ฉันรักนาย..ROOMMATE ของฉัน
toey
31) กล่าวหา..เผยธาตุแท้
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"จริญญา เธอมาช้านะ" อาจารย์คุมสอบพูด
"หนูขอโืทษค่ะอาจารย์ หนูยังมีสิทธิ์สอบใช่มั้ยค่ะ?" อาจารย์ได้โปรด ตอบว่า 'ใช่' เถอะ
"รีบไปนั่งไป" อาจารย์พูด ฉันเลยรีบไปนั่งที่ของตัวเองทันที แล้วอาจารย์ก็เดินเอาข้อสอบมาให้
ทำไมข้อสอบมันกล้วยจริงๆเลยนะ อาจจะเป็นเพราะช็อตโน๊ตที่โทโมะจดให้เป็นแน่ ตรงแทบจะทุกข้อ
เลยรู้งี้ให้เขาช่วยติวก่อนสอบน่าจะดี ^^
ฟลิ่ว~
"...?" อยู่ๆก็มีกระดาษอะไรก็ไม่รู้ ปลิืวมาตกข้างๆเท้าของฉัน ทำให้ฉันต้องก้มลงไปมอง
"อะไรเนี่ย?" ฉันก้มลงไปหยิบมันแล้วก็ขึ้นมาอ่าน
"จริญญาเธอทำอะไร!" เสียงอาจารย์คุมสอบดังขึ้นทำเอาใจฉันล่วงลงตาตุ่ม
"นะ..หนูไม่ได้ทำอะไรนะค่ะ" ฉันรีบส่ายหน้าปฏิเสธทันที
"แก้ว เธอแอบจดเนื้อหาเข้าห้องสอบหรอ?" เสียงใครไปไม่ได้นอกจากเสียงพิม
"ฉันไม่ได้ทำอะไรนะ กระดาษมันปลิวมาเอง ฉันก็แค่หยิบขึ้นมา" ฉันพยายามพูดเพื่อให้ทุกคนเข้าใจ อาจารย์คุม
สอบมองฉันด้วยสายตาที่เหมือนจะผิดหวัง ส่วนพิมก็พยายามพูดให้อาจารย์เข้าใจฉันผิด นี่หรอเพื่อน!
"งั้นเธอก็ปฏิเสธสิ ว่าเธอไม่ได้ดูข้อความในกระดาษใบนั้น" พิมพูด
"..." ฉันไม่มีอะไรแก้ตัว ยอมรับว่าดูกระดาษแผ่นนั้นจริงๆ แต่ที่ดูเพราะอยากรู้ว่ากระดาษแผ่นนั้นมันคืออะไร แล้ว
ฉันก็ไม่ได้เป็นคนจดมันเข้ามาในห้องสอบด้วย
"ตามฉันไปห้องปกครอง!" อาจารย์พูดแล้วก็เดินนำฉันไป
"ขอให้โชคดีนะ ฮ่าๆ" พิมพูดแล้วก็หัวเราะ
"..." ฉันก็ไม่ได้พูดอะไรเพื่อแต่มองหน้าของพิมไว้ แล้วฉันก็จะจำใบหน้าของคนๆนี้ไว้ คนๆนี้ที่ได้ชื่อว่า 'เพื่อน'
แต่ตอนนี้คงต้องเปลี่ยนจากคำว่า 'เพื่อน' เป็น 'ศัตรู' ซะแล้ว
ในกระดาษนั้นลายมือพิมชัดๆ
"แก้วมันเกิดอะไรขึ้น" พอฉันเดินออกมาจากห้องปกครองก็เจอโทโมะทันที
"ฉันโดนหาว่าลอกข้อสอบ" ฉันพูดแล้วก็นั่งลงบนเก้าอี้อย่างหมดแรงข้อสอบวิชานั้นฉันก็ได้คะแนนแค่ครึ่งด้วย
อาจารย์ไม่ได้ปรับตกอาจเป็นเพราะสงสารแต่โดนทั้งอาจารย์ตำหนิ โดนคาดโทษไว้อีก แถมยังโดนหักคะแนน
ความประพฤติอีกตั้ง 50 คะแนน
"แล้วเธอทำจริงรึเปล่า?" โทโมะถาม ฉันจึงหันไปบอกหน้า ทำไมถึงถามกันแบบนี้?
"ถามแบบนี้ นายไม่เชื่อฉันใช่มั้ย?" ฉันถามออกไป ทั้งๆที่ใจนั้นสั่นถ้าเขาคิดว่าฉันทำขึ้นมา ฉันจะทำยังไง?
ไม่อยากรู้แล้ว ฮึก...ฉันเลยพาตัวเองพร้อมหัวใจที่อ่อนแรงลุกขึ้นเพื่อที่จะกลับหอ
"แก้วเดี๋ยว แก้ว!" โทโมะวิ่งแล้วก็ดึงแขนแก้วเอาไว้
"ปล่อยนะ ปล่อย! ฮึก.." ฉันอ่อนแออีักแล้ว นี่ฉันร้องไห้อีกแล้่ว
"ฉันไม่ได้บอกว่าฉันไม่เชื่อเธอ ฉันแค่อยากรู้เรื่องทั้งหมด" โทโมะพูดแล้วก็กอดแก้วเอาไว้ ฉันเล่าเรื่องทุกอย่างที่
เกิดขึ้นในห้องสอบให้โทโมะฟังจนหมดเปลือก เล่าไปพร้อมน้ำตา..
"พอแล้วไม่ต้องร้องหรอก" โทโมะำพูด
"ฉันเสียใจ ฮือ..ไม่มีใครเชื่อฉันสักคน" น้ำตาที่ไหลมามันคงเกินคำว่าหยุดแล้วจริงๆ
"ฉันนี่ไง ฉันเชื่อเธอ" โทโมะำพูดแล้วก็ดึงแก้วเข้ามากอดแนบอก เข้าใจว่าเธอรู้สึกยังไง เขารู้ว่าเธอจะไม่เศร้าเลย
ถ้าคนที่ทำไม่ใช่พิม..
"นาย ฮึก..เชื่อฉันจริงๆใช่มั้ย?"
"เชื่อสิ ฉันรู้เธอเก่งทำข้อสอบได้โดยไม่ต้องลอกใคร" นายนี่พูดจริงหรือประชดกันแน่==
"เพราะที่นายจดให้ฉันนั้นแหละ" อยู่กับโทโมะแล้วรู้สึกดีขึ้นจังเลย ฉันหยุดร้องไห้แล้วแหละ อยากน้อยก็มีตั้ง
หนึ่งคนที่เชื่อฉัน นั้นก็คือ โทโมะ
"หอมแก้มฉันตอบแทนที่ฉันจดให้สิ" โทโมะพูดแ้ล้วก็ทำแก้มป่อง
"ไม่มีทางหรอก แบร่~" ฉันพูดแล้วก็แลบลิ้นให้โทโมะ คิดจะให้ฉันหอมแก้มล่ะสิ ไม่มีทาง ฉันพูดแล้วก็วิ่งหนี
ส่วนโทโมะนะหรอ? ถ้าไม่วิ่งตามก็คงไม่ใช่เขา
"โอ๊ย!" ฉันวิ่งโดยที่ไม่ดูทางทำให้ฉันชนใครคนหนึ่งจนล้มก้นกระแทกพื้น
------------------------------------------------------------------------------------------------
อัพแล้วน๊า เม้น+โหวตหน่อยค่า
อ่านตอนนี้แล้วรู้สึกยังไงกันบ้าง? อยากรู้เปล่าว่าแก้ววิ่งชนใคร อยากรู้ก็..
เม้น+โหวตเร็วๆนะค่ะ ขอบคุณมากค่า
29 กรกฎาคม 2555
17:26 TOEY
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
