secret ความ (รัก) ลับของนายซุป'ตาร์
เขียนโดย ruktomokaew
วันที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2555 เวลา 22.56 น.
แก้ไขเมื่อ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 10.09 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
28)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเรื่อง secret ความ (รัก) ลับของนายซุป'ตาร์
"เสร็จล่ะสวยจัง...ฟอดดดด" โทโมะแอบฉวยโอกาสฉันอีกแล้วอ่ะT^T
"นิสัยไม่ไดี" ฉันว่าเข้าให้แล้วยังจะมายิ้มหน้าระรื่นอีกตาบ้า!!
"เปล่า...โมะแค่ทำตามกฏเมื่อคืน555" อีตาบ้าข้ออ้างชัดๆ!!
ฉันได้แต่ก้มหน้าไมม่กล้ามองคนอื่นหรือแม้แต่โทโมะเองก็แหมฉันไม่ชอบใส่ชุดสั้นๆพวกนี้นี่หน่าแต่ถ้าใส่ฉันก็จะใส่เป็นกางเกงซะมากกว่าแต่นี้เป็นชุดเดรสสั้นมีแขนแบบเสื้อกล้ามไขว้กันหลายๆเส้นข้างหลังปาดลึกนิดๆสีฟ้าตรงกลางเป็นสีขาวยาวลงมาแล้วก็มีเข็ดขัดสีขาวเส้นใหญ่ๆกระโปรงยาวลงมาเหนือเข่า1คืบเท่านั้นเองแถมโทโะมก็ยังบังคับให้ใส่ส้นสูง4นิ้วอีกต่างต่าง จะให้ฉันไปเดินแบบรึไงย่ะ!!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ระหว่างทางเดินมาหน้าโรงแรมก็มีแต่คนมองฉัน ทำไมอ่ะฉันใส่ชุดนี้แล้วมันทุเรศขนาดนั้นเลยหรอT^T เป็นเพราะโทโมะนั่นแหละคอยดูฉันจะต้องเอาคืนให้ได้ คอยดู!! ถึงแม้ว่ามันจะยากก็ตามเหอะคิดว่าถือไพ่เหนือฉันอยู่ล่ะสิ อย่าให้ถึงทีบ้างแล้วกัน!!
"เป็นอะไรทำไมทำหน้าอย่างนั้น" โทโมะหันกลับมาถามฉันที่เดินหน้าบึ้งตึง
"นี่โทโมะ...แก้วถามอะไรหน่อย" ฉันไม่ตอบแจ่กลับถามกลับไปแทน
"ว่า??" โทโมะเลิกคิ้วขึ้นอย่างสงสัย
"แก้วใส่ชุดนี้แล้วเป็นไงมั้ง" ฉันถามพรางดึงกระโปรงให้ลงไปอีก อะไรมันจะสั้นขนาดนั้น!!
"นี่!ดึงลงทำไมดึงขึ้น!" แล้วโทโมะก็ดึงชุดฉันให้กลับไปอยู่ตำแหน่งเดิม แต่มือนายน่ะมันใกล้...หน้าอกฉ้านนนนนนนนนน-////-
"ตอบมาเร็วๆสิ!" ฉันปัดมือโทโมะออกแล้วเร่งเอาคำตอบ
"สวยดีทำไม?" เหอะยังจะมาย้อนถามฉันอีก
"ก็มันมีแต่คนมองแก้วนิT^T" ฉันบอกแล้วหันไปทางสายตาคู่หนึ่งที่มองฉันอยู่ตลอดเวลา
"หึ!" โทโมะพ่นลมหายใจแล้วก็กระตุกฉันเข้าไปในวงแขนของเค้า
บ้าจริง!ทำอะไรไม่เคยคิดจะถามฉันก่อนเลย ตาคนนี้นิ==! แต่จะว่าไปฉันก็รู้สึกอบอุ่นดีนะเอ่อ...แต่ฉันว่ามันคงไม่ดีมั้งการที่จะมากอดฉันต่อหน้าที่สาธารณะน่ะ-////-
"เขินหรอ555+" โทโมะมบอกแล้วก็เขย่าวงแขนเบาๆ
"เงียบไปเลยตาบ้า!" ฉันฟาดมือลงบนไหล่กว้าง
"ไปเหอะเดี๋ยวจะสาย" โทโมะเปลี่ยนเป็นโอบเอวฉันไว้หลวมๆแต่ก็ไม่ยอมให้ห่างจากตัวเองเลย
"ก็เดินเร็วๆสิช้าอยู่ได้" ฉันบอกแล้วจะรีบชิ่งเดินนำไปแต่โทโมะก็ไม่ยอมปล่อยมือออกจากเอวฉัน เกาะแน่นจริงๆนะ-*-
"ไม่ต้องแกะเพราะว่าโมะไม่ปล่อย...ไปกันเหอะคนสวย555+" ชิอีตาผีดิบบ้า บ้าที่สุด! ยังจะมาล้อฉันเล่นอีกเดี๋ยวตบให้ฟันหลุดจะดีมั้ยเนี๊ย
โทโมะพาฉันออกมายังรถของตัวเอง ฉันก็ไม่เข้าว่าจะพามาขึ้นรถทำไมในเมื่อพวกเราตกลงกันว่าแค่ปิกนิกเล็กๆน้อยนิ ฉันกำลังเอ่ยปากถามโทโมะแต่เจ้ากำลังคุยโทศัพท์กับใครอีกคนอยู๋น่ะสิ ใครกันนะ ฉันเลยได้แค่นั่งฟังไปพรางๆก่อนจะจับใจความได้ว่าโทโมะไม่ได้พาฉันไปรวมกับเพื่อนๆแต่กลับแยกไปอีกทางนึง แล้วจะพาฉันไปไหนนนนนนนนน
ฉันกับโทโมะเรามาถึงภัตตาคารบนเรือหรูลำใหญ่ สวยจัง ถ้าฉันได้ขึ้นไปทานข้าวบนนั้นคงจะโรแมนติกหน้าดูคิๆ หวังว่าโทโมะคงจะพาฉันมาทานข้าวบนนะเรือนะ^////^
"ยืนมองอะไรไปกันเหอะ" อะ...อ้าวโทโมะลากฉันไปที่อื่นแล้วเรือนี่หมายความว่ายังงายยยยยยยย ฉันอยากขึ้นT^T
"เดี๋ยวก่อนนะโมะ...เราไม่ได้มา..." ฉันเงียบแล้วชี้ไปทางเรื่อลำใหญ่เมื่อกี้
"ไม่ใช่ไปกันเหอะเดี๋ยวสาย" อ่าไอ้ผีดิบบบบบบบบบบT^T อยากขึ้นวุ๊ยยยยยยย
"อ๊ะ...เดี๋ยวโมะมานะไปห้องน้ำก่อนแปปนึง" โทโมะบอกแล้วทิ้งฉันไว้ที่ไหนก็ไม่รู้ชิเดี๋ยวก็หนีไปขึ้นเรือลำเมื่อกี้ซะเลย
"อย่าส่งเสียงนะ!" อยู่ดีๆระหว่างที่ฉันหันหลังไปมองเรื่อลำเมื่อกี้ก็มีใครไม่รู้เอามือมาปิดปากฉัน
"อื้อๆๆ" ฉันพยายามดิ้นแต่ว่ารู้สึกเหมือนว่ามีอะไรสักอย่างจี้หลังฉันไว้!
...ruktomokaew...
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------อ่าใครกันนะที่มาจับแก้วไปต้องเม้นเท่านั้นนะจ๊ะ แล้วเราจะมาอัพให้ใหม่เมื่อได้เม้นเกิน20เม้น
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