ฉันรักนาย..ROOMMATE ของฉัน

9.3

เขียนโดย toey

วันที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555 เวลา 18.49 น.

  35 chapter
  1447 วิจารณ์
  54.12K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

14) หลุด

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ณ คอนโดของโทโมะ

 

        โทโมะอุ้มแก้วแล้วก็เดินเข้ามาให้ห้อง แล้วก็วางแก้วลงบนเตียงให้เบาที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะกลัวแก้วจะ

 

ตื่นเอา แล้วก็เดินไปเอาผ้ามาเช็ดตัวให้ ก่อนจะจัดชุดแก้วให้ดีๆ เพราะกระโปรงมันสั้นมาก แล้วก็ห่มผ้าให้

 

"หึ.." ไม่่คิดเลยว่าคนที่ชอบเถียงคนอื่น เวลาเข้มแข็งก็เด็ดเดี่ยวเหลือเกิน แต่พอเวลาอ่อนแอก็อ่อนแอสุดๆ ถึงขั้น

 

ร้องไห้จนหลับเลย โทโมะส่ายหน้าเล็กน้อย แล้วก็จะเดินไปอาบน้ำ

 

"อย่านะ..อย่าทิ้งฉันไป.ฮึก" แก้วทีึ่กำลังละเมออยู่ก็คว้าแขนโทโมะไว้

 

"แก้ว..เอ่อ" โทโมะพยายามจะเอามือออก แต่ว่าแก้วจับแน่นมาก ตัวเองก็เลยล้มตัวไปนอนข้างๆกาย

 

"ฮึก..อยู่กับฉันนะ" แก้วที่ละเมอไม่หาย วาดแขนไปกอดโทโมะอย่างแน่น ส่วนโทโมะก็อึ้งเล็กน้อย แต่ก็สงสาร

 

แก้ว มือหนึ่งก็เลยโอบไหล่แก้วแล้วกอดไว้ ส่วนอีกมือหนึ่งก็ก่ายหน้าผากตัวเอง พรางคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้น   

 

ผู้ชายคนนั้นเป็นอะไรกับแก้ว?  ทำไมถึงทำให้ผู้หญิงที่เข้มแข็งร้องไห้ฟูมฟายได้ถึงขนาดนี้? พรางคิดอย่างเดียว

 

ไม่พอ มือที่โอบไหล่อยู่ กลับเลื่อนไปจับซิปที่ชุดเกาะอกของแก้ว แล้วก็รูดขึ้น รูดลง รูดขึ้น รูดลงอยู่อย่างนั้น เคย

 

เป็นมั้ย? เวลาคิดอะไรแล้วมือไม่อยู่สุขอ่ะ โทโมะก็เป็นแบบนั้น แต่มือดันไปคลำจับซิปเจอ ส่วนสมองก็คิดเรื่องที่

 

เกิดขึ้นไป ตาก็มองเพดานห้อง มือก็รูดซิปขึ้นลง ขึ้นลงอยู่อย่างนั้น จนเผลอหลับไป แต่ดันลืมรูดซิปขึ้นให้ ทำให้

 

ซิปชุดเกาะอกคาอยู่กลางหลังของแก้ว

 

 

 

"อืิอ.." ฉันครางออกมา ก่อนจะลืมตาขึ้นมาเพราะรู้สึกว่าแขนชาๆ คงจะนอนทับแขนมากไปหน่อย พอตื่นขึ้นมาก็

 

รู้สึกได้ว่า เหมือนอยู่ในอ้อมกอดของใครบางคน

 

"เฮ้ย! นายโทโมะั" แก้วรีบลุกขึ้นมาจากอ้อมกอดของโทโมะ แต่รู้สึกว่ามันเย็นๆตรงช่วงหน้าอก

 

"ไอ้โทโมะบ้่า แกทำอะไรฉัน!" พอรู้สึกอย่างนั้นก็รีบก้มลงไปดูทันที ก็รู้ได้ว่าชุดมันหลุดลงไำปก็เลยรีบกุมชุดไว้

 

ก่อนจะหันไปที่เป้าหมายแล้วฟาดฝ่ามือลงไปเต็มๆที่หน้าอกของเขา

 

"อือ..อะไรของเธอเนี่ย" โทโมะตื่นขึ้นมาก็ยังไม่วายโดนฝ่ามือของแก้วที่ยังตีไม่หยุด

 

"นายทำอะไรฉัน! ทำไมชุดถึงเป็นแบบนี้อ่ะ" แก้วพูดด้วยน้ำเสียงโมโหป่นเศร้าหน่อยๆ

 

"ฉันก็แค่รูดซิปชุดเธอเล่นเท่านั้นเอง"โทโมะพูดไปตามความจริง เพราะตัวเองไม่ได้มีเจตนาจะทำอะไรแก้วอยู่แล้ว

 

"รูดซิปเล่น? นายบ้ารึป่าว!" แก้วยังโวยวายไม่เลิก จนโทโมะรำคาน เลยจับแก้วนอนคว่ำลงกับเตียง แล้วตัวเองก็

 

ขึ้นไปนั่งทับอยู่ช่วงหลังของแก้ว

 

"ลงไปนะ ฉันหนัก!" ไม่ได้หนักอย่างเดียวหรอก แต่หายใจไม่ออกด้วย

 

