ฉันรักนาย..ROOMMATE ของฉัน
toey
11) งอน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความและฉันก็ตัดสินใจได้ว่า..จะยอมให้ตานั้นช่วย ดีกว่ายอมโดนประจาน
ปัง~
ตานั้นกลับมาแล้ว จะเริ่มไงก่อนดี
"โทโมะ" เริ่มโดยการเรียกชื่อแก้ว
"อะไร" โทโมะพูดด้วยเสียงห้วนๆ เหมือนไม่ค่อยใส่ใจเท่าไร
"นายๆ" ฉันเดินไปกระแซะหมอนั้นเล็กน้อย ประมาณว่าสนใจฉันหน่อย พอหมอนั้นมาถึงก็เล่นคอมเลย
"เป็นอะไรของเธอเนี่ย มาพูดดีแบบนี้ต้องการอะไร" หมอนั้นเหมือนจะรู้ทัน
"ฉันมีอะไรให้นายช่วย" ฉันขี้เกียจพูดอ้อมค้อมก็เลยบอกตรงๆไป ถ้าหมอนั้นไม่ช่วยจะได้หาคนอื่น
"อะไร"
"นายต้องสัญญาก่อนว่าจะช่วย" ฉันยื่นนิ้วก้อยให้นายนั้นเกี่ยวเป็นการสัญญา
"กินยาผิดป่ะเนี่ย โอเคๆสัญญา" ถึงจะดูว่าฉันหน่อยๆ แต่นายนั้นก็ยอมเกี่ยวก้อยกับฉัน
"ช่วยแกล้งเป็นแฟนฉันหน่อย" ฉันพูดพร้อมทำหน้าอ้อนวอนสุดขีด
"ได้" ห๊ะ! ฉันได้ยินไม่ผิดใช่มั้ย?
"เฮ้ย! ทำไมง่ายจังอ่ะ" อุตส่าห์คิดตัดสินใจตั้งนาน ถ้ารู้ว่าง่ายขนาดนี้ ฉันขอให้ช่วยไปนานแล้ว
"แต่.." นายนั้นพูดเหมือนจะมีข้อต่อรอง "เธอต้องรับใช้ฉันหนึ่งเดือน" ตานั้นพูดแล้วก็กอดอกตัวเอง
"ห๊ะ! หนึ่งเดือน" หนึ่งเดือนนี่นานมากเลยนะ
"ถ้าทำไม่ได้ ก็.."
"โอเค ฉันยอมก็ได้ " ฉันพูดแทรกคิดมาก่อนเดี๋ยวตานั้นเปลี่ยนใจขึ้นมาจะยุ่ง
"หึๆ" โทโมะหัวเราะในลำคอ ต้องมีแผนอะไรไม่ดีแน่เลย ต้องระวังตัวซะแล้วสิ
วันงานเลี้ยงรุ่น
ฉันได้ยัยฟางนี่แหละที่มาช่วยแต่งตัวให้ฉัน แล้วก็ได้ป๊อปปี๊มาช่วยแต่งตัวให้โทโมะแต่ดูยัยฟางเอาชุดมา
ให้สิ เกาะอกสีโอรสเป็นซิปรูดข้างหลัง สั้นเหนือเข่า กระโปรงฟู่ฟ่องหน่อยๆ เป็นลูกไม้ ชุดสวยก็จริง แต่คนใส่ไม่
สวยชุดก็หมองพอดี รองเท้าส้นสูงปรี๊ดสีชมพูอ่อนๆเข้ากับชุดได้ดี บนหัวก็มีที่คาดผมอันเล็กๆสีชมพูลายดอกไม้
เล็กเห็นแล้วอยากจะตาย ไม่ใส่ไม่ได้รึไง วันๆก็ใส่แต่เสื้อเชิ๊ตแล้วก็เดฟมาวันนี้จะให้ใส่ชุดผู้หญิงเชียว ทำใจยาก
นะ
"ฟาง ไม่ใส่ได้มั้ย? มัน..เอ่อ." ฉันพูดกับยัยฟาง พร้อมยื่นชุดคืนให้
"เร็วๆสิ เรื่องมากจริง" จะเป็นใครซะอีกละ ถ้าไม่ใช่โทโมะ
"เออๆ ใสก็ได้ว่ะ" ฉันขว้าชุดแล้วก็เดินเข้าห้องน้ำไป
"ยัยฟาง เข้ามาช่วยฉันหน่อย" ฉันตะโกนจากห้องน้ำแล้วก็เรียกฟาง เพราะใส่ชุดไม่เป็น รูดซิปก็ไม่ได้ เพราะ
มือไม่ถึง พอยัยฟางช่วยเสร็จก็แต่งหน้านิแหละ แต่งกันในห้องน้ำซะเลย จะได้ไม่เสียเวลา
"นิเสร็จยังช้าจริง" โทโมะตะโกนเข้าไปให้ห้องน้ำ
"เสร็จแล้ว" ฟางเดินออกมาก่อนคนแรก แต่ฉันขอทำใจอยู่ในห้องน้ำก่อน
"ยัยแก้วออกมาเร็วๆ" ฟางตะโกนเรียกฉัน ทำเอาสมาธิเสียหมด เลยต้องรวบรวมสมาธิใหม่
"เร็วๆ" ยัยฟางคงทนไม่ไหว เข้าไปลากออกมาจากห้องน้ำเลย
"โอ๊ย! ฟางเบาๆดิ เดี๋ยวล้ม" ฉันบอกฟาง เพราะส้นสูงก็สูงจริงๆ แถมยังไม่ชินอีกตั้งหาก
"O_O" หน้าของโทโมะ
"สวยดีนะ" ป๊อปชมฉัน
"ขอบใจ" ฉันยืนเกาหัวหน่อยๆ เขินอ่ะ
"ไอ้โมะ"
"....."
"ไอ้โมะ"
"....."
ป๊าบ~
ป๊อปปี๊ฟาดมือลงไปที่หัวของโทโมะ
"อึ้งขนาดนั้นเลย สวยอะดิ" ป๊อปปี๊พูด
"งั้นๆอ่ะ ดูดีๆก็เหมือน ตุ๊ดแต่งหญิงเลยว่ะ" จริงแล้วสวยมากเพราะว่าแก้วผิวขาวด้วยมั้ง ถึงทำให้สวยขึ้นแต่ก็วาง
ฟอร์มไปก่อน
"เออ! ตุ๊ด ก็ฉันมันไม่สวยนิ!" ฉันพูดไปก่อนจะเดินออกจากห้องไป ไม่พูดก็ไม่มีใครหาว่าเป็นใบ้หรอกนะ
"ระวังเพื่อนฉันโกรธน่ะ!" ฟางพูดแล้วก็สะบัดหน้าเดินกลับห้องตัวเองไป
"ไปพูดแบบนั้นได้ไงว่ะไอ้โมะ แก้วเสียใจแย่ ไปง้อเลยนะเว้ย" ป๊อปปี๊พูดแล้วก็เดินตามฟางออกไป
"อะไรกันว่ะ" แค่พูดแค่นี้โดนขนาดนี้เลยหรอ แล้วเขาก็เดินตามแก้วออกไป
ณ รถของโทโมะ
"นิ โกรธหรอ? " โทโมะถามเพราะตั้งแต่ขึ้นรถมาแก้วยังไม่ยอมปริปากพูดสักคำ
"........"
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
อัพแล้วนะค่ะ เม้น โหวตด้วยนะค่ะ งอนกันอีกแล้ว มีใครอยากอ่านต่อป่ะ ช่วยเม้นโหวตนะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
