ฉันรักนาย..ROOMMATE ของฉัน

9.3

เขียนโดย toey

วันที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555 เวลา 18.49 น.

  35 chapter
  1447 วิจารณ์
  54.12K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8) หาแฟน!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"ฉัน..เอ่อ." ถ้าบอกว่ามาคนเดียวก็อายแย่เลย จะตอบว่าอะไรดีเนี่ย

"อย่าบอกนะว่าแกมาคนเดียว แกไม่มีแฟนหรอ" แตงโมจะเป็นไรมั้ย? ถ้าฉันจะฆ่าแก

"จะบ้าหรอแก ฉันมากับแฟนหน่ะ แต่เขาไปซื้อของอยู่" ฉันโกหกคำโตออกไป ยังไงฉันก็ไม่ยอมน้อยหน้าหรอก

"ว้าวววว มากับแฟนด้วย" ลิ้นจี่แซวฉันอีกแล้ว ฉันจะมีแฟนแล้วมันผิดตรงไหน

"ก็ใช่ไง เขาหน่ะ น่ารักมากเลยนะ คอยดูแลฉันตลอดเลย" ฉันโม้ไป จริงๆแล้วก็ยังไม่เคยมีแฟนสักคน ฉันเอ่ย

กล่าวถึงบุรุษที่สาม ซึ่งเป็นใครฉันยังไม่รู้เลย

"แก! ฉันอยากเจอแฟนของยัยแก้วแล้วอ่ะ" ลิ้นจี่พูดด้วยน้ำเสียงดี้ด้าสุดๆ

"เอ่อนี่ อาทิย์หน้าจะมีงานเลี้ยงรุ่นด้วยน่ะ" ห๊ะ! งานเลี้ยงรุ่น

"งานเลี้ยงรุ่นอะไร?" ฉันถามออกไป

"ก็เลี้ยงรุ่นไง ปาร์ตี้ไง อย่าลืมมาหล่ะ" หว่ะ! อยากไปจัง อยากเจอเพื่อนเก่าๆ

"แล้วก็อย่าลืมพาแฟนแกไปด้วยนะ ฉันอยากเจอ" แฟน! ตายแล้ว

"เขาคงไปไม่ได้หรอก เขาติดงานหน่ะ" ฉันขอแถมั่วๆไปก่อนละกัน ฉันยังไม่มีแฟนนิ

"ต้องมาให้ได้!" แตงโม แกใจร้ายกับฉันไปมั้ย

"เพราะถ้าแฟนแกไม่มา ฉันจะประจานแก ว่าแกขึ้นคาน!" ลิ้นจี่แกแทงใจดำฉัน ฉันขึ้นคานอยู่ไง

"งั้นฉันไปก่อนนะ เจอกันวันงาน อย่าลืมแต่งตัวสวยๆด้วยล่ะ" ว่าแล้วยัยเพื่อนสองคนนั้นก็เดินออกไปเลย

 

'ตายเถอะ แล้วฉันจะหาแฟนมาจากไหน ไม่น่าโม้ไว้เยอะเลย'

 

ณ หอพัก

ปัง!!

          ฉันปิดประตูกระแทกเสียงดัง ก็ทำไงได้ คนมันเครียดนิหน่า อาทิตย์หน้าแล้วนะฉันจะไปหาแฟนมาจากไหนต้องโดนตราหน้าว่าขึ้นคานแน่เลย

"เป็นไรของเธอเนี่ย" ฉันจะฆ่านายไง

"เรื่องของฉัน!" อย่าพึ่งมาคุยได้มั้ย คนอารมณ์เสีย

"ประจำเดือนไม่มารึไง!" กล้าพูดนะ!

"ไอ้บ้า! โรคจิต"

"แล้วเป็นอะไรอีกห๊ะ!"

"พูดดีๆกับฉันไม่เป็นรึไง" ตั้งแต่อยู่ด้วยกันมา ฉันกับนายแป้งเด็กนั้นยังไม่เคยคุยกันดีๆสักที

"เป็นแต่ไม่อยากพูด" โทโมะว่าแล้วก็หันไปเล่นคอมต่อ

"นี่! ฉันยังไม่ได้จับคอมเลยนะ" ตั้งแต่เข้ามาอยู่ ยังไม่มีโอกาสได้จับคอมเลย เพราะมันอยู่ฝั่งตานั้นหมดเลย ฉันก็

ข้ามไปไม่ได้ ถ้าข้ามไปมีหวังโดน...แน่

"ฉันไม่อนุญาติ!" ไอ้บ้า บ้าที่สุด

 

พลั่ก!

    ฉันโยนหมอนไปใส่โทโมะ แล้วฉันก็แม่นซะด้วย โดนเต็มหัวโทโมะเลย ฉันข้ามไปไม่ได้ก็เลยไม่สามารถไปทำร้ายโทโมะได้ แต่ฉันก็สามารถทำร้ายร่างกายของโทโมะได้โดยที่ไม่ต้องเข้าใกล้ตัวเลย เก่งใช่มั้ยล่ะ

"นี่เธอ!" โทโมะตวาดฉัน

"ทำไม มีไรมั้ย" ฉันทำหน้ายียวนกวนประสาทโทโมะ

"เดี๋ยวก็โดนดีหรอก" โทโมะเดินเข้ามาใกล้ฉันอีกแล้ว

"ไม่ต้อง หยุด!" โทโมะก็หยุดตามที่แก้วพูด

"ฉันไปเองไม่ต้องเดินเข้ามา" แก้วรีบวิ่งออกจากห้องไป ส่วนโทโมะเอาแต่ขำ จริงๆแล้วโทโมะก็ไม่ได้เป็นคนใจร้ายอะไรนักหรอก แต่เขาเป็นคนขี้แกล้งมากกว่า ชอบแกล้งคนอื่น

---------------------------------------------------------------------------------------------------

อัพแล้วนะค่ะ เม้น+โหวตนะค่ะ ถ้าอยากรู้ว่าแก้วจะหาแฟนยังไง ก็ช่วยเม้นช่วยโวหตด้วยนะค่ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา