่เธออย่างเคียดแค้น
“ต้องให้ฟางทำยังไงคุณถึงจะพอใจ ฮึกๆ”
“ตายสิ!ตายให้ฉันดูหน่อย แล้วฉันจะยอมปล่อยวาง”เขาพูดแล้วหันหลังเดินเข้าร้าน จิตใต้สำนึกของมนุษย์ทุกคน
ล้วนแต่รักชีวิตของตัวเองทั้งนั้น แม้แต่คนที่ฆ่าตัวตายในวินาทีสุดท้ายก็ล้วนแล้วแต่ตะเกียกตะกายเพื่อให้ตัวเอง
รอดชีวิตทั้งนั้น แล้วนับประสาอะไรกับฟาง เรื่องอะไรที่เธอต้องมาตายเพื่อชดใช้แทนคนอื่น
โครม!!!!!!!!! เสียงการปะทะที่ดังสนั่น ทำให้ชายหนุ่มหันไปมองหาคนตัวเล็กที่เคยยืนอยู่เบื้องหลัง หากแต่ร่าง
ของเธอไม่ได้อยู่เบื้องหลังอีกต่อไป แต่...
“ฟาง!!!!!”เสียงเข้มเรียกชื่อหญิงสาวที่เขาปฏิเสธว่าไม่ได้รักอย่างปวดใจ เท้าแกร่งวิ่งเร็วที่สุดเท่าที่ในชีวิตของ
เขาเคยวิ่งมา ร่างเล็กในชุดสีขาวที่ตอนนี้นอนจมกองเลือดจนชุดสีบริสุทธิ์นั้นเต็มไปด้วยเลือด ใบหน้าสวยหวานซีด
เผือดไร้สีเลือดฝาด น้ำตาลูกผู้ชายที่ไม่เคยไหลมาทั้งชีวิตกลับรินลงมาอย่างห้ามไม่ได้ มือหาไล้ไปตามใบหน้าที่
เคยมีแต่รอยยิ้มสดใสอย่างอาวรณ์
“เธอจะตายไม่ได้นะฟาง ฉันรักเธอนะ”น้ำเสียงแหบพร่าเอ่ยอย่างทรมาน จะมีสักกี่คนที่ต้องทนความทรมานอย่าง
แสนสาหัสเช่นเขา เมื่อต้องมองคนที่รักจากไปซ้ำแล้วซ้ำเล่า เสียงเหล่าไทยมุงทั้งหลายเรียกสติของเขา ยังไงเธอ
ก็ต้องรอด เธอต้องอยู่กับเขาไปจนวันตาย อยู่ฟังคำว่ารักจากปากของเขาจนวันตาย...
“มัวทำอะไรกันอยู่ เรียกรถพยาบาลสิวะ!!!!”เสียงตะคอกกร้าวจากชายหนุ่มทรงอำนาจที่ไม่มีใครไม่รู้จัก ทำให้
หนึ่งในคนมุงดูเหตุการณ์กดโทรศัพท์เรียกรถพยาบาลแทบไม่ทัน
“ฟาง ถ้าเธอตาย เธอได้เห็นดีกับฉันแน่”ร่างสูงโอบกอดร่างบอบบางของคนรักไว้แนบอก ไม่ว่าจะอย่างไร ไม่ว่า
วินาทีนี้จะต้องแลกด้วยสิ่งไหน เขาก็ยอมทั้งนั้น แม้แต่ชีวิตเขาก็ยอม...ขอแค่เธอไม่ต้องทรมาน ทำไมต้องเป็น
เธอแถวนี้เป็นแถบชานเมืองแทบจะไม่มีรถผ่านด้วยซ้ำ หรือนานๆก็ผ่านมาที
แล้วทำไมเธอถึง...
ใบหน้าสวยหวานเหยเกอย่างเจ็บปวด มือเล็กๆกุมมือของเขา เหมือนเธอจะพยายามเอ่ยอะไรบางอย่าง
กับเขา แต่ความเจ็บปวดที่เธอกำลังเผชิญอยู่ทำให้เธอไม่สามารถที่จะเอ่ยมันออกมาได้ เมื่อเสียงรถพยาบาลผ่าน
เข้ามาในโสตประสาท เขาไม่รอช้าที่จะอุ้มเธอวางลงบนรถเข็น ความหวงแหนยังมีอยู่เต็มอก ไม่ว่าจะตอนไหน ใคร
หน้าไหนก็ไม่สามารถแตะต้องตัวผู้หญิงของเขาได้ เขาโดดขึ้นไปนั่งข้างๆคนตัวเล็กที่ตอนนี้ใบหน้าสวยหวานที่
เปรอะเปื้อนไปด้วยเลือดถูกครอบไว้ด้วยหน้ากากออกซิเจน มือหนากุมมือเล็กเอาไว้อย่างแนบแน่น ต่อจากนี้ไป
เขาจะไม่ยอมปล่อยเธอไปอีกเด็ดขาด
“พี่ป๊อป ฟางจะไม่เป็นอะไรหรอก เธอจะต้องปลอดภัย”เขาหันไปทางที่น้ำเสียงนุ่มทุ้มเอ่ยออกมา เขาไม่รู้ตัวด้วย
ซ้ำว่าน้องชายและว่าที่น้องสะใภ้มาตอนไหน เขาเพียงแต่ยิ้มบางให้ ในเมื่อตอนนี้เขายังหาเสียงของตัวเองไม่เจอ
ทุกอย่างมันน่าอึดอัดไปหมด สายตาคมที่ตอนนี้หม่นลงอย่างเห็นได้ชัดมองเข้าไปในห้องผ่าตัดที่ตอนนี้ร่างเล็ก
ของฟางกำลังได้รับการรักษา แพทย์บอกว่ากระดูกซี่โครงของเธอหักไป2ซี่ พร้อมกับศีรษะที่ได้รับความกระทบ
กระเทือนอย่างรุนแรงจนเลือดคลั่งในสมอง จนต้องเข้าห้องผ่าตัด โอกาสรอดของเธอมีอยู่แค่50เปอร์เซ็นต์ ทั้ง
หมดนี้มันเป็นเพราะเขา!! ถ้าเขาเลือกที่จะไม่โกหกเธอ เลือกที่จะพาเธอเข้าไปในร้านด้วยกัน เธอก็คงไม่ต้องมา
เผชิญกับเรื่องราวที่ทำให้เธอเสี่ยงตายขนาดนี้ และถ้าเขาเลือกที่จะยอมรับกับหัวใจตัวเองว่ารักเธอ...
คงไม่มีวันนี้
และที่สำคัญ...ลูก เลือดเนื้อเชื่อไขของเขาแท้ๆเขายังฆ่าเองกับมือ วินาทีที่หมอบอกว่าเสียลูกไปแล้วด้วย
แรงกระแทกอย่างแรงและอายุครรภ์ที่ยังอ่อนมากทำเอาสติของเขาหลุดลอย...เขาเป็นคนฆ่าลูก ทั้งๆที่กุเรื่องขึ้น
มาเพื่อให้เธอเจ็บปวดเล่นๆ แต่ไหนตอนนี้ถึงเป็นเขาเสียอย่างนั้น ตลอดเวลามีอีกหนึ่งชีวิตที่อาศัยอยู่ในท้องของ
เธอ แต่เขาก็เฝ้าพร่ำบอกกับเธอทุกวันว่าจะให้เธอทำแท้งโดยไม่รู้เลยว่าลูกอยู่ในนั้นจริงๆ ทำไมเรื่องทั้งหมดมัน
ถึงไม่ได้เป็นแค่ความฝัน ทำไมเธอต้องเจ็บปวดจริงๆ ทำไมลูกต้องจากเขาไปจริงๆ แล้วทำไมเขาต้องสูญเสียหัวใจ
ไปพร้อมกันทั้งสองดวง นี่ฟ้ากำลังเล่นตลกอะไรกับเขาอยู่ ทำไมถึงต้องเผชิญกับความเจ็บปวดซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทุก
คนรีบกรูเข้าไปหานายแพทย์ผู้รักษาฟาง เมื่อชายวัยกลางคนเดินออกมาจากห้องผ่าตัด คำถามแรกมาจากร่างสูงที่
ตอนนี้นัยน์ตาแดงก่ำอย่างคนร้องไห้อย่างหนัก
“เมียผมปลอดภัยใช่มั้ยครับหมอ”
“ครับ เธอปลอดภัยดี”คำตอบแรกทำเอาทุกคนโล่งอก
“แต่...”
“แต่อะไรครับ!!!”อารมณ์ของป๊อปปี้ที่ตอนนี้ยากจะควบคุมทำเอาน้องชายและว่าที่น้องสะใภ้ห้ามเอาไว้แทบไม่ทัน
“หมอไม่รับรองว่าเธอจะฟื้นขึ้นมาทันทีหลังจากหมดฤทธิ์ยาสลบหรือเปล่า เพราะต้องอาศัยปัจจัยหลายๆอย่างทั้ง
สภาพร่างกายและสภาพจิตใจ...หมอขอตัวนะครับ”
....................................................................................................................
อย่าคิดว่าจบ!!! เราผิดเอง คือว่านับตอนผิดอ่ะ รอตอนจบ ห้าโมงเย็นนะฮ้า ฝากเรื่องใหม่ด้วย สัญญารักลวง
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
