วงเวียนแห่งรัก

8.9

เขียนโดย toey

วันที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555 เวลา 18.51 น.

  76 chapter
  3776 วิจารณ์
  173.53K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 21.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

57) ทะเลาะ..มารยา!!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

“ฉันจะพาไปเปิดงาน” โทโมะพูดแล้วจูงมือฉันเดินเข้าไปที่หน้างาน

 

         มีผู้คนมากมายยืนต่อแถวยาวทั้งสองฝั่ง โดยเว้นตรงกลางเป็นทางเดิน เหมือนคนงานเหล่านี้ต่างต้อนรับเรา

 

นั้นเอง พอเดินมาจนถึงประตูเปิดงาน คนงานสองคนยื่นแก้วไวน์มาให้เราทั้งสองคน ฉันเห็นโทโมะรับแก้วไว้ ฉันก็

 

เลยรับแก้วตาม พอเห็นเขาดื่ม ฉันเลยยกแก้วขึ้นมาเพื่อจะดื่มไวน์ตามเขา

 

“ไม่ต้อง” เขาหันมาพูด ฉันเลยถือแก้วไว้เฉยๆ

 

“เจ้าภาพเราพาสาวสวยมาด้วยนะครับ” พิธีกรก็ไม่ใช่ใครที่ไหน องอาจนั้นเอง คำพูดขององอาจทำเอาคนในงาน

 

ตบมือกันใหญ่

 

“นั่งรอฉันก่อนนะ ฉันขึ้นไปกล่าวเปิดงานก่อน แล้วเดี๋ยวจะพาไปเดินหาอะไรกิน” เขาพูดแล้วเดินขึ้นเวทีไป ฉันเลย

 

ต้องนั่งอยู่ที่หน้าเวที

 

            ไม่นานโทโมะก็เปิดงานเสร็จ เขาตัดริบบิ้นหน้างานแล้วพาแขกเดินชมทั่วงานโดยไม่สนใจฉันสักนิดเลย

 

เขาคงงานยุ่งเพราะลูกค้าทั้งในและนอกก็มางานนี้กันมากมาย ฉันเข้าใจ

 

“ไปหาอะไรกินก่อนก็ได้นิเนอะ” ฉันพูดกับลูกตัวน้อยที่อยู่ในท้อง ก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินตามซุ้มอาหาร ก็เพราะตัว

 

เองเริ่มหิวแล้วล่ะสิ แล้วถ้าไม่กินอาหารให้ตรงเวลา ลูกอาจจะได้รับสารอาหารไม่ครบถ้วนด้วย

 

--------------------

 

“นายหญิงครับ” ฉันที่กำลังเดินหาอะไรทานอยู่ จู่ๆก็มีคนงานเดินเข้ามาแล้วยื่นแก้วไวน์ให้ ฉันยิ้มให้ก่อนจะรับแก้ว

 

ไวน์เอาไว้ แล้วคนงานคนนั้นก็ยังยืนเฉยไม่ยอมไปไหน เอาว่ะ! จะไม่ดื่มก็ดูจะเสียมารยาทเกินไป

 

‘กลิ่นฉุนจัง’

 

“แค่กๆ~” ฉันสำลักออกมาเพราะมันขมกว่าที่คิดไว้ตั้งเยอะ

 

            จู่ๆแก้วไวน์ที่ฉันถือไว้ก็โดนดึงออกไป คนที่ดึงแก้วไปไม่ใช่ใครที่ไหน   โทโมะนั้นเอง เขาดึงแก้วไป

 

แล้วกระดกไวน์รวดเดียวจนหมดแล้วส่งแก้วคืนให้คนงานคนนั้น

 

“ทีหลังทำแค่เอาแก้วแตะปากก็พอ” เขาพูด

 

“ถ้าดื่มหมดแก้วเดี๋ยวคนงานก็เอามาให้อีก” เขาพูดแล้วจับมือฉันไว้

 

“เข้าใจมั้ย?” เดี๋ยวนี้เขาชักจะเป็นพ่อฉันแล้ววนะ!

 

“เข้าใจแล้วค่ะ” ฉันพูด

 

“แล้วอีกอย่าง ถ้าดื่มเข้าไปมากๆ มันไม่ดีต่อเด็กในท้อง ฉันขอสั่งห้ามเรื่องไวน์แล้วก็แอลกอฮอล์ทุกชนิด” เขาพูด

 

แล้วชี้นิ้วใส่หน้าฉัน ก่อนจะจ้องหน้าฉัน แววตามีแต่ความน่ากลัว

 

“อย่าทำตาเหมือนจะฆ่าฉันนักสิ” ฉันพูดแล้วพยายามไม่จ้องตาโทโมะ

 

“ลองเธอดื่มไวน์อีกรอบสิ ฉันได้ฆ่าเธอแน่” เขาพูดด้วยน้ำเสียงดุดัน

 

“อย่ามาขู่ฉันให้ยากเลยนะ ฉันไม่กลัวหรอก แบร่~” ฉันแลบลิ้นใส่เขาก่อนที่จะเตรียมวิ่งหนี

 

“หนีหรอ? เสร็จแน่!” เขาพูดแล้วคว้าเอวฉันแล้วดึงฉันเข้าหาตัวเองก่อนจะ..

 

 

ฟอด~

 

             เขาหอมแก้มซ้ายของฉัน จากนั้นก็เปลี่ยนมาหอมแก้มขวา

 

“อือ~ ปล่อยนะ!” ฉันพยายามเอามือทั้งสองมือดันอยู่ที่อกของเขา แต่เขากลับรัดเอวฉันไว้แน่น

 

“คุณ~ ฉัน...เจ็บ” ฉันแกล้งพูดด้วยเสียงโอดโอยก่อนจะเอามือมากุมไว้ที่ท้องของตัวเอง

 

“ฉันขอโทษ! ฉันลืมว่าเธอท้องอยู่ เจ็บมากมั้ย? ฉันขอโทษ!!” เขาพูดอย่างรวดเร็ว เขาคงตกใจมากแน่ๆ ฮ่าๆ 

 

“ฮ่าๆ” ฉันดันอกเขาจากนั้นก็วิ่งหนีไป โดยไม่ลืมหันกลับมาหัวเราะเยาะเขาอีกหนึ่งที เขาหลงกลฉันแล้วล่ะ ^O^

 

“หลอกฉันหรอ? ฝากไว้ก่อนเถอะ!!” เขาพูดตามหลังฉันมาแว่วๆแล้วก้าวท้องวิ่งตามฉันมา แต่เขาจะวิ่งมาถึงฉัน

 

ฉันก็วิ่งไปไกลแล้วล่ะ ฮ่าๆ

 

-------------------------

 

          ฉันวิ่งหนีเขามาจนรู้ได้ว่าเขาไม่ตามมาแล้ว เย้! ฉันรอดแล้ว ฮ่าๆ เดี๋ยวเขาก็คงจะตามมาแล้วล่ะ งั้นขอยืน

 

พักเหนื่อยก่อนแล้วกัน ฉันหันมองไปทางที่ตัวเองวิ่งมา ดูว่าเขาวิ่งมารึยัง? เมื่อดูว่าไม่มีเงาของเขา ฉันก็เลยหัน

 

กลับไปข้างหน้า แต่..

 

“ดื่มสักหน่อยสิค่ะนายหญิง” พิมโผล่มาอยู่ข้างหน้าฉัน พร้อมยื่นแก้วทรงสูงที่มีไวน์อยู่ครึ่งแก้วมาให้ฉัน

 

“แต่ฉัน...” ฉันกำลังจะปฏิเสธเพราะเมื้อกี้ฉันพึ่งโดนโทโมะห้ามเรื่องของไวน์อยู่นะสิ

 

“ให้เกียรติฉันสักแก้วสิค่ะ อืม..แด่ความสัมพันธ์อันดีระหว่างเราสองคน” พิมพูด เมื่อปฏิเสธไม่ได้ฉันก็คงจะต้องดื่ม

 

จริงๆ นิดๆหน่อยคงไม่เป็นไรหรอก

 

           ฉันรับแก้วเข้ามาไว้ในมือก่อนที่จะยกแก้วนั้นแตะปากแล้วค่อยๆดื่มน้ำสีเข้มนั้นอย่างเชื่องช้า มันไม่ใช่น้ำ

 

แดงหรือน้ำส้มที่จะกินง่ายขนาดนั้น แต่มันคือไวน์  แต่แล้วก็...

 

“ฉันบอกว่าไม่ให้ดื่ม แล้วดื่มทำไม!!” โทโมะวิ่งเข้ามากระชากแก้วไวน์ที่ฉันกำลังดื่มอยู่ออกจากปาก ทำเอาน้ำที่

 

กำลังจะเข้าปากฉันมันทะลักออกมาจนเลอะปากฉัน จากนั้นเขาก็ตะคอกฉันเสียงดังจนฉันตกใจ

 

“อยู่ๆนายหญิงก็เอาแก้วพิมไปดื่มเฉยเลย ทั้งๆที่พิมห้ามแล้วแต่นายหญิงก็ไม่ฟัง” เมื่อถึงทีพิม ยัยพิมก็ใส่ไม่ยั้ง

 

จนฉันดูเป็นคนที่ผิดในสายตาของโทโมะ ทั้งๆที่จริงแล้วพิมเป็นคนเอาแก้วนั้นมาให้ฉันดื่มด้วยซ้ำ!!

 

“มากับฉันเดี๋ยวนี้!!!” เขาตวาดลั่นก่อนจะลากฉันให้เดินตามออกไป ท่าทางเมื่อกี้ของเขาทำให้ฉันรู้ว่าเขาเชื่อที่

 

พิมพูดสนิทใจ

 

------------------------------------------------------------------------------------------------

อัพแล้วค่า มาแบบสั้นๆ ช่่วยเม้น+โหวตหน่อยค่า เศร้าจังเลยอ่า นอยด์ตลอด 24 ชั่วโมง

เอาเถอะ เค้าอยากอัพ 55555555 ย้ำ!! เม้น+โหวตหน่อยน๊ะ

21:51  TOEY

26 ธันวาคม 2555

FB : Eno'ToEy

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา