the revenge is love การแก้แค้นมีปัญหาเพราะความรัก

 
แก้ว-พี่โมะผูกริบบิ้นแถวสระน้ำให้หน่อยสิ
 
โทโมะ-ได้สอ ไอ้ป๊อปแกติดให้มันทั่วๆหน่อยสิวะ
 
ป๊อปปี๊-มันทั่วแล้วนะเว้ย
 
ฟาง-หรอ? ทำไมตรงนุ๊นมันมื้ดมืดนร้า
 
ป๊อปปี๊-ไม่รู้สิสงสัยไฟมันเสียมั้ง?
 
เขื่อน-หรือว่าไม่ได้ติดไฟกันแน่
 
...-พี่โมะค้า พวกหวายมาแล้วค่า
พวกเธอนั้นคือคนที่มาขอไปปาร์ตี้ด้วยนั่นเอง(ตอนที่8)
 
...-กรี๊ดดดดดด!!  ตุ๊บ
ร่างบางที่ไม่ทันระวังตัวพร้อมกับตกใจเสีบงของหวายเลยทำให้ตกลงไปจากบันไดที่เธอปีนอยู่
 
โทโมะ-แก้ว เอิ่ม เป็นอะไรมั้ย
 
แก้ว-อะ เอ่อ มะ ไม่เป็นอะไรค่ะ -////-
 
เฟย์-เฮ้ยๆ นี่จะนอนทับกันจะจ้องกันอีกนามั้ย
 
ใช่แล้วตอนที่เธอตกลงมาโทโมะพุ่งตัวมารับไว้ทันเลยไม่เป็นอะไร แต่ปัญหามันก็อยู่ตรงที่ตอนนี้......
เธอนอนทับอยู่บนตัวของเค้านั่นเอง
 
แก้ว-อ๊ะ ขะ ขอโทษ แล้วก็ขอบคุณนะคะ
 
โทโมะ-ไม่เป็นไร
 
ฟาง-นี่พวกเธออ่ะ มาแล้วก็ดี ช่วยตกแต่งต่อหน่อยนะ พวกชั้นจะไปทำอาหารก่อนล่ะ
 
พิม-ของมันได้อยู่แล้ว แต่พวกเธออย่าหวังอะได้แอ้มพี่ป๊อปของชั้นนะ
 
หวาย-พี่โมะของชั้นด้วย เมื่อกี้ชั้นจะไม่ถือแล้วกันนะ ถือซะว่าเธอไม่รู้
 
เกล-ส่วนชั้นก็พี่เขื่อน ห้ามยุ่ง ขอเตื่อนไว้ก่อน
 
แก้ว-เค้าไปเป็นของพวกเธอตั้งแต่เมื่อไหร่กันยะ
 
หวาย-ซักวันนึง....
 
เฟย์-รอให้โลกแตกก่อนเถอะพวกเธอถึงจะได้ เอ๊ะมันหมายความว่าไม่มีวันตางหากล่ะ
 
หวาย/พิม/เกล-อร๊ายย! อย่าหวังว่าชั้นจะยอมนะ
 
ฟาง-พวกชั้นไม่ใช่นางเอกที่จะมาร้องไห้ทำตัวอ่อนแอนะ ใครร้ายมาชั้นก็ร้ายกลับ พี่ๆอยากกินอะไรกันดีคะ
 
ป๊อปปี๊-อะไรก็ได้นะ แต่อยากกินอาหารฝรั่งอ่ะ
 
แก้ว-เครื่องดื่มล่ะ
 
โทโมะ-เอาแอลกอฮอลล์อ่ะ ไม่ก็เครื่องดื่มที่มันสดชื่นหน่อย
 
เฟย์-ของหวานล่ะ
 
เขื่อน-พี่ไม่เอาอะไรหรอก แต่อยากให้มีของหวานก็ดีนะ(มันไม่เอาอะไรตรงไหนเนี่ย)
 
เฟย์-ได้ค่ะ
 
หวาย-แล้วพวกแกไม่คิดที่จะถามชั้นเลยหรอ
 
แก้ว-คงไม่จำเป็นหรอก
 
ฟาง-ไปล่ะ บ๊ายบายไปซื้อของก่อนนะจ้ะ อิอิ^ ^
 
 
เวลาผ่านไป
 
ฟาง-ได้แล้วค่า อาหารเย็นสไตล์ฝรั่งตามออเดอร์ค่า
 
เฟย์-เชิญนั่งได้เลย เดี๋ยวอาหารจะตามมานะคะ
 
แก้ว-มื้อนี้มีสปาเก็ตตี้คาโบนาร่าแซลม่อน สลัททูน่า เนื้อเสต็กหั่นเต๋า ของหวานก็มีบาวารัวส์ คัสตาร์ต
เชอร์เบ็ตแตงโม ส่วนน้ำก็มีส้มปั่น กับมะนาวโซดา หรือจะกินกับไวน์องุ่นก็มีนะคะ พวกแอลกอฮอลล์ที่ซื้อมาก็มี
Vodkd Tequila Cognac Gin Rum Whisky แล้วก็Ginger Ale ที่จะอ่อนหน่อยนะคะ
 
โทโมะ-อื้ม อันนี้ร่อยอ่ะใครทำหรอ
 
เฟย์-อันนี่แก้วทำค่ะ
 
แล้วก็กินกันไปชมกันไป ตักให้กันบ้าง หัวเราะกันอย่างสนุกสนาน ส่วนสามสาว หวาย พิม เกล ที่ไม่มีส่วนร่วม
ก็ได้แต่นั่งอิจฉาริษยากันไป
 
 
เมื่อถึงเวลาปาร์ตี้
 
โทโมะ-แก้ว ขึ้นไปเอาไมค์ให้หน่อยนะ อยู่ชั้นบน มาพวกแกสองตัวมาช่วยชั้นนี่ เอ้าหนึ่ง สอง สาม ฮึบ
 
ตอนเธอเดินเข้ามาในบ้านก็ได้ยินเสียงคุยกันของพ่อกับแม่โทโมะ
 
แม่โมะ-เราจะทำไงกันดีล่ะ
 
พ่อโมะ-ปล่อยเอาไว้เรื่อยๆนั่นแหละ เราได้ของมาแล้วนิ พวกมันคงไม่รู้หรอก
 
แม่โมะ-ถ้าเกิดมันชอบเธอขึ้นมาล่ะ
 
พ่อโมะ-ผู้หญิงมีตั้งเยอะ ไม่ใช่เธอหรอก
 
แม่โมะ-แล้วคนพี่ล่ะ คงจะเข้าถึงได้อยู่
 
พ่อโมะ-เราก็แค่ทำเหมือนเดิม
 
ทั้งสองคนพูดคุยกันโดยไม่รู้เลยว่ามีคนแอบฟังอยู่ แล้วความมันก็กำลังจะแตกในไม่ช้านี้
 
แก้วคิด-เธอ? เหมือนเดิม อะไรกันเนี่ย มันคืออะไร แล้วไอ้ท่าทีตอนตกใจอะไรนั่นอีก นี่แค่มาเจอไม่ถึงวันเองนะ 
พวกเค้ามีอะไรปิดบังอยู่กันแน่.... ชั่งเหอะเรื่องของผู้ใหญ่เค้า  เอ แล้วมันเป็นเป็นห้องไหนกันเนี่ย
ไอ้เราก็ดันลืมถามซะได้ เปิดไปทีละห้องแล้วกัน
 
เมื่อเธอเปิดเข้าไปในห้องห้องนึง ก็เจอกับห้องที่แปลกๆ ภายในมีโต๊ะไม้ตั้งอยู่ตรงกลางด้านหน้าของห้องพร้อมกับ
เก้าอี้ไม้ที่เข้าคู่กัน มีโคมไฟดวงเล็กๆดวงเดียวแขวนอยู่ตรงกลางห้อง มีชั้นวางหนังสือตั้งอยู่เป็นเเถบทางด้านหลัง
ของห้อง ภายในห้องมีเฟอร์นิเจอร์อยู่เพียงแค่นั้น มืดสล้ว ฝุ่นเกาะหนาเตอะ หมายความว่าไม่มีใครได้เข้ามาทำ
ความสะอาดมานานแล้ว (ลองนึกภาพตามนะ)  เธอกวาดสายตามองไปรอบๆห้องก็สะดุดกับกระดาษแผ่นนึงที่
วางอยุ่บนโต๊ะ และเมื่อเดินเข้าไปก็เห็นว่ามันเป็น...
 
 แก้วคิด-อ๊ะ!!! นี่มัน..ไปรับจ้าง___
 
----------------------------------------------------------------------------------------------
 
คำพูดของพ่อกับแม่โมะที่คุญกันมันคืออะไรกันแน่นะ? แล้วสิ่งที่แก้วเห็น?
 
คัยพอจะเดาได้ลองเดากันดูนร้า อิอิ เขียนมาด้วยน้า อยากรู้อิอิ
 
รักรีดเดอร์ทุกคนเหมือนเดิมจร้า