วงเวียนแห่งรัก

"จะนอนต่อไหม?" โทโมะถามแก้วที่ตาปรือๆเหมือนจะง่วง
 
"อือๆ ง่วงนอน" แก้วตอบแล้วก็หลับตาลง โทโมะก็เก็บกรป๋องแป้งไป เสร็จแล้วก็ออกไปข้างนอกเพื่อไปเตรียม
 
งานแต่งงานของป๊อปปี๊แล้วก็เกล
 
 
 
ตอนเย็น
 
             เย็นของวันนี้มีงานแต่งงานของป๊อปปี๊กับเกล เขาบังคับจนป๊อปปี๊ยอมแต่งกันเกล
 
"แก้วไปเปลี่ยนชุด" โทโมะยื่นชุดสีขาวให้แก้ว
 
"ทำไมอ่า นายจะพาฉันไปไหน?" ฉันถามเพราะความอยากรู้
 
"ไปเปลี่ยนเร็วๆเถอะ" แก้วก็รับมาโดยดี กลัวโทโมะจะอารมณ์เสียใส่ฉันอีก
 
 
 
               พอเปลี่ยนชุดเสร็จ เขาก็พาฉันขึ้นรถแล้วก็ขับไปที่โรงแรมหนึ่ง แล้วก็พาเดินเข้าไป
 
ข้างในมีงานอะไรกัน? ทำไมคนเยอะ เดินกันจนจะชนกันตายแล้ว
 
"โทโมะงานแต่งใครอ่ะ" พอจะรู้ได้เพราะงานสวยมาก
 
"เดี๋ยวเธอก็รู้" โทโมะพาเดินเข้ามาให้งาน โดยไม่ลืมเดินผ่านซุ้มถ่ายรูป
 
 
 
ซุ้มถ่ายรูป
 
"เกล ป๊อป!" เจอทั้งสองคนยืนคู่กันในชุดเจ้าบ่าว เจ้าสาวก็ตกใจเพราะป๊อปปี๊นั้นเป็นแฟนแก้ว
 
"แก้ว!" ป๊อปปี๊ก็ตกใจไม่แพ้กัน มองหน้าแก้วกับโทโมะสลับไปมา
 
"คุณพ่อค่ะ" น้องพอใจวิ่งเข้าไปกอดป๊อปปี๊
 
"น้องพอใจ!" ฟางรีบวิ่งไอุ้มน้องพอใจเธอพาน้องพอใจมาเพราะพอใจลบเล้าให้ฟางพามาเพราะเห็นข่าวในทีวี
 
"ม๊าปล่อยพอใจ พอใจจะไปหาพ่อ!" พอใจสะบัดตัวจนหลุดออกจากฟาง แล้วก็วิ่งเข้าไปหาป๊อปปี๊
 
"นี่! นังเด็กนี่เป็นใครห๊ะ!" เกลเดินเข้ามาบังป๊อปปี๊ไว้ทำให้พอใจที่จะวิ่งไปหาป๊อปปี๊ชนเข้าอย่างจังกับร่างของเกล
 
น้องพอใจล้มลงก้นกระแทกพื้น
 
"ฮือ...ผู้ใหญ่ใจร้าย แง~" พอใจร้องไห้ออกมา จนป๊อปปี๊ต้องรีบเดินเข้าไป
 
"น้องพอใจไม่ร้องนะครับ" ป๊อปปี๊เดินเข้ามาโอ๋น้องพอใจที่ร้องไห้
 
"ป๊าอย่าทิ้งพอใจ" น้องพอใจกอดป๊อปปี๊แน่น
 
"ป๊า?" ฉันยังงงอยู่ ทำไมเด็กคนนี้ถึงเรียกป๊อปปี๊ว่า ป๊า
 
"เฮ้ย! ไปจับเด็กมาสิ จะได้ฤกษ์แล้ว" โทโมะสั่งลูกน้อง ลูกน้องก็เดินไปจับพอใจ
 
"พอใจ!" ฟางจะวิ่งเข้าไปหาพอใจ แต่ก็โดนลูกน้องโทโมะจับไว้เช่นกัน
 
"นี่นายปล่อยฟางกับเด็กเดี๋ยวนี้เลยนะ!" ฉันหันไปตวาดใส่โทโมะ
 
"ใครหน้าไหนก็พังงานแต่งน้องฉันไม่ได้หรอก!" โทโมะตวาดกลับ ก็บอกแล้วว่าเขารักน้องสาวมาก
 
"แก้วๆ น้องพอใจ!" ฟางเรียกทำให้แก้วหันไปดูพอใจ ก็เห็นว่าพอใจโดนลูกน้องโทโมะอุ้มไปแล้ว
 
"บอกคนของนายให้ปล่อยน้องคนนั้นเดี๋ยวนี่เลยนะ!!" ฉันหันไปทุบโทโมะส่วนเกลกับป๊อปปี๊ก็เดินเข้างานไปแล้่ว
 
