The revenge แค้นร้ายกลายรัก
เขียนโดย OUM_PF
วันที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2555 เวลา 12.57 น.
แก้ไขเมื่อ 12 มีนาคม พ.ศ. 2556 17.14 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1) จุดเกิดเหตุ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความThe revenge แค้นร้ายกลายรัก
ตอนที่1 จุดเกิดเหตุ
“อือ”ชายหนุ่มและหญิงสาวที่กำลังประกบจูบกันอย่างเร่าร้อนอยู่ภายในห้องที่กำลังเปิดแอร์เย็นฉ่ำ แต่
สำหรับเขาและเธอตอนนี้อากาศมันร้อนระอุยิ่งกว่าอยู่ท่ามกลางทะเลทรายเสียอีก มือเล็กโอบรอบลำคอ
แกร่ง แล้วจูบโต้ตอบอย่างไม่ประสีประสา เสียงหวานครางในลำคออย่างพอใจกับสัมผัสวาบหวามที่ชาย
หนุ่มกำลังมอบให้เธอ มือหนาลูบไล้ไปตามส่วนเว้าส่วนโค้งของคนตัวเล็กอย่างถูกใจ
“ฟะ คุณพระช่วย!!!!!”คุณหญิงมณีที่เดินขึ้นมาปลุกหลานสาวก็ยกมือทาบอกอย่างตกใจกับเหตุการณ์ตรง
หน้า เมื่อคืนที่บ้านของนางจัดงานเลี้ยงวันเกิดของบุตรชาย ก็มีทั้งเพื่อนๆของเขา และเครือญาติที่มางานนี้
นั่นก็รวมถึงสาวน้อยหน้าหวานหลานสาวของนางและเพื่อนของบุตรชายอย่างป๊อปปี้ ดูเหมือนสองหนุ่ม
สาวจะรู้ตัวก็รีบผละออกจากกัน และจ้องหน้ากันราวกับถูกสะกดไว้
“เห้ย!!!!!!!”ทั้งสองอุทานขึ้นมาพร้อมกัน
“คะ คุณป้าไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ อีตานี่มันใครก็ไม่รู้ ฟางไม่รู้จักนะคะ มันมาทำรุ่มร่ามกับฟางก่อน”สาวหน้า
หวานพูดออกมารัวๆ พร้อมกับส่ายหน้ายืนยันว่าเธอไม่รู้เรื่องจริงๆนะ
“อ้าวเห้ย เธอพูดอย่างนี้ก็สวยสิ ตบมือข้างเดียวมันไม่ดังหรอกนะ”ชายหนุ่มมองหน้าสาวหน้าหวานอย่างหา
เรื่อง ผู้หญิงอะไร หน้าตาก็ดี แต่ปากเนี่ยสิเสียเป็นบ้า
“นี่นาย...”แต่ก่อนที่เธอจะได้พูดอะไรออกไป คุณหญิงป้าก็ขัดขึ้นมาก่อน
“หยุด!...แต่งตัวให้เรียบร้อยแล้วลงมาคุยกับป้าข้างล่าง...ทั้งสองคนนั้นแหละ”หญิงวัยกลางคนพูดก่อนจะ
เดินจากไป ทิ้งให้สองหนุ่มสาวมองตากันปริบๆ
“เพราะนายนั่นแหละ ไอ้ผู้ชายเฮงซวยไอ้ไม่เป็นสุภาพบุรุษ ไอ้ผู้ชายชอบฉวยโอกาส ไอ้...ไอ้หล่อเอ๊ย
”เธอด่าเขามาชุดใหญ่ก่อนจะลุกไปจากเตียง แต่ให้ด่าแล้วเดินจากไปง่ายๆก็ไม่ใช่เขาสิ
“ปล่อยนะ!!!”เธอร้องออกมาเมื่อเขาฉุดเธอให้นั่งลงบนตักของเขา
“ไม่ปล่อย ไหนๆก็ไหนๆละ สานต่อให้มันจบเลยดีกว่า”เขากดจมูกโด่งเรียวลงบนแก้มนวล ก่อนจะเห็นสี
หน้าที่บ่งบอกได้ดีว่าหญิงสาวตกใจแค่ไหน
“ไอ้ ไอ้บ้า นายปล่อยฉันนะ”เธอดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมกอดของเขา คนอะไรตัวก็เล็ก แต่แรงเยอะชะมัด
