วงเวียนแห่งรัก

ตอนเช้าของวันถัดมา

 

       ไหนใครพูดกัน? ว่าจะตื่นก่อนนะ นี่เขาตื่นขึ้นมาดูเธอได้สักพักนึงแล้วนะ แต่เธอก็ไม่มีวี่แววจะตื่นขึ้นมา คง

 

จะเพลียจากบทรักเมื่อคืนล่ะมั้ง เห็นแล้วสะใจเป็นบ้าเลยที่เขาสามารถปราบคุณแม่ดื้อๆแบบนี้อยู่หมัด

 

“อือ..” เธอเริ่มครางออมาเบาๆคงรู้ตัวว่าตัวเองต้องตื่นแล้วสินะ

 

“ตื่นแล้วหรอ? ทำไมตื่นเอาป่านนี้ล่ะ สัญญาเป็นโมฆะแล้ว นอนต่อเถอะ” พอเธอได้ยินเข้าพูดแบบนั้นเธอก็น่า

 

ถอดสีทันที ไม่ใช่ว่าเธอเสียใจเรื่องสัญญานั้นแค่เรื่องเดียว แต่เธอแค่รู้สึกอายที่เมื่อคืนไปป่าวประกาศให้เขาฟังว่า

 

เธอจะตื่นก่อนเขา แต่เอาเข้าจริงๆเธอก็ตื่นสายกว่าเขาจนได้

 

“ได้ยังไงล่ะ แค่ฉันตื่นทีหลังคุณก็ไม่ได้แปลว่าฉันตื่นสายสักหน่อย” เธอเถียงคำไม่ตกฝาก

 

“แต่เธอตื่นหลังฉันก็แปลว่าเธอตะ..”

 

“อย่าทากลับคำนะ ก็เมื่อคืนคุณพูดว่า ‘ถ้าพรุ่งนี้ตื่นสายเงื่อนไขที่บอกว่าจะให้เธอไปท้ายไร่ถือว่าเป็นโมฆะ’ คุณพูดว่าตื่นสาย คุณไม่

 

ได้พูดว่าตื่นทีหลังนิหน่า”

 

“เจ้าเล่ห์จริงๆเลยนะ โอเคๆ ตื่นแล้วก็ลุกไปทำอาหารเช้าให้ฉันกินเลย” เขาพูดแล้วลุกขึ้นจากเตียงเพื่อที่จะไป

 

อาบน้ำ เขาผิดเองแหละที่นึกไม่ถึงว่าเธอจะจำคำพูดของเขาเมื่อคืนได้ แล้วนำคำนั้นมาแย้งเขา เขาพลาดเอง

 

“อ๊ะโอ๊ย~” เสียงร้องของเธอทำให้เขารีบวิ่งไปประคองทันที

 

“เจ็บรึเปล่า? ไปนอนต่อก็ได้นะ” เขาพูดแล้วประคองเธอไปที่เตียงทันที

 

“ไม่เอาๆ เดี๋ยวฉันอดไปท้ายไร่ ฉันไปทำอาหารเช้าให้คุณแล้วนะ” เธอพูดแล้วค่อยเดินออกจากห้องไป ห่วงจะไป

 

ข้างนอกมากกว่าห่วงตัวเองอีกนะ เขาส่ายหัวน้อยๆแล้วเดินเข้าไปอาบน้ำ

 

------------------

 

ห้องครัว

 

       ตอนนี้ฉันกำลังง่วนอยู่กับการทำโจ้กหมูสับ มันเป็นเมนูที่ง่ายสำหรับภรรยาคนอื่นๆ แต่มันไม่ง่ายสำหรับฉัน

 

เลยสักนิด ก็แหงสิฉันทำอาหารไม่ค่อยเป็น ปกติอาหารเช้าของคุณโทโมะก็จะเป็นพวกขนมปังปิ้ง ขนมปังทาแยม

 

แต่วันนี้ฉันนึกบ้าอะไรก็ไม่รู้อยากจะทำโจ้ก อยากจะลองเปลี่ยนบ้าง บอกตรงๆก็ได้ ฉันทำโจ้กหมูสับเพื่ออ้อนเขา

 

นะ เขาจะได้ยอมให้ฉันไปนอนเล่นท้ายไร่ซะที คนอย่างโทโมะเจ้าเล่ห์จะตาย เดี๋ยวก็วางแผนนั้นวางแผนนี่ แล้ว

 

แผนของเขาอาจจะทำให้ฉันอดไปท้ายไร่เลยก็เป็นได้! ฉันเลยต้องอ้อนเอาไว้

 

“ทำอะไรอยู่ ทำไมนานจัง?” คุณโทโมะเดินมายืนอยู่ข้างๆฉัน

 

“ทำโจ้กอ่ะ โอ๊ยร้อนๆ” ฉันเปิดฝาหม้อแต่ที่จับฝาหม้อมันร้อน บวกกับไอร้อนของโจ้กด้วยฉันเลยรีบปล่อยฝาหม้อ

 

แล้วรีบสะบัดมือไล่ความร้อนทันที

 