หน้างานก็เหลือแต่ฟาง ฉัน โทโมะ น้องพอใจแล้วก็ลูกน้อง
 
"ฉันไม่ทำอะไรเด็กคนนั้นหรอก แค่จะเอาออกไปนอกงานเท่านั้น เดี๋ยวงานพัง" โทโมะพูด
 
"พวกนายปล่อยฟางนะ!" ฉันเดินเข้าไปทุบลูกน้องที่จับตัวฟางไว้ จนพวกนั้นปล่อยฟาง ส่วนฟางก็วิ่งตาม
 
น้องพอใจไป
 
"นายมันใจร้าย! ทำร้ายได้แต่กระทั่งเด็กกับผู้หญิง"แก้วด่าทอโทโมะ
 
"ก็พวกนั้นจะมาพังงานแต่งงานน้องฉัน!" โทโมะตวาดแก้วด้วยความโมโห
 
"น้องนายดีตรงไหน! แย่งแฟนคนอื่นไปทั่ว!" ฉันด่าน้องของโทโมะ
 
 
 
เพี๊ยะ~
 
            มือหนาฟาดลงบนหน้าของแก้วอย่างแรง จนเห็นรอยนิ้วชัดเจน
 
"ฮึก..นายมันใจร้าย!" พูดออกมาพร้อมน้ำตา มือก็กุมแก้มของตัวเอง แล้วก็วิ่งออกไปทันที
 
 
 
 ด้านฟาง
 
"ปล่อยพอใจเดี๋ยวนี้นะ" ฟางวิ่งตามมาทัน
 
"ม๊า ช่วยพอใจด้วยฮือ.." พอใจร้องไห้ออกมาทั้งๆที่ยังโดนอุ้มอยู่
 
"เฮ้ย! ปล่อยเด็กไป" โทโมะวิ่งตามมาแล้วก็สั่ง ลูกน้องก็ปล่อยเด็ก
 
"ฉันขอโทษ" โทโมะเอ่ยกับฟาง
 
"คุณลุงใจร้าย ฮือ.. ม๊าค่ะพอใจกลัว" พอใจพูดแล้วก็รีบเดินเข้าไปหาฟางแล้วก็กอดไว้ทันที
 
"ไม่ต้องกลัวนะครับตัวเล็ก ลุงขอโทษนะค่ะ" โทโมะพูดอย่างอ่อนโยน
 
"แก้วล่ะ?" ฟางถามเพราะไม่เห็นเพื่อนตัวเอง
 
"เธอกลับไปได้แล้ว เดี๋ยวฉันจะให้คนไปส่ง" เสร็จแล้วตัวเองก็รีบวิ่งไปหาแก้วทันที
 
+
 
+
 
+
 
ด้านแก้ว หลังโรงแรม
 
"แก้ว" เสียงเรียกทำใ้หแก้วหันไป
 
"ป๊อปปี๊ ฮือ.."พอเจอป๊อปปี๊ก็วิ่งเข้าไปกอดทันที ป๊อปปี๊แอบย่องออกมาจากงาน บอกจะไปเข้าห้องน้ำ แล้วก็
 
ย่องออกมาหาแก้ว
 
"เขาทำร้ายเธอหรอ?" ป๊อปปี๊ค่อยๆเอามือจับแก้มของหญิงสาวเบาๆ
 
"ฮึก..นายไม่รักฉันแล้วหรอ?"
 
"รักสิ แต่ฉันไม่ได้อยากแต่งงานกับเกล แล้วเธอรักฉันไหม?" ป๊อปปี๊ถามและก็อยากได้ยินแก้วตอบ
 
"ฉันก็ระ.." ฉันกำลังจะตอบ
 
"แก้วคงรักใครไม่ได้นอกจากฉันแล้วละ หึ" โทโมะเดินมาแล้วก็กระชากแขนแก้วให้ไปอยู่้ข้างๆ
 
"ปล่อยนะ ฉันไม่ได้รักนาย!" ฉันพูดไปแล้วก็จ้องหน้าโทโมะเขม็ง ส่วนโทโมะก็จ้องหน้าแก้วแล้วก็บีบแขนแก้วแรง
 
ขึ้น จนแก้วนิ่วหน้าด้วยความเ็จ็บ
 
"ฉันขอตัว เมีย ฉันคืน ส่วนแกกลับเข้างานไปได้แล้ว!"
 
"ปล่อยนะ ฉันเจ็บ!" พยายามสะบัดมือออก
 
"เฮ้ย! เอามันเข้างานไปดิ" โทโมะหันไปส่งลูกน้องแล้วก็ลากแก้วขึ้นรถไป
 
------------------------------------------------------------------------------------------------
 
อัพแล้ว ฝากเม้น+โหวตหน่อยนะค่ะ จะเปิดเทอมแล้ววว