Forever...Love ลิขิตแห่งรัก

10.0

เขียนโดย poppyfangsyเลิฟสุดใจ

วันที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2556 เวลา 14.25 น.

  30 ตอน
  87 วิจารณ์
  71.72K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

6) น้ำเย็นเข้าลูบ ( 2 )

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

    ชายหนุ่มลงมาที่ห้องรับแขกก็สังเกตเห็นนายหน้าอั้มกำลังยิมกริ่ม สงสัยชายหนุ่มคงมาติดต่อซื้อที่ไร่ไทยานนท์ไปทำโรงงานอีกแน ๆ ซึ่งเขาจะไม่ยอมให้สมบัติพ่อและแม่ที่สร้างมาทั้งชีวิตตกไปเป็นของนายหน้าไม่รู้จักพอเด็ดขาด

ป๊อปปี้ // : ไงครับคุณอั้มมีธุระอะไรมิทราบ

อั้ม // : ผมต้องการขอซื้อที่ไร่ไทยานนท์ไปทำโรงงาน ในราคา 2 ล้าน คุณป๊อปสนใจไหมครับ

ป๊อปปี้ // : จะกี่ล้านบาทผมก็ไม่ขายทั้งนั้น คุณมีะุระแค่นี้สิน่ะครับงั้นเชิญ

อั้ม // : แล้วเราจะได้เห็นดีกันครับคุณป๊อปปี้

ฟาง // : นายน้ำในห้องน้ำมันมิไหล

ป๊อปปี้ // : แล้วทำไมไม่บอกทิ่มมี่ หรือจิมมี่ ลงมาทำไมห๊ะ ( เขย่าแขนแรง ๆ R_R )

ฟาง // : ฉะ ฉันเจ็บน่ะ

ป๊อปปี้ // : เจ็บหรอห๊ะ ทีหลังอย่าขัดคำสั่งฉัน ( ผลักฟางลงที่พื้น R_R )

อั้ม // : เป็นอะไรหรือเปล่าครับคุณผู้หญิง ( เข้าไปประครองหญิงสาว T_T )

ฟาง // : ขอบคุณค่ะ แต่ฉันไม่เป็นไร

ป๊อปปี้ // : ผมขอตัวขึ้นข้างบนก่อนน่ะครับ

( อุ้มหญิงสาวลงบนบ่าพร้อมหยิบโซ่มามัดมือมัดเท้าแล้วโยนลงบนเตียง X_X )

ฟาง // : คุณไม่มีสิทธิ์มาทำเหมือนฉันเป็นสัตว์แบบนี้น่ะค่ะ

ป๊อปปี้ // : ทำไมจะไม่มีสิทธิ์ห๊ะ อ๋อยมันล่ะสิท่า

ฟาง // : ฮึก ฮือ ฉันไม่ได้อ๋อย ฮึก ฮือ ๆๆๆ

ป๊อปปี้ // : ฉันไม่เชื่อเธอ และนี่คือสิ่งที่เธอต้องได้รับเมื่อไปอ๋อยมัน

~ แควก ~

   ชายหนุ่มรวบมือของหญิงสาวทั้งสองข้างพร้อมสำรวจทุกวอกทุกมุมของร่างกายหญิงสาวและฝากรอยไว้จนทั่วพร้อมถอดสิ้นที่เกะกะรกตาในร่างบางแล้วของตัวเองออกจนหมดแล้วเริ่มใช้ลิ้นร้อนซุกไซร์ไปที่เนินสงวน

ฟาง // : อ๊ะ อ๊าห์ พะ พอ ยะ อย่า สิ

ป๊อปปี้ // : อือ อ๊า มะ ถะ ถึง จะ ใจ หรือ งะ ไง ห๊ะ

ฟาง // : อ๊ะ อ๊าห์ ฟะ ฟาง มะ ไหว แล้ว อ๊า

ป๊อปปี้ // : อ๊า ปะ ปล่อย มาน ออกมาสิ หึหึ

ฟาง // : อ๊ะ อ๊าห์ ชี๊ดดด

ป๊อปปี้ // : พร้อมแล้วล่ะสิ หึหึ

ฟาง // : ฮึก ฮือ คุณไม่เคยไว้ใจฉัน ไม่แม้แต่จะแคร์ความรู้สึก ไม่ว่าจะอะไรก็จะจบลงที่เตียงเสมอ ๆ เชิญกระทำให้พอใจเถอะค่ะ ฮึก ฮือ

ป๊อปปี้ // : เลิกร้องเสียที ห๊ะ 

     ชายหนุ่มสอดใส่แกนกลางพร้อมขยับกายแต่ไร้เสียงการตอบโต้จากหญิงสาวแต่อย่างใด กลับมีแต่มือที่คล้องคอโอบรอบคอเขาไว้แน่น และรอยจิกจากเล็บของเธอ นี่เขารุณแรงและป่าเถื่อนกับเธอมากเลยใช่ไหม เขาควรทำเช่นไรดี ในเมื่อเธอยอมที่จะเป็นน้ำเย็นมาชโลมความบ้าของเขา เสียงเคาะประตูดังขึ้นมาอีกครั้งขนาดที่เขากอดหญิงสาวแน่น

ป๊อปปี้ // : มีอะไรอีก 

จิมมี่ // : คุณเฟย์ คุณแก้ว คุณโทโมะ มาขอพบคุณฟางครับ

ป๊อปปี้ // : เดี๋ยวฉันปลุกคุณฟางเอง นายไปตอนแขกเถอะ 
 
................................................................
 
 ฉากหน้าฟางไข้ขึ้นค่ะ ป๊อปปี้จะดูแลอย่างอ่อนโยนแล้วน่ะ เม้น โหวตให้ทีสิ
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา