the revenge is love การแก้แค้นมีปัญหาเพราะความรัก

 
 
"แก้ว แก้ว!แก้ว!!"


แก้ว-หะๆ อะไรๆ


ฟาง-แกเป็นอะไรอ่ะตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะ


เฟย์-เออ เหม่ออะไรอยู่มิทราบ


ฟางคิด-เฮ้อ ยัยแก้วมันเป็นอะไรของมันไม่รู้ นั่งเหม่อตั้งแต่ไปเอาไมค์ลงมาและ


แก้ว-ปล๊าวว


เฟย์-ไม่มีอะไรแล้วทำไมต้องทำเสียงสูง


แก้ว-เฟย์ ฟาง แก้วอยากกลับบ้านแล้วอ่ะ ขอกลับก่อนนะ


ฟาง-มาด้วยกันก็ต้องกลับด้วยกันสิ ปะ


แก้ว-พี่ป๊อป พี่โทโมะ พี่เขื่อนคะพวกแกัวขอตัวกลับบ้านก่อนนะคะ


ป๊อปปี๊-เป็นอะไรหรือปล่าว


แก้ว-ป่าวค่ะ แก้วแค่ง่วงแล้ว


ฟาง-พี่ป๊อปอยู่นี่ต่อเถอะค่ะ เดี๋ยวพวกเรากลับเองได้


โทโมะ-ถ้ามีอะไรก็โทรมาบอกนะ


แก้ว-ค่ะ


เฟย์-งั้นกลับก่อนนะคะ


แล้วเฟย์ฟางก็พาแก้วกลับมาบ้าน เจ้าตั้วนั้นจะหนีขึ้นไปนอนอย่างเดียว แต่เรื่องไรจะให้ยอมล่ะ เป็นเพื่อนกันมาตั้งนาน อย่าคิดว่าดูไม่ออกนะ


ฟาง-แกจะยังขึ้นไปตอนนี้ไม่ได้ บอกมาว่าเป็นอะไร

หลังจากพูดกันดีๆแล้วไม่ยอม ก็เลยต้องใช้กำลังสักหน่อย ลากค่ะ จับล็อกคอมันซะเลย


แก้ว-อ่ะ เอาไป

ว่าแล้วก็โยนโทรศัพท์มือถือของตัวเองให้เพื่อนไป


เฟย์-แล้วจะให้เข้าไปที่ไหนเนี่ย


แก้ว-Photo ไปล่ะ

แล้วก็เดินออกไป ทิ้งให้ทั้งสองพี่น้องงงกับอาการของเพื่อนสาวในวันนี้


เฟย์-แล้วมันรูปอันไหนวะเนี่ย


ฟาง-ยัยเบ๊อะมันก็ต้องรูปล่าสุดสิ

แล้วก็แย้งโทรศัพท์จากในมือของเฟย์มาเปิดดู


ฟาง-O_o! นะนี่มัน...ใบรับจ้่างฆ่า


เฟย์-ที่แท้ก็ใบรับจ้างฆ่านี่เอง.. ห๊ะ อะไรนะ บะ ใบรับจ้างฆ่างั้นหรอ


ฟาง-ในใบนี้มันเขียนว่า จ้างฆ่าคุณวิมล จิระคุณ กับคุณศักดิ์ จิระคุณ เซ็น ไทยานนท์


เฟย์-ไทยานนท์งั้นหรอ งั้นก็เป็นคนในครอบครัวพี่โทโมะเองงั้นหรอ อยู่ใกล้แค่นี้ทำไมถึงดูไม่ออกนะ


ฟาง-พี่ว่าน่าจะเป็นพ่อแม่ของโทโมะนะ


เฟย์-ทำไมถึงรู้ล่ะ


ฟาง-ก็มันจะเข้ากับการที่พวกเค้าทำหน้าตกใจตอนที่แก้วกับพี่ป๊อปบอกชื่อไง เห็นใช่ป่ะ


เฟย์-อือ จริงด้วย เฮ้อ ไม่น่าเลย อกหักกับรักครั้งแรก แบบนี้เนี่ย


ฟาง-นั่นสิ พี่ว่าเราปล่อยให้มันอยู่แบบนี้สักพักเถอะ
 



ทำไมมันเป็นแบบนี้ ทำไมต้องเป็นพ่อกับแม่พี่โทโมะด้วยนะ เราต้องตัดใจจากพี่เค้าสินะ


"ยัยแก้วพวกชั้นเข้าไปนะ"


แก้ว-ฮึก เข้ามาสิ

แล้วก็รีบเช็ดน้ำตาออก


เฟย์-เฮ้ย แกร้องไห้หรอ


แก้ว-ปะ ปล่าวสักหน่อย


ฟาง-ร้องออกมาเหอะ ชั้นรู้ว่าแกเสียใจ


แก้ว-ฟาง ชั้นไม่รู้จะทำยังไงดี


ฟาง-ตัดใจจากพี่เค้าซะเถอะนะ มันคงเป็นไปไม่ได้หรอกที่แกกับพี่เค้าจะมารักกัน ในเมื่อเรื่องมันเป็นแบบนี้แล้วน่ะนะ


แก้ว-...แปปนะ เดี๋ยวแกพาชั้นไปบ้านพี่โทโมะเค้าหน่อยนะ


เฟย์-เฮ้ๆ เป็นอะไรขึ้นมาอีกล่ะแม่คุณ


แก้ว-ชั้นจะไปถามพ่อกับแม่พี่เค้าเลย


ฟาง-เอางั้นจริงหรอ?


เฟย์-เมื่อกี้ยังนั่งร้องให้อยู่เลย อารมณ์เปลี่ยนไวจริงๆ ปจดไม่มารึไงเนี่ย


แก้ว-ชั้นได้ยินนะ


ฟาง-แก้ว ขั้นว่าพรุ่งนี้ค่อยไปเถอะ เราพึ่งกลับมาเองนะ เดี๋ยวเค้าก็สงสัยกันหรอก


เฟย์-ใช่ๆชั้นเห็นด้วย นี่ก็ดึกมากแล้ว แกกลับไปนอนเหอะ


แก้ว-ได้ๆ แต่นี้แกไล่ชั้นรึปล่าวเนี่ย


เฟย์-เฮ้ยๆ ไม่ใช่


แก้ว-ฮ่าๆ งั้นชั้นกลับล่ะ เจอกันพรุ่งนี้



แก้ว-อ้าว พี่ป๊อปกลับมาแล้วหรอคะ ทำไมกลับเร็วจัง นี้เพิ่งจะสี่ทุ่มเอง


ป๊อปปี๊-ก็พอแกกลับไปไอ้โมะมันก็กระวนกระวายเป็นห่วงแกอยู่นั่นแหละ ก็เลยแยกย้ายกันกลับบ้าน
ว่าแต่แกเหอะไหนบอกว่าปวดหัวแล้วทำไมแกยังไม่นอนอีกหะ


แก้ว-อ่ะ เอ่อ พอดีว่าแก้วไม่มีเพื่อนน่ะค่ะก็เลยไปอยู่กับพวกเฟย์ฟางเค้า


ป๊อปปี๊-งั้นหรอ รีบขึ้นไปนอนได้แล้วไป


แก้ว-ค่าาา

-------------------------------------------------------------------------------------

ตอนหน้าเฟย์ฟางแก้วจะบุกไปที่บ้่านของโทโมะกันนะคะ  
เราจะได้รู้ความจริงกันสักทีว่ามันเป็นยังไงกันแน่