“อย่าดิ้น ไม่งั้นเธอเสร็จฉันแน่”เขากระซิบข้างใบหูเล็กเบาๆ
“นะ นายจะทำอะไรฉัน”เขารู้สึกว่าตัวของเธอสั่นน้อยๆราวกับหวาดกลัวอะไรบางอย่างอยู่
“หึ แล้วคิดว่าฉันจะทำอะไร”เขาพูดพร้อมกับจับใบหน้าแสนหวานให้หันมาทางเขา
“อย่านะ ฉันยังเรียนอยู่เลย”เขามองใบหน้าหวานที่เริ่มซีดเผือด
“ฮ่าๆๆ ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอกยัยไม้กระดาน”เขาปล่อยก๊ากออกมาเมื่อเห็นเธอกลัวจนหน้าซีดขนาดนั้น
“ไอ้หน้าโหด ฉันเกลียดนาย”เธอพูดก่อนจะดึงมือหนาของเขาออกจากเอวบางของเธอและเดินเข้าห้องน้ำ
ไป
“ฉันรักเธอตายแหละ”เขาตะโกนตามหลังเธอไป คนตัวเล็กก็หันมาแลบลิ้นปลิ่นตาแล้วปิดประตูห้องน้ำดัง
โครมใหญ่
ยัยนี่น่าจะอายุไม่น่าจะถึง20 แผนของเขาสำเร็จอีกขั้นเมื่อเขาได้พบกับหญิงสาวใบหน้าหวานปานน้ำผึ้ง ที่
จะเป็นหมากตัวสำคัญในการเดินเกมแก้แค้นครั้งนี่ของเขา....
เขากำลังกลับมาแก้แค้น...แก้แค้นให้กับครอบครัวของเขา...นีระสิงห์จะต้องได้พบกับความพังพินาศ...
เหมือนที่จิระคุณได้พบเจอ....และสาวหน้าหวานคนนี้จะเป็นคนเดินเกมแก้แค้นของเขาเอง...ทุกคนจะ
ต้องได้รับความเจ็บปวดแบบที่ครอบครัวของเขาได้พบพาน!!!!
เสียงเปิดของประตูทำให้เขาหลุดออกมาจากภวังค์
สาวหน้าหวานที่ตอนนี้เดินออกมาด้วยใบหน้าที่กำลังแสดงถึงความไม่พอใจ ใบหน้าหวานถึงแม้ไม่ได้แต่ง
แต้มด้วยเครื่องสำอาง แต่เธอกลับดูน่ารัก สดใส อย่างบอกไม่ถูก ติดก็ตรงที่ใบหน้าแสนหวานที่กำลังบูด
บึ้งอยู่นั่นแหละ ที่บั่นทอนความน่ารักของเธอไป
“มองอะไรยะ ไปล้างหน้าล้างตาได้แล้ว ฉันจะลงไปรอข้างล่าง”เธอพูดก่อนจะเดินผ่านเขาไป
เขาเพิ่งสังเกตว่าเธอตัวเล็กมาก ความสูงไม่น่าจะถึง165 ตัวเล็กบอบบาง น่าทะนุถนอม
เขาสลัดความคิดงี่เง่าของตัวเองก่อนจะเดินเข้าไปทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำ
“คุณป้าขา อย่าบอกเรื่องนี้กับคุณแม่เลยนะคะ”สาวหน้าหวานที่กำลังอ้อนหญิงวัยกลางคนเสียยกใหญ่
และมองค้อนๆไปที่พี่ชายหรือลูกพี่ลูกน้องของเธอที่นั่งอมยิ้มอยู่
“ป้าคงจะทำอย่างนั้นไม่ได้หรอกลูก เรื่องนี้หนูเป็นคนเสียหายนะลูก”เธอมองผู้เป็นป้าด้วยสายตาที่ตัดพ้อ
สุดๆ แล้วต่อไปจะเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตของเธออีกล่ะเนี่ย
“ใช่ พี่ก็เห็นด้วยกับคุณแม่นะ ไอ้ป๊อปน่ะมันไม่ได้มีอะไรที่ไม่คู่ควรกับฟางเลยนะ ทั้งฐานะ ชาติตระกูล
ความสามารถ แล้วก็....”เธอรีบชิงพูดก่อนที่ลูกพี่ลูกน้องตัวแสบของเธอจะพูดอะไรไปมากกว่านี้ พูดอย่าง
นี้มันก็ไม่ต่างไปจากการยุยงให้คุณป้าทำอะไรสักอย่างกับเขาและเธอเอง