"ก็แค่นี้" โทโมะพูดขึ้น หลังจากที่รูดซิปให้แก้วเรียบร้อย แล้วก็ลงจากหลังของแก้ว

 

"นายมันบ้า!" แก้วว่าโทโมะ

 

"หยุดว่าฉันสักทีได้มั้ย ฉันไม่ได้ตั้งใจนิ"

 

"นายมันบ้า บ้า บ้า บ้า"

 

"ถ้าด่าฉันอีกคำนึง ฉันจูบเธอแน่" โทโมะเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้ขึ้น

 

"เออๆ ไม่ด่าแล้ว" แก้วก็ผลักหน้าโทโมะให้ออกไป

 

"ไปเปลี่ยนชุดไป" โทโมะบอก

 

"ทำไมฉันต้องเปลี่ยน"

 

"ชุดนี้มันอันตรายเกินไป" โทโมะส่งสายตาหื่นๆมาให้แก้ว ทำให้แก้วรู้เลย ว่าอันตรายที่เขาพูดถึงมันหมายถึงอะไร

 

"เฮ้ย! อย่านะเว้ย" แก้วพูดแค่นั้นก็รีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ แล้วก็กดล็อกทันที อย่างที่เขาว่าชุดนี้มันอันตรายเกินไป

 

จริงๆ เสี่ยงมาก ทั้งสั้นทั้งโชว์ถึงแม้ว่าฉันจะไม่ค่อยมีก็ตาม

 

"เวรแล้วไง ทำไงล่ะ" แก้วบ่นออกมาเพราะว่าปลดซิปข้างหลังไปถึง รู้งี้ไม่ต้องให้เขารูดขึ้นมาก็ดี

 

"ให้ฉันช่วยมั้ย?" เสียงใครคนหนึ่งพูดออกมาทำให้ฉันรู้ได้ว่าฉันไม่ได้อยู่คนเดียวภายในห้อง

 

"นายเข้ามาได้ไง ฉันล็อกประตูห้องน้ำแล้วนะ" หรือว่้าตานี่จะเป็นพ่อมด ทะลุกำแพงเข้ามา

 

"เธอล็อกไปแล้ว แต่ฉันมีกุญแจ" เขาโชว์กุญแจให้ฉันดู ก็แน่ละสิ ก็มันห้องเขานิืหน่า

 

"มานี่ หันหลัง" โทโมะจับแก้วหันหลัง ก่อนจะรูดซิปชุดให้ ทำให้แก้วอึ้ง ความรู้สึกมันไม่เหมือนกับตอนที่เข้ารูด

 

ซิปขึ้นให้ครั้งแรก อาจจะเป็นเพราะตอนนั้นกำลังโมโหอยู่มั่ง แต่ตอนนี้มันรู้สึกแปลกบอกไม่ถูก เขินๆ อายๆละมั่ง

 

"นิ! อึ้งอยู่รึไง ตัวแข็งเชียว อย่ามั่วแต่อึ้งล่ะ จับชุดไว้ด้วย ชุดหลุดขึ้นมา ฉันไม่อยากเห็นนะจะบอกให้"

 

เสียงโทโมะแล่นมาในโสตประสาทของแก้ว ทำให้แก้วหยุดอึ้งแล้วก็รีบกุมชุดไว้

 

"ไอ้บ้า!" ด่าเขาไปหนึ่งที

 

"แล้วนี่ก็ชุด กลัวจนลืมชุดไปเลยรึไง" โทโมะพูดขึ้นมาหลังจากที่รูดซิปให้เสร็จแล้ว แต่ชุึดที่เขาให้มาเป็นชุดของ

 

เขาเอง ก็ยังดีกว่าไม่มีชุดใส่แหละ

 

"ไม่รู้ว่าเธอจะใส่ได้รึป่าว แต่ว่าฉันหาตัวที่เล็กที่สุดแล้วนะ"

 

"อือๆ ขอบใจ"

 

"ทีหลังก็เอาชุดเธอมาไว้ที่คอนโดฉันบางสิ เอามาทั้งข้างในข้างนอกก็ได้"

 

ปัง~

 

      แก้วปิดประตูใส่หน้าโทโมะแล้วก็ล็อกทันที แต่ตอนนี้แก้วไม่ต้องกลัวแล้ว เพราะแอบไปจิ๊กกุญแจห้องที่เขา

 

ใช้ไขเข้ามาเรียบร้อย เลยไม่ต้องกลัวว่าเขาจะไขเข้ามาตอนไหน แล้วก็แต่งตัวไป ส่วนชุดที่เขาให้มา ก็พอจะใส่

 

ได้ แค่แขนเสื้อกับขากางกางมันยาวไป ส่วนกางเกงก็หลวมไป เวลาจะเดินก็เลยต้องจับเอาไว้ตลอดเลย ไม่งั้น

 

มันจะหลุด

 

------------------------------------------------------------------------------------------------

อัีพแล้วนะค่ะ ตอนนี้รู้สึกมันยังไงก็ไม่รู้อ่ะ ถ้ารีดเดอร์ชอบก็ขอบคุณมากๆ แต่ถ้าไม่ชอบก็ขอโทษด้วยจริงๆนะค่ะ ยังไงก็ช่วยเม้น ช่วยโหวตเพื่อไรเตอร์จะได้อัพต่อไปนะค่ะ ขอบคุณค่ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา