Not true!! ฉันกับเขาแค่แฟนปลอมๆ

เมื่อฟางเดินไปที่สถานที่ระบุไว้ในกระดาษก็ได้พบกับ.....

'พิม'

พิม:ทำไมล่ะ เจอฉันทั้งที ทำหน้าตกใจหวาดกลัวแบบนั้นไม่มีมารยาทซะเลยนะ

ฟาง:ทำไม..เธอถึงมาอยู่..ที่นี่

พิม:ฉันก็นั่งรถตามเธอมาไง

ฟาง:...

ฟางมองพิมในความมืด เธอรู้สึกถึงความชั่วร้ายออกมาจากตัวพิม เธอจึงตัดสินใจที่จะค่อยๆก้าวถอยหลังทีละก้าว..

แต่ถอยไปได้เพียงไม่กี่ก้าวก็รู้สึกเหมือนถอยไปชนอะไรเข้า เมื่อหันหลังกับไปก็พบผู้ชายร่างสูงใหญ่ 2 คน..

ผู้ชาย 2 คนนั้นล็อกตัวฟางเอาไว้ไม่ให้หนีไปไหน พิมเดินก้าวเข้ามาใกล้ฟาง ทีละก้าว ทีละก้าว..

พิม:จะหนีไปไหนล่ะ หืม..

น้ำเสียงของพิมตอนนี้น่ากลัวจนฟางถึงกับตัวสั่น ..

พิมหยิบมีดขึ้นมาพลางพลิกไปมา คมมีดที่สะท้อนกับแสงนั้นทำให้ฟางถึงกับเข่าอ่อน...

ฟาง:พะ..พิม ใจเย็นๆนะ ธะ..เธอต้องการอะไร

ฟางพูดด้วยเสียงที่สั่นหวาดกลัว

พิม:ไม่ต้องกลัวฉันยังไม่ฆ่าเธอตอนนี้หรอก...

พิมเว้นคำพูดไว้แล้วก็เดินใกล้เข้ามาเอามีดจี้ที่ใบหน้าล้วพูดประโยคที่จะพูดต่อออกมาอย่างดัง

พิม:เพราะฉันจะทรมาณเธอให้สะใจซะก่อน !!!

ประโยคที่พิมพูดออกมาทำให้ฟางถึงกับสะดุ้งอย่างตกใจ

พิม:เอาตัวมันไป !!!!

พิมพูดคำสั่งออกมา ชายร่างใหญ่ 2 คนก็ลากฟางไปยังโกดังที่ไม่ได้ใช้แล้วริมหาด

ด้านป็อปปี้

ป็อปปี้:นี่มันจะ 20 นาทีแล้ว ถ้าเดินมาจากบ้านพักมาถึงที่นี่ก็ประมาณ 10 นาทีเอง หรือว่าไอ้โมะมันจะไม่ได้บอกให้ฟางมา

แล้วป็อปปี้ก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรหาโทโมะอย่างร้อนรน

ป็อปปี้:[ฮัลโหลไอ้โมะ]

โทโมะ:[อ้าว ฮัลโหลว่าไงไอ้ป็อป แผนเป็นไปได้ด้วยดีรึเปล่า]

ป็อปปี้:[ดีอะไรเล่า ฉันยังไม่เห็นเจอฟางเลย]

โทโทะ:[อ้าว ฟางยังไปไม่ถึงอีกเหรอ ฟางออกไปตั้งนานแล้วนะ]

ป็อปปี้:[ฉันยังไม่เห็นฟางเลย ฉันคิดว่าแกยังไม่ได้บอกให้ฟางมาที่นี่ฉันเลยโทรมาหาแกเนี่ย]

โทโมะ:[ฉันบอกไปแล้ว ฟางออกไปได้ประมาณ 20 นาทีแล้วนะ เดินไปก็ใช้เวลาแค่ 10 นาทีเอง]

ป็อปปี้:[แล้วตอนนี้ฟางอยู่ที่ไหนล่ะ !!]

โทโมะ:[ฉันไม่รู้]

ป็อปปี้:[โธ่เว้ย !!!]

ป็อปปี้กดวางสาย ตอนนี้ป็อปปี้รู้สึกร้อนรน เป็นห่วงกลัวว่าฟางจะเป็นอะไรไป กลัวว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับฟาง

ป็อปปี้:ฟางเธออย่าเป็นอะไรนะ

ป็อปปี้พูดออกมาอย่างเป็นห่วง แล้วเดินออกจากที่พัก ที่ตั้งใจจัดไว้ดินเนอร์กับฟางสองคนแล้วจะสารภาพรัก แต่คนที่เขาตั้งใจจะสารภาพรักด้วยกลับยังไม่มา แผนการนี้จึงเป็นอันว่า 'ล้มเหลว'..