Not true!! ฉันกับเขาแค่แฟนปลอมๆ

ช่วงเช้าของวันต่อมา 
แก้ว:เอาล่ะมากันครบรึยัง
โทโมะ:ครบแล้ว 
แก้ว:งั้นก็ออกเดินทางกันเลย 
โทโมะ:แล้วใครขับรถล่ะ
แก้ว:ก็โมะไง
โทโมะ:ไหงงั้นล่ะ
แก้ว:น่านะ 
โทโมะ:โอเค ก็ได้ๆ
แก้ว:งั้นขึ้นรถกันเลย !!
ป็อปปี้:นี่ แล้วเราจะไปที่ไหนกันล่ะ
ฟาง:ชายหาดส่วนตัวของแก้วน่ะ
ป็อปปี้:เหรอ
เฟย์:นี่ๆ เฟย์ก็ไปด้วยนะ อย่าลืมเฟย์สิ
เฟย์ที่วิ่งมาด้วยความรีบร้อนยืนหอบพลางพูด
แก้ว:แหะๆ โทดทีนะเฟย์ ลืมสนิทเลยว่าเฟย์ไปด้วย
เฟย์:แหมพี่แก้วล่ะก็ เฟย์งอนจริงๆนะเนี่ย
ฟาง:นี่ อย่ามามัวงอนกันเดี๋ยวก็ได้ไปช้าหรอก ขึ้นรถได้แล้ว
แก้ว:เอ้าๆ ขนของขึ้นรถแล้วออกเดินทางกันเลย
โทโมะกับฟางนั่งด้านหน้า ป็อปปี้นั่งริมด้านซ้าย
เฟย์:พี่ฟางเข้าไปนั่งตรงกลางสิ เฟย์อยากนั่งริม
ฟาง:เอ่อ..แต่ว่า..
แก้ว:เร็วๆสิฟาง
ฟาง:ก็ได้ๆ
ฟางเข้าไปนั่งตรงกลางแล้วเฟย์ก็ตามเข้ามานั่งแต่เฟย์นึกแกล้งฟางก็เบียดเข้าไปจนหน้าฟางกับป็อปปี้ใกล้กัน(อีกแล้ว)
ทั้งสองคนมองตากัน เนิ่นนาน...
แก้ว:นี่ เลิกมองตากันได้แล้ว มองกันจนมดจะขึ้นรถแล้วค่ะ
ทั้งสองคนเมื่อได้ยินเสียงแก้วพูดก็หันหน้าหนีกันทันที
ฟาง:บ้าน่ะ ยัยแก้ว
แก้ว:คิกๆ
นั่งบนรถมาได้ 1 ชั่วโมงฟางก็เกิดความเพลียแล้วก็หลับหันไปซบไหล่เฟย์
เฟย์:พี่ป็อป เอาพี่ฟางไปทีเฟย์ปวดไหล่แล้ว
ป็อปปี้:เอ่อ...ได้ๆ
เฟย์เมื่อได้ยินคำตอบก็ดันหัวฟางไปทางป็อปปี้แต่ไม่ได้ซบไหล่หัวของฟางตกลงไปบนตักของป็อปปี้
ป็อปปี้:เอ่อ....
เฟย์:ดีแล้วล่ะค่ะ พี่ฟางจะได้นอนสบายๆ
ป็อปปี้:เอ่อ..อืม
เวลาผ่านไปอีก 2 ชั่วโมงก็เดินทางมาถึงชายหาดส่วนตัวของแก้วซึ่งอยู่ไม่ไกลจากตัวเมืองสักเท่าไหร่ (ไม่ไกล ตั้ง3 ชั่วโมง = =)
ป็อปปี้:ฟางๆ ถึงแล้วนะ
ฟาง:อือ ... ถึงแล้วเหรอ
ป็อปปี้:อืม..ถึงแล้ว
แก้ว:งั้นเราเข้าไปที่บ้านพักกันก่อนเลยละกัน