The revenge แค้นร้ายกลายรัก

The revenge แค้นร้ายกลายรัก ตอนที่15 เจ็บปวด(NC)

เนื้อหาตอนนี้มีความไม่เหมาะสม โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

 

“โอ๊ย ฉันเจ็บนะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊าย”ร่างบางร้องโอดโอยอย่างเจ็บปวด เมื่อแรงที่คนบนร่างส่งมามันช่างมากมาย จนเธอรับ

 

ไม่ไหว ก่นด่าเขาไปต่างๆนาๆแต่ก็ไม่มีท่าทีว่าเขาจะหยุดเลย

 

 

“ทนหน่อยสิ อ๊าห์ อย่าลืมสิว่านี่มันเป็นบทลงโทษของเธอ ซี๊ด”ชายหนุ่มตอกกลับด้วยน้ำเสียงที่แหบพร่า พร้อมๆ

 

กับส่งแรงเข้า-ออกกายสาวอย่างบ้าคลั่ง เธอจะทำให้เขาขาดใจตายให้ได้สิน่า ใบหน้าหล่อใสก้มลง ดูดกลืน

 

ยอดอกอย่างเร่าร้อน มือหนาก็บีบเคล้นปทุมถันของหญิงสาวอย่างรุนแรง ตามอารมณ์ที่พุ่งสูงขึ้น เนิ่นนานก่อนสาย

 

ธารแห่งชีวิตจะไหลเข้าสู่กายสาวอย่างมากมาย ตามด้วยเสียงครางอย่างสุขสมของหนุ่ม สาวที่ปรนเปรอบทเพลง

 

รักให้กันมาเนิ่นนาน เขาฟุบหน้าลงบนหน้าอกนุ่มนิ่มของหญิงสาว ในขณะที่ร่าง บางนั้นหลับไปแล้วด้วยเสียซ้ำ เขา

 

มองหน้าคนที่เขารักอย่างสุขใจ จะไม่ให้หลับได้อย่างไรกัน ก็นี่มันรอบที่ สามแล้ว...เธอก็คงจะเหนื่อย

 

 

“เธอเป็นของฉัน และก็จะเป็นของฉันคนเดียว”เขาพูดกับร่างบางที่หลับสลบไสล ก้มลงจูบหน้าผากมนของ เธอ

 

อย่างแสนรัก เขาพลิกตัวนอนลงข้างๆร่างบาง ตลบผ้าห่มเพื่อคลุมร่างเปลือยเปล่าของเขาและเธอ เขา วาดวงแขน

 

โอบกอดร่างบางของเธอไว้ ทั้งๆที่เธอเป็นของเขา แต่ทำไมเธอถึงไม่ยอมตัดใจจากพี่ชายของเขา สักที ทั้งๆที่เขา

 

รักเธอมากขนาดนี้ ทำไมเธอถึงไม่รักเขาบ้าง ทั้งๆที่ในสายตาและหัวใจของเขานั้นมีแต่เธอ แต่ทำไมแม้กระทั่งใน

 

สายตาของเธอจึงไม่มีเขาเลย...เธอเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ทำให้เขาทนทุกข์ได้มากถึง ขนาดนี้ เธอไม่รักเขาไม่พอ

 

ยังพยายามยัดเยียดเขาให้ใครต่อใครอีก...เหมือนตอนนั้น ตอนที่ฟาง หรือจะเรียกให้ถูกต้องบอกว่าแฟนของพี่

 

ชายเขา ณ ตอนนี้ เธอเคยหลงรักเขา ทั้งๆที่ตอนนั้นเธอ เป็นผู้หญิงที่เพียบพร้อม ใครๆก็สนใจเธอ แต่เธอกลับมา

 

หลงรักผู้ชายธรรมดาๆที่มีคนที่นั่งอยู่ในใจก่อนแล้ว จึงไม่แปลกที่เขาจะปฏิเสธเธออย่างไม่ไยดี เขารู้ว่าเธออาจจะ

 

เจ็บ แต่ถ้าเขารักกับเธอ เขาเองก็ต้องเจ็บ ใน เมื่อไม่สามารถรักคนที่หัวใจรักได้อีกอย่าง...แก้ว แต่รู้อะไรไหม

 

...พอแก้วรู้เรื่องนี้เธอกลับผลักไสให้เขาไปคบ กับฟาง...และวันนั้นก็เป็นจุดเริ่มต้นของความเจ็บปวดทั้งหมด...เขา

 

ตัดสินใจทรยศพี่ชายตัวเองเพื่อให้ได้คน ที่เขารักมาครอบครอง ถึงแม้ว่ามันจะผิดต่อพี่ชายเขาก็เลือกที่จะทำ ดี

 

กว่าต้องมาผิดต่อหัวใจตัวเอง... เขาคิดว่าอย่างนั้น...หากแต่จนแล้วจนรอด เธอก็ไม่เคยรักเขาเลย...นี้สินะที่เขา

 

เรียกว่าบาปกรรม เขาถึงต้องมาทนทุกข์ใจอยู่เช่นนี้...หากวันนั้นเขาปล่อยแก้วไป เลือกที่จะไม่เห็นแก่ตัวรั้งเธอให้

 

อยู่กับเขา ด้วยพันธนาการของร่างกาย...ตอนนี้เขาก็คงตัดใจได้แล้ว...มั้ง

 

……………………………………………………………………..

 

 

“พี่ป๊อป ฟางเจ็บค่ะ”คนตัวเล็กส่งเสียงประท้วงเมื่อเขาส่งกายแกร่งเข้าสู่กายสาวได้เพียงน้อยนิด

 

 

“ทนหน่อยนะคนดี”เขากัดฟันข่มความต้องการของร่างกายที่แทบจะระเบิดของเขา เพื่อค่อยๆเป็นค่อยๆไป กลัวว่า

 

ครั้งแรกของเธอจะกลายเป็นเรื่องน่ากลัว ใครต่อใครก็บอกกันทั้งนั้นว่าผู้หญิงทุกคนจะจำครั้งแรก ของพวกเธอได้ดี

 

ใช่ว่าเขาจะไม่เคยเป็นคนแรกของใคร แต่เขาไม่เคยจะคิดแม้กระทั้งทะนุถนอมพวกเธอเลย หากแต่เธอตนนี้

 

ทำไมถึงได้มีอิทธิพลต่อเขานักนะ เขากัดฟันส่งแก่นกายฝ่าเยื่อบางๆที่กางกั้นในกายสาว ก่อนจะผ่านเข้าไปได้ทั้ง

 

หมด พร้อมๆกับเสียงกรีดร้องของคนใต้ร่าง ที่น้ำตาไหลนองหน้า เขาก้มลงจูบซับ น้ำตาให้เธออย่างอ่อนโยน แค่

 

รับรู้ว่าเธอเจ็บปวด มันก็ทำให้หัวใจของเขาสั่นคลอนแบบแปลกๆ เขากลั้นใจ แช่กายแกร่งทิ้งไว้สักพัก กลัวว่าเธอ

 

จะเจ็บหากเริ่มขยับตอนนี้

 

 

“อือ พี่ป๊อป ฟาง...”คนตัวเล็กสะบัดหน้าไป-มาอย่างทรมานจากแรงอารมณ์ เหงื่อที่ผุดตามใบหน้าสวย หวาน และ

 

ลำคอระหงส์ตลอดจนเนินอกอวบอิ่มทำให้เธอดูเซ็กซี่อย่างบอกไม่ถูก มือหนาเอื้อมปัดผมที่ปรก ใบหน้าสวย

 

หวานออก ก่อนจะเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแหบพร่า

 

 

“ฟางอะไรครับ”เขามองใบหน้าแสนหวานที่ความต้องการของร่างกายกำลังเล่นงานเธออย่างพึงพอใจ

 

 

“ฟาง อืม ฟางไม่รู้ ฮือ อื้อ...”เขาเผยรอยยิ้มก่อนจะเริ่มขยับร่างกายเข้า-ออกกายสาวอย่างหนักหน่วงตาม แรง

 

อารมณ์ เสียงครางอย่างรัญจวนของชายหนุ่มและหญิงสาวดังผสมปนเปกับเสียงเนินเนื้อกระทบกันเสีย จนแยกไม่

 

ออกว่าเสียงไหนดังกว่ากัน ร่างสูงกระแทกจังหวะสุดท้ายก่อนสายธารแห่งชีวิตจะถูกฉีดเข้าสู่กาย สาวจนบางส่วน

 

ทะลักออกมา

 

 

“อ๊า/อ๊าห์”เขากดจูบลงบนหน้าผากมนเบาๆ ก่อนจะดึงร่างของคนตัวเล็กเข้าสู่อ้อมกอด แต่เธอกลับดีดตัว ออกเสีย

 

ดื้อๆ

 

 

“พาฟางกลับบ้านนะ คุณแม่คงเป็นห่วงแย่แล้ว”เขาลูบผมนุ่มของเธอเบาๆ

 

 

“ไม่ต้องห่วงหรอก พรุ่งนี้เถอะ พี่พาฟางไปส่งแน่”เธอส่ายหน้ากับอกของเขาเบาๆ

 

 

“ไม่เอา ฟางจะกลับ”เธอดีดตัวลุกขึ้น แต่เขาคว้าตัวเธอลงกลับมานอนกอดไว้อีก หลังจากที่ยื้อยุดฉุด กระชากกัน

 

อยู่นาน เธอก็ยอมจำนนล้มตัวลงนอนแต่โดยดี เขาปรือตามองร่างเล็กที่นอนอยู่ภายในอ้อมแขนของเขา ลมหายใจ

 

ที่ดังสม่ำเสมอเป็น เครื่องหมายบ่งบอกว่าเธอหลับสนิท ทั้งๆที่เขาเองพยายามข่มตานอนหลับ แต่มันกลับหลับไม่

 

ลงเสียที อยากจะเฝ้ามองใบหน้าแสนหวานที่ตรึงใจเขาตั้งแต่วินาทีแรกที่เจอ หากแต่คืนนี้คงเป็นครั้งสุดท้ายที่เขา

 

และเธอจะได้อยู่ด้วยกัน คืนสุดท้าย...ครั้งสุดท้าย...

 

 

 

                        แสงแดดสาดกระทบร่างของหญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียง...คนเดียว

 

มือเล็กควานหาอ้อมกอดอบอุ่นที่มอบให้เธอตลอดทั้งคืน ใบหน้าสวยหวานนิ่วลงอย่างแปลกใจ ก่อนจะลืม ตา

 

โพลงขึ้น...ไม่มีเขา เธอมองไปรอบๆห้องก็ไม่เห็นใครนอกจากเสื้อผ้าของเธอที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้น น้ำตาที่

 

เป็นผลมาจากความอ่อนแอเริ่มที่ตื้นขึ้นมา มองไปที่ห้องน้ำก็ไม่มีวี่แววว่าจะเห็นเขาเลย เมื่อมันเปิด อ้าซ่า

 

ออกอย่างนั้น แต่กลับไม่เห็นแม้แต่เงาของเขาเลย มือเล็กกระชับผ้านวมแน่น สายตาหวานมองไปที่ โต๊ะเครื่อง

 

แป้ง ก็พบกับโน้ตใบเล็กๆที่แปะไว้ที่กระจก เธอฝืนความเจ็บจากใจกลางของร่างกาย แล้วย่าง กายเดินไปดึงมันขึ้น

 

มาอ่าน

 

 

 

 

สำหรับผู้หญิงโง่ๆอย่างเธอ ก็คงได้แค่นี้... .....ภาณุ

 

 

 

 

 

 

“ฮึก ฮือๆๆ”เธอปล่อยโฮอย่างไม่อาย เธอกลายเป็นผู้หญิงใจง่ายไปแล้ว โง่...เชื่อแม้กระทั่งคำว่ารักที่เป็นแค่ลม

 

ปาก แค่เขาเป็นคนที่เธอรัก...เธอก็เชื่อเขาอย่างหมดหัวใจ เชื่ออย่าง ไม่มีข้อแม้ โดยที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขารักเธอ

 

 

 

อย่างที่เขาพูดว่ารักหรือเปล่า เธอจะไม่ทรมานอย่างที่เป็นอยู่ ในตอนนี้สักนิด...หากตอนนี้...เธอไม่ได้รักเขา ไม่มี

 

อีกแล้ว พี่ป๊อป คนเดิมของเธอ คงมีแต่ผู้ชายใจร้ายที่ชื่อ ภาณุ สินะ แล้วเขาทำกับเธออย่างนี้ทำไม เขา มีเหตุผล

 

ที่ต้องทำหรือต้องการแค่ร่างกาย ใช่สิ...อาจจะเป็นอย่างหลัง ในเมื่อแม่ของเขาไม่ชอบหน้าเธอ บางทีแม่อาจจะ

 

บังคับให้เขาทำอย่างนั้น...แล้วเรื่องอะไรเธอจะปล่อยเขาไป

 

ในเมื่อหัวใจเธออยู่ที่เขา...เธอจะไปตามกลับคืนมา

 

...กลับมาอยู่ใกล้ๆเหมือนเดิม

 

 

 

"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""

มาแล้วว เข้าค่ายเหนื่อยมากกกกกกก ดำอย่างกับไปย่างเกรียมมา เครียดเลย รีดเดอร์สบายดีทุกคนนะจ้ะ?

 

หายไปนาน คิดถึงทุกคน คิดถึงคอมเม้นท์ด้วย อิอิ