“ไอ้พี่เขื่อน ไม่ช่วยแล้วยังจะยุอีกนะ หุบปากไปเลย”เธอพูดกับพี่ชาย ก่อนตัวปัญหาจะเดินลงมาจากบันได
“อ้าวไอ้ป๊อป นั่งก่อนเว้ย”
“มากันครบละนะ งั้นป้าจะขอเริ่มเรื่องละนะ จากที่ป้าอาบน้ำร้อนมาก่อน หนุ่มสาวอยู่ร่วมห้องกันทั้งคืนโดย
ไม่มีสติสัมปชัญญะครบถ้วน จะไม่ให้มีเรื่องพรรค์นั้นเกิดขึ้นก็คงเป็นเรื่องแปลก...”เธอโผล่พรวดขึ้น
มากลางปล้อง เมื่อลาสังหรณ์ของเธอเริ่มไม่ดี
“ไม่ใช่นะคะ ฟางรู้ตัวฟางดี มันไม่มีอะไรผิดปกติเลยนะคะ”
“ฟาง...ฟังป้าก่อน...ถึงแม้ว่าทั้งสองคนจะไม่ได้เสียกัน แต่มันก็เป็นเรื่องไม่ดีไม่งามที่เราทั้งสองคนทำ
แบบนั้น หากใครมารู้เข้ามันจะดูไม่งาม”
“คุณป้าคะ ก็อย่าให้ใครรู้สิคะ แค่ลืมๆกันไป...ใช่มั้ยนาย”เธอหันไปขอความช่วยเหลือจากไอ้หน้าโหดที่
เอาแต่นั่งอมยิ้มอยู่
“ไม่ครับ”คำตอบของเขาทำเอาเธอแทบช็อก
“หมายความว่าไงจ๊ะ”
“ผมจะรับผิดชอบน้องด้วยการหมั้นกับน้อง”เขาพูดออกมาหน้าระรื่น แต่เธอเนี่ยสิแทบจะสลบเหมือดอยู่
แล้ว
“ไม่ ฟางไม่หมั้นกับเขานะคะ...ฟางไม่ได้รักเขา”เธอพูดออกมาทั้งน้ำตา แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้นกับชีวิต
ของเธอ เธอจะต้องหมั้นกับใครก็ไม่รู้ เธอไม่รู้จักเขาแม้แต่ชื่อแซ่ด้วยซ้ำไป
“โถ ฟาง”ผู้เป็นป้าเข้ามากอดปลอบเธอ
“ถึงแม้ว่าเราสองคนจะไม่ได้รู้จักกันมาก่อน แต่ในเมื่อผมได้ทำเรื่องเสียหายกันน้องไปแล้ว ผมต้องรับผิด
ชอบสิ่งที่ผมได้ทำลงไป”ชายหนุ่มเอ่ยออกมาอย่างหนักแน่น
“เรื่องนี้ป้าคงให้คำตอบไม่ได้...ป้าอยากให้เราทั้งสองได้คุยกับผู้ใหญ่ให้ดีๆเสียก่อน”
“ครับ ผมจะไปส่งน้องที่บ้านเอง”
“ไม่ ฉันไม่กับนาย พี่เขื่อนไปส่งฟางหน่อยนะ”หญิงสาวหันไปขอร้องเพื่อนรักของเขา แต่เขารู้ดีว่ามันต้อง
รู้ใจเขาแน่
“เอ่อ...พี่ขอโทษนะฟาง พี่ไม่ว่างน่ะ”ก่อนที่ไอ้เขื่อนมันจะเดินออกจากบ้านไป
“คุณป้าคะ ฟางไม่ไปนะ”เธอหันไปออดอ้อนผู้เป็นป้า
“เอ่อ...”
“ผมลาแล้วนะครับ”เขาพูดให้เธอตายใจ เมื่อเธอผละออกจากผู้เป็นป้า เขาก็ย่างสามขุมเขาไปแบกราง
เล็กของเธอพาดที่บ่า
“ปล่อยนะ ไอ้บ้า นายปล่อยฉันนะ”เธอทุบกำปั้นน้อยๆลงบนแผ่นหลังของเขา แต่ไม่กระเทือนเลยแม้แต่
น้อย
คุณหญิงมณีคลึงขมับเบาๆอย่างปวดหัวกับหนุ่มสาว แล้วต่อไปชีวิตของพวกเขามันจะเป็นยังไงกันละเนี่ย
.............................................................................................
อัพแล้วตอนแรก เรื่องTheloveless เราหยุดอัพแล้วนะ หาทางออกให้มันไม่ได้ กลัวแต่งออกมาไม่ดี
ขอโทษด้วยนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