Forever...Love ลิขิตแห่งรัก

   ชายหนุ่มโอบเอวหญิงสาวไปที่โต๊ะอาหาร พร้อมเลื่อนเก้าอี้ให้นั่งข้าง ๆ ส่วนโทโมะนั่งข้าง ๆ จ้องมาที่ฟางและป๊อปปี้อย่างฉุนเฉียวฟางเลยต้องหาเรื่องคุยเพื่อให้โตีะอาหารดูสนุกและครึกครื้นไม่ซีเรียสจนเกินไป

ฟาง // : คุณพ่อค่ะ คุณแม่ค่ะ พรุ่งนี้ไปชมไร่กันไหมค่ะ

ดิรก - กานดา // : ไว้วันหน้าก็ได้ลูก เพราะพรุ่งนี้พ่อกับแม่ว่าจะชวนเรากับตาป๊อปไปดูของงานแต่งน่ะ

โทโมะ // : เร็วดีจริง ๆ น่ะครับ ผมไม่ทานน่ะครับรู้สึกเลี่ยน กินอะไรไม่ลง

ฤทัย - วิศนุ // : ขอโทษแทนตาหนูด้วยน่ะค่ะ หนูแก้วจ๊ะ แม่วานไปดูตาโมะให้ทีสิ

แก้ว // : ค่ะ

ป๊อปปี้ // : ฟางทานสลัดกุ้งทอดหน่อยน่ะ ฝมือแม่พี่เนี่ยอร่อยมาก

ฟาง // : ขอบคุณค่ะ ยอดรัก

ฤทัย // : แหม่ พ่อคนนี้ พอจะมีภรรยา เอาใจใหญ่เลยน่ะ

ป๊อปปี้ // : คุณแม่อย่าพึ่งน้อยใจสิครับ นี่ครับปลาทอด

ฤทัย // : ขอบใจจ้าลูกชาย

วิศนุ // : ตาป๊อป ได้ข่าวว่านายหน้าอั้มมันมาขอซื้อที่ของเราหรือลูก

ป๊อปปี้ // : ใช่ครับแต่ผมปฎิเสธไปแล้ว คุณลุงดิรก กับคุณป้ากานดาจะรับอะไรหรือเปล่าครับเดี่ยวผมตักให้

ดิรก - กานดา // : ไม่จ๊ะ เรียกแม่กับพ่อตามยัยฟางได้แล้วน่ะลูกไหน ๆ เราก็จะเป็นทองแผ่นเดียวกันอยู่แล้ว

เฟย์ // : ไม่คิดจะถามพี่สะใภ้สักคำหรอค่ะ น้องเขย

ป๊อปปี้ // : ขอโทษครับ รับอะไรอีกไหมครับ พี่สะใภ้

เฟย์ // : เอาสลัดกุ้งทอดอีกค่ะ ขอบคุณน่ะค่ะน้องเขย

ป๊อปปี้ // : นี่ครับ ที่รักอิ่มแล้วหรอ

เฟย์ // : ขอบคุณค่ะ

ฟาง // : อิ่มแล้วค่ะ อยากขึ้นไปนอนสักงีบ

ป๊อปปี้ // : งั้นเดี๋ยวผมขอตัวพาที่รักไปพักน่ะครับ

~ ด้านโทโมะ - แก้ว ~

โทโมะ // : โธ่เฟ้ย

แก้ว // : นายเป็นบ้าอะไรของนาย ทำร้ายตัวเองทำไม

โทโมะ // : ฉันจะทำอะไรกับตัวเองมันก็เรื่องของฉัน ผู้หญิงทุกคนชอบความป่าเถื่อนเหมือนกันหมดใช่ไหมห๊ะ ฉันก้เลวได้ ป่าเถื่อนเป็น ( โยนแก้วไปบนเตียง  R_R )

แก้ว // : นะ นาย อย่า ทำ อะไร เพราะ อารมณ์ ชั่วคราว เลยน่ะ 

โทโมะ // : ฉันจะทำ แล้วเธอก็ไม่มีสิทธิ์ขัด เพราะขนาดฟางยังชอบที่มันป่าเถื่อนใส่ เธอเป็นผู้หญิงก็เหมือนเพื่อนเธอน่ะหล่ะ 

...............................................................................................................

 โมะอกหัก จนบ้าไปแล้วแน่ ๆ แก้วใจจะรอดไหมเนี่ย ลุ้นกัน โดยการโหวตเม้น