Not true!! ฉันกับเขาแค่แฟนปลอมๆ

เมื่อฟางเดินไปที่สถานที่ระบุไว้ในกระดาษก็ได้พบกับ.....
'พิม'
พิม:ทำไมล่ะ เจอฉันทั้งที ทำหน้าตกใจหวาดกลัวแบบนั้นไม่มีมารยาทซะเลยนะ
ฟาง:ทำไม..เธอถึงมาอยู่..ที่นี่
พิม:ฉันก็นั่งรถตามเธอมาไง
ฟาง:...
ฟางมองพิมในความมืด เธอรู้สึกถึงความชั่วร้ายออกมาจากตัวพิม เธอจึงตัดสินใจที่จะค่อยๆก้าวถอยหลังทีละก้าว..
แต่ถอยไปได้เพียงไม่กี่ก้าวก็รู้สึกเหมือนถอยไปชนอะไรเข้า เมื่อหันหลังกับไปก็พบผู้ชายร่างสูงใหญ่ 2 คน..
ผู้ชาย 2 คนนั้นล็อกตัวฟางเอาไว้ไม่ให้หนีไปไหน พิมเดินก้าวเข้ามาใกล้ฟาง ทีละก้าว ทีละก้าว..
พิม:จะหนีไปไหนล่ะ หืม..
น้ำเสียงของพิมตอนนี้น่ากลัวจนฟางถึงกับตัวสั่น ..
พิมหยิบมีดขึ้นมาพลางพลิกไปมา คมมีดที่สะท้อนกับแสงนั้นทำให้ฟางถึงกับเข่าอ่อน...
ฟาง:พะ..พิม ใจเย็นๆนะ ธะ..เธอต้องการอะไร
ฟางพูดด้วยเสียงที่สั่นหวาดกลัว
พิม:ไม่ต้องกลัวฉันยังไม่ฆ่าเธอตอนนี้หรอก...
พิมเว้นคำพูดไว้แล้วก็เดินใกล้เข้ามาเอามีดจี้ที่ใบหน้าล้วพูดประโยคที่จะพูดต่อออกมาอย่างดัง
พิม:เพราะฉันจะทรมาณเธอให้สะใจซะก่อน !!!
ประโยคที่พิมพูดออกมาทำให้ฟางถึงกับสะดุ้งอย่างตกใจ
พิม:เอาตัวมันไป !!!!
พิมพูดคำสั่งออกมา ชายร่างใหญ่ 2 คนก็ลากฟางไปยังโกดังที่ไม่ได้ใช้แล้วริมหาด
ด้านป็อปปี้
ป็อปปี้:นี่มันจะ 20 นาทีแล้ว ถ้าเดินมาจากบ้านพักมาถึงที่นี่ก็ประมาณ 10 นาทีเอง หรือว่าไอ้โมะมันจะไม่ได้บอกให้ฟางมา
แล้วป็อปปี้ก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหาโทโมะอย่างร้อนรน
ป็อปปี้:[ฮัลโหลไอ้โมะ]
โทโมะ:[อ้าว ฮัลโหลว่าไงไอ้ป็อป แผนเป็นไปได้ด้วยดีรึเปล่า]
ป็อปปี้:[ดีอะไรเล่า ฉันยังไม่เห็นเจอฟางเลย]
โทโทะ:[อ้าว ฟางยังไปไม่ถึงอีกเหรอ ฟางออกไปตั้งนานแล้วนะ]
ป็อปปี้:[ฉันยังไม่เห็นฟางเลย ฉันคิดว่าแกยังไม่ได้บอกให้ฟางมาที่นี่ฉันเลยโทรมาหาแกเนี่ย]
โทโมะ:[ฉันบอกไปแล้ว ฟางออกไปได้ประมาณ 20 นาทีแล้วนะ เดินไปก็ใช้เวลาแค่ 10 นาทีเอง]
ป็อปปี้:[แล้วตอนนี้ฟางอยู่ที่ไหนล่ะ !!]
โทโมะ:[ฉันไม่รู้]
ป็อปปี้:[โธ่เว้ย !!!]
ป็อปปี้กดวางสาย ตอนนี้ป็อปปี้รู้สึกร้อนรน เป็นห่วงกลัวว่าฟางจะเป็นอะไรไป กลัวว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับฟาง
ป็อปปี้:ฟางเธออย่าเป็นอะไรนะ
ป็อปปี้พูดออกมาอย่างเป็นห่วง แล้วเดินออกจากที่พัก ที่ตั้งใจจัดไว้ดินเนอร์กับฟางสองคนแล้วจะสารภาพรัก แต่คนที่เขาตั้งใจจะสารภาพรักด้วยกลับยังไม่มา แผนการนี้จึงเป็นอันว่า 'ล้มเหลว'..