ใครกันแน่ ที่จะติดกับดักรักหัวใจของฉันและนาย
10.0
6) นายรักฉันจริงรึป่าว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเสียงกริ๊ดของสาวๆทุกคนกำลังจะเริ่มเมื่อ ติ๊ด..ติ๊ด...พรึ๊บ..ฟิ๊ว..
"อ๊าย....."ร่างบางกริ๊ดตั้งแต่เริ่ม..
" สนุกโว๊ย..." ร่างสูงกลับสนุกมากเพราะเคยพาสาวๆหลายๆคนมาที่นี่แล้ว และพูดหลอกว่าจะแต่งงาน
ด้วยแต่ที่แม่ของฟางพูดอย่างนั้น ก็เพราะเงินไงล่ะที่ข่มขู่จนแม่ของเขาต้องทำอย่างนั้น นั้นก็ทำให้แม่ฟาง
มีเงินเยอะทีเดียว แต่คนร่างสูงที่มีนิสัยเพล์บอยอย่างนั้นหรอ คนมันไม่ได้ท้องง่ายๆหนิ รู้สึกว่าเขาจะ
พูดกับตัวเองแบบนี้บ่อย ฟางไม่ใช่คนแรกของเขาหลอกนะ
เมื่อเกมนี้หยุดลงร่างบางรีบลงจากเครื่องเล่นนั้นทันทีแล้วร่างบางก็อ๊วก
"ฟางเธอเป็นอะไรหรือป่าว" ร่างสูงพูดพร้อมโอบกอดเธอไว้ แต่ร่างสูงไม่รู้หรอว่าฟางกำลังจะอ๊วกนะ
"ปล่อย..นะ..ฉันจะ.."ร่างบางพูดอย่างลำบากเพราะเธอกำลังเวียนเทียน เอ๊ย เวียนหัว (อิอิ ขำหน่อยนะ)
" ไม่ปล่อย" ร่างสูงยังคงกอดไว้
" อ๊วก...แหวะ " ร่างบางอ๊วกใส่เสื้อร่างสูงเต็มๆ
" นี่เธอ ฟางอ๊วกเธอมันเลอะเทอะเสื้อฉันนะ" ร่างสูงโวยวายเมื่อคนร่างบางอ๊วกใส่
"ก็ฉันบอกแล้วหนิว่าให้ปล่อยฉัน " ร่างบางพูดแบบอ่อนแอ
" เออ ๆ ๆ ฉันผิด " ร่างสูงพูดประชดร่างบาง(แต่ความจริงไม่ต้องประชดหรอกเพราะมันคือความจริง)
" อือื รู้ตัวก็ดีแหล่ะ ว่านายผิด คนอย่างนายมันเพล์บอย อ้อไม่ใช่สิ หมีต่างหากตะปปเหยื่อไม่เลือก ชิ"
ร่างเล็กพูดอย่างโมโห
"นี่เธอ มันจะมากไปแล้ว " ร่างสูงโมโหมากที่ร่างบางพูดดูถูกอย่างนั้น
" มันไม่มากหรอกค่ะ คุณว่าที่สาไม่มี ไม่ใช่สามีย่ะ " ร่างบางยังคงพูดดูถูก
"ปากจัดนักนะ "ร่างสูงพูดแค่นั้นไม่พอยังประกบริมฝีปากร่างบางที่ยืนอยู่ข้างหน้าแล้วหลับตา
" อื่อ..."ร่างบางแหกปากพูดคำแรกแล้วเงียบไป
"ติดใจล่ะสิ" ร่างสูงลืมตาแล้วพูดกับร่างบาง
"..............." ร่างบางยังคงเงียบจยร่างสูงถอนอย่างช้าๆ
" ฮึ่ย..ฟางฉันจูบทีเดียวสลบเลยหรอ " ร่างสูงพูดแล้วเอามือมาใกล้ๆปากพร้อมกับทดสอบกลิ่นปากของ
ตัวเอง
" กลิ่นก็ไม่เหม็นนี่หน่า " ร่างสูงงงกับเหตุการณ์
ร่างสูงอุ้มร่างบางขึ้นรถก่อนจะพาเธอไปที่บ้านของเขา
ติ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ (08xxxxxxxx)
*คุณน้าครับ วันนี้พาน้องฟางมาที่บ้านนะครับ *
** จร้าลูก ห้ามทำอะไรน้องนะลูก ห้ามเด็ดขาด **
* ครับ หึหึ แค่นี้นะครับ *
**เดี๋ยว...** ติ๊ดๆ
" หาวแม่ค่ะ เฮ้ย " ร่างบางค่อยๆลืมตาแล้วพูด
" ไงตื่นแล้วหรอ " ร่างสูงพูดพร้อมปดกระดุมเสื้อ
" นายจะทำอะไรฉันน่ะ " ร่างบางพูดอย่างตกใจกลัวแต่เธอเคยเจอแบบนี้ที่โรงเรียนเหมือนกัน
" รับลองไม่เจ็บ " ร่างสูงยังคงพูดแบบเจ้าเล่ห์
" มาสิ มาเลยฉันไม่กลัว " ร่างบางเขาไม่กลัวหรอกเรื่องแค่นี้เพราะแก้วเพื่อนสาวที่พ่อเขาฝึกคาราเต้
ให้แก้วแล้วแก้วก็ฝึกให้ฟาง
" ได้เดี๋ยวฉันจัดให้ " ร่างสูงเดินไปที่ร่างบาง
" นี่แน่ ฮึ่บ ย้ะ เปร๊ะ " ร่างบางยำร่างสูงจนสลบอยู่กับพื้น
"นี่ยัยบ้าฉันแค่จะอาบน้ำแล้วเธอนะมาทำฉันทำไม " ร่างสูงพูดแล้วใช้มือจับใบหน้าหล่อคมของเขา
" นายน่ะบอกว่าไม่เจ็บมันคืออะไรฮ่ะ " ร่างบางพูดอย่างอวดๆ
" ก็ฉันจะเดินไปตบยุงที่แขนเธอน่ะ ถ้าฉันบอกเธอยุงก็ไปน่ะสิ " ร่างสูงพูดอย่างปวดหน้า
" แล้วเดินมาทางฉันก็เพราะยุงนั้น แล้วจะปลดกระดุมทำไม" ร่างบางยังไม่วางใจ
"ก็ฉันจะไปหยิบผ้าขนหนูตรงนั้นอ่ะไม่เห็นหรอไงฮะ " ร่างสูงพูดอย่างโกรธ
" หรอ " ร่างบางได้แต่ยิ้มเล็กๆหน้าแดงๆ
" โอ้โหแล้วนี่ทำไมป้องกันตัวเก่งจัง" ร่างสูงก็เอ่ยถามด้วยการที่เขาคิดแผนอะไรบางอย่างไว้
"เพื่อนฉันสอนมา " ร่างบางพูด
" ............" ร่างสูงเงียบ
" เอ่อ..คือฉันขอโทษนะ คือ..คือฉันจะ.."ร่างบางก็เอ่ยคำขอโทษมาเพราะเธอเป็นคนผิด
"............"ร่างสูงยังคงเงียบแล้วหันหลังให้ร่างบาง
" ฉันๆๆๆๆ"ร่างบางคิดไม่ออกว่าจะทำอะไรเป็นการไถ่โทษ
"เธอสอนท่าป้องกันฉันมั่งสิ " ร่างสูงเอ่ยขึ้นแล้วมองไปที่ร่างบาง
"อ่อได้ไม่มีปัญหาเลย เรื่องนี้ เอาเป็นว่าฉันกลับก่อนนะ " ร่างบางพูดแล้วเดินไปที่ประตู
"เดี๋ยว" ร่างสูงพูดแล้วจับไหล่ร่างบาง
" อะไรอีกล่ะ "ร่างบางพูดแล้วทำหน้าไม่พอใจ
"ใครจะไปส่งเธอล่ะ " ร่างสูงพูดแล้วทำหน้าเบื่อๆ
"เอ่อ"่ร่างบางพูดแล้วยิ้มน้อยๆ
"ป่ะ เดี๋ยวฉันไปส่ง " ร่างสูงพูดแล้วมองร่างบาง
" ok ได้ " ร่างบางพูดแต่ก็ไม่ไว้วางใจ
แล้วร่างสูงก็พาร่างบางไปส่งบ้าน
******************************************************************
ง่าตอนนี้เป็นไงมั้งอ่ะยาวพอมั้ยแล้วสนุกมั้ย แล้วก็ช่วยเม้นทีนะค่ะ ฝากด้วยเรืีองนี้ ขอบคุณค่ะ
"อ๊าย....."ร่างบางกริ๊ดตั้งแต่เริ่ม..
" สนุกโว๊ย..." ร่างสูงกลับสนุกมากเพราะเคยพาสาวๆหลายๆคนมาที่นี่แล้ว และพูดหลอกว่าจะแต่งงาน
ด้วยแต่ที่แม่ของฟางพูดอย่างนั้น ก็เพราะเงินไงล่ะที่ข่มขู่จนแม่ของเขาต้องทำอย่างนั้น นั้นก็ทำให้แม่ฟาง
มีเงินเยอะทีเดียว แต่คนร่างสูงที่มีนิสัยเพล์บอยอย่างนั้นหรอ คนมันไม่ได้ท้องง่ายๆหนิ รู้สึกว่าเขาจะ
พูดกับตัวเองแบบนี้บ่อย ฟางไม่ใช่คนแรกของเขาหลอกนะ
เมื่อเกมนี้หยุดลงร่างบางรีบลงจากเครื่องเล่นนั้นทันทีแล้วร่างบางก็อ๊วก
"ฟางเธอเป็นอะไรหรือป่าว" ร่างสูงพูดพร้อมโอบกอดเธอไว้ แต่ร่างสูงไม่รู้หรอว่าฟางกำลังจะอ๊วกนะ
"ปล่อย..นะ..ฉันจะ.."ร่างบางพูดอย่างลำบากเพราะเธอกำลังเวียนเทียน เอ๊ย เวียนหัว (อิอิ ขำหน่อยนะ)
" ไม่ปล่อย" ร่างสูงยังคงกอดไว้
" อ๊วก...แหวะ " ร่างบางอ๊วกใส่เสื้อร่างสูงเต็มๆ
" นี่เธอ ฟางอ๊วกเธอมันเลอะเทอะเสื้อฉันนะ" ร่างสูงโวยวายเมื่อคนร่างบางอ๊วกใส่
"ก็ฉันบอกแล้วหนิว่าให้ปล่อยฉัน " ร่างบางพูดแบบอ่อนแอ
" เออ ๆ ๆ ฉันผิด " ร่างสูงพูดประชดร่างบาง(แต่ความจริงไม่ต้องประชดหรอกเพราะมันคือความจริง)
" อือื รู้ตัวก็ดีแหล่ะ ว่านายผิด คนอย่างนายมันเพล์บอย อ้อไม่ใช่สิ หมีต่างหากตะปปเหยื่อไม่เลือก ชิ"
ร่างเล็กพูดอย่างโมโห
"นี่เธอ มันจะมากไปแล้ว " ร่างสูงโมโหมากที่ร่างบางพูดดูถูกอย่างนั้น
" มันไม่มากหรอกค่ะ คุณว่าที่สาไม่มี ไม่ใช่สามีย่ะ " ร่างบางยังคงพูดดูถูก
"ปากจัดนักนะ "ร่างสูงพูดแค่นั้นไม่พอยังประกบริมฝีปากร่างบางที่ยืนอยู่ข้างหน้าแล้วหลับตา
" อื่อ..."ร่างบางแหกปากพูดคำแรกแล้วเงียบไป
"ติดใจล่ะสิ" ร่างสูงลืมตาแล้วพูดกับร่างบาง
"..............." ร่างบางยังคงเงียบจยร่างสูงถอนอย่างช้าๆ
" ฮึ่ย..ฟางฉันจูบทีเดียวสลบเลยหรอ " ร่างสูงพูดแล้วเอามือมาใกล้ๆปากพร้อมกับทดสอบกลิ่นปากของ
ตัวเอง
" กลิ่นก็ไม่เหม็นนี่หน่า " ร่างสูงงงกับเหตุการณ์
ร่างสูงอุ้มร่างบางขึ้นรถก่อนจะพาเธอไปที่บ้านของเขา
ติ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ (08xxxxxxxx)
*คุณน้าครับ วันนี้พาน้องฟางมาที่บ้านนะครับ *
** จร้าลูก ห้ามทำอะไรน้องนะลูก ห้ามเด็ดขาด **
* ครับ หึหึ แค่นี้นะครับ *
**เดี๋ยว...** ติ๊ดๆ
" หาวแม่ค่ะ เฮ้ย " ร่างบางค่อยๆลืมตาแล้วพูด
" ไงตื่นแล้วหรอ " ร่างสูงพูดพร้อมปดกระดุมเสื้อ
" นายจะทำอะไรฉันน่ะ " ร่างบางพูดอย่างตกใจกลัวแต่เธอเคยเจอแบบนี้ที่โรงเรียนเหมือนกัน
" รับลองไม่เจ็บ " ร่างสูงยังคงพูดแบบเจ้าเล่ห์
" มาสิ มาเลยฉันไม่กลัว " ร่างบางเขาไม่กลัวหรอกเรื่องแค่นี้เพราะแก้วเพื่อนสาวที่พ่อเขาฝึกคาราเต้
ให้แก้วแล้วแก้วก็ฝึกให้ฟาง
" ได้เดี๋ยวฉันจัดให้ " ร่างสูงเดินไปที่ร่างบาง
" นี่แน่ ฮึ่บ ย้ะ เปร๊ะ " ร่างบางยำร่างสูงจนสลบอยู่กับพื้น
"นี่ยัยบ้าฉันแค่จะอาบน้ำแล้วเธอนะมาทำฉันทำไม " ร่างสูงพูดแล้วใช้มือจับใบหน้าหล่อคมของเขา
" นายน่ะบอกว่าไม่เจ็บมันคืออะไรฮ่ะ " ร่างบางพูดอย่างอวดๆ
" ก็ฉันจะเดินไปตบยุงที่แขนเธอน่ะ ถ้าฉันบอกเธอยุงก็ไปน่ะสิ " ร่างสูงพูดอย่างปวดหน้า
" แล้วเดินมาทางฉันก็เพราะยุงนั้น แล้วจะปลดกระดุมทำไม" ร่างบางยังไม่วางใจ
"ก็ฉันจะไปหยิบผ้าขนหนูตรงนั้นอ่ะไม่เห็นหรอไงฮะ " ร่างสูงพูดอย่างโกรธ
" หรอ " ร่างบางได้แต่ยิ้มเล็กๆหน้าแดงๆ
" โอ้โหแล้วนี่ทำไมป้องกันตัวเก่งจัง" ร่างสูงก็เอ่ยถามด้วยการที่เขาคิดแผนอะไรบางอย่างไว้
"เพื่อนฉันสอนมา " ร่างบางพูด
" ............" ร่างสูงเงียบ
" เอ่อ..คือฉันขอโทษนะ คือ..คือฉันจะ.."ร่างบางก็เอ่ยคำขอโทษมาเพราะเธอเป็นคนผิด
"............"ร่างสูงยังคงเงียบแล้วหันหลังให้ร่างบาง
" ฉันๆๆๆๆ"ร่างบางคิดไม่ออกว่าจะทำอะไรเป็นการไถ่โทษ
"เธอสอนท่าป้องกันฉันมั่งสิ " ร่างสูงเอ่ยขึ้นแล้วมองไปที่ร่างบาง
"อ่อได้ไม่มีปัญหาเลย เรื่องนี้ เอาเป็นว่าฉันกลับก่อนนะ " ร่างบางพูดแล้วเดินไปที่ประตู
"เดี๋ยว" ร่างสูงพูดแล้วจับไหล่ร่างบาง
" อะไรอีกล่ะ "ร่างบางพูดแล้วทำหน้าไม่พอใจ
"ใครจะไปส่งเธอล่ะ " ร่างสูงพูดแล้วทำหน้าเบื่อๆ
"เอ่อ"่ร่างบางพูดแล้วยิ้มน้อยๆ
"ป่ะ เดี๋ยวฉันไปส่ง " ร่างสูงพูดแล้วมองร่างบาง
" ok ได้ " ร่างบางพูดแต่ก็ไม่ไว้วางใจ
แล้วร่างสูงก็พาร่างบางไปส่งบ้าน
******************************************************************
ง่าตอนนี้เป็นไงมั้งอ่ะยาวพอมั้ยแล้วสนุกมั้ย แล้วก็ช่วยเม้นทีนะค่ะ ฝากด้วยเรืีองนี้ ขอบคุณค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