วงเวียนแห่งรัก

"ป๊อปค่ะ เกลอยากไปเที่ยว" เกลเดินเข้ามาเกาะแขนป๊อปปี๊ที่นั่งอยู่ที่โซฟา

 

"คุณอยากจะไปไหนก็ไปเถอะ" ป๊อปปี๊พูดแล้วก็ดึงมือของเกลออก

 

"แต่คุณต้องไปกับฉัน!" เกลพูดแล้วพยายามดึงแขนของป๊อปปี๊

 

"อย่ามายุ่ง!" ป๊อปปี๊สะบัดแขนอย่างโมโห ก่อนจะเดินออกจากบ้านไป

 

"อ๊ายยยย กลับมานะ!!" เกลโมโหร้องกรี๊ดๆ กระทืบเท้าไปมาเหมือนคนบ้า

 

 

บ้านฟาง

 

ปี๊ด ปี๊ด~

 

"มาแล้วค่ะ" ฟางรีบเดินมาเปิดประตู

 

"ป๊อปปี๊มาได้ไงเนี่ย?" ฟางทักทายป๊อปปี๊ที่เดินเข้ามาในบ้าน

 

"ขับรถมานะสิ" ป๊ิอปปี๊ตอบฟางไป

 

"อย่ากวนได้ไหมห๊ะ!" ฟางพูด

 

"พอใจล่ะ?" ป๊อปปี๊ถาม

 

"นอนกลางวันอยู่บนห้องฟางนะ  ว้ายตายแล้ว!" พอตอบป๊อปปี๊เสร็จก็นึกได้ว่าตัวเองทอดปลาทิ้งไว้เลยรีบวิ่งเข้า

 

ไปในครัวกลัวว่าปลาจะไหม้ซะก่อน

 

"อะไรของเขา หึ.." ป๊อปปี๊ยังงงๆที่อยู่ฟางตอบคำถามเสร็จก็รีบวิ่งเข้าบ้านไปเลย แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร รีบเดินขึ้น

 

ไปที่ห้องของฟางเพื่อหาเจ้าตัวน้อย

 

 

 

ห้องฟาง

 

            ป๊อปปี้เดินเข้าไปนั่งบนเตียงข้างๆที่พอใจนอนอยู่ มือก็ลูบหัวพอใจไปเรื่อยๆ ใครจะคิดว่าเด็กที่ถูกทิ้งจะ

 

ติดเขาขนาดนี้ เขาไม่เคยคิดว่าจะเป็นพ่อของเด็กตัวน้อยๆแบบนี้ มองทีไรเขาก็มีความสุขทุกที

 

"ไว้เดี๋ยวป๊ามาหาใหม่นะครับคนเก่ง จุ๊ฟ~" ก้มลงจูบที่หน้าผากของเด็กที่หลับอย่างๆเบาๆ ก่อนจะดึงผ้าห่มขึ้นมา

 

ห่มให้ถึงคอ ก่อนจะปิดประตูแล้วเดินออกจากห้องไป

 

 

 

               ผมเดินเพื่อที่จะออกจากบ้าน แค่แวะมาดูพอใจเท่านั้นเอง แต่ตอนที่กำลังจะเดินกลับได้กลิ่นหอมๆที่

 

น่าจะลอยมาจากห้องครัว เรียกความสนใจจนเขาต้องเปลี่ยนจุดหมายจากที่จะกลับบ้านเปลี่ยนเป็นเดิน

 

เข้าห้องครัวบ้านฟางแทน

 

"ทำอะไร ห๊อมหอม" ป๊อปปี้พูด

 

"โอ๊ย!" ฟางที่กำลังหั่นผักตกใจเสียงของป๊อปปี้ทำให้มีดบาดนิ้ว

 

"ฉันขอโทษ เจ็บรึเปล่า?" ป๊อปปี้วิ่งเข้ามาดูฟางก่อนจะจับนิ้วของฟางขึ้นมาดูดไว้เพื่อให้เลือดหยุดไหล

 

"อะ..เอ่อไม่เป็นอะไรแล้ว" ฟางพูดแล้วก็ดึงนิ้วตัวเองออกจากมือของป๊อปปี้

 

"แล้วนี่ทำอะไรอยู่" ป๊อปปี้ถาม

 

"เตรียมกับข้าวไว้ให้พอใจ เดี๋ยวตื่นขึ้นมาแล้วหิวเดี๋ยวจะงอแงอีก" ฟางพูดแล้วก็หั่นผักต่อ

 

"มีอะไรให้ฉันช่วยมั้ย?" ป๊อปปี๊พูด

 

"ดูแกงจืดให้หน่อยสิ ถ้าเดือดแล้วปิดไฟได้เลย" ฟางพูดป๊อปปี๊ก็เดินไปดูให้

 

"เดือดแล้ว ฉันปิดไฟแล้วนะ" ป๊อปปี๊พูดแล้วก็ปิดไฟก่อนจะยกหม้อลง

 

"ตักใส่ถ้วยเลย" ฟางพูดในขณะที่ตัวเองก็ไม่วางตาจากผักที่หั่นอยู่

 

"เสร็จแล้ว" ป๊อปปี๊ตักใส่ถ้วยเสร็จก็เอามาโชว์ฟาง

 

"ทำเป็นเด็กไปได้ จัดโต๊ะได้เลยนะ เดี๋ยวยัยตัวเล็กก็ตื่นแล้ว" ฟางเอ็ดไปทีหนึ่งก่อนจะพูดเพราะใกล้เวลาตื่นของ

 

พอใจแล้ว คือไม่ต้องมีคนปลุก พอใจจะตื่นเองแล้วก็ตรงเวลาทุกวันด้วย

 

"ม๊า พอใจหิ๊วหิว มีอะไรให้กินบ้างค่ะ " พอใจเดินพูดตั้งแต่ลงบันไดมา

 

"นั่งรอแปปนึงนะค่ะ" ฟางพูดแล้วก็เดินไปตักข้าวมาให้พอใจ

 

"ป่ะป๋า" พอใจมองป๊อปปี๊ที่ยกอาหารออกมาจากครัว

 

"คิดถึงป๊ามั้ยครับ?" ป๊อปปี๊เดินเข้าไปกอดพอใจ

 

"เลิกคิดถึงกันก่อนได้มั้ยค่ะ ทานข้าวได้แล้วค่ะ แกงจืดกำลังอุ่นๆเลย" ฟางพูดแล้วก็ตักแกงจืดใส่จานของพอใจ

 

"ที่แท้ก็มาอยู่ที่นี้เองหรอ!" เกลเดินเข้ามาในบ้าน

 

"ยัยป้าปีศาจ" พอใจพูดออกไป แต่จะรู้ไหมว่ามันทำให้เกลโกรธมาก

 

"นังเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม!" เกลเดินเข้าไปกระชากแขนของพอใจ

 

"ปล่อยนะ!" ฟางเดินเข้าไปผลักเกลออกแล้วก็อุ้มพอใจที่ร้องไห้มากอดที่อ้อมอก

 

"เกลคุณกลับไปซะ!" ป๊อปปี็ตวาดอย่างโมโหพร้อมชี้นิ้วไปที่ประตูของบ้าน

 

"ฉันไม่ยอมปล่อยคุณให้มันแน่!" เกลพูด มือก็หยิบถ้วยแกงจืดที่ตั้งไว้บนโต๊ะ แล้วสาดใส่ฟางทันที

 

"โอ๊ยร้อน!" ฟางร้องออกมาดีที่ยังไม่ได้ถอดผ้ากันเปื้อน แต่น้ำแกงจืดมันโดนแขนเล็กน้อย

 

"คุณออกไปก่อนที่ผมจะโมโห!!!" ป๊อปปี๊ตวาดลั่นหน้าตาน่ากลัวมาก

 

"ฝากไว้ก่อนเถอะ!!" เกลหันมาพูดใส่หน้าฟาง

 

"ฟางเป็นอะไรรึเปล่า?" ป๊อปปี๊รีบวิ่งไปหยิบผ้ามาเช็ดตามแขนของฟาง

 

"ม๊า ฮึก.." พอใจเดินเข้าไปเกาะแขนฟางพร้อมน้ำตา

 

"ไม่เป็นไรแล้ว แค่นี้จิบๆ^^" ฟางพูดเพื่อไม่ให้ทุกคนเป็นห่วงพร้อมกับยิ้มให้ทั้งๆที่มันร้อนจนแสบผิว

 

------------------------------------------------------------------------------------------------

 

อัพแล้วน๊า เม้นหน่อยเร็ว ช่วงนี้เม้นไม่ถึงเป้าเลย ช่วยเม้นกันหน่อยน๊า เหนื่อยแล้วจ้า ตอนต่อไปค่อยเจอกับโมะแก้วน๊า แบบว่าตอนนี้อยากให้ห็ยความร้ายของเกลแล้วก็ความน่ารักของ PF น๊า ฮ่าๆ เม้น+โหวตหน่อยค่า ขอบคุณค้า