“ทำอาหารเป็นมั้ยเนี่ย” เขาพูดเชิงดุนิดๆ แล้วเขาก็เอาผ้ามาจับฝาหม้อแล้วเปิดมันออก ทำไมเขาทำแลดูง่ายจัง

 

เลย ทำไมฉันทำมันช่างดูลำบากเสียเหลือเกิน

 

“เป็นสิ ก็ทำโจ้กอยู่นี่ไงเล่า” ฉันพูดแล้วเอาทัพพีค้นสิ่งที่อยู่ในหม้อ

 

“โจ้กหรอเนี่ย? ไม่บอกไม่รู้เลยนะ” เขาพูด เพราะโจ้กของเธอมันเหมือนจะไหม้ แก้วใส่น้ำน้อยไปข้าวมันเลยติด

 

หม้อ แล้วตอนนี้ข้าวมันก็ไหม้แล้วด้วย

 

“มันไม่น่ากินขนาดนั้นเลยหรอ?” เธอทำหน้าเศร้าก่อนจะวางทัพพีไว้ในหม้อแล้วตัวเองก็เดินไปนั่งที่โต๊ะ

 

       เมื่อเธอไม่ทำต่อ เขาเลยต้องเป็นคนทำเอง โดยเททั้งหม้อที่แก้วทำนั้นทิ้งหมดแล้วหยิบโจ้กซองมาใส่จาน

 

แล้วเทน้ำร้อนแทน จากนั้นก็ยกไปเสิร์ฟแก้ว

 

“อย่างอนสิคนเก่ง เรื่องแบบนี้มันฝึกกันได้นะไว้ฉันว่างๆแล้วจะสอนทำอาหารนะ” เขาพูดแล้วเลื่อนชามโจ้กมาให้

 

ฉัน น่ากินกว่าที่ฉันทำตั้งเยอะ

 

“มันฝึกกันได้แต่คงต้องใช้เวลา อาจจะเป็นปีเลยก็ได้นิหน่า TOT”

 

“ไม่นานขนาดนั้นหรอก ดูเรื่องบนเตียงเป็นตัวอย่างสิ ตอนแรกเธอก็ทำไม่เป็น พอลองฝึกสองสามรอบเธอก็ทำเป็น

 

แล้ว การทำอาหารก็เหมือนกัน ไม่นานก็ทำเป็นแล้ว”

 

“แค่กๆ~” ฉันสำลักโจ้กทันทีที่เขาโยงเรื่องบนเตียงเข้ามาในเรื่องทำอาหารได้

 

“ฮ่าๆ รีบทานเข้า ฉันจะพาไปท้ายไร่” เขาหัวเราะร่าแล้วพูดกับฉัน พอฉันได้ยินว่าไปท้ายไร่ฉันก็รีบกินทันที ก่อน

 

จะวิ่งไปหยิบหมอนแล้วเตรียมตัวจะไปท้ายไร่ รอแค่เขาทานหมดเราก็พร้อมไปทันที เย้!

 

-------------------------------

 

ณ ท้ายไร่

 

       ฉันโดนเขาจูงมือมาจนถึงท้ายไร่ ทำไมต้องจูงมือนะหรอ เพราะฉันจะวิ่งมาที่ท้ายไร่นะสิ มั่วให้เดินแล้วเมื่อ

 

ไรจะถึงหัน แต่พอก้าวเท้าเตรียมจะวิ่งก็โดนคุณจอมเผด็จการจับมือไว้ซะได้แล้วเขาก็พูดด้วยถ้อยคำโหดๆว่า

 

’อย่าวิ่ง เดี๋ยวล้ม ค่อยๆเดินก็ได้’  แต่ฉันไม่ยอมฟัง ฉันพยายามแกะมือเขาออก แล้วเขาก็พูดกับฉันอีกประโยคว่า

 

‘ถ้าดื้อฉันจะพากลับบ้านทันที’  เท่านั้นแหละฉันเลยกลายเป็นเด็กเรียบร้อยยอมให้เขาจูงมือทันที

 

       พอมาถึงท้ายไร่ตรงตำแหน่งเดิมที่ฉันนอนเมื่อวาน ฉันกลับพบกับเปลที่ผูกติดกับต้นไม้สองต้น แถมตรง

 

เชือกที่ผูกยังประดับไปด้วยดอกไม้สดอีกด้วย สวยงามเป็นบ้าเลย เมื่อวานฉันยังไม่เห็นเลยนะ แล้ววันนี้มาได้

 

ยังไงกัน??

 

“คุณทำให้ฉันหรอ?” ฉันไม่สนใจว่าใครเป็นคนทำมัน พอเห็นแบบนั้นฉันก็รีบเดินไปนั่งบนเปลทันที คงไม่มีใครที่

 

ทำมันนอกจากคุณโทโมะแล้วล่ะ

 

“ใครบอกว่าฉันทำให้เธอกัน ฉันทำไว้นอนเล่นเองต่างหาก”  อ้าววว ทำไมเป็นไงล่ะ? เมื่อเขาไม่ได้ทำให้ฉัน ฉัน

 

เลยจำใจต้องลุกออกจากเปลอันสวยงามนั้น พอฉันลุกขึ้นยืน เขาก็เดินไปนอนบนเปลนั้นเป็นเชิงแสดงว่าเขาเป็น

 

เจ้าของมัน ก็ได้!! ไม่เป็นไร! ไม่นอนก็ได้

 

       เมื่อไม่ได้นอนบนเปล ฉันนอนที่พื้นหญ้าแบบเดิมก็ได้ ฉันว่าแล้วเอาหมอนที่ถือมาด้วยวางลงบนหญ้าแล้วล้ม

 

ตัวนอน จะบนแปลหรือบนหญ้ามันก็นอนได้เหมือนกันแหละ เพื่อแค่บนเปลมันสบายกว่า แต่บนหญ้าพอนอนแล้วก็

 

โดนหญ้าทิ่มบ้างเท่านั้นเอง เท่านั้นจริงๆ TOT

 

“ล้อเล่นนะ ฉันทำเปลไว้ให้เธอ” เมื่อฉันหลับตาไปได้สักพัก ฉันก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยมากระซิบข้างหู

 

“ฉันไม่นอนแล้ว คุณนอนเถอะ”

 

“ทำให้แล้วจะไม่นอนได้ยังไงกัน นี่ฉันลุกขึ้นมาทำตั้งแต่ตี 2 เลยนะ”

 

“นี่คุณตื่นมาทำให้ฉันหรอ??” อึ้งค่ะ! ตื่นมาทำตอนตี 2

 

“ก็ใช่นะสิ ไม่ลองนอนดูหน่อยรึไงล่ะ” เขาพูดโดยไม่รอให้ฉันตอบตกลง เขาก็อุ้มฉันแล้ววางฉันลงบนเปลทันที

 

“เพลียไม่ใช่หรอ? นอนสิ” เขาพูดแล้วคอยแกว่งเปลเบาๆกล้อมฉันให้นอนเหมือนเด็กๆ

 

“แล้ววันนี้คุณไม่เข้าไร่หรอ?” ฉันถาม

 

“ไม่ล่ะ วันนี้ฉันจะอยู่กับ ‘เมีย’ ทั้งวัน” เขาพูดอย่างหน้าทะเล้น แต่ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรพร้อมหลับตาลงด้วยความง่วง

 

ก่อนที่ฉันจะหลับไป...

 

       ผ่านไปสักพักฉันก็รู้สึกได้ว่าเหมือนมีบางอย่างเบียดตัวฉันอยู่ ฉันเลยลืมตาขึ้นมาดูปรากฎว่า คุณโทโมะลงมา

 

นอนเบียดกับฉันด้วยย!!

 

“ขอโทษที่ทำให้ตื่น ฉันก็แค่อยากจะนอนบ้างเท่านั้นเอง” เขาพูดแล้วก็เอามือมารองหัวตัวเองแทนหมอน

 

“ฉันมีหมอนนิหน่า เดี๋ยวฉันไปหยิบหมอนมาให้นะ” ฉันพูดแล้วจะลุกขึ้นเพื่อจะเอาหมอนที่นอนตายอยู่บนหญ้า

 

“ไม่ต้อง นอนต่อได้แล้ว ถ้าไม่นอนฉันจะพากลับบ้าน” เขาดึงมือฉันให้ล้มตัวนอนที่เดิม แต่ที่ไม่เหมือนเดิมก็คือ

 

เขาใช้แขนของตัวเองมาเป็นหมอนให้ฉันนอนหนุนนะสิ! แถมยังตวัดตัวฉันเข้าไปกอดไว้อีก ><

      

       สายลมแรงๆที่คอยพัดอย่างสม่ำเสมอทำให้ฉันรู้สึกเย็นสบาย คนรักที่ตอนนี้กำลังโอบกอดฉันอยู่เขาทำให้

 

ฉันอบอุ่น วันนี้คงเป็นวันที่ฉันมีความสุขอีกวันหนึ่งที่ได้มานอนหลับท่ามกลางสายลมไปพร้อมๆกับคนที่ฉันรักมาก

 

ที่สุด.....

 

----------------------------------------------------------------------------------------------

อัพแล้วๆ วันนี้อัพให้ตั้งสองเรื่องเชียวนะ! อยากอ่านก็ต้องเม้นกัน ขอแบบเยอะๆด้วย 55555

แต่ทุกคนคงไม่ค่อยอยากอ่าน คงเบื่อไรเตอร์คนนี้แล้วใช่มั้ยล่ะ?

เป็นไรเตอร์ประสาอะไร อัพช้าชะมัด กำลังว่าเค้าอยู่ใช่มั้ยล่ะ? ช่างเถอะ

อัพแล้วยังไงก็ช่วยเม้น+โหวตเป็นกำลังใจ ถ้าเม้นน้อยอีกจะไม่อัพแล้วนะ งอนๆ 55555555

เม้น+โหวตหน่อยค่า

30 เมษายน 2556

16:18   TOEY