secret ความ (รัก) ลับของนายซุป'ตาร์

เรื่อง secret ความ (รัก) ลับของนายซุป'ตาร์
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"นี่นายรู้จักโทโมะด้วยหรอ" ฉันจะลองแกล้งๆถามดูเผื่อว่ามันจะหลงกลไง5555+
 
 
 
 
 
"แล้วจะทำไม" แน๊ะ!ยังๆ ยังจะย้อนอีก
 
 
 
 
 
"แล้วจะย้อนทำไม!" ฉันย้อนกลับไปบ้างแล้วจะรู้สึก!
 
 
 
 
 
"เธอนี่มัน..." คาดว่าหมอนี่คงจะกำลังโกรธจนอยากจะฉีกฉันออกเป็น2ส่วนแล้วล่ะT^T
 
 
 
 
 
"แล้วนี่นายจะพาฉันไปไหนเนี๊ย" ทำไมมันไกลจังว่ะรถไม่มีรึไงให้เดินอยู่ได้!เหนื่อยก็เหนื่อย!!
 
 
 
 
 
"เดี๋ยวก็รู้ใกล้จะถึงล่ะ...ฉันก็เหนื่อยน่า" ว่าแล้วไอ้โจร20ก็พาฉันเดินต่อโอ๊ยส้นรองเท้าก็สูงเจ็บก็เจ็บ!
 
 
 
 
 
"นายแค่เหนื่อยแต่ฉันเนี๊ยทั้งเหนื่อยทั้งเจ็บเลยนะยะ!!"
 
 
 
 
 
"ก็รีบๆเดินเข้าสิ!ชักช้าเดี๋ยวแทงไส้แตกตายตรงนี้ซะนิ!" อย่ามาขู่ฉันนะ!!
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
  เมื่อเห็นว่าไอ้โจร20นั่นเอาจริงฉันเลยไม่กล้าเถียงอะไรๆทั้งสิ้นอย่างน้อยเงียบไปก่อนดีกว่าเดี๋ยวได้ตายศพไม่สวยT^T เดี๋ยวรอให้มันเปิดตาก่อนตอนนั้นแหละฉันจะจัดให้สักชุด2ชุดโทษฐานที่มันทั้งขู่ ทั้งไร้มารยาท ไมม่มีความเป็นสุภาพบุรุษ แถมยังจับฉันให้มาลำบากอีก จะปล้นทั้งทีทำให้ฉันสุขสบายก่อนก็ได้หรอกยะ!!
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
 
 
 
 
 
 
 
 
 
   ผ่านสักประมาณ15นาทีไอ้โจร20นั่นก็พาฉันมานั่งที่ไหนสักแต่ฉันได้ยินเสียงอยู่ข้างๆนะหรือว่ามันจะพาฉันมาถ่วงน้ำจริงๆเนี๊ย! ไม่นะฉันยังไม่อยากตายยยยยยยยT^T แล้วเมื่อไรมันจะเปิดตาฉันซะทีนะฉันจะได้จำหน้ามันไว้พอตายไปจะได้มาหลอกถูกคน!!
 
 
 
 
 
 
 
 
 
   สถานที่ตรงนี้เงียบมากน่าขนลุกที่สุด แต่ฉันก็ยังรู้สึกแปลกๆอยู่นะเรื่องที่รู้จักโทโมะได้ไง ฉันว่ามันต้องมีอะไรแปลกๆแน่ๆหรือว่าเรื่องฟ้าจะมีส่วนเกี่ยวข้องด้วยนะ ไม่นะฉันไม่คิดว่าเธอจะใจร้ายถึงขนาดจ้างคนมาฆ่าฉันหรอกมั้งT^T แต่ฉันก็เสียวๆอยู๋นะว่าเธออาจจะทำจริงๆก็ได้ ความรักมันทำได้ทุกอย่างอยู่แล้วนิ...บางทีฉันคิดว่าฉันควรจะคืนโทโมะให้เธอไปเพราะว่าอย่างไงเธอก็มาก่อนฉันแถมเท่าที่ฉันได้อ่านจากจดหมายนั่นมันเหมือนว่าโทโมะจะรักเธอมาก ถ้าไม่มีฉันโทโมะกับฟ้าก็อาจจะกลับมมารักกันอีกครั้งแน่นอนจริงมั้ย??
 
 
 
 
 
 
 
 
 
   แต่ใครจะยอมกันล่ะนั่นมันแค่ความคิดที่รกสมองตอนที่ฉํนว่างๆซะมากกว่า...ในเมื่อตอนนี้โทโมะเลือกฉันแล้วฉันก็...เลือกเค้า>3< แล้วทำไมฉันต้องปล่อยเค้าไปด้วยล่ะ ไม่มีทาง!! หึๆลองดูสักตั้งแล้วกันฟ้า จบเรื่องนี้เมื่อไรเราคงได้เปิดศึกกันจริงๆจังๆซะที!!
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เป็นอะไรเงียบไป" ไอ้โจร20นั่นมาขัดความคิด(ชั่วร้าย)ของฉันพอดี!
 
 
 
 
 
"ยุ่งอะไรย่ะ!เมื่อไรจะเปิดตาฉัน" ฉันโวยวายอีกรอบของอีกรอบ อยู่กับอีตานี่แล้วหงุดหงิดๆ-*-
 
 
 
 
 
"เดี๋ยวสิอีก5นาที" แกจะใครมาเปิดงานยะ!!
 
 
 
 
 
"ทำไม??"
 
 
 
 
 
"อย่าถามมากเดี๋ยวก็จับถ่วงน้ำซะเลยนิ!!" กรี๊ดดดดด!!ฉันไม่ยอมนะโว๊ย
 
 
 
 
 
"ถ่วงตัวเองสิยะอย่ามามยุ่งกับฉันนะ" ฉันเขยิบตัวนิดๆเหมือนระวังรอบๆด้าน(ที่มองไม่เห็น) 
 
 
 
 
 
"ห๊ะๆเนี๊ยนะ...แก้วนักร้องมาดทอม...ตรงไหนว่ะ" ตรงชุดเนี๊ยแหละยะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
  อยู่ๆก็มีคนโทร.เข้ามาหาอีตานั่น(อีกชื่อนึง)พอดีฉันยังไม่ทันได้ด่ว่าหรือแม้กระทั่งเถียงออกไปสักคำเสียงรองเท้าก็เดินออกไปสักประมาณนึงแล้วเอาล่ะฉันจะใช้เวลานี้แหละแก้มัดแล้วเปิดตาหนีให้เร็วที่สุด!! ทำไมมันแน่นจังว่ะไอ้บ้ามัดคนหรือมัดควายกันแน่ฟ่ะ!!
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ให้ฉันช่วยแกะมั้ย??" นี่มันเสียงของ...ไอ้โจรรรรรรรรร0.0!!
 
 
 
 
 
"มะ...ไม่ต้องหรอกฉะ...ฉัน" ฉันอะไรดีTOT
 
 
 
 
 
"อย่าบอกนะว่าไม่ได้คิดจะหนีน่ะ" อย่ามารู้ทันนะยะ
 
 
 
 
 
"ไม่ใช่นะ!!ไม่ใช่ๆๆๆฉันแค่รู้สึกเจ็บน่ะก็นายมัดแน่นเกินไปนิT^T" ฉันเบะเสมือนว่าเจ็บจริงๆ
 
 
 
 
 
"พอๆฉันเชื่อก็ได้โอเคได้เวลาล่ะหันน้ามาฉันจะแก้มัดให้" ได้เวลา? เวลาอะไรอย่าบอกนะว่าเวลาตายน่ะไม่เอา
 
 
 
 
 
"เวลาอะไร" ฉันเอ่ยถามทั้งๆที่ก็ยื่นมือไปให้อีตาโจรแกะให้
 
 
 
 
 
"รอให้เจ้าตัวแผนการมาบอกเองดีกว่านะ" เจ้าตัวแผนการ?? ใครฟ่ะ!!
 
 
 
 
 
"ใคร??"
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
  เสียงฝีเท้าหนักๆของบุคคลที่3ที่กำลังก้าวเข้ามาใกล้เรา2คนมากขึ้น(พึ่งนับญาติตอนที่แก้มัดเนี๊ยแหละ) ทำเอาฉันตัวสั่นนิดๆด้วยคววามหวาดกลัวก็แน่สิใครบ้างจะไม่กลัวถ้าเกิดไอ้คนที่เดินมาเกิดเข้ามาฆ่าฉันก็ซวยน่ะสิ! และแล้วไอ้โจรนั่นก็แก้มัดพร้อมกำลังจะเปิดตาให้ฉันพอดีเสียงฝีเท้าเมื่อสักครู่ก็มาหยุดอยู่ที่ข้างหลังฉัน...
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"รอนานมั้ยพี่..." เสียงนุ่มๆอันแสนคุ้นเคยดังขึ้นมาจากข้างหลังฉันทำให้ฉันรีบกระชากผ้าปิดตาออกอย่างไม่ใยดีแล้วรีบหันกลับไปมองหน้าคนข้างหลังทันทีหวังว่าคงไม่ใช่...
 
 
 
 
 
"โทโมะ!!!" ฉันตกใจเมื่อสิ่งที่ฉันคิดมันถูกต้องทุกอย่าง!! นี่มันเรื่องอะไรกัน
 
 
 
 
 
"เป็นไงบ้างคนสวยของโมะเจ็บมั้ย...ทำไมพี่มัดแก้วแรงจัง" นอกจากโทโมะจะไม่สนใจฉันแล้วยังมองข้ามฉันไปคุยกับไอ้โจร ไอ้โจรหรอจริงสิ!!
 
 
 
 
 
"โทษทีว่ะไอ้น้องพอดีว่าคนสวยของแกแรงเยอะไปหน่อย" พี่?ไอ้น้อง?ฉันงงไปหมดแล้ว0()0
 
 
 
 
 
"ไม่ต้องงหรอกนะแก้วนี่...พี่เคนจิพี่ชายแท้ๆของโมะเองหรือว่าที่พี่สามีแก้วนั่นแหละ555" ฉํนถึงกับบางอ้อเมื่อโทโมะแนะนำไอ้โจร20เมื่อสักครู่ รู้สึกหน้าแตกอย่างไงก็ไม่รู้แห๊ะ!!
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
...ruktomokaew...
 
 
 
 
 
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------เราอัพแล้วนะคะเรื่องนี้เรากะไว้ว่าไมม่เกิน35ตอนนะคะ เพราะฉะนั้นนี่ก็ตอนที่30แล้วใกล้จะจบแล้วด้วงย เม้นกันเยอะๆนะคะ
**ปล.เราขอโทษที่ไม่ค่อยได้อัพแต่ก็พยายามเข้ามาให้บ่อยแล้วนะคะ
เรามีอะไรจะบอกด้วยเมื่อวานเราไปเจอพี่โทโมะมาด้วยเลยฟินยาว ตอนนี้และตอนหน้าก็เลยจะแต่งแบบหว๊านหวาน><